Vísir - 13.06.1964, Blaðsíða 7

7
V1SIR . Laugardagur 13. Júnl 1964.
o
ER VINNUHAGRÆÐING?
HVAÐ
Vinnuhagræðing, er orð, sem
æ meira hefur verið notað und-
anfarið. En hvað er vinnuhag-
ræðing Orðið er þýðing á
skandinavíska orðinu „rational-
isering“ en það orð hefur á ár-
unum eftir stríð táknað skipu-
lagsbundnar rannsóknir á vinnu
brögðum og vinnuskipulagn-
ingu og ráðstafanir f þvf skyni
að gera vinnubrögð hagkvæm-
ari og einfaldari.
Hér á landi eru það einkum
tveir aðilar er hafa beitt sér
fyrir vinnuhagræðingu f is-
lenzkum fyrirtækjum, þ.e. Iðn-
aðarmálastofnun Islands og
Stjómunarfélag íslands. Er nú
nýlokið að Bifrðst f Borgar-
flrði ráðstefnu' um „hagræð-
ingu í fslenzku atvinnulífi" á
vegum Stjómunarfélags Islands.
I orðsendíngu er Stjómunar-
félag íslands sendi út fyrir ráð-
stefmma segir svo m.a.: „Með
nútíma viðhorfum er Ijósara en
áður, að bætt afkoma fyrir-
tækja og Jaunþega er öðru
fremur háð þvf, að auka megi
með skynsamlegri skipulagn-
ingu og bættum vinnubrögðum
nýtángu vinnuafls, framleiðslu-
tækja, hráefna, orku og fjár-
magns. Þess er ekki að vænta,
að atvinnuvegir landsmanna fái
notið vinnuhagræðingar til fulls
nema til komi fullur skilningur
pg áhugi heildarsamtaka vinnu-
veitenda og launþega og sam-
staða þeirra um meginstefnuat-
riði. Er metnar skulu leiðir til
bættrar hagræðingar og auk-
innar framleiðni I atvinnulíf-
inu almennt beinist athyglin að
hagsmunasamtökum launþega
,og vinnuveitenda, en samvinna
þeirra í hagræðingarmálum mun
reynast haldgóð og áhrifarík
leið til þess að stuðla að heil-
steyptri þróun í kaup- og kjara-
málum. Auk heildarsamtaka og
aðila þeirra þá eru umrædd mál
hin mikilvægustu einstökum fé-
lögum, fyrirtækjum og stofnun-
um.“
Um markmið ráðstefnunnar
að Bifröst sagði f orðsending-
unni að henni væri ætlað að
kanna hvar íslendingar væru á
vegi staddir I hagræðingarmál-
um almennt í samanburði við
grannþjóðirnar, (einkum Norð-
menn) svo og að gera álykt-
anir um hvernig íslendingar
gætu á sem árangursríkastan
hátt og á sem stytztum tíma
stofnað til varanlegrar alhliða
starfsemi á sviði hagræðingar í
þágu atvinnulífsins.
Vinnuhagræðing hefur átt sér
stað á skipulegan hátt í Noregi
frá því strax eftir strið. Er það
skoðun forráðamanna Stjómun-
arfélagsins og Iðnaðarmálastofn
unarinnar, að íslendingar gætu
mikið lært af Norðmönnum I
þessu efni. Þvi var það, að
fengnir voru tveir sérfræðingar
frá Noregi til þess að flytja
erindi um þessi mál á ráðstefn
unni í Bifröst. Stjórnunarfélag-
ið leitaði samstarfs Vinnuveit-
endasambands Islands og Al-
þýðusambands Islands um undir
búning ráðstefnunnar og þessi
tvö sambönd sneru sér til hlut-
aðeigandi sambanda í Noregi
með ósk um að þau sendu hir.g-
að sérfræðinga sína í vinnuhag-
ræðingu. Varð árangurinn sá, að
hingað komu þeir John Andrés
én ingenior frá norska vinnu-
veitendasambandinu og Egil
Ahlsen forstöðumaður hagræð-
ingardeildar Alþýðusambands
Noregs og fluttu þeir erindi á
ráðstefnunni í Bifröst. Töluðu
þeir báðir um þróun hagræðing
armála í Noregi en hagræðinga-
deildir beggja norsku samband
anna starfa með svipuðum
hætti og er með þeim hin ágæt-
asta samvinna.
