Vísir - 09.06.1965, Blaðsíða 2

Larsen malaði
blaðamennina
SíÐAN
Efnilegasti skákmaður á Norð
urlöndum um þessar mundir er
Daninn Bent Larsen, sem var
vel kunnur hér og kom hér m.
a. fyrir nokkrum árum til að
keppa við Friðrik Ólafsson.
Larsen tekur nú þátt í undan
keppni um heimsmeistaratitil-
inn og fer hann suður t'il Júgó
slavíu og mun eiga þar einvígi
við Borislav Ivkov. Fer það
fram í bænum Bled og hefst 27.
júnf. Þeir munu tefla 10 skák
ir, þó svo að ef annar er fyrr'
öruggur um sigur, verður hætt
að svo komnu.
Áhugi á skák hefur far’ið
vaxandi í Danmörku að und-
anförnu og nú verður mjög
vel fylgzt með gengi Larsens í
þessari keppni.
Nú á dögunum bauð danska
Post festum
Undarlegt hve mat almenn-
ings á fréttnæmi breytist, —
kannski ekki ár frá ári, en frá
áratug til áratugs að minnsta
kosti. Þetta kemur kannski
hvað áúgljósast fram í fréttatil
kynningum útvarpsins, því að
fréttamenn þess vita, að þeir
hafa alla landsbyggðina að
hlustendum og fréttasjónarmið
þeirra því öllu almennara en
dagblaðanna, gsem astíla dsínar
fréttir helzt til borgarbúa —
. að einu þó ef til vill undan-
teknu, sem miðar fréttaflutn-
ing sinn við þetta undarlega
dreifbýlishugtak, sem allir telja
sér skylt að sfnjatta á en eng-
inn vill þó neitt fyrir gera. Sem
sagt — fyrir tíu árum hefði
það þótt fréttnæmt, ef ungling
ar hefðu vaðið uppi á einhverj
um fjölsóttum stað um hvíta-
sunnuna og gert öllum þar óver
andi með ölvun, slagsmálum og
ólifnaði. Nú þykir hinsvegar
fréttnæmt, að unglingar skuli
ekki hafa hagað sér þannig.
Efl það breytist fleira — Iðg-
reglan virðist allt í einu hafa
fengið þá merkilegu vitrun, að
unglingarnir verði þvf aðeins
ölvaðir að þeir drekki áfengi,
og það sem meira er — að þeir
drekki ekkj áfengi, nema að
þeir hafi það, og hafi það ekki
staðar, og fái þeir það einhvers
staðar, og fái eir það einhvers
staðar, hafi þeir það að öllum
líkindum meðferðis, því að ef
þeir hefðu það ekki meðferðis,
gætu þeir ekkj drukkið það og
þar af leiðandi ekki orðið ölv-
aðir. Eftir áð hafa fengið þessa
merkilegu vitrun tók lögreglan
svo rögg á sig og leitaði áfeng
is í farartækjum unglinganna
— og fann það, og sannaðist
þannig sannleiksgildi hinnar
margslungnu kenningar. Og
það, sem er enn merkilegra —
það mun hafa komið á daginn
f því sambandi, að unglingarnir
gátu ekki drukkið það áfengi,
sem lögreglan tók af þeim, og
hafi þeir orðið ölvaðir samt
sem áður, hefur það verið af
einhverju öðru áfengi.
Enn er eftir að athuga einn
hlekkinn í þessari merkilegu
sannanakeðju — unglingarnir
geta varla haft áfengi undir
höndum, nema að einhver
selji þeim það, — já, eða gefi,
því að rausn okkar við yngri
kynslóðina og hugulsemi er al-
kunn. Kannski athugar lögregl
an það næst — fái hún við-
bótarvitrun! En sem sagt, um
þessa hátíð var það fréttnæm-
ast að ekki ge.rðist það, sem
fréttnæmast hefði þótt fyrir
svo sem tíu árum, ef það hefði
gerzt . . .
blaðið B.T. Larsen til skák-
keppni, skoraði hann á hólm
ef svo má segja. Voru sfðan vald
ir tfu beztu skákmennirnir úr
hinu fjölmenna liði á ritstjórn
blaðsins. Var þetta gert til efn- •
istilbreytingar í blaðinu og
jafnframt til að prófa, hvað
sterkur skákmeistarinn væri.
Fóru fáar sögur af því aðrar en
að Larsen sigraði alla tfu keppi
nauta sfna á stuttum tíma.
Eft'ir hálfa klukkustund var að
aðeins einn eftir sem tregðað-
ist við að gefa algerlega tapaða
skák. Hrósar blaðið mjög við
bragðsflýti Larsens f þessari
keppni. Hann hafi aldrei þurft
að hugsa sig um nema eitt
augnablik.
