Vísir - 11.12.1965, Blaðsíða 15

VÍSIR . Laugardagur 11. desember 1965.
75
Hvað varð af
Eftir
Louis Bromfield !
-¥
önnu Bolton?
Og svo leið eitt ár og allt var
óbreytt. Tom fór í Notre Dame
háskólann, en um hverja helgi
kom hann til Summerstown, sem
er hinum megin við ána, gegnt
Lewisburg, og hún fór þangað
og þar voru þau saman yfir helg
ar. Þau voru ung og ástfangin
og það var það eina, sem máli
skipti. Anna sagði mér, að hann
væri óviðjafnanlegur elskhugi —
eins og hann var í öllu — við
nám og íþróttir, ef hann lagði
sig fram. Það skipti ekki neinu
um neitt fyrir hvorugt þeirra
en að vera saman. Eins og um-
heimurinn væri ekki til. Þau öðl-
uðust hina fullkomnu hamingju
ástarinnar, andlega og líkamlega
sem fæstra hlutskipti er að geta
notið.
Um vorið uppgötvaði Anna,
að hún bar líf undir brjósti. Það
vakti ekki ótta með henni, en
hún var í vafa um hvað hún
gæti gert. Hún gat ekki farið til
móður sinnar og trúað henni fyr
ir því. Hún mundi aðeins ásaka
hana beizklega, því að hún
tnundi líta á þetta sem stórkost-
!egt áfall, sem kollvarpaði öllum
ronum hennar og draumum um
framtíð dóttur sinnar. Og móð-
ir hennar kynni að valda
hneyksli með því að fara til Tom
og krefjast þess, að hann gengi
að eiga hana. Hlutskipti Mary í
lífinu hafði verið ósigur á ósigur
ofan, en glæsileg framtíð dóttur
hennar átti að bæta henni það
allt upp. Þetta skildi Anna. Stolt
hennar bilaði ekki. Hún komst
að þeirri niðurstöðu, að þetta
væri mál, sem varðaði hana eina
og Tom.
Þegar hún sagði honum frá því
jlét hann engan kvíða í ljós yfir
neinu, hann sagði bara blátt á-
fram, eins og væri hann vitur
maður og lífsreyndur:
— Við látum gefa okkur sam-
an. Þannig á það að vera, því
að við elskum hvort annað. Er
ekki sá tilgangurinn með ást
milli karls og konu, að þau eign-
ist börn? Þannig á það að vera
- sá er tilgangurinn.
Þegar Anna sagði mér þetta
mörgum árum seinna komu tár-
in fram í augu hennar.
Og Tom vissi vel hvað þetta
myndi hafa í för með sér: Að
’hann yrði að hætta í háskólan-
um, að foreldrar hans myndu að
líkindum gera hann arflausan,
og að hann yrði að taka fyrsta
starfið, sem honum byðist. Það
var svo margt, sem hann hafði
hlíft henni við, meðal annars að
foreldrar hans höfðu komizt að
því, að þau voru títt saman, og
reynt að hindra það. Hann sagði
Önnu ekki frá því. Hann vildi
ekki særa hana. Það var nóg að
þau særðu hann með því að
12.
ert kvæntur, þá verðúr ekki aft-
ur snúið. Góðir kaþólikkar
skilja ekki“.
Tom vildi ekki déila við þau
— og þagði. Þetta sama kvöld
fóru þau Anna og hann yfir fljót-
ið til Summerstown og þar voru
þau gefin saman í kirkju, en
af friðdómara. Þau áttu ekki
nema nokkra dollara. Áður en
þau lögðu af stað yfir ána kom
Tom til mín og sagði mér frá
því, að þau væru á förum. Ég
var hinn eini, sem hann sagði
frá þessu og áformum hans og
Önnu.
Ég er enn dálítið upp með
brð á slíku eins og ástatt var.
Og svo þóttist ég viss um —
með tilliti til þess hvert Anna
var komin á lífsbraut sinni, að
hún kynni að vera hætt að hlúa
að minningunni um Tom og vildi
ekki vera minnt á hann. Og kon-
an fagra avo hörð á svip og með
sinn heimsborgarabrag var í
rauninni ólík útlits og Anna
hafði verið, er hún var ástfang-
in í Tom, blíð í augum og fög-
ur á barminn, á því þroskastigi,
er blöð rósarinnar opnast af
sjálfu sér. Það var aðeins stoltið
í svipnum, sem enn minnti á
Önnu sem unga brúði.
Tom fékk sér vinnu og starf-
aði að bílasölu í Pittsburg. Þar
leigðu þau sér íbúð, og í desem-
ber varð Anna léttari, — lítill
drengur var í heiminn borinn.
