Vísir - 30.03.1966, Blaðsíða 7

V í S I R . Miðvikudagur 30. marz 1966.
7
FÓSTRA 0G LÆKNIR Á KRISTNI-
BOÐSSAMKO
Kristniboðssambandið gengst
fyrir samkomum á nokkrum
stöðum á pálmasunnudag, sem
hefur um árabil verið helgaður
kristniboði sérstaklega. í
Reykjavík verður almenn sam-
koma í húsi KFUM við Amt-
mannsstíg kl. 20,30 um kvöldið,
og tala þar tveir kristniboðar,
en einnig verður tekið á móti
gjöfum til starfsins í Konsó í
Eþfópíu. Kristniboðamir eru
þau Halla Bachmann, fóstra,
sem starfað hefur á Fílabeins-
ströndinni, og Jóhannes Ólafs-
á kristniboðsstöðinni íslenzku.
Húsin munu vera um fimmtán.
Nýjasta húsið stórt sjúkraskýli,
tvær lámur, og er önnur áiman
rúmlega 20 m en hin upp undir
30 m. Húsið er hlaðið úr múr-
steini, sem steyptur er á stöð-
inni undir umsjá Gísla Arnkels-
sonar, kristniboða, sem hefur
dvalizt í Konsó síðan 1961^
Sjúkrahjálp er engin í Konsó
nema sú, er látin er í té á
sjúkraskýlinu. Ingunn Gísla-
dóttir hefur verið að verki í
Konsó níu til tíu ár, og í fyrra
*' •* W'l

K x
<■ ■- i*
Frá kristinboðsstöðinni íslenzku í Konsó. Unnið að því að steypa
holsteín eins og um getur i greininni.
dómurinn er köldusótt (mala- Eþíópíu. Kristniboðar annast
ría), sem fluga ber. skólahald að verulegu leyti. Nú
Skólamál eru í deiglunni í eru sex bekkir á kristniboðs-
stöðinni í Konsó, auk tveggja
bekkja á vegum kristniboðsins
úti í héraðinu. Áhugi vex á
skólanámi meðal fólksins. Kenn
arar eru allir innfæddir I skólum
kristniboðsinS, og hafa þeir
sumir hlotið menntun sína hjá
íslenzka kristniboðinu.
Alþýða manna í Konsó ákallar
illa anda sér til fulltingis og
leitar á náðir seiðmanna, sem
iðka kukl og særingar. En fleiri
og fleiri snúa nú baki við hinum
gamla sið, og um s.l. áramót
voru 360 manns meðlimir í hin-
um kristna söfnuði í Konsó.
Sífellt eru haldin námskeið í
kristnum fræðum, og einnig nú
á þessu ári hafa nokkrir verið
skírðir.
Guðsþjónustur eru fjölsóttar,
og eru þær haldnar bæði á
kristniboðsstöðinni og í mörgum
strákirkjum, sem Konsómenn
hafa reist sjálfir. Um 15—20
ungir menn starfa við þessar
kirkjur. Þeir reka m. a. kvöld-
skóla, þar sem 900—1000 manns
munu vera nemendur.
Hjónin Katrín og Gísli Am-
kelsson eru væntaríleg hehn í
sumar með börn sín í hvíldar-
leyfi.
Eins og fvrr segir, hefst
kristniboðssamkoman í húsi
KFUM á pálmasunnudag ld.
20,30, og eru allir velkomnir á
samkomuna.
ssagja
Mynd sem sýnir samgönguvandamál Konsó-héraðs. Komið með
sjúkan mann á börum til sjúkraskýlisins.
son, læknir, en hann dvaldist
fimm ár við læknastörf í
Eþíópíu, síðast sem fylkis-
læknir.
Þá verður kristniboðsms
minnzt í ýmsum kirkjum um-
ræddan dag og tekin samskot
til kristniboðsins.
1 Konsó hefur smáþorp risið
leituðu 15 til 16 þúsund manns
hjálpar hjá Ingunni í nauðum
sínum. Slys og óhöpp eru alltíð
meðal fólksins og sjúkdómar
margvíslegir, en læknir enginn.
Sum árin eru sjúklingar miklu
fleiri, sem leita til kristniboðs-
stöðvarinnar, og geisa þá farsótt
ir í héraðinu. Algengasti sjúk-
Ein af stærstu en minnst þekktu
rímum Sig. Breiðfjörðs gefin út
Fyrir nokkru hefur ísafoldar-
prentsmiðja gefið út eina af
Spjall
jpagnaðarlátunum ætlaði aldrei
að linna í herbúðum komm
únista er 600 stúdentar fengust
til þess að skrifa undir ósk um
að Keflavíkursjónvarpinu yrði
lokað. Töldu þeir elnsýnt að
slíkan þjóðarvilja yrði að meta
svo mikils að eftir plagginu yrði
farlð og sjónvarpinu lokað í
skyndingu. Síðan hafa þau tíðindi
gerzt að 14.600 íbúar Reykjavík
ur og nágrennis hafa sent á-
skorun til Alþingis um að Ioka
ekki Keflavíkursjónvarpinu, eit
leyfa það, þótt islenzka sjón-
varplð taki til starfa, á þeim
forsendum að það sé lítt í sam-
ræmi við lýðræðis og frelsis-
hugsjón að banna mönnum aö
nema sjónvarpsbylgjur á tæki
sin fremur en t.d. útvarpsbylgj-
ur. Og eru kommúnistar þar
með komnlr i hina verstu
klemmu.