Stjórnunarfélag íslands bauð
til ráðstefnunnar að Bifröst
mörgum forystumönnum og
starfsmönnum samtaka, sem
vinnuhagræðing snertir beint.
Voru á ráðstefnunni margir for
ystumenn launþega og vinnu-
veitenda, og lýstu þeir því yfir
að ráðstefnunni lokinni að þeir
teldu það mjög gagnlegt að fá
tækifæri til þess að koma sam-
an til þess að ræða í bróðerni
sameiginleg vandamál og á-
hugamál. Töldu þeir, að slík
tækifæri gætu síuðlað að auknu
samstarfi og auknum samvinnu-
anda í framtíðinni.
Þegar við upphaf ráðstefnunn
ar, sunnudaginn 7. júní, fluttu
fulltrúar Alþýðusambands Is-
lands og Vinnuveitendasam-
bands íslands ávörp, þ.e. þeir
Hannibal Valdimarsson forseti
ASl og Kjartan Thors formaður
Vinnuveitendasambands Islands
Jakob Gíslason raforkumála-
stjóri formaður Stjómunarfélags
Islands setti ráðstefnuna.
Auk hinna norsku gesta
fluttu margir íslenzkir sérfræð
ingar erindi. Sveinn Bjömsson
framkvæmdastjóri Iðnaðarmála-
stofnunar Islands talaði um
efnið: Viðhorf, markmið og leið-
ir í íslenzkum hagiæðingarmál-
um Sigurður Ingimundarson
forstöðumaður Verkstjóraná.n-
skeiða flutti erindi er nefndist:
Þáttur verkstjórans og trúnað-
armannsins I framkvæmd hag-
ræðingar. Benedikt Gunnarsson
deildarstjóri IKO flutti erindi
um launakerfi og hagræðingu,
Sveinn Björnsson talaði um
rammasamning um undirbúning
og framkvæmd vinnurann-
sókna og nokkrir fulltrúar fyrir-
tækja fluttu frásagnir af hagræð
ingaraðgerðum í íslenzkum fram
leiðslufyrirtækjum og stofnun-
um.
Frá því var skýrt að ráð-
stefnunni lokinni, að þegar
hefði verið samið uppkast að
rammasamningi um vinnurann-
sóknir. Hafa Alþýðusambandið
Vinnuveitendasambandið og Fé-
lag fsl. iðnrekenda haft sam-
starf um mál þetta og stendur
nú fyrir dyrum að semja upp
úr uppkastinu endanlegan samn
ing. Standa vonir til þess að
samkomulag verði um hann. I
Noregi hafa slíkir rammasamn-
ingar verið til um nokkurra
ára skeið. Þeir skuldbinda ekki
verkalýðsfélögin eða atvinnu-
rekendur til þess að koma á
vinnurannsóknum en þeir hafa
mikla þýðingu i sambandi við
framkvæmd slíkra rannsókna og
eftir þeim er farið.
I lok ráðstefnu Stjórnunarfé-
lagsins að Bifröst var eftirfir-
andi ályktun samþykkt:
1) Ráðstefnan telur, að fram
leiðniaukning í atvinnuvegum
landsmanna sé ein höfuðfor-
senda aukins hagvaxtar og
bættra lifskjara þjóðarinnar og
beri að vinna markvisst að því
að glæða skilning og afla við-
urkenningar þjóðarinnar á gildi
þess( að nýting starfsorku, hrá-
efna, atvinnutækja og annarra
fjármuna sé jafnan ráðandi
sjónarmið f hvers konar fram-
kvæmdum og stjórnun fyrir-
tækja þjóðarinnar.
