Vísir - 02.12.1966, Blaðsíða 15

Helgi Sigurðsson
i veröur
rsmiður, Skólavörðustig 3.
Sími 10111
vrsiR. Föstuaagur 2. desember 1966.
Auglýsið í VÍSI
Skurðgrata. — Tek að mér að
grafa fyrir undirstööum o. f. Uppl
f sima 34475. ’
Lampuúrvol
!
LJÓS OG Ktn, j
\ I
Garðastræti 2 — (Vesturgötu- i
rregin). — Sími 15184.
jtallsystirin Sally hafði komið
með hann heim tii að kynna for-
eldrunum hann. Hún mundi enn
tleðina í rödd Sally: Og þetta er
Jenny, hafði hún sagt, þegar hún
kynnti þau. — Hún er ekki systir
mín, en við höfum alizt upp sam-
an, svo að hún er að minnsta
kosti eins mikil systir min
og hún getur verið, úr því að
við erum ekki systur . . .
Hún kvaddi. Hana langaði ekki
til aö tala meira við hann. Hún
vildi ekki spyrja hann hvort hann
heföi lesið fregnina um Seiwyn í
morgunblaðinu. Hún vildi láta það
bíða þangað til hún sæi hann. Nú
fór hún að flýta sér, lagði föt og
snyrtigögn í töskuna sína, tók frá
verkefnin, sem mest lá á, símaði
til nokkurra ritstjóra og sagðist
ekki vita hvenær hún kæmi í borg-
ina aftur. En það væri hægt að
ná til sín í High Trees, Uplands
pr. Ashford.
Það munaði litlu að hún yrði af
hálftvö-lestinni. Hún hallaði sér aft
ur í sætinu og hugsaöi til fyrra
skiptisins, sem hún hafði ekið tiT
High Trees. Þá hafði Michael set-
ið hjá henni, og hana' hafði ekki
órað fyrir því að hún mundi fara
þessa leið svona fljótt aftur. Eða
að Fran færi frá Chris. Að Selwyn
... Æ, bara að hún gæti gleymt
því, sem gerzt hafði með Selwyn,
þó ekki væri nema nokkrar sek-
úndur.
Þetta dýr er of dýrmætt til þess aö par-
dusdýr drepi það ... Flýttu þér drengur.
Bilið minnkar á milli okkar.
...WE’RE CLOSING THE GAP/
JtftJ 'v
CáAMO
HMfvM
bjr r*oru>«
§ RAFKERFIÐ
Startarar Betjdixar, gólfskipt-
ingar fyrir ameríska bíli, há-
spennukefli, kertaþræöir, plat-
fnur kerti , kveikjulok, rúðu-
þurrkur rúðuviftur, rúðu-
sprautur með og án mótors,
samlokur, samlokutengi, amp-
er- og olíumælar sambyggðir,
segulrofar f Chevrolet o. fl.
Anker, kol og margt fleira.
Varahlutir og viðgerðir á raf-
kerfum bifreiða.
BÍLARAF s.t.
Höföavík við Sætún
Sími 24700.
THAT HORSE IS TOD PRECIOUS
TO HAVE A PANTHER HILL IT..
-z HURRY, BOY/--.

Upp frá þeim degi hafði Chris
verið henni nákominn, og að frá-
skilinni hinni stuttