Vísir - 06.08.1964, Blaðsíða 8

8
:as
/'ÍSIR
Kas£S2jas*!B«
VISIR
jrimmtudagu, o. águst 1964.

í HÓLMINUM
Blaðakóngar tveir hafa nú smiðju. Ein nunnan kann tals-
risið upp í kauptúni einu á vert fyrir sér í prentlistinni, því
Snæfellsnesi og gefið bæ sín- að faðir hennar úti í Hollandi
um Stykkishólmi;''%rsWfKfet|arí;,öæer þtíetttsrrriðjuelgandtei tn:
blaðið. Þessir nýjíi 'blaða'útgéfOgfiþaMffÆökunnföiáleitan pilt-
endur eru þó ekki nema 13 ára, anna vel og hafa síðan sýnt
Utgefandi: Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar: Þorsteinn Ö. Thorarensen
Björgvin Guðmundsson
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 kr á mánuði.
I lausasölu 5 kr. eint. - Sfmi 11660 (5 línur)
_______Prentsmiðja Vtsis — Edda h.f.
Skuldafen Framsóknar
|>au ár sem Framsóknarflokkurinn hefir setið í ríkis-
stjóm og farið með fjármál þjóðarinnar hefir verið um
ið ræða sífellda skuldasöfnun og skattlagningar á þjóð-
na. Það er ekki að ástæðulausu að Eysteinn Jónsson
\efir hlotið nafnið „skattránsmaðurinn“ í íslenzkri
fjómmálasögu. Ferils hans og Framsóknarflokksins
lun verða minnzt með eindæmum er fram líðastundir.
'nn minnast menn þess er vinstri stjómin lét það
/erða sitt fyrsta verk að veita þjóðinni jólaglaðning —
ugþúsund króna aukaskatt á hverja fjölskyldu í land-
nu. Þá virtist flokkurinn ekki síður hafa einstæðan
iæfileika til þess að safna skuldum innanlands og er-
mdis fyrir ríkisins hönd. í tíð vinstri stjórnarinnar,
ívin 1957 og 1958 hækkaði nettóskuldin við útlönd um
745 milljónir króna. Á tímabili viðreisnarstjórnarinnar
strax fyrstu tvö árin, lækkaði nettóskuldin hins vegar
im 647 milljónir króna og var þó fjárfestingin þriðj-
mgi meiri en á tíma vinstri stjórnarinnar. Þannig var
erill Framsóknar í þessum málum. Þess vegna sætir
>að mikilli furðu að þessa dagana er Tíminn að reyna
ið hvítþvo Eystein og Framsóknarflokkinn og halda
því fram, að aldrei hafi sézt skattar eða skuldir í hans
ið. Slíkur málflutningur er barnaleg tilraun til fölsun-
r. Framsóknarflokkurinn stýrði landinu illa og hann
afst upp á því að stjórna og hljópst frá vandanum
ftir að hafa steypt ríkinu í botnlaust skuldafen. Þann-
g var hans ferill.
/ fangi kommúnista
V þessum sumardögum er ástæða til þess að rifja upp 1
ivað var að gerast í stjórnmálum um þetta leyti 1956.
3á var Framsóknarflokkurinn að semja við kommún-
sta um það að leggja öll helztu mál ríkisins á vald
beirra pólitísku óbótamanna. Hann var einnig að
semja um það við kommúnista að fjárhættuspil skyldi
ieikið með fjöregg þjóðarinnar í borði; vamarliðið
skyldi rekið úr landi og það skilið eftir opið og óvarið,
duðveld bráð hvaða árásarsegg sem vildi. Þannig var
ábyrgðartilfinningin, slík var umhyggjan fyrir íslenzk-
um hagsmunum. Öllu var fórnað í samstarfinu við full-
trúa Moskvu fyrir það eitt að komast í ráðherrastól-
ana. Tilræðis Framsóknarflokksins í utanríkismálum
1956 er ekki gleymt. Það mun ávallt lifa sem óbrot-
gjam minnisvarði um pólitíska ævintýramennsku og
valdagræðgi þessa steinrunna flokks í íslenzkum
stjómmálum.
Illspó Hermanns
J>egar viðreisnarstjórnin tók við völdum 1960 spáði
Hermann Jónasson því að atvinnuleysi mundi brátt
ríkja í landi og 4—5 þúsund daprir atvinnuleysingjar
"áfa um götur höfuðborgarinnar. Hvernig hefir þessi
ipádómur þáverandi formanns Framsóknarflokksins
rætzt? Ekki er kunnugt um nema einn atvinnuleys-
ingja á götum höfuðborgarinnar. Hermann sjálfan.
Hér sjást þeir blaðaútgefendurnir Haraldur og Gunnlaugur á hjólum sínum í fréttaleit.
