Vísir - 17.08.1965, Blaðsíða 11

Barátta bítlaaðdáenda
gegn hungri í heiminum
Þótt ýmsir hafi haft illan bifur á síðhærðum
bítilaðdáendum, þá eru þeir ekki allir þar sem
þeir eru séðir, að minnsta kosti ekki í Dan-
mörku. Jack Fridthjov, 20 ára gamall, er ný-
kominn heim til Danmerkur úr áróðursferð.
Blaðamaður við danska eftirmiðdagsblaðið B.
T. átti eftirfarandi viðtal við hann eftir komuna
til Danmerkur.
Ungir bitlaaðdáendur i Danmörku hafa
ötullega lagt fram fé og vinnu í þágu bar-
áttunnar gegn hungri i heiminum og allur
ágóði af plötum klúbbsins rennur til Jbess
klúbb f Bretlandi til að skrifa nafnið sitt í bækur hjá aðdáendum
eftir eina kynningarferðina.
Að telja flöskur
Það er ekkert gaman að vera
blaðamaður þessar sumarleyfa-
vikur, þegar ekkert gerist — af
þeirr'i einföldu ástæðu að eng-
inn er neinsstaðar við ti! að gera
neitt... ekki einu sinrii síldin.
Enda þótt það sé undirstöðuat-
riði allrar blaðamennsku að
kunna að gera úlfalda úr mý-
flugu er það því aðeins mögu-
legt að einhver mýfluga sé hand
bær... auk þess verða lesend-
urnir leiðir á eintómum úlföld-
um, dag eftir dag, jafnvel þótt
reynt sé að breyta örlítið til og
hafa það drómedar annan dag-
inn en kameldýr hinn daginn
... Væru ekki bílveltur endr-
um og eins; væri það ekki frétt
næmt ef það veiðist síld og eins
ef það veiðist ekki síld, þá ætti
blaðamaðurinn ekki annars úr-
kosta en að ganga út og hengja
sig, eftir að hafa lagt tveggja
dálka frétt um þann voveiflega
atburð á setjaravélina ... og svo
rekur að því, að enginn bíll velt
ur og hvorki veiðist né veiðist
ekk'i, og blaðamaðurinn er að
því kominn að verða sér úti um
s«æri — og þá ... þá gerist
undriö mikia . .. Langjökull
leggst að hafnarbakkanum,
þvert ofan í þá tilkynningu út-
varpsins, að hann sé enn í Hol-
land'i, en Truntarar nýkomnir
úr þverlandsreið þykist hafa
mætt honum einhvers staðar á
hálendinu ... þá gerist undrið
mikla, að tollarar fara um borð
og næstu dagana gengur ekki
á öðru en að telja flöskur, og
tollararhir verða me'ira að segja
að hafa sig alla við, til þess að
hafa við blaðamönnunum, sem
telja flöskuhundruðin fyrst á
fingrum sér og svo á tánum ...
og svo aftur á fingrum sér og
aftur á tánum, og niðurstöðutöl
umar fylla bæð'i baksíðu og for
síðu ... tollaramir telja og
blaðamennimir telja ogþaðkom
ur til mála að láta rafreikni há
skólans taka við talningunni...
tuttugu, þrjátíu fjörutíu hundr
uð flöskur og það ekki neinar
pelaflöskur ... En jafnvel slik
undur eiga sér endi, fyrr en
varir gefast tollararnir upp við
að telja, en blaðamennimir
hafa ruglazt í tölunni ... og
ekki nóg með það, þe'ir sem
völdin hafa úrskurða að réttar
höld í „þessu umfangsmesta
smyglmáli, sem um getur“
skulu haldin fyrir luktum dyr-
um... heyrðu, ætli sé ekki til
e'in þokkaleg bílvelta á lager og
hvemig er með síldina? En...
sjá, undrinu mikla er ekki lok
ið ... kannski er það rétt að
byrja — þvi nú fer sjálfur dóm-
arinn um borð að telja flöskur,
kemst raunar ekki nema upp í
tíu eða ellefu, ekk'i af því að
flöskurnar séu ekki fleiri, heldur
af því að hans tölvísi takmark
ast við tuginn ... og hann skip
ar tollurunum að fará aftur að
telja, og blaðamennimir fara
aftur að telja...4011 — 4012
— 4013 ...
— Herferð „Beat-klúbbanna“
í Danmörku gegn hungri í heim
inum hefur gengið alveg ljóm-
andi vel, sagði Jack Fridthjov.
Þess vegna ákváðum við að
reyna að fá Englendinga í lið
með okkur. Þótt danska sjón-
varpið hafi ekki verið alveg
reiðubúið að hjálpa okkur í þess
ari baráttu, þá var brezka sjón
varpið okkur alveg hliðhollt
svo ég notaði tækifærið og
skauzt þangað. Þar fékk ég tæki
færi á að útskýra hugmyndirn
ar um aðstoð unga fólksins,
og að það væri ekki einungis
peningar sem við værum að
sækjast eftir, heldur einkum
og sér í lagi hugmyndir. Ég
veitti tilsögn í „Beat-dansi“ og
söng og síðar var mér boðið
að koma fram I Flamgo-klúbbn
unvjsur §em svo var stofnaður
40(j manpa áhugamannaklúbbur
um aðstoð í baráttunni gegn
hungri f heiminum.
— Nú hafið þið viðað að ykk
ur hugmyndum í heilt ár. HVe-
nær fer svo að sjá árangur af
þessu starfi ykkar?
