Vísir - 20.08.1966, Blaðsíða 11
HEIMI ER ATTATIU
— er danskur og kaBlaður Ófelíu
• ■ ý....... • v a ■ -x'v j&g V"'V;
Ófelía að koma í mark í BrSghton-akstrinum.
Fordæmi Kópara
Kópavogur er svó til ný land-
námsbyggö. Ekki eldri en þaö,
aö hennar Ingólfur Amarson er
enn í fullu fjöri og ekki ólík-
legt aö þess veröi enn langt aö
bíða, að fógetarósir angi á
moldum hans. Sagan sýnir að
þeir menn, sem gerast land-
nemar, eru menn gæddir viss-
um eiginleikum — kjarkmiklir
og dugmiklir en um leiö skap-
harðir og óeirnir, enda leita þeir
oft bólfestu á ónumdu landi
fyrir þaö, aö þeir líöast ekki í
gamalli byggö, þar sem allt
er komið I sínar föstu skorö-
ur. Er því löngum agasamt í
héröðum landnámsmanna, þar
gerast löngum miklar sögur af
görpum og ribböldum, sem ekki
sjást fyrir, og eru fomsögur
vorar ljósast dæmi um það.
Ekki hefur landnámiö við Kópa
vog heldur afsannað þá kenn-
ingu, þar hafa átt sér stað að-
farir og átök, sem eflaust veröa
skráðar af sögur þegar frá líð-
ur, og þó að garpar þeir hafi
yfirleitt ekki klofið hverir
annan í herðar niður, sannar
það einungis almætti tízkunnar,
sem innleitt hefur aörar bar-
dagaaöferöir, einnig í byggðum
landnámsmanna — en ekki hitt,
að Kóparar heföu ekki skap
til þess eða krafta. En það er
þó ekki óeirnin, sem einkenn-
ir landnámsmenn einvöröungu.
Þar sem þeir viröa lítt viötekn-
ar venjur, og eru ófeimnir viö
að taka upp nýja siði, verða
þeir forgöngumenn um margt,
sem mikil tramför er að og
jafnvel alltitt að þeir leggi
grundvöll aö nýrri og grósku-
T Tm þessar mundir á elzti öku-
^ færi bíll í heimi 80 ára af-
mæli. Þótt undarlegt megi virö-
ast er þessi bíll danskur. 6.
ágúst s.l. var hann dreginn út
úr tæknisafni Danmerkur, hellt
bensíni á geyminn, logandi eld-
spýta borin aö og sjá, bíllinn
rann af stað.
Þessi bíll er nefndur Ofelía
eftir unnustu Hamlets. Nafnið
fékk bíllinn árið 1954, þegar
hann tók þátt í Brighton akstr-
inum. í þeim akstri taka þátt
gamlir bílar og verða þeir aö
aka um 80 km vegalengd. Ham
let var eins og allir vita dansk-
ur prins og þvi nefndu Eng-
lendingar bflinn Ofelíu.
Fyrir 80 árum voru Benz og
Daimler í Þýzkalandi hvor fyrir
sig að vinna að því að setja
bensínvélar I tveggja, þriggja
og fjögurra hjóla farartæki.
. Á sama tíma var smiöur í
Kaupmannahöfn, Hans Urban
Johansen, að smíða bíl meö
tveggja strokka bensínvél. Hon
um tókst það og um nokkurt
skeið ók Johansen bílnum um
götumar í nágrenni heimilis
síns vinum sínum til skemmt-
unar.
Ekkert varð samt meira úr
þessu framtaki, smiðurinn smíð-
aði ekki fleiri slíka og á endan-
um gleymdist bíllinn inni í skúr.
Hann varö ekki forfaðir neins
dansks bílaiönaðar.
Þegar konunglega danska bif-
reiöaeigendafélagið átti 25 ára
afmæli árið 1926 var haldin
bílasýning og þá rifjuöu menn
upp söguna um þennan gamla
bfl. Það var gerö leit að honum
og hann fannst í gömlum skúr.
Hann var í mjög slæmu ástandi,
vélin var öll ryðguð saman.
Bíllinn var hreinsaður upp og
sandblásinn og látinn aka á af-
mælinu.
Síðan var hann afhentur
tæknisafni Danmerkur til varð-
veizlu. Safninu hafa verið boðn-
ar 45 milljónir ísl. kr. fyrir bíl-
inn, en auðvitað er hann ekki
til sölu.
Ofelíu var ekið aftur á 50 ára
afmæli bifreiöaeigendafélags-
ins. Alheimsathygli vakti Ofel-
ía fyrst árið 1954, þegar hún tók
þátt í Brightonakstrinum £
Englandi, sem jafnan vekur
mikla eftirtekt. Ofelia var elzti
bíllinn sem tók þátt í þessum
80 km akstri og vakti óskipta
hrifningu áhorfenda. Ofelia var
tólf og hálfa klukkustund að
aka þessa leið undir hvatning-
arhrópum 100 þús. áhorfenda.