Tom var aðeins tvítugur og hún
var 19 ára. Þau voru hamingju-
söm og þeim gekk vel frá byrj-
un. Skapgerð hans var þannig
og framkoma, að hann þurfti
ekki fyrir því að hafa, að sann-
færa menn um, að þeir myndu
gera hagkvæm kaup fyrir hans
atbeina. Mörgum þótti blátt á-
fram vænt um að geta
glatt hann. — Og mörgum
höfðu mætt mótlæti
segja, að ef hann kæmi inn fyrir
þeirra húsdyr með „dóttur hrein-
gerningakonunnar“ þyrfti hann
ekki að koma þar oftar. Þar
yrði henni aldrei veitt móttaka
— og ekki skyldi hann búast
við neinum frekari fjárhagsleg-
um stuðningi, ef hún yrði kon-
an hans.
Svo að Anna stóð andspænis
múrum broddborgaraháttar,
sundurlyndis, hégómaskapar og I
rógs, en í þessum litla Lewis-1
borgarheimi, varð hún nú í j
fyrsta skipti vör annarra múra, i
það voru múrar fólks af írsk-
um stofni, sem komnir voru f
efni og gátu haft kniplinga-
skreytt gluggatjöld, og litu smá-
um augum á írska öreiga, sem
enn bjuggu í skúrum og öðrum
ámóta híbýlum. í öllum heimin-
um fyrirfinnst hvergi fyrirlit-
legri uppskafningsháttur en sá
sem kenndur er við kniplinga og
gætti meðal íra vestra, sem í
efni voru komnir.
Það var engin leið að fá for-
eldra Toms til þess að sætta sig
við þennan ráðahag. Þau áttu
líka önnur börn og ályktuðu, að
þau hefðu flanað og reynir þá að
sjó — í bili. Faðir hans sagði
við hann: „Þú munt komast að
raun um fyrr en seinna út í hvað
þá hefur flanað og reynir þá að
losna úr flækjunni". Og móðir
hans sagði: „Þú getur ekki
kvongazt þessari stúlku. Þú munt
komast að raun um hvern mann
hún hefur að geyma. Hún ginnti
þig. Og mundu þetta. Þegar þú
mér yfir því trausti, sem hann j
sýndi mér — mér einum, þetta j sem
kvöld, — og vegna þessarar | og erfiðleikum, jafnvel menn,
minningar fannst mér anda j sem voru komnir að því að gef-
köldu til mín frá Önnu, er hún
stóð á stigapallinum fyrir ofan
stigann breiða, á svipinn eins og
hún bæri ekki kennsl á mig. Og
mig langaði til þess að segja: -
En manstu ekki eftir því, að
þegar þið Tom lögðuð á flótta
yfir ána til þess að láta gefa
ykkur saman, var ég sá eini í
bænum, sem hann trúði fyrir
því?
En það var ekki hægt að hafa
ast upp, gæddust bjartsýni og
kjarki á ný við að kynnast hon-
um. Og enginn þeirra sá, né
heldur ég, að í hugarheimi hans
var grunnsævi, en ekki dýpi,
grunnsævi en að vísu orpið
ljóma persónutöfra.
Það leið ekki á löngu þar til
foreldrar Toms fóru að sakna
hans - þegar eftir að drengur-
inn fæddist. Og þeir hófu til-
Skildingafrímerki
Höfum fengið nokkurt magn af skild-
ingafrímerkjum bæði almennum og
þjónustu.
Alþingishátíðarserían 1930 (16 merki)
kr. 2500.00.
Sameinuðu þjóðirnar komplett í inn-
stungubók kr. 4800.00.
FRÍMERKJAMIÐSTÖÐIN
Týsgötu 1 . Sími 2-11-70
EFLIÐ
SAMBAND
ÆTTINGJA
OG VINA
ERLENDIS
VIÐ
ISLAND
SENDIÐ
ÞEIM
ÁRSÁSKRIFT
AÐ VÍSI
í
JÚLAGJÖF
ASKRIFTARSIMI
1-16-61
W1SK2R
KÓPAVOGUR
Afgreiðslu VÍSIS í Kópa
vogi annast frú Birna
Karlsdóttir, sími 41168.
Afgreiðslan skráir
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér, ef um kvartanir
er að ræða.
HAFNARFJÖRÐUR
Afgreiðslu VÍSIS i
ftafnarfirði annast frú
Guðrún Ásgeirsdóttir,
sími 50641.
Afgreiðslan skráií
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér, 'ef um kvartanir
er að ræða.
KEFLAVÍK
Afgreiðslu VÍSIS í Kefla
*rík annast Georg Orms-
son, sími 1349.
Afgreiðslan skráir
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér, ef um kvartanií
er að ræða.
Hversu lengi varir þessi stormur Tarzan?
Þefr eru eins óstöðugir og ófyrirsjáanlegir
ems og viss strákur, sem ég þekki.
Ef regnið fellur ekki of lengi Ito þá er
stormurinn ble'sun. Vatn, sérstaklega í
Afríku er geysileg nauðsyn fyrir alla lifnað
arhætti.
Samt sem áður uiyndi veður eins og þetta
ef það stæði yfir í lengri tíma hafa alvarleg
áhrif á landið og íbúa þess.
Bezf od ouglýso
í VÍSI