Vísir - 21.06.1966, Síða 3

VI S T R . Þriðiudagur júní 1966.
3
VH Þjóiverjar hyggjum ekki á landvinninga
w
Islenzkir blnðamenn ræða við von Hassel, varnar-
málaráðherra Vesfur - Þýzkalands, í Bonn
Yfirhershöfðlngi vestur-þýzka
herslns, Heinz Trettner.
— Viö Vestur Þjóð-
verjar ráöum ekki yfir
kjamorkuvopnum og
við munum ekki óska
eftir slíkum vopnum
fyrir okkur.
Þannig komst varnarmála-
ráðherra Vestur Þýzkalands,
Kai-Uwe von Hassel, að
orði 27. maí sl. er íslenzkir
blaðamenn áttu tal við hann
í Bonn. Viðtalið fór fram í
aðalbyggingu varnarmála-
ráðuneytisins, miklu og ný-
tízkulegu húsi, sem teiknað
er af franska arkitektinum
Le Courbusier og stendur á
hæðum Rínardalsins, skammt
utan við Bonn.
Kai-Uwe von Hassel gegn-
ir einu erfiðasta og vandasam
asta embættinu í stjóm Erhards,
því ýmsar em þær minningar,
sem tengdar eru þýzka hem-
um £ vitund Þjóðverja sjálfra
og þeirra erlendu þjóða sem þeir
eiga skipti við. Áður var von
Hassel forsætisráðherra í Sles-
vík-Holstein og gat sér þar gott
orð sem gætinn en duglegur
stjórnmálamúöur.
Stórveldisdraumar
rykfallnir
Það var eðlilegt að vamar-
málaráðherra Vestur Þýzka-
lands vildi gjaman leggja á það
áherzlu að Þjóðverjar sæktust
ekki eftir þeim mestu eyðilegg
ingarvopnum sem til eru í ver-
öldinni í dag. Rauði þráður frá
sagnar hans og svara við spum
ingum okkar blaðamannanna
(svissneskir og ítalskir ritstjór
ar sátu einnig blaðamannafund-
inn) var sá að Þjóðverjar hefðu
lagt alla gamla stórveldis-
drauma á hilluna. Þeirra mark
mið í dag væri aðeins að verja
föðurlandið. Vamir sínar vildu
þeir byggja upp í samvinnu
við aðrar þjóðir. Þannig yrði
friður og ró í málum Evrópu
bezt tryggður. Framtíðarmark-
miðið væri sameining Austur
og Vestur-Þýzkalands, en þá
sameiningu mætti hins vegar
ekki kaupa of dýru verði. Gerði
ráðherrann sér mikið far um
að sannfæra áheyrendur sína
um réttmæti skoðana sinna,
en hann er maður mjög áheyri-
legur og sýnilega þjálfaður fund
armaður.
í inngangsorðunum um kjarn
orkuvopn benti von Hassel á
það að ekki aðeins kysu Þjóð-
verjar engin slík vopn heldur
hefðu þeir verið eina þjóðin,
sem var fús til þess, árið 1954,
að gera alþjóðasamkomulag um
bann gegn framleiðslu og notk-
un þeirra. (Hér verður þó því
við aö bæta að þær þýzku her
sveitir, sem í herafla Atlantshafs
bandalagsins em, hafa kjam-
orkuvopn en þeim er ekki heim
ilt að beita þeim nema sam-
kvæmt fyrirskipan frá Washing
ton).
De Gaulle hefur rangt
fyrir sér.
Þá barst talið að nýjustu sjón
hverfingum Frakka og uppá-
tækjum De Gaulle.
— De Gaulle heldur því sýknt
og heilagt fram, að hættan frá
Rússum sé að mestu horfin úr
sögunni, sagði von Hassel. Þetta
er ekki rétt. Sovétríkin hafa
mjög öflugt herlið í löndum Aust
ur-Evrópu og í Rússlandi sjálfu.
Við vitum hvernig hlutirnir
ganga til í Austur-Þýzkalandi.
Þar sitja yfir 20 rússnesk her-
fylki, grá fyrir járnum. Sífellt
er unnið að þvi að fullkomna
hernaöartæknina austan megin,
gera nýja vegi, byggja nýjar
jámbrautarleiðir £ þessum lönd
um. Nú eru samgöngurnar orðn
ar svo góðar að unnt er fyrir
Rússa að flytja gífurlega öiflugt
lið austan frá, að landamærum
Vestur-Þýzkalands, á einni
nóttu, þannig að okkar sveitum
gefist lftið ráðrúm. Nei, þvf segi
ég að stríðshættan, hættan af
Sovétríkjunum, er ekki minni
nú en sfðustu ár, hvað sem de
Gaulle kann að segja. Við verð
um nefnilega að miða okkar
gerðir, Vestur-Þjóðverjar, við
staðreyndir Iffsins, Varsjár-
samninginn, en ekki við það,
sem menn halda að Rússum
búi í brjósti.
Hinn nýi
þýzki her
Hinn nýi vestur-þýzld her er
þegar orðinn einn öflugasti her-
afli álfunnar — og þykir sum-
um nóg um sem minnast sögu
liöinna áratuga. Tíu árum eftir
stofnun hans skipa nú 452.000
manns herinn og svipuö tala er
í varaliðinu sem kalla má út
með skömmum fyrirvara.