Þegar Ofelia var reynd um
daginn gekk hún snurðulaust.
Hún er enn í dag í sinni upp
haflegu mynd og jafnvel oliu-
lugtirnar eru frá gamla tfm-
anum.
Nú ætla Danir að nota bfl-
inn til þess að auglýsa vörur
sínar á erlendum vettvangi. Því
er ráðgert að senda hann á
dönsku vikuna sem verður hald-
in í Monaco um jólaleytið, en
Monaco er einmitt bær sportbíl-
anna.
í ráði er að Ofelia fái nægan
starfa á næstu árum, meira en
hún á að venjast. Það á að fara
með hana á milli sýninga, þar
sem Danir sýna útflutningsaf-
urðir sínar, smjör og svínakjöt
og þess háttar og á Ofelia að
vera tákn um verkmenningu
Dana. Ofelia er ekki fyrsti bíll-
inn sem smíðaður var, en hún
er eini bíllinn af þessum aldri
sem enn getur ekið.
mikilli menningu. Merki þess
sjást og í Kópavogi þar keppir
bæjarstjómin í knattspymu við
valið lið borgara, og lætur ekki
hlut sinn fyrr en í fulla fæt-
urna. Þarna er um aö ræöa
merkilegra fyrirbæri, en viröast
kann í fljótu bragði. Fyrst er
það, að þetta sýnir, að þótt
bæjarstjórnin sé þar, sem ann-
ars staðar, skipuð fufltrúum
hinna ýmsu pólitísku flokka, þá
getur hún sameinazt í eina
virka heild þegar á reynir. Hitt
er þó merkilegra, að þetta getur
orðið upphaf þess, að ekki verði
kosið þar £ bæjarstjóm ein-
göngu eftir pólitískum skoðun-
um, heldur leikni og garpskap
manna á knattspymuvelli f og
með — eða jafnvel fyrst og
fremst. Yrðu frambjóðendur þá
látnir heyja með sér keppnis-
leiki undir kosningar, þar sem
þeir sýndu og sönnuðu getu
sfna í fþróttinni og yrði þaö
skemmtileg tilbreyting frá
fundakjaftæðinu og blaðsnepla-
áróðrinum. Ekki þarf að efa aö
slíkir kosningakappleikir yrðu
hinir fjölsóttustu, enda senni-
legt að þeir yrðu háðir af hinni
mestu hörku. Færi vel að þessi
háttur þeirra Kópara næði sem
mestri útbreiöslu, það mundi
ekki einungis veröa til þess að
beina bæjarstjórnakosningapóli
tíkinni inn á nýjar og skemmti-
legri leiðir — heldur gæti þaö
og orðið knattspymuíþróttinni
almennt sú lyftistöng, að við
þyrftum ekki lengur að heyja
landsleiki við lið frá fámennum
útkjálkahéruðum erlendis í von
um að geta jafnað mörkin á
síðustu sekúndunum.—
Svona Iítur Ófelía út enn I dag
Kári skriíar:
Vegimir enn
Á. S. skrifar:
Nokkur orð til viöbótar um
vegina. Ég minnti á ástand
þeirra í smágrein f þessum dálki
á miðvikudag í þessari viku,
benti á nauðsyn mikils átaks
til þess að fá steyptan eða
malbikaðan veg austur yfir
fjall. Ég hefi áður minnt á
þetta mál og fannst vera tími
til kominn, að minna á það á
ný, þótt ég vissi að ríkisstjórn-
in og vegamálastjómin heföu
þetta mál til athugunar, eins og
kemur fram f ritstjórnargrein
í Morgunblaðinu sama dag. Er
gott til þess að vita, að fullur
skilningur er á þessum málum
á æöstu stöðum, og ég treysti
bæði ríkisstjórn og vegamála-
stjóm til hins bezta, en það
sakar ekki að minna á þörfina,
því að það má ekki dragast á
langinn að hefjast handa.
Hálfnað er verk þá
hafið er
Ég tel þörfina á að bæta veg-
inn austur svo brýna, að þaö
megi alls ekki dragast lengur
að hefjast handa en til næsta
árs. Ég spyr nú í fáfræði
minni hvort undirlag á löngum
köflum þessa vegar, sem eru
ofaníburðarlausir sé ekki það
traust aö setja jnegi slitlag á
þessa kafla eins og þeir koma
fyrir sé þaö gert í þurrkatíð,
Hvað sem þvf líður er það að-
alatriði að hafizt verði handa
sem fyrst og haldið áfram unz
markinu er náð. Hálfnað er
verk þá hafið er. Og umfram
allt: Suðurlandsvegur á að sitja
fyrir þvi að þær er þörfm mest.
Að síðustu: Mér finnst það
sýna illt innræti og vera
heimskulegt aö skamma vega-
málastjórnina fyrir það, sem
hún hefir ekki framkvæmt. Ég
trúi ekki að það slandi á henni,
ef hún fær per.ingana til aö
vinna verkið. Á. S.
I