Vísir - 29.04.1966, Qupperneq 7

VÍSIR . Föstudagur 29. april 1966.
7
fJÁRMACNID HJÁ FÓIKINU
r
Avarp Styrmis Gunnarssonar á fundi borgarstjóra í gær
JJeykjavík ber svip ungrar borg-
ar. Þótt byggt sé á gömlum
stofni er Reykjavík ný og síung,
enda hefur æskan staðið hér við
stjómvölinn. Borgarstjórar Reykja-
víkur hafa oftast tekið við því
vandasama embætti ungir að árum
og £ borgarstjórn hafa Reykvíking-
ar hverju sinrri sýnt nýrri kynslóö
mikilsverðan trúnað.
Engan þarf þvf aö undra, þótt
Reykjavík hafi veitt öörum hlut-
um landsins forustu í alhliða fram-
förum og atvinnulegri uppbyggingu.
Bjartsýni og djörfung æskunnar hef
ur stuðzt við reynslu og traust
hinna eldri og einkennt störf þeirra
sem með borgarmál fara. Hér hafa
ótal nýjungar verið teknar upp í
verklegum framkvæmdum og á
öðrum sviöum, sem síðar hafa ver-
ið teknar upp £ öðrum hlutum lands
ins. Jafnvel þessi fundur, sem viö
erum nú stödd á, er gagnmerk nýj-
ung, sem mun ekki aðeins hafa
viðtæk áhrif á borgarmál Reykja-
vikur heldur marka þáttaskil f is-
lenzkum stjórnmálum.
Sú kynslóö, sem á hverjum tíma
hefur stjómað þessari borg, hefur
verið kynslóö nýs tíma. Menn nýrr-
ar aldar hafa leitt þá hrööu upp-
byggingu, sem hér hefur orðið á
örfáum áratugum. Og vegna þess,
að þeir hafa öllum íslenzkum stjórn
málamönnum fremur skiliö nauö-
syn endurnýjunarinnar, hefur eng-
in ein kynslóð setið um kyrrt að
völdum i höfuöborg íslands, held-
ur hefur hver kynsióð tekiö viö af
annarri, hver um sig óbundin af
skoðunum og viðhorfum hinnar
fyrri, reiðubúin til þess að færa sér
reynslu hennar í nyt en óhrædd
við að brjóta nýjar leiðir.
Ef við lítum yfir sögu Reykja-
víkur sjáum viö þessi kynslóöa-
skipti verða á áratugsfresti eöa svo
og við sjáum þær breytingar, sem
verða með tilkomu nýrra manna.
Á síðustu fjórum árum hafa fbú-
ar Reykjavíkur — með vaxandi á-
nægju og stolti — fyigzt með fram-
kvæmdabyitingu í höfuöborginni.
Framkvæmdum, sem áður þokuð-
ust áfram hægt og hægt, fleygir nú
fram með ótrúlegum hraða. Gatna-
gerð, hitaveita, skólabyggingar —
allt gengur þetta með slíkum mynd
arbrag, aö viö erum stoit af borg-
inni okkar. Ný þekking, ný tækni,
ryður sér til rúms, sem gerir kleift
að framkvæma fyrir sama fé naiklu
meira en áður. Þetta er tákn hins
nýja tíma. En þess ber að gæta,
að bylting i framkvæmdum borgar-
innar er ekki nægileg til að skapa
hér þróttmikið og vaxandi sveitar-
félag. Undirstaða þess er blómlegt
o'g öflugt atvinnulíf. Reykjavík er
í dag stærsta verstöð ísiands, og
Reykjavík er i dag stærsti iðnað-
arbær á íslandi. I Reykjavík stend-
ur einnig vagga og vígi frjálsrar
og sjáifstæðrar verzlunar á íslandi.