BLAÐAÚTGEFENDURNIR
HÚLMVmjlNI
tveir strákar úr miðskólanum,
sem hafa fundið sér áhugamál
og verja öllum stundum til
þess. Þeir hófu blaðaútgáfuna
í ársbyrjun, fóru að gefa út
fjölritað blað, sem þeir kölluðu
„Hólmverjann", það var í 80
eintökum en bæjarbúum þótti
svo gaman að þessu að blaðið
seldist' upp á skömmum tíma.
Svo þeir strákarnir hafa fært út
kvíarnar og ef þeir halda svona
áfram geta þeir verið orðnir
stór-blaðakóngar eftir fáein ár.
Strákarnir heita Gunnlaugur
Árnason og Haraldur Bjarg-
mundsson. Þeir eru bekkjar-
bræður og hafa auk þess verið
samrýmdir og leitað sér að alls
konar áhugamálum. í fyrra-
sumar fundu þeir t.d. upp á því
að hefja hænsnarækt. Þeir
fengu sér nokkrar pútur og
stofnuðu lítið hænsnabú
Stykkishólmi. Sú atvinnugrein
gekk ágætlega meðan sumar-
frfið stóð, en þegar skólinn
hófst, þá komust þeir að þv).
að þeir höfðu ekki tíma til að
sinna föstum atvinnurekstri
samhliða skólanáminu, svo þeir
urðu að hverfa frá henni.
Nú kom veturinn og þá vant-
aði eitthvert nýtt viðfangsefni
til að glíma við. Þá kom þeim
í hug, að það væri ekki vansa-
laust að svo gamall og menn-
ingarlegur bær sem Stykkis-
hólmur ætti ekkert bæjarblað.
Svo að þeir tóku sig til og hófu
útgáfuna.
Nú er „Hólmverjinn" orðinn
stórblað a.m.k. á snæfellskan
mælikvarða. Þeir félagar gáfu
út tvö fjölrituð tölublöð, en sfð-
an lögðu þeir út í að prenta
blaðið. Svo vill til, að í Stykk-
ishólmi er nunnuklaustur og
þar eiga nunnurnar litla prent-
þeim mikla hjálpsemi og áhuga
við útgáfu blaðsins. Nú er
Hólmverjinn prentaður f 300
eint. og í honum er að finna
prýðismyndir af ýmsu mark-
verðu úr kauptúninu. Og strák-
arnir tveir vilja halda áfram
að færa út kvíarnar. Þeir annast
sjálfir sölu á blaðinu og fara
nú sjálfir sem útbreiðslustjórar
til Ólafsvíkur og Sands og blað-
ið þeirra rennur út. Það kemur
því að því, að þeir verða enn
að stækka upplagið.
Fyrir utan blaðaútgáfuna
hafa strákarnir Gunnlaugur og
Haraldur ótal önnur áhugamál.
Forsfða blaðsins „Hólmverjinn“
Meðal þeirra eru hjólreiðar.
Þeir fara hjólandi um allt og
stundum fara þeir með tjald
upp að Selvallavatni og veiða
silung í vatninu, þetta eru sem
sagt dugnaðar strákar.
Bréf sent VÍSI:
Atlaga gegn Eimskip
Það er öllum kunnugt, að þeg-
ar samið var við verkalýðsfélög-
in í desember í vetur, var lagð-
ur á nýr söluskattur og skyldi
það fé renna til frystihúsanna,
svo að þau gætu mætt þeirri
kauphækkun, sem samið var
um. Nú er það staðreynd, að
frystihúsin borga aldrei nema
samkvæmt lægstu töxtum verka
lýðsfélaganna. Þessir aðilar eru
það áhrifamiklir í vinnuveit-
endasambandinu, að þeir hafa
yfirleitt ráðið ferðinni, þegar
setið hefur verið að samning-
um. Við verkamenn hljótum því
að veita þeim nokkra athygli,
orðum þeirra og gerðum. Einar
Sigurðsson skrifar grein f Morg-
unblaðið 23 þ. m. og talar þar
um að almenningur borgi brús-
ann í sambandi við farmgjalda-
lækkun Eimskips. Hann er stór-
móðgaður yfir þvf að Eimskip
skuli ekki hafa borgað frysti-
húsunum til baka og telur að
félagið hafi okrað á þeim. Mér
er því spurn, hvernig hafa frysti
húseigendur farið að því að
borga þetta okur, og byggja
jafnframt upp frystiskipaflota,
á sama tíma og þeir byggja
hvert fyrirtækið á fætur ððru
nú sfðast öskjugerð? Hafa þeir
kannski haft svona mikið fé af
sjómönnum með þvf að borga
þeim of lftið fyrir fiskinn og
verkafólkinu með þvf að
borga þvf of lftið kaup? Ef svo
er sem mig grunar vilja þeir þá
ekki borga þessu fólki til baka
það sem þeir hafa haft af því?
Eimskipafélag Islands var braut
ryðjandi f verzlunarsigllngum
okkar fslendinga og Wngtun
Framh. á bla. 1*.