Vísir - 29.04.1966, Blaðsíða 2

| » ■■ $>,
tveir
iRvri ^nisaydqqu

SíÐAN
ÞEKKIÐ ÞID MANNINN?
Oeter Sellers hefur löngum ver
ið frægur fyrir að geta
brugðið sér í „allra kvikinda
líki“. I nýjustu kvikmynd sinni
„Casino Royale“ kemur hann
fram í gervi þriggja persóna,
sem frægar hafa oröið i sög-
unni: Napóleons, Hitlers og Tou
louse Lautrecs, krypplingsins
franska, sem varð einn af fræg
ustu málurum og teiknurum
Frakklands, teiknaði m.a. fyrstu
myndskreyttu skemmtanaaug-
lýsingarnar sem hengdar voru
upp á götum úti í París.
Peter Sellers leikur í „Cas-
ino Royale“ spilamann, sem tal-
inn er á aö gerast njósnari. Til
þess starfs á hann að njóta að
stoðar hinnar fögru Vesper
Lynd, sem er engin önnur en
Ursula Andress — og það er
hennar vegna sem hann þarf að
bregða sér í líki keisarans, ein-
ræðisherrans og fatlaða málar-
ans. Að öðru leyti förum við
ekki út í efni myndarinnar, von
um bara að við fáum að sjá
hana hér einn góðan veðurdag.
Bítlabróðir kemur fram á sjóuarsviðið
Fyrsta plata Mike
McCartney væntanleg
Einn
og þrír —
anriiBÖiidi
Mike, „litli bróðir“ Pauls Bítils.
\
j
i
1
I
Kári skrifar:
„Bítilsbróðir“ er kominn fram
á sjónarsviðið. Það er Mike Mc-
Cartney, sem kallar sig Mike
McGear, 22 ára gamall bróðir
Pauls, sem er ári eldri.
Eftir mánaöamótin kemur
út hljómplata með Mike — og
félögum hans tveimur. Þeir hafa
stofnað tríó í Liverpool, sem
þeis kalla Scaffold, og umboðs
maður þeirra og ráðunautur er
sjálfur Brian Epstein, umboðs
maður Bítlanna.
George Martin, sem séð hefur
um upptökur fyrir Bítlana sá
einnig um upptöku Scaffold-
plötunnar, sem heitir „Two
Days Monday' ‘— og um hana
segir Mike: „Hún er vitlaus og
I Ástralíu seljast að jafnaöi
29 blöð á hverja 1000 íbúa, í
Bandaríkjunum er talan 25, í
Evrópu 23, í Sovétríkjunum 18,
Asíu 4 og Afríku aðeins 1,2.
einföld. Lagið dapurlegt og frum
legt“.
„Við semjum söngvana okk
ar í sameiningu. Ég álít mig
ekki vera tónskáld. Ef ég væri
þaö, myndi ég græöa milljónir.
Pabbi minn, sem er frábær
píanóleikari hvatti mig til að
gerast tónlistarmaöur — en ég
er þaö ekki.“
Mike var rakaranemi, áður
en hann og félagamir stofnuðu
Scaffold-hópinn, en félagamir
eru John Gorman, 29 ára fyrr-
verandi póststarfsmaður og Rog
er McGough, 28 ára, fyrrver-
andi kennari með próf frá há-
skólanum í Hull.
Bandarikin hafa yfirleitt ver
ið talin það land, þar sem flest
sjónvarpstæki eru á hverja 1000
íbúa en nú er komið í ljós að
furstaríkið Monaco slær USA
út, þar er hlutfallstalan 25%
hærri.
j JZ ára hefur borizt bréf frá óá-
4 vnægðum listunnanda sem læt
{ ur sér ekki muna um stóryrðin
4 um vissa myndlistarviöburöi
J hér í borg. Þykir Kára rétt að
i leyfa fólki að heyra rödd hans
$ og fer bréfiö hér á eftir.
4
4
4
4
4 Velluleg vorsýning.
J „Bölvað ærpiss er þetta“,
* sagði karlinn, þegar hann hafði
( sopið úr kaffibollanum hjá kellu
4 sinni, og svipuð orð hnjóta
J mönnum um varir, eftir að hafa
4 skoðað svokallaða vorsýningu
J myndlistarmanna í Listamanna-
4 skálanum. Þar flýtur að vísu
J dýr dropi innan um sulliö og
* ber þar að sjálfsögðu langhæst
J Jóhannes S. Kjarval, en hann
4 var fenginn til að sýna þarna
4 nokkrar myndir. En flest ann-
J að er þama heldur bragödauft
J og sumt með hreinum endemum
J og þetta á að selja fólki sem
4 listaverk!
Fúskarar
Það fer raunar að nálgast
plágu hye dútlarar í málaralist
gerast messuglaöir og fúsir til
sýninga. — Það líður varla sá
dagur að ekki sé einhvers stað-
ar opnuð sýning, með einhvers-
konar myndskrauti mályerkum,
keramiki, teppum eða þá tré-
drumbum og öðru slíku. Það er
engu líkara að hverjum sé það
kappsmál að koma fram með sem
frumlegastar fígúrur. Það hef-
ur alltaf sitt gildi aö vera frum-
legur, en frumleikinn má ekki
ganga of langt inn á svið list-
arinnar. Þetta fólk getur alveg
eins málað skóna sina eða kló-
settin heima hjá sér eins og að
vera að trana sér fram fyrir al-
menning á opinberum sýning-
um, og hafa fé út úr saklausu
fólki.
Meiningarlausar
klessur
Að vísu verður að gera grein-
armun á góðu og illu og hér er
ekki verið að veitast að okkar
ágætu listmálurum, sem eiga
það skiliö að kallast því nafni.
— Listaverk verða ekki með-
höndluð eins og hver önnur búð
arvara en það er hægt að ganga
fjandanum lengra í því að telja
fólki trú um listrænt gildi ó-
merkilegustu hluta og nálgast
það þá örgustu pretti. Það er
eins og að selja fólki gerviblóm
sem lifandi plöntur. Slíkt kall-
ast fals og argasta ósvífni.
Hitt er mönnum fyrirgefiö,
að auglýsa meiningarlausar
klessur á lérefti eða öðru, sem
einhverja kúnst og selja fyrir
mikið fé. Og svo taka dagblöð
in upp tóninn fyrir þessa vit-
leysu og útmála á alla kanta
sem einhverja listviðburði.
Mönnum er að sjálfsögöu
frjálst að mála, ef þeir endi-
lega vilja en þeir ættu helzt
að láta fólk í friði, fyrir þeirri
áráttu nema þeir hafi eittfevað
að segja fólki í myndum sínum.
sem hefur eitthvert gildi.
— Listunnandi —