Vísir - 22.10.1965, Side 11

Keppir við eiginmanninn
Nakamura Jakuemon situr
fyrir framan spegilinn, hann
málar andlitið, litar augabrún-
irnar, fer í skósíðan kimono og
setur á sig hárkollu. Á skömm
um tíma breytist hann úr karli
í konu.
Glæsilega japanska konu af
gamla tímanum, sem hefur að
bera seiðmagnaða töfra.
1' 'Þetta er ekkert einsdæmi, í
360 ár hefur sá háttur verið á
í Japan að karlmennirnir taki
að sér hlutv. kvenleikendanna'—
í Kabukileikritunum.
Og miklar kröfur eru gerðar
til þessara leikara, þeir verða
að kunna hinn forna hefð-
bundna dans Japana og leika
undir á Samisen, sem er jap-
Hún var einu sinni lítil stúlka
og átti heima í Svíþjóð. Þar
dreymdi hana vafalaust um að
verða einhvem tíma fræg og
dáð — og draumurinn varð að
veruleika. Hún giftist sjálfum tf
Peter Sellers, og það eitti varu;
nóg til að gera hana fræga.
Nú er Britt litla Sellers (hún
hét áður Britt Eklund) að leika
í kvikmynd f Róm og leikur
hún þar á móti eiginmanni sín
uip-m;Íi. kvikmynd sem nefnist
„Refaveiðar".
Þegar Ijósmyridari kom að
henni þar sem hún var að
„sminka“ sig í búningsherberg-
inu vildi hún aldeilis sýna ljós
myndaranum að hún sbæði
inanni sínum bara alls ekki
svo langt að baki þegár um
það væri að ræða að breyta um
svip (eiginmaðurinn lætur sig
ekki muna um að leika fjögur
mismunandi hlutverk f einni og
sömu myndinni). Og hér sjáið
þið’árangurinn.
anskt strengjahljóðfæri auk
þess verða þeir að kunna upp á
sína tíu fingur allar siðareglur
þegar te er borið fram og einn
ig blómaskreytingar, sem er list
út af fyrir sig.
Leikarinn leggur sig fram í
þessu hlutverki sfnu, sem hinn
fullkomni kvenmaður en sam-
tímis býr hann í nýtízku villu
og gegnir þar skyldum sfnum
sem heimilisfaðir og notar tóm
stundimar t. d. með því að
leika golf
En um leið og hann er setzt-
ur fyrir framan spegilinn í bún
ingsherbergi sínu í leikhúsinu,
verður hann um leið að skipta
um hlutverk, breyta sálarlífi
sínu til þess að leika hlutverk
konunnar.
Kári skrifar:

»
„TJúi hefur orðið í dag hér í
dálknum.
Nú í seinni tíð verður þess
meira vart en áður hér í bæn-
um, hve köldu andar úr vissum
áttum í garð fslenzkrar bænda
stéttar og íslenzks landbúnaðar,
og jafnvel birt svo fáránleg
skrif um þau mál, að furðu
gegnir að ábyrg stjórnmálablöð
skuli bera slfkt á borð fyrir les
endur sfna og er jafnv. lýst vel
þóknun á málflutningnum. Hér
er átt við bréf þar sem nokkur
samanburður á framleiðslukostn
aði og verði hér og suður í
Rhodesíu, þar sem skilyrði öll
eru svo ólík sem verða má, og
þarf ekki annað en minna á veð
urfar og vinnumarkaði. Bóndi
á íslandi verður að greiða
vinnumanni 10—12.000 kr.
mánaðarkaup og fæði og þjón-
ustu og íslenzkir bændur geta
ekki látið búpening sinn ganga
sjálfala árið um kring.
Þeir eru fleiri —
En fleirj leggja orð í belg
um þessi mál. Meðal
annars lætur vikublað eitt hér
í bæ, ljós sitt skína tíðum um
þessí mál, og er ákaflega hrif
ið af þeim krötum, sem nú eru
að reyna að gera sér mat úr
„landbúnaðar-vandamálinu" —
vitanlega pólitískan mat
Ef til vill ekki vinsælt —
Það er ef til vill ekki eins
vinsælt og þessir herrar ætla,
að nöldra um útflutningsupp-
bæturnar og ræða málin aðeins
frá einni hlið, en það eru til
menn — það verður að játa, og
hafa alltaf verið til, sem eru
svo blindaðir að þeir æpa um
það, að það sé ófært að greiða
útflutningsbætur (sem eru þó
til kjarajöfnunar og í anda
sannrar jafnaðarmennsku), því
að það sé sem bezt hægt að
flytja allt þetta inn og það fyr
ir lftinn pening. Það er ekkj ó-
nýtt að hafa menn, er þannig
hugsa sem liðsmenn auk þeirra
Rhodesiu-bréfritarans og viku-
blaðsritstjórans.
Ef á slíkar brautir
væri haldið —
Ef á slíkar brautir væri hald
ið gætum við haldið að okkur
höndum á ýmsiun sviðum, við
gætum hætt við áform um
margs konar iðnað — það er
hægt að flytja allt slíkt inn
miklu ódýrara, — við gætum
takmarkað nemendafjölda við
háskólann í nokkrum greinum,
— hvers vegna eru nú læknar,
arkitektar, verkfræðingar og
fleiri sem menntaðir eru í skól
um íslands og háskóla starf-
andi erlendis, margir starfandi
þar vegna þess sumpart, að
hér er nokkurs konar offram-
leiðslu að ræða.
Eigum við að breyta til?
Hætta að framleiða búvörur,
iðnaðarvörur, hætta að mennta
fleiri en þörf er fyrir í landinu?
Svarið er nei.
Svarið — svörin við öllu
þessu er nei. Hvers vegna?
Vegna þess að frá upphafi ís-
lands byggðar hafa þeir sem
byggðu landið viljað vera þjóð,
sá hugsunarháttur hefur ríkt
gegnum aldirnar, og eins þegar
harðast blés, og ríkir vafalaust
enn með nær allri þjóðinni —
að undanteknum nokkrum af-
glöpum eða þeim, sem láta
pólitísk mýraljós villa sér sýn
og vita ekki hvað þeir eru að
fara. — Búi.