2) Jafnframt þvf, sem ráð-
stefnan vekur athygli á nauðsyn
þess, að hagræðingarstarfsemi
verði efld í landinu, telur hún
áríðandi, að sem flestir stjórn-
endur og starfsmenn einstakra
Framh. á 10. síðu.
Umræður að Bifröst. Snorri Jónsson í ræðustól, Óskar Hallgrín^sson situr við borð fundarstjóra.
■sæa
Aukinn áhugi á að koma henni
á í íslenzku atvinnulífi
TV’æsta broslegt er að lesa
^ pistla Þjóðviljans og leið
ara um samkomulagið sem
náðist milli höfuðaðila vinnu-
markaðarins fyrir tilstuðlan
ríkisstjórnarinnar. Blaðið eign-
ar konjmúnistum samkomulag
ið og þau friðindi og hags-
bætur sem þar náðust fram.
Það er eins og blaðinu sé alls
ekki Ijóst að það þarf tvo til
þess að gera samkomulag.
AuðvjÉað þurfti ríkisstjórnin
alls ekki að beita sér fyrir því
að samkomulag næðist. Hún
gat uppfyllt óskadraum Fram-
sóknar og sett lögbindingu á
verðlag og kaupgjald. En
mergurinn málsins er sá að
hún fór ekki þessa leið. Hún
taldi það skyldu sína að beita
sér fyrir samkomulagi. Hún
taldi það sjálfsagt sem rfkis-
stjórn í lýðræðisríki að aðil-
arnir í deilunni réðu sjálfir
málum sínum, en ekki yrði
gripið til lögþvingunar. Þetta
sýnir, að rfkisstjórnin er vand
anum vaxin og gerir sér Ijósa
ábyrgð sína og hlutverk.
£ Fráleit skoðun
Fráleitt er þess vegna dð
ætla að öðrum en henni sáu
að þakka þær hagsbætur sem
launþegar fengu í samningun-
um. Það var samkvæmt vilja
ríkisstjórnarinnar að um þær
var samið, enda þar um stefnu
mál hennar að ræða, eins og
t.d. stytting vinnudagsins eg
það grundvallaratriði að deilan
leystist án grunnkaupshækk-
unar. Hið stóra átak í húsnæð-
ismálunum hefir löngu verið
á stefnuskrá ríkisstjómarinnar
einnig. Aðalatriðið var, að
grunnkaupið hækkaði ekki.
Þess vegna er nokkur von ril
þess að nú verði unnt að ráða
við verðbólguna. Og því munu
alljr fagna.
@ Skattapeningarnir
í sumarleyfið
Þessa dagana eru menn sem
óðast að ákveða hvert þeir
ætla að fara í sumarleyfinu.
Sumir fara suður á frönsku
eða spönsku rivieruna og
sleikja þar sólskinið á hvítum
söndum. Það er hverjum
manni orðið viðráðanlegt
hvað verðið snertir nú til dags.
Aðrir halda í óbyggðir.
Hundruð, ef ekki þúsundir
manrtá fara nú utan í sumar-
leyfi sem ekki hafa haft efni
á því fyrr. Ástæðan er sú
að svo mjög hafa skattar ver-
ið lækkaðir á launamönnum
að þeir hafa nú efni á að
veita sér ærlegt sumarfrí.
Þorri þeirra hefur nú verið
gerður alveg skattlaus. Þeir
geta því eytt þeim 10-15 þús.
krónum sem þeir greiddu áður
í gjöld, til sumarleyfis, hvíld
ar og hressingar. Þannig
finna menn hagsbætur hinna
miklu skattalækkana f verki.
Og það mun heldur ekki
gleymast að núverandi ríkis-
stjórn var sú fyrsta sem lækk
aði skattana.
Allar hinar hækkuðu þá.