Vísir - 25.06.1965, Blaðsíða 16

VÍSIR
Saksóknara ríkisins barst í gær
kæra frá Surtseyjarnefnd á hend-
ur þeim mönnum, sem fóru út í
eyjuna til frimerkjastimplunar s.l.
miðvikudag. Samkvæmt upplýsing-
Kirkjugripa-
sýning
Vegna Prestastefnu Islands hef-
ur verið haldin kirkjugripasýning
f kennslustofu guðfræðideildar H.l.
og lýkur henni í dag. I dag verður
hún opin kl. 14—17 og 20—22.
Aðgangur er ókeypis. Munirnir,
sem eru til sýnis, eru allir frá
Englandi og hefur kirkjugripaverzl
unin Vanpoulles í London útvegað
munina. Sýningin hefur fyrst og
fremst þann tilgang að kynna
ýmsa nýja kirkjumuni.
um, sem Vísir hefur aflað sér,
eru Vestmannaeyingamir kærðir
fyrir brot á lögum um náttúru-
vemd og krafizt upptöku á þeim
hagnaði, sem þeir kynnu að hafa
af ferð þessari. Bragi Steinarsson
fulltrúi saksóknara sagði 1 stuttu
viðtali við Vfsi í morgun, að kær-
an yrði send til bæjarfógetans f
Vestmannaeyjum til rannsóknar eft
ir því sem kæran gæfi tilefni til.
„Allt þetta brölt í Surtseyjar-
nefnd og Náttúruverndarráði marg
faldar verðgildi umslaganna, sem
öll eru uppseld“, sagði Páll Helga-
son í Vestmannaeyjum, sá, sem
fór út í Surtsey á útgáfudegi Surts-
eyjarfrímerkisins og setti þar upp
„pósthús“, þar sem hann stimpl-
aði á 4500 umslög: Stimplað á út-
gáfudegi 23. júní 1965 í Surtsey.
Um bann það við mannaferðum í
Surtsey, sem Náttúruverndarráð
hefur sett sagði Páll m. a.: „Ríkið
á ekkert land í Vestmannaeyjum
lengur og auðvitað bar Náttúru-
verndarráði að bera þetta undir
bæjarstjórnina, en eftir þvf sem ég
veit bezt, var það ekki gert, og
getur því bannið ekki verið lög-
legt“, sagði Páll að lokum.
Þess má geta, að verðgildi þeirra
þriggja frlmerkja, sem póststjórnin
gaf úr, var 7 kr. Hins vegar seldi
Páll fyrsta dags-umslögin stimpluð
Út er komin hjá Bókaútgáfu
Menningarsjóðs fögur bók og sér-
kennileg, Laxá í Aðaldal, eftir
Jakob V. Hafstein.
Fréttamönnum var í gær boðið
á he'imili Jakobs til þess að gera
þeim grein fyrir útgáfunni. Tók
Helgi Sæmundsson, formaður
Menntamálaráðs, þar til máls og
ræddi útgáfu bókarinnar, en því
næst var fyrirspurnum svarað.
Höfundur bókarinnar gerir
skemmtilega grein fyrir tildrögun-
um að því að bókin varð til, en
ræturnar liggja nokkuð langt aft-
ur f tímann. Jakob ólst upp í ná-
grenni ár'innar, á Húsavík, og
„gleypti snemma þá flugu," sem
bæði með stimpli póststjórnarinn-
ar og Surtseyjarstimplinum á 50
kr. Nam því heildarverðmæti þess-
ara 4500 umslaga 225 þúsund kr.
almennt nú orðið kallast „veiði-
veiran“meðal stangveiðimanna. Og
svo óx hann úr grasi og tók að
stunda stangave'iðar að staðaldri
í Laxá.......atburðimir hrönnuð-
ust upp í sjóði minninganna, hrifn
ingin og kærleikurinn til þessa
alls fór vaxandi að sama skapi. Ég
kynntist smám saman allri ánni,
öllum veiðistöðum hennar, leyndar
dómum, óviðjafnanlegri fegurð í
smáu og stóru, fuglunum við ána,
hinum fjölbreytta og fagra gróðri
söng hennar, fossaniði, flúðum og
strengjum. Og loks varð þetta
allt í huga mér eins og fögur
festi, þar sem hver perlan annarri
bjartari og litskrúðugri raðaðist
Jakob Hafstein.
Hafstein
hlið við hlið.“
Höfundinum fannst að hann ætti
þarna m'ikla skuld að gjalda og
hafði fyrst í huga litla bók til þess
að gera Laxá viðunandi skil til
nokkurrar greiðslu á þakklætis-
skuldinni, en hann komst að raun
um er hann hafði hafið verkið, að
hann vissi alltof lítið, og hafði
hann þó þekkt ána f 30 ár. Olli
þetta honum þungum áhyggjum
en hann tók þá stefnu sem skyn
samlegust var, að fá góða menn
f lið með sér. Og það heppnaðist
allt með ágætum. Enginn mun ef
ast um, að Jakob hefði getað skrif
að góða og fróðlega bók um Laxá
á eigin spýtur, en hann setti i
rauninni marl hærra en svo,
er hann hafði hálfnað verkið, að
það væri á eins manns valdi að
ljúka því hjálparlaust. Nefnir
Framh. á bls. 6.