— Við höfum forðazt að
senda beina peningaaðstoð, en
hugmyndin frá byrjun var að
vekja áhuga ungs fólks á vanda
nlálum vanþróuðu ríkjanna og
fá það til að kynna sér þau og
skilja. Jafnvel að reyna að fá
einstaka ungan mann eða stúlku
til að dvelja eitt ár eða tvö i
þessum ríkjum.
En þar sem þú spyrð um á-
rangur, þá getum við bent á að
af útgáfu hljómplatna á vegum
„Beat-klúbbanna“ höfum við
fengið nægilegt fé til þess að
taka á móti stúdent frá Nígeríu
til framhaldsnáms í Danmörku.
Hann heitir Benjamin Abilgul og
verður eftir fáeina mánuði bú-
inn að ljúka námi sínu í haf-
fræði á Ítalíu og kemur svo hing
að til að kynna sér danskan land
búnað.
Og á bakhlið næstu' LP-plötu
sem „Béat“ sendir frá sér verð
ur mynd af Nigeríustúdentinum
"ásamt riokkrum orðum um hanri
sjálfan, land hans og þjóð, auk
þess hvert gagn þjóð hans hefur
af dvö! hans í Danmörku. Hér
kemur hann til með að verða
viðstaddur rannsóknir á nýju
landbúnaðarverkfæri, sem er
einkanlega ætlað til framleiðslu
á jarðhnetum.
— Verður þetta verkfæri flutt
út?
— Nei, fyrst og fremst verða
einungis framleidd nokkur
stykki, svo Nígeríubúar geti
sjálfir framleitt eftir því sfn
eigin verkfæri. Það er hugmynd
Það er rétt að vekja athygli
ungu kynslóðarinnar á að í
þættinum „SHINDIG" f Kefla-
víkursjónvarplnu kl. 20.30 n.k.
föstudagskvöld kemur ungl-
ingahljómsveitin fræga „The
in. Hljómplöturnar eru svo liður
í baráttunni, bæði til að útvega
fjármagn og útbreiöa verkkunn
áttuna. Við höfum fengið leyfi
til að setja hið fræga brezka
lag „Wooly Bully“ á markaðinn
i Danmörku, og ef til vill getur
sú plata orðið til þess að enn
einum stúdent frá vanþróuðu
ríki geti hlotnazt námsdvöl hér
í Danmörku. Nú f desember fer
ég síðan sjálfur til Bretlands
með hljómsveitinni ,The Victors*
til að safna fé og auka áhuga
ungs fólks á þessum málum.
Oxfam, stærstu samtökin f Bret
landi sem hafa baráttuna gegn
hungri f heiminum á dagskrá
sinni munu koma til með að
dreifa plötunum okkar á brezk
an markað. Allar tekjur af þess
um plötum renna til þessarar
starfsemi.
Rolling Stones" fram. Ekki er
gott að segja hvaða lag eða
!ög þeir félagar leika og syngja
en áreiðanlegt er að þeir koma
ekk'i til með að svíkja aðdáend
ur sína.
Kári skrifar:
jgkki er eitt stærsta smygl-
mái íslenzkt, sem um get-
ur liðið þegar annað skýtur upp
kollinum og það meira að
segja hjá sama skipafélagi.
Vægt almenningsálit.
Smyglmál þetta var alvar-
legt en fer nú að taka á sig
öllu alvarlegri blæ, þegar ekki
líður vika á milli þess að upp
kemst um stórsmygl. Smygiið í
Langjökli hefur vakið gífurlega
athygli og birzt á fréttasfðum
dagblaða erlendis og enginn
ætti að þurfa að draga í efa,
að það hefur valdið íslenzkri
sjómannastétt miklum álits-
hnekki. Til þessa hefur almenn-
ingsálitið verið furðu vægt
gagnvart. þessari tegund lög-
brota og stór hluti manna jafn-
vel talið það sjálfsagðan hlut
að sjómenn og flugmenn reyndu
að drýgja tekjur sfnar með þess
konar þjófnaði, en smygl er
reyndar ekkert annað en toll-
þjófnaður. Við það að upp
komst um þetta smygl f Lang-
jökli hef ég orðið var við að
viðhorf manna til smygls hefur
breytzt nokkuð, og skyld'i
engan furða, þvf fyrr má rota
en dauðrota.
Smygl er þjóðarskömm.
Þar iiem leitinni í Langjökli
er enn ekki lokið má ætla að
nokkur tími muni líða þar til
n'iðurstöður rannsóknarinnar
liggja fyrir og mun þá koma í
ljós hvort hér var um að ræða
tilraun til að smygla áfengi inn
í landið, eða þátttaka f erlend-
um glæpafélögum. Sé um hið
síðarnefnda að ræða er þetta
án efa hið allra alvarlegasta
smyglmál, sem upp hefur kom
izt hér á landi og ætti að gefa
tilefni til að algjör endurskoð-
un verði gerð á tolleftirliti og
það hert í hvivetna. Þetta ætti
ekki aðeins að vera tollyfirvöld
unum kappsmál, heldur og sjó-
rnannastéttinni, eða þeim hluta
hennar, sem ekki viíl feéana sig
við glæpamennsku. SmyglSð er
orðið þjóðarskömm og íslenzkri
sjómannastétt til niðurlægingar.
„THE ROLLING STONES" í sjónvarpinu