Vísir - 24.09.1966, Síða 11

SíÐAN
Bítlamir ætla ekki að halda
fleiri hljómleika á þessu ári,
nema hvað þeir hafa fallizt á
stutta hljómleikaferð í heima-
landinu — Bretlandi. Þótt þeir
hlytu allmikla gagnrýni á feröa
laginu um Bandaríkin, þá mega
þeir vera ánægðir með ferðina
hvað fjárhagslega hliö hennar
Græddu 50 millj
krónur í Am-
eríkuferðinni
Bitlarnir undirbúa
snertir. Hagnaðurinn varð um
það bil 50 milljón krónur (ís-
lenzkar).
Nú eru Bítlarnir önnum kafn
ir við að semja tónlistlna í
næstu kvikmynd, sem tekin
verður í janúar. John Lennon
er að visu ekki viðlátinn því að
hann er önnum kafinn við kvik
myndaleik í Þýzkalandi. Leikur
næstu kvikmynd
hann þar í brezkri kvikmynd
sem Richard Lester er að láta
gera, og nefnist hún „How I
Won the War“, eða „Hvemig ég
vann stríðið."
1 „Hvemig ég vann striðið"
leikur John brezkan hermann
og áður en kvikmyndatakan
hófst varð John Lennon að
fóma höfuöprýði sinni, hárinu.
Klæddist hann síðan herklæðum
og setti upp gamaldags gler-
augu.
Hárinu fræga, sem á svo
marga aðdáendur, var að sjálf-
sögð ekki fleygt eftir að það
hafði verið klippt heldur var
því safnaö í plastpoka. Mun það
síðan verða bundið í litla poka,
sem gefnir verða aðdáendum.
Fimmburafjölskyldan í Auckland
Deborat og Shirlene með afmælisterturnar.
! Fimmburaafmœli
Þekktustu böm á Nýja Sjá-
landT eru Lawson-fimmburarnir
í Auckland. Nýlega áttu þeir
eins árs afmæli og þá var nú
heldur betur haldin veizla. Syst
umar fjórar sem heita Silena,
Shirlene, Lisa og Deborah og
bróðirinn Samuel,/ (sem hlýtur
að búa við konuríki) fengu
hvert sina afmælistertuna. Jafn
framt fékk hvert systkinanna
sinn smekk, og þau máttu boröa
terturnar eins og þeim sýndist
Afleiðingin varö sú að varla
sást í litlu finguma eöa andlit
in fyrir rjóma.
Það er ouð-
velt oð kljúfa
danskan
„tíkall"
Öðm hverju kemur það fyrir
í Danmörku að bönkunum ber-
ast tíukrónaseðlar, sem eru
reyndar engir tíukrónaseölar
lengur, því að búið er að kljúfa
þá í sundur. Þegar slíkir seðlar
komust fyrst I hendur sérfræð
inga þar í landi sögöu þeir að
svindlaramir hefðu hlotið aö
hafa góð og beitt tæld til að
kljúfa þá í sundur — en nu er
komið í ljós aö það er ósköp
auðvelt að kljúfa „tier“ eins og
þeir kallast.
Þegar seölamir fara að velkj-
ast klofna þeir oft á homun-
um og ef gætilega er að farið
má kljúfa seðilinn út frá hom-
unum eins og sést á meðfylgj-
andi myndum.
Sérfræðingar Þjóöbankans í
Danmörku vom fyrir skömmu
spuröir hvort þetta stafaði ekki
af því aö pappírinn í seðlunum
væri of þykkur og hvort ekki
væri ráö að nota þynnri papp-
ír I seðlana. Svömðu þeir því
til að ef þynnri pappír væri not-
aöur myndu seölamir rifna of
fljótt, og þetta væri ekki það
mikiö vandamál að þaö tæki þvl
aö fá nýja seðla.
Því verður hver sá, sem tek-
ur við dönskum „tíkalli** að at-
huga sjálfur hvort hann er með
„þunnan eða þykkan „tíkall“ í
hendinni — hann á ekk; neina
kröfu á bankann til nýs seðils.
ATHUGIÐ
Kári skrifar:
% ^_______——_____________
JL
Höfum opnaö trésmíðaverkstæði undir nafn
inu Timburiðjan h.f.
Tökum að okkur:
Eldhúsinnréttingar — og fataskápa,
gluggasmíði — bílskúrshurðir, — úti-
hurðir — svalahurðir — veggklæðning-
ar — sólbekki.
Spónleggjum fyrir fyrirtæki og einstaklinga.
Reynið viðskiptin.
Timburiðjan hi. við Miklubraut
Sími 34069. (Áður Byggir h.f.)
»• „Húsmóðir“ skrifar:
•: Kex og kökur
„Mig minnir, aö það hafi ver
/ ið birt bréf hjá þér, Kári sæll,
:= þar sem harmað var, að kex-
•J verksmiðjan Lorelei á Akureyri
;» hefði neyözt til að hætta störf-
um, og tek ég undir það, og
■J sömuleiðis man ég, að minnzt
Jo var á það hér I dálkinum, að
»; vissar kextegundir fslenzkar
:■ væru mjög vinsælar, og ég veit,
V að mikið er keypt af íslenzku
■J kexi, þrátt fyrir að í mörgum
;» verzlunum eru öll borð full af
■: alls konar erlendu kexi, köku-
í" botnum, smákökum og formkök
•- um. Dálítil samkeppni skaðar
ekki, en hér er of langt gengið,
og ekki er ég trúuö á, að smá-
kökur og kökubotnar, sem
kennski eru búnir að vera lengi
í plastumbúðum, þoli nokkurn
samanburð við heimabakað
bakkelsi. Ég segi nú fyrir mig,
að mér finnst íslenzka kexið
mjög sæmileg vara, en nokkra
fjölbreytni skortir, og annaö
kex erlent kaupi ég ekki en te
kex, því að enskt tekex er þaö
bezta, sem fæst, en ef jafngott
íslenzkt tekex fengist mundi ég
kaupa það.
Umkvörtun
En ég vil kvarta yfir einu.
Litfar piparkökur framleiddar
hér voru orðnar mjög vinsælar
og þaö hefur areiðanlega ekki
verið framleitt nærri nóg til
þess að fullnægja eftirspurn-
inni, því að margoft varð ég
að bíða dögum saman, þegar ég
ætlaði að kaupa mér poka. Ég
keypti þær vanalega í mjólkur-
búö og segja stúlkurnar mér, að
mikið sé spurt um þær. Nú vil
ég spyrja: Er hætt að framleiöa
þær? Og ef svo er hvers vegna
er ekki sinnt óskum neytenda,
sem vilja eiga þess kost að fá
þessa vörutegund keypta á-
fram.“
Húsmóðir.