Saksóknari sendir Surtseyjarfrí-
merkjamólið til rannsóknar í Eyjum
Kynnt bók Jakobs
um Laxá * Aðaldal
r *
segir Olafur Sigurðsson á Ofeigi II
um strand Ágústu við Syrtling
í fyrrinótt var vélbáturinn Á-
gústa mjög hætt kominn við
nýju gosstöðvamar við Surtsey.
Báturinn hafði kastað á sild við
nýju eyna, þegar sog frá gos'nu
hreif hann að gosstöðvunum.
Samkvæmt því, sem skipstjór-
inn á Ófeigi II., Ólafur Sigurðs
son, tjáði blaðinu í morgun, var
sogið svo mikið að ekki varð við
neitt ráðið. Þegar skipstjórinn
á Ágústu, Jón Ólafsson, ætlaði
að sigla skipinu úr soginu fór
nótin f skrúfuna og eftir það
sogaðist báturinn stjómiaust að
gígnum. Báturinn stöðvaðist við
gígbarminn, rak bar stefnið inn
í gíginn. Þegar þetta gerðist
var goshlé í Syrtiingi og mun
sogið hafa orðið begar sjór féll
inn í gíginn.
Ekki vildi Ólafur fullyrða
hvernig báturinn hefði Iosnað en
hann taldi að þrjár sprengingar
hefðu blátt áfram skotið skipinu
frá gígnum en þrjár mjög öflug
ar sprengingar komu hver á eft
ir annarri. Meðan á þessu stóð
sendi skipstjóri Ágústu út neyð
arkall, og kom Ófeigur þá á
Framh á bls. 6
Tveir slösuðust
mikiB í uærkveldi
Eöstndagur 25. jöní 1965
Þannlg malaði vörubíllinn litla bílinn undir sér. (Ljósm. I. M.).
Lá vií stórslysi í morg-
un í Ártúnsbrekkunni
Það munaði mjóu að stórslys
yrði í Ártúnsbrekkunni í morg
un, þegar stór vömbíll hlaðinn
holsteini öxuibrotnaði og seig
niður á næsta bfl fyrir aftan
sem var Opel Caravan, tveir aðr
ir bflar fylgdu í kjölfarið, þann
ig að alls lentu fjórir bilar i
árekstrinum. Opelbifreiðina má
telja nærri gjöreyðilagða en hin
ir tveir skemmdust minna en
þó þurfti að flytja annan þeirra
af árekstursstaðnum. Engin slys
urðu á mönnum.
Áreksturinn varð um kl. 9
í morgun og komu blaðamenn
Vísis á vettvang skömmu síðar
Var ljótt umhorfs á áreksturs-
staðnum. Opelbifreið'in lá hálf
undir vörubílnum og virtist
mesta mildi að vörubifreið'in
skyldi ekki fara alveg yfir hana
Á staðinn var kominn bfll frá
Vöku og búið var að færa
burtu hina bílana tvo sem
lentu í árekstrinum.
Þarna hefði getað orðið stór
slys. Ökumaður Opelbifreiðar-
innar hafði tvö börn sín með í
bifreiðinni og taldi hann að það
hefði bjargað lífi þeirra að hann
hafði þau í aftursætinu. Sagð
ist hann hafa verið á hægri
ferð upp brekkuna, þegar hann
sá vörubifreiðina síga niður, og
skipti það engum togum að hún
klemmdi bifreið hans undir sér.
Geta má nærri hvað hefði getað
skeð, ef steinhlassið hefði losnað
og það lent á bifreiðunum fyr-
ir aftan.
í gærkveldi urðu tvö allmikii og
alvarleg slys. Annað hér f Reykja-
vík, en hitt á Hvalfjarðarvegi
gegnt mynni Brynjudals. Báðir hin
ir slösuðu voru fluttir i sjúkrahús.
Slysið hér í Reykjavík varð um
átta leytið í gærkveldi í timburaf-
greiðsluporti Timburverzlunar
Árna Jónssonar við Laugaveg.
Fimm drengir, sá elzti 14 ára gam-
all, höfðu komizt inn f portið eftir
að vinnu var hætt í gærkveldi með
því að klifra ofan af skúraþökum.
Inni í portinu var þungur og mikill
fjórhjóla timburflutningavagn, fóru
drengirnir upp á hann og létu
renna niður brekku, um 30 metra
leið. Vagninn skall á uppistöðu
undir geymum neðst f portinu, en
elzti drengurinn í hópnum, Sveinn
Lárus Austmann Laugavegi 158,
klemmdist á milli vagnsins og uppi
stöðunnar og slasaðist mikið, hlaut
m.m. slæmt lærbrot. Hann var flutt
ur í Landakotsspítala. Urðu lög-
reglumenn að rjúfa gat á hliðið á
portinu til að bjarga hinum slasaða.
Slysið í Hvalfirðinum varð á 8.
tímanum í gærkveldi. Fimm manns
voru á ferð í lítilli fólksbifreið, er
hún rakst á brúarstólpa á Brynju-
dalsá. Aðeins ökumanninn, Halldór
Gunnarsson Kársnesbraut 19 í
Kópavogi sakaði, en hann var tal-
inn mikið slasaður. Sjúkrabifreið
úr Reykjavík var send eftir honum.
Var Halldór meðvitundarlaus þeg-
ar sjúkrabifreiðin kom uppeftir og
hafði hann ekki komizt til meðvit-
undar þegar hann kom f Landakots
spítala í gærkveldi. Hann mun hafa
orðið fyrir miklu höfuðhöggi við
áreksturinn.
SURTSEYJARNEFND HEFUR KÆRT