Vísir - 03.02.1965, Qupperneq 3

VÍSIR . Miðvikudagur 3. febrúar 1935
. . .......................................................................' .
Eviwíj
VÉLSTJÓRAEFNI
SKEMMTA SÉR
Undanfarin ár hefur verið
venja nemenda Vélskólans að
bjóða blaðamönnum til sín á
Skrúfudaginn svonefndan, sem
haldinn er 11. febr. ár hvert, I
þetta sinn brugðu þeir út af
venju og buðu þeim á árshátíð
sfna i þess stað.
1 skólanum eru 74 nemendur
og hefur fjölgað um 11 sfðan f
fyrra. Mikill vélstjóraskortur
mun vera f landinu, en það mun
fæla marga frá námi hvað mik-
illar undirbúningsmenntunar er
Glaumur og gleði á dansgólfinu. Fremst á myndinni sést Þorsteinn Bjarnason, en hann er bróðir
Gunnars Bjamasonar skólastjóra.
að breyta, þannig að hægt verði
að ljúka mismunandi stigum í
skólanum. Einnig vilja þeir að
undirbúningsmenntun verði skor-
in allverulega niður.
Á skemmtuninni tóku margir
til máls og skemmtu á annan
hátt. Meðal annarra mælti Gunn-
ar Bjamason skólastjóri nokkur
orð, og sagði m. a.: Ég óska
ykkur til hamingju með hið göf-
uga lífsstarf, sem þið hafið valið
ykkur. Ég hef oft verið að hugsa
um hvernig á því stendur, að á
fáum stöðum sér inaður meir af
allegum stúlkum en einmitt á
þessum hátíðum ykkar. Getur
verið að vélrænar tilfinningar og
smekkur fyrir fallegu kvenfólki
falli saman. Þetta auga fyrir
straumlínum í vélum þr.oski upp
auga fyrir fallegum lífsförunaut-
um.
Eitt kennaraborðið. A myndinni sjást þeir Þórður Runólfsson
öryggismálastjóri og kennari og Gunnar Bjamason, skólastjóri,
ásamt frúm.
krafizt. Verða nemendur að vera
fyrst í fjögur ár f smiðju og iðn-
skóla áður en þeir geta byrjað
á sjálfu náminu sem tekur 3 ár.
Svo segja má að hér sé um eitt
lengsta nám sem hægt er að
stunda hér á Iandi. Til saman-
burðar má geta að nám við
læknadeild Háskóla íslands er
talið taka 7 ár. Þessu hafa nem-
endur Vélskólans mikinn áhuga á
ÍEIé £c w
TOFRASUPA A
BOÐSTÓLUM
Töfrasúpa á boðstólum — 10%
Nú þegar þorrablótin og árs-
hátíðirnar eru f fullum gangi og
menn kýla vömbina með góm-
sætum réttum, þorramat og steik-
um þangað til þeir standa á
blfstri og aðvaranimar dynja yfir
landslýð um þá hættu, sem stafi
af óhófi í mat og drykk, offitu
*g hreyfingarleysi þá efnir Nátt-
trulækningafélag Reykjavfkur til
flundar og býður félögsmönnum
röfrasúpan komin á borð. í henni eru jurtir móður náttúru og eiga þær að veita kraft og kyngi-
magn. Litlu stúlkurnar eru persónugervingar jurtanna, þær eru: Guðrún Svansdóttir, gulrót, Hlíf
Amdal, gulrófa, Alma Miiller, kartafla, og Þóra Guðmundsdóttir, laukur. Með súpunni voru born-
ar ostastengur úr nýmöluðu heilhveiti og osti.
Frú Svava Fells, formaður Náttúrulækningafélagsins, útbýtir
töfrasúpunni.
töfrasúpu. Ef einhverjir halda að
allir félagarnir í Náttúrulækninga
félaginu lífi eingöngu á jurta-
fæðu, skjátlast þeim illilega, Róm
var ekki byggð á einum degi, og
leiðin til hollari lífsvenju getur
verið torsótt. Það sem félagarnir
stefna að er í anda frumkvöðuls-
ins Jónasar Kristjánssonar, Iækn-
ís sem stofnaði Náttúrulækninga-
félag íslands árið 1939, að vL í
var fyrsta tilraun til félagsstofn-
unar gerð á Sauðárkróki tveim
árum áður. Þegar landssamband-
ið var stofnað 1949 var félagið í
Reykjavík nefnt Náttúrulækninga
félag Reykjavíkur og innan vé-
banda þess eru nú á milli 6—7
hundruð félagsmanna. Aðalatriðin
eru að stefna í þá átt að lifa
sem mest á jurtafæðu, að finna
lögmál heilsunnar. Einnig að leita
til náttúrunnar, stunda útivist og
Ljð, sækjast eftir ljósi og Iofti.
Ekki er átt í höggi við sjúkdóma
heldur rangar lífsvenjur. Stefnt
er að jákvæðu lífsviðhorfi og
heyrzt hefur það að félagsmönn-
um finnist stærsta syndin vera
sú, að vera í slæmu skapi. — í
Myndsjánni í dag birtum við
myndir frá einum fundanna.