E7 taka á mark á undirskrift-
um þá hlýtur aö verða aö
taka tuttugu og fimm slnnum
meira mark á undirskriftum
meðmælenda sjónvarpsins en
hinna 600. Eftir þvi að dæma
ætti að leyfa sjónvarpinu að
starfa áfram og þelr þingmenn
sem óttazt hafa hinar fyrri und
irskriftir geta nú aftur tekiö
gleði sfna. Hitt má svo reyndar
vissulega vefengja að rétt sé að
hlaupa út og suöur vegna undir
skrifta og mótmælaskjala i mál
um. Þaö er orðin einskonar þjóð
aríþrótt að hlaupa sýknt og heil
agt upp til handa og fóta, veifa
mótmælaskjölum allra handa og
froðufella af bræði. Slik sam-
mennska í opinberum umræöum
er harla hvimleið. En hvað sem
því líöur hafa hinir 14.000 svipt
kommúnista geirnum í sjón-
varpsmálinu, með því að bregða
svo snarlega gegn þeim þeirra
elgin vopnum.
Sá óvanalegi atburður gerðist
í gær að skynsamleg skrif
sáust á prenti i Tímanum. Þeg
ar betur var að gáð var þar
um að ræða fyrirlestur eftir mæt
an verkfræðing, sem lýsti sig
ópólitískan í upphafl máls síns.
Gat það heldur ekki öðru visi
verið, því engum Framsóknar
manni hefði verið trúandi til
svo framsýnna ummæla.
1 fyrirlestri um „Sðnaðinn á
tímamótum“ í Framsóknarfélagi
Reykjavíkur sagði Bjöm Svein-
björnsson eftirfarandi um
virkjun fallvatnanna með
aðstoð erlends fjármagns:
„Fjármagn til þess (þ.e. virkj-
ana) er vafalaust ekki til í land-
Snu og er þá ekkert eðlilegra en
leita út fyrir Iandsteinana...
Auk þess gefur næg raforka nýj
um iðnaði byr undir báða vængi
sér i lagi stóriðju, sem er eina
Ííklega lelðin til útflutningsiðn-
aðarframleiðslu“. Og um stór-
iðju á íslandi sagði Björn:
Öðru máli gegnir um stóriðju.
Þar á að vera hægt að koma
öllu hinu fullkomnasta við og
bæta þannig samkeppnSsaðstöð
una ... Þvi ber okkur að hugsa
stórt, sérstaklega á því sviði“.
jþað var vissulega orðið tíma-
bært að Framsóknarmenn
í Reykjavík fengju aö heyra
slíkan boðskap um stóriðju inn-
an veggja sinna. Ekki hafa þau
heyrzt frá forystumönnum
flokksins, því Steingrímur Her-
mannsson hefur ekki enn kveðið
sér hljóðs, heldur látið verkin
tala.
Skyldu þess vegna ekki hafa
runnið tvær grímur á framsókn-
arfólkið, sem hlýddi á orð
BjÖms Sveinbjörnssonar, þegar
það heyrði allt i elnu að til var
önnur leið en hin leiðin i stór-
iöjumálunum? Vestri.
hinum löngu rímum sem Sig-
urður Breiðfjörð orti og er
hér um að ræða hinar svonefndu
Aristomenesarrímur, sem hafa
þó verið einna minnst þekktar
af rímum Sigurðar. Sveinbjöm
Beinteinsson hefur séð um út-
gáfuna, en alls er þetta skáld-
verk 22 rímur og bókin því um
200 bls. Rímur þessar eru mjög
fjölbreyttar að bragarháttum og
næsta mörg tilbrigöi við þátt
hverrar rimu.
Yrkisefnið er tekið úr hinum
fomu grísku hetjusögum og
kemur Aristomenes við sögu í
Odysseifskviðu og var konungur
og bardagakappi, fjallar hún um
strið milli Spörtu og Messina.
En efniviðinn í rímurnar tekur
hann úr skáldsögu eftir þý?ka
rith. Lafontaine, sem var á
fyrri hiuta 19. aldar mikilvirkur
reifarahöfundur og var mikið
lesinn á sínum tíma og m. a.
voru sögur hans þýddar á
dönsku og í þeirri útgáfu hefur
Sigurður lesið hana. Hann hef-
ur þó talsvert breytt sögunni til
þess að fella hana í eðlilegt
rímnasnið. Sagan er miklu
lengri en rímurnar.
Sigurður Breiðfjörð orti rím-
ur þessar eftir að hann kom
heim frá Grænlanri haustið
1834. Hann dvaldist þá að mestu
hjá Árna Thorlacius í Stykkis-
hólmi og undi hag sínum vel hjá
honum. Þá voru Númarímur
búnar til prentunar og komu út
1835. Einnig hóf Sigurður um
þetta leyti að tína saman kvæði
sín til útgáfu og komu þau út
árið 1836. Sigurður átti góða
daga hjá Árna Thorlacius og
undi sér vel við þetta yrkisefni
og má sjá það á ýmsum vísum
hans frá þessum tíma. Ámi
Thorlacius var efnaður maður,
gáfaður og talsvert menntaður,
öruggur til áræðis, dugmikill og
hneigður til fræðistarfa. Undir
vemdarvæng hans dvaldist Sig-
urður og leit að nokkru á sig
sem hirðskáld Árna, orti hann
Aristomenesarrímur fyirr hann.
Sigurður BreSðfjörð
Sumarið 1835 hafði Sigurður
lokið þessum rímum. Þá f-ór
Ámi Thorlacius með þessar
nýju rímur til Kaupmannahafn-
ar og gaf þær út. Kon'ráð Gfsia-
son átti hlut að þeirri útgáfu og
er hún allvönduð. Var það ó-
venjulegt á þeirri tíð, að skáld
fengju verk sfn útgefin jafn-
óðum og ort voru. En síðan
hafa rímumar ekki verið prent-
aðar fyrr en nú.