Það er aö mínu mati frumskylda
þeirra, sem með stjóm borgarinn-
ar fara, aö varðveita og efla þetta
forustuhlutverk Reykjavíkur í at-
vinnumálum íslendinga. Stuðla að
því að nýr atvinnurekstur rísi, ýta
undir tæknibyltingu i þeim, sem
fyrir eru. Við hljótum aö ieggja
höfuðáherzlu á, aö þeir, sem vilja
reka atvinnufyrirtæki i Reykjavík,
fái til þess nauðsynlega aðstöðu
og svigrúm til starfsemi sinnar,
en neyðist ekki til að leita til ann-
arra sveitarfélaga. Atvinnurekstur-
inn er lífæö Reykjavíkur og áð hon
um verðum við að hlúa. Gjald-
heimta borgarinnar má ekki ganga
svo nærri atvinnurekstrinum og
einstaklingum að hún lami getu
þeirra til framkvæmda og athafna.
Reykjavík er og hefur verið og
mun verða höfuðvigi hins sjálf-
stæða framtaks á íslandi. Og að
því hljóta stjórnendur borgarinn-
ar að stuöla meö því að gæta hófs
í gjaldheimtu hjá borgurunum en
nýta þeim mun betur meö aukinni
tækni og hagræðingu gjöld þau,
sem á eru lögö. Kjöroröiö er: Fjár-
magnið hjá fólkinu. Þannig nýtist
það bezt til framkvæmda, athafna
og uppbyggingar fagurrar borgar.
Og það er ánægjulegt til þess aö
vita, að einmitt í þessum anda
hefur Reykjavík verið stjómað und
anfarin ár. Borgin annaðist fram-
kvæmdir sínar að mestu leyti sjálf
áður fyrr. Nú er þetta breytt.
Mestur hluti framkvæmdanna er
boðinn út. Með þvi vinnst tvennt.
Hagkvæmni í framkvæmdum og
það, aö borgin stuðlar að eflingu
sjálfstæðs framtaks borgaranna.
Þessi stefna í framkvæmdum borg-
arinnar hefur reynzt vel og henni
ber aö halda áfram í framtíðinni.
Jafnframt hlýtur sú spurning að
vakna, hvort borgin eigi í vaxandi
mæli að afla fjármagns til fram-
kvæmda sinna meö skuldabréfaút-
boöi. Slíkt færist nú í vöxt hér á
landi og hefur gefizt vel. Þannig
haldast fjármunimir í eigu borgar-
anna, þótt borgin fái þá til nauð-
synlegra afnota.
Á sama hátt og Reykjavíkurborg
hlýtur að hlúa að og efla atvinnu-
lífið, sem er undirstaða lífræns og
þróttmikils borgarlífs hlýtur hún
einnig að veita sérstaka athvgli á-
hugaefnum og vandamálum unga
fólksins í borginni, sem er hennar
framtíð.
Unga fólkinu fjölgar stöðugt.
Fjölmennir árgangar eftir'stríðsár-
anna eru að vaxa úr grasi og byrja
að láta til sín taka. Það er stundum
sagt, að unga fólkið geri miklar
kröfur nú til dags. Það má vera.
En það fylgir straumi tímans og
gerir aðeins þær kröfur, sem
breyttir tímar gera. Þannig hefur
það. alltaf verið og mun alltaf verða.
Við viðurkennum að nýir tímar
hafa skapað íslenzkri æsku meir
heillandi tækifæri en nokkurri
annarri kynslóð, sem þessa borg
og þetta land hafa byggt, en við
gerum okkur þess einnig grein að
vandamálin eru enn fyrir hendi.
Spjall
J stjómmálabaráttunni velja
menn og fiokkar sér bar-
áttumál eftir því sem hugur
þeirra stendur til. Þar eru
margs konar þjóðnytjamál of-
arlega á blaði. Nýtur sá stjóm-
málaflokkur jafnan mestrar vild
ar fólksins sem djarflegast berst
fyrir umbótamálunum og dug-
mestur þokar þeim í fram-
kvæmd. Þessi einfaldi sannleik-
ur virðist þó hafa farið fram
hjá a. m. k. þeim sem stýra
stjórnmálaskrifunum í Alþýðu-
blaðinu. — Lengi hefur lít-
ið farið fyrir umbótabaráttu
flokksins í borgarstjóm, sem
marka má gleggst af þvi að
hann á ekki nema einn fulltrúa
á þeirri samkomu af fimmtán.
Og fyrir þessar kosningar eru
það ekki umbótamálin, sem
rædd eru í Alþýðublaðinu, svo
sem marka má af forystugrein
blaðsins i gær. Hún ber nafnið
„Peningar“. Þar er í sífurkennd
um vælutón talað um það hve
það sé voðalega slæmt ef einn
fiokkur hafi meiri fjárráð en
annar. Verði að setja lög um
það að hver flokkur gefi opin-
bera skýrslu um fjármagn sitt
sem eytt er í kosningum, og
verði menn að fylgjast vel með
því hvað hver flokkur eyði.
p’r nú svo komið borgarmála-
baráttu Alþýðuflokksins
að hætt er að ræða hagsmuna-
mál Reykvikinga í aðalmálgagn-
inu en þess í stað kveinað um
það að einhverjir ótilgreindir
flokkar hafi fjárráð til þess að
gefa út bæklinga fyrir kosning-
ar og halda fundi! Mun lengi
verða að leita til þess að finna
dæmi jákvæðari stjórnmálabar-
áttu eða mciri stórhug í þeim
efnum sem máli skipta. Þetta
sérstaka atriði er greinilega
það sem Alþýðuflokkurinn í
borgarstjóm telur mestu máli
skipta fyrir framtíðarhag Reyk
vikinga. Og svo er það náttúr-
lega hln hliðin á málinu. Ekki
er það verra eftir kosningar að
geta kennt ófétinu honum
Mammon um hve illa fór á kjör
daginn.
^nnað dæmi um hina hugum-
stóru kosningabaráttu Al-
þýðublaðsins mátti sjá fyrir
nokkrum dögum.
Þá birti blaðið mynd af
miklum bragga inn við Súða-
vog, sem það sagði að væri
dæmi um hið itla ástand í hús-
næðismálunum undir stjórn
meirihlutans. En því miður láð-
ist Alþýðublaðinu alveg að geta
um það að lengi hafa ekki litlir
fætur hlaupið þar um gólf. I
bragganum er sem sé aðsetur
einnar deildar Leikfélags
Reykjavíkur og þar að auki
ljósastillingarverkstæði F.Í.B.
Súðarvogssaga Alþýðublaðs-
ins markast því af þeirri maka-
lausu óskhyggju, sem oftar en
einu sinni hefur skemmt Reyk-
víkingum á undanförnum árum.
Um það skyldi þó englnn
kvarta, því hvar værum við
staddir ef allan húmorinn vant-
aði í pólitíkina?
Vestri.
Styrmir Gunnarsson.
Það mál, sem nú varðar mestu
unga fólkið í Reykjavík^ sem er
að stofna heimili eða huga að
heimilisstofnun er húsnseðismálin.
Það er stundum sagt, að húsnæðis-
málin séu unga fólkinu erfiðari en
skyldi vegna þess, að það krefjist
þess þegar á fyrstu hjúskaparárum
að eignast eigin íbúð. Það er rétt
en hvers vegna? Hvötin til þess
að eignast íbúð er sterk og verð
á leiguíbúðum í borginni er slíkt,
að ekkert vit er í öðru fyrir ungt
fólk, en að komast yfir eigin íbúð,
svo fljótt sem auðið er. En jafn-
vel þótt síðamefnda atriðið hafi
mikil áhrif á viðleitni unga fólks-
ins til þess að eignast eigið hús-
næði, tel ég þá stefnu rétta, að það
eignist eigin íbúð, svo fljótt sem
unnt er. Við hljótum hins vegar
að horfast £ augu við þá staðreynd,
að aðstæður til þess eru ekki sem
beztar og er orsökin fyrst og
fremst sú, að lánakerfi húsnæðis-
mála er ekki svo fullkomið sem
skyldi. Ég hef ekki í hyggju að
ræða þau mál ítarlega nú, en ég
vil aðeins undirstrika það, að ég
tel höfuðnauðsyn að á næstu ðárum
eða svo veröi gerðar gagngerðar ráð
stafanir til þess að byggja hér á
landi lánakerfi húsnæðismála, sem
veiti fólki kost á lánum til hús-
bygginga, sem eru sambærileg við
það sem gerist í nálægum löndum
og vísir er kominn að hér á landi
með þeim iánakjörum, sem með-
limir verkalýðsfélaganna eiga kost
á við kaup á íbúðum þeim sem
Framkvæmdanefnd byggingaráætl-
unar hyggst koma upp. Slíkt lána-
kerfi mundi skapa heilbrigðara á-
stand við fjármögnun þeirra bygg-
ingaframkvæmda sem þegar eiga
sér stað og gera fólki kleift að
eignast eigið húsnæði án þess að
leggja hart að sér meðan á bygg-
ingu stendur. Þessi mál koma að
vísu ekki inn á verksvið borgar-
stjórnar Reykjavíkur nema að
mjög takmörkuðu leyti, en borgar-
stjórnin hlýtur aö stuöla eftir
megni að lausn hagsmunamála
borgaranna í Reykjavík ag ekki
sízt hinna yngstu þeirra. Ég fall-
yrði, að á næstu árum sé ekkert
mál unga fólksins I borginní jafn
mikilvægt og raunhæf lausn hús-
næðismálanna.
Góðir Reykvíkingar.
Öil viljum við byggja hér fallega
borg. Borg, sem er í lífrænum
tengslum við atvinnulíf þjóðarinn-
ar og veitir atvinnuvegunum að-
stöðu til að fylgjast með kröfum
nýrra tíma, borg, sem skapar íbú-
um sínum svigrúm til sjalfstæðs
framtaks, athafna og framkvæmda,
íþyngir ekki greiðslugetu þeirra nm
of en skilur fjármagnið eftir hjá
fólkinu, borg framtíðarinnar, sem
hér eftir sem hingað til sýnir
æskunni trúnað og hlýtur í staðinn
djarfa og framsýna forustu. Að
þessum markmiðum skulum við
vinna saman í framtiðinni.
Hafnarfirði 25. apríl 1966.
TILKYNNING
um aðstöðugjald í Reykjanesskattumdæmi.
Ákveðið er að innheimta í Reykjanesumdæmi að-
stöðugjald á árinu 1966, skv. heimild í III. kafla laga
nr. 51/1964 um tekjustofna sveitarfélaga og reglugerð
nr. 81/1962 um aðstöðugjald.
Eftirtalin sveitarfélög umdæmisins hafa ákveðið
notkun ofangreindrar heimildar.
Njarðvíkurhreppur
Vatnsleysustrandarhr.
Garðahreppur
Seltjarnameshreppur
Mosfellshreppur
Kjalarneshreppur
Haf narfj .kaupstaður
Keflavíkurkaupstaður
Kópavogskaupstaður
Grindavíkurhreppur
Hafnarhreppur
Miðneshreppur
Gerðahreppur
Gjaldskrá hvers sveitarfélags liggur frammi hjá
umboðsmönnum skattstjóra og hjá viðkomandi sveit-
arstjórum, og heildarskrá á Skattstofunni, í Hafnar-
firði. Með skírskotun til framangreindra laga og reglu-
gerðar er vakin athygli á eftirfarandi:
1. Þeir aðilar, sem aðstöðugjaldskyldir eru í einhverju
ofangreindra sveitarfélaga, en hafa þar eigi lög-
heimili þurfa að senda Skattstofu Reykjanesum-
dæmis sérstakt framtal til aðstöðugjalds álagningar.
2. Þeir, sem margþætta atvinnu reka, þurfa að senda
fullnægjandi greinargerð um, hvað af aðstöðugjalds-
stofni tilheyrir hverjum einstökum gjaldflokkum.
Frámangreind gögn vegna aðstöðugjaldsálagningar
þurfa að hafa borizt til Skattstofunnar innan 15 daga
frá dagsetningu tilkynningar þessarar.
Hafnarfirði, í aprfl 1966.
Skattstjórlnn í Reykjanesumdæmi.