Hinar einstöku greinar hers-
ins eru þannig skipaðar:
Landher: 279.000
Flugher: 100.000
Sjóher: 33.000
Aðrar sveitir: 40.000
í Vestur Þýzkalandi ríkir her-
skylda. Er mikill hluti hersins
ungir menn, sem gegna her-
skyldu sinni en foringjar allir
eru atvinnumenn, sumir hverj-
ir frá tímum áranna fyrir styrj-
öldlna.
Oder-Neisse línan —
viökvæmasta málið.
Þá var vikið að einu viðkvæm
asta málinu sem orð er hafandi
á f Vestur-Þýzkalandi, Oder-
Neisse línunni, þ.e. landamær-
um Þýzkalands f austurátt.
— Viðurkenniö þið Vestur-
Þjóðverjar Oder-Neisse línuna f
framtfðinni, spurði einn blaða-
mannanna.
— Þvf er til að svara, að við
Þjóðverjar erum svo bundnir af
þátttöku okkar í Atlantshafs-
bandalaginu að þótt einhverjum
skammsýnum mönnum í landi
mínu dytti í hug að hefja út-
þenslustefnu austur á bóginn þá
væri það útilokað, vegna þess
að hersveitir okkar eru þáttur í
miklu stærra skipulags og varn-
arkerfi Atlantshafsbandalagsins.
Auðvitað er það draumur okk-
ar allra að landið sameinist og
við getum aftur farið frjálsir
ferða okkar um allt Austur-
Þýzkaland, allt til austur landa-
mæranna. En það segi ég ykkur
að við munum aldrei beita valdi
til þess að knýja fram samein-
ingu Austur og Vestur-Þýzka-
lands.
Þá barst talið að stöðu frönsku
hersveitanna í Vestúr-Þýzka-
landi, sem Frakkar munu draga
undan stjórn Atlantshafsbanda-
lagsins 1. júlí.
— Við höfum ekkert á móti
þvf að hafa frönsku hersveitirn-
ar áfram í landinu, segir von
Hassel. En það verður að ger-
ast á okkar kjörum. I fyrsta
lagi verða þær aö taka að sér
ákveðin verkefni, ef til styrjald-
ar dregur. Og í öðru lagi verður
að gera sérsamning um veru
þeirra f landinu (þ.e. að þær
námssveitir samkvæmt hemáms
réttinum frá 1945). Sjálfur er
ég sannfærður um að Frakkar
vilja vera kyrrir í landinu. Það
er f þeirra hag. En þeir eru
snjallir áróðursmenn og kunna
að spila á taugar sinna viðsemj
enda! Það skýrir margt í við-
skiptum þeirra við bandamenn
sína að undanfömu.
Við Vestur-Þjóðverjar höfum
fyrir löngu skipað okkur sess
með þjóðum Atlantshafsbanda-
lagsins. Við viljum verja land
okkar í samvinnu við þjóðir þess
en ekki byggja einir upp her
okkar. Við óskum eftir sameigin
legu vopnakerfi innan NATO,
ekki þvf að þurfa að byggja
slíkt kerfi upp einir.
Er hér var' komið barst tálið
enn að hinu eilffa vandamáli,
sameiningu Vestur og Austur-
Þýzkalands. Einn íslenzku blaða
mannanna spurði:
— Hvað segið þér um þá
tillögu að unnið verði að sam-
einingu landanna á þeirri for-
sendu að hið nýja Þýzkaland
verði hlutlaust og standi þannig
utan átaka stórveldanna í austri
og vestri?
Ráðherrann svaraði: — Þýzka
land getur ekki verið hlutlaust.
Hins vegar er það rétt að finna
verður einhverja þá lausn, sem
gerir kleift að sameina löndin
á frjálsum grundvelli. Sú lausn
verður þá líka að vera þess eðlis
að Austur-Evrópulöndin telji sér
enga hættu stafa af hinu nýja
Þýzkalandi.
Hver ætti þá sú lausn að
vera að yðar dómi?
— Það veit ég ekki.
G.G.S.
Kai-Uwe von Hassel, vamar-
ráðherra Vestur-Þýzkalands.
i
Aöal ormstuflugvél hlns nýja þýzka flughers er nefnd Starfighter og er verksmiðjuauökennl hennar
stafirnir F 104 G. Vélin er smiðuð i Bandaríkjunum og er notuö af flugherjum ýmissa Atlantshafs-
bandalagslanda, m. a. af danska flughemum. Óvenju mörg slys hafa orðið á æfingaflugi véla
þessara í Vestur-Þýzkalandi svo segja má að valdlð hafi almennri gagnrýnis og reiöiöldu um allt
landið. Hafa þýzk blöð gengið mjög hart eftir skýríngum á þvi hvers vegna slys þessi hafi gerzt en
um 40 flugvélar hafa farizt á æfingaflugi s. 1. ár. Á fundinum meö von Hassel spurði einn hinna
islenzku fréttamanna, Ámi Gunnarsson frá útvarpinu, ráðherrann um það hvert væri hans álit á
hinum tíðu slysum. Ráöherrann svaraði þvi til að þar kæmi aðallega til hinn skammi reynslutími
sem unnt væri aö veita þýzkum flugmönnum. Þeir væm mun reynsluminni en flugmenn annarra
ríkja, þar sem um 10 ára skeið hefði enginn flugher verið til í landinu. Hér væri um óhjákvæmi-
lega erfiðleika aö ræða sem þýzkl flugherinn yrði að ganga í gegn um hvort sem honum líkaði
betur eða verr.