Margrét HoIIandsprinsessa
þriðja dóttir Júlíönu drottning-
ar og Bernharðs prins lenti f
umferðarslysi nýlega á þjóð-
brautinni við Utrecht. Hún
handleggsbrotnaði og fékk
„sjokk.“ Hún hafði ekið með
miklum hraða á nýrri bifreið
sem hún hafði éignazt, en farið
út af, og hvolfdi bfl hennar.
Á kvikmyndahátíð sem ný-
lega Var haldin f bænum Cann
es í Suður-Frakklandi bar
mjög á amerfsku kvikmynda-
leikkonunni Carroll Baker. Hún
öðlaðist frægð fyrir nokkrum
árum þegar hún lék í kvikmynd
'inni Baby Doll. Nú hefur hún
verið að leika í kvikmynd sem
fjallar um ævi kvikmyndaleik
konunnar og léttúðardrósarinn
ar Jean Harlow og í fram-
göngu sinn'i í Cannes reyndi
hún auðsjáanlega að líkja eftir
klæðaburði hennar klæddi sig
mjög f snjóhvíta búninga. Carr
oll er rúmlega þrftug þótt hún
segist aðeins vera 26 ára. Á
myndinni hér fyrir ofan sést
hún í hvítum loðfeldi.
Hertoginn afLinley
kominn i síðbuxur
Þetta er nýjasta myndin af
Snowdon-fjölskyldunni í Bret-
landi. Sýnir hún þau hjónin
Margrétu prinsessu og Tony
Armstrong lávarð af Snowdon
með syn'i þeirra, hertoganum af
Linley. Þau voru viðstödd brúð
kaup Martin Parsons hálfbróð-
ur Tonys. Drengurinn fékk við
það tækifæri að vera í fyrsta
skipti í síðbuxum. Skömmu eft
ir þetta var drengurinn hertogi
af Linley lagður inn á sjúkra-
hús vegna eyrnabólgu. Var tal
ið að honum kynni að hafa
orðið kalt í brúðkaupsveizl-
unni.
Mótmælir mótmælum
vegna ummæla
Vegna skrifa eins lesenda
blaðsins um ummæli Þórunnar
Guðmundsdóttur, sem hún
viðhafði í útvarpþætti Stefáns
JónsSonar, sendir Snæbjörn
Jónsson stutt bréf til Kára.
Ofangreindur lesandi kallaði
sig „Einn af gamla skólanum"
og hneykslaðist hann mjög
vegna ummæla Þórunnar, sem
sagði m. a. um útlenda ferða-
menn: „Það væri svo sem allt
í lagi að henda mat í þessa
ræfla svo þeir dræpust ekki
uppi í óbyggðum og gengju
aftur.“ Þarna áttj Þórunn auð
vitað við filitla ferðamenn
sem kæmu hingað lifðu eins
spart og frekast væri kostur.
Bréf Snæbjarnar er mótmæli
gegn mótmælum „Eins af
gamla skólanum“ á ummælum
Þórunnar Guþmundsdóttur og
birt'ist það í heild hér á eftir.
Ekki mun það bera vitni um
fagran hugsunarhátt að gera at
hugasemd við svo hákristilega
(mér iiggur við að segja gegnd
arlausa) gestrisni og mannúð
þá, er lýsir sér í orðum „Eins
af gamla skólanum“ í dálkum
Kára skrifaða í Vísi 28. f. m.
Sá góði maður. hneykslast á
harðýðgi Þórunnar Guðmunds-
dóttur I útvarpsávarpi hennar
23. maí. En ekkj kann ég við
að svo sé Iátið líta út sem orð
hennar hafi engan hljómgrunn
fundið á meðal hlustenda. Ég
minnist þess ekki að í sínu
alltof stutta ávarpi segði hún
nokkuð það er ég gæti ekki
tekið undir nema hvað mér þótti
óviðeigandi að svo var sem
hjá henni örlaði á efa
um það, að þingmenn mundu
úr eigin vasa bæta það tjón,
er eigéndur alifugla kynnu að
verða fyrir af tilvonandi inn-
fluttum sundmörðum. Vita-
skuld gera þeir það með
ánægju, ef til kemur. Þetta
eru efalaust sanngjarnir menn.
Ég næ ekki til konu þessar-
ar, ella mundi ég taka f hönd
hennj og þakka fyrir övenju
skemmtilegan lestur. Þarna var
þá kona sem hugsaði skýrt og
rökfast, kunni með móðurmál
ið áð fara, og átti einurð t'il að
segja hug sinn af hreinskilni.
En á voru landi íslandi vitum
við að einurö er ein hinna
fágætustu vörutegunda. Ég
vildj gjarna hugsa mér það
útvarpskvöld aþ þau töluðu
bæði, Páll Kolka og Þórunn
Guðmundsdótt'ir.
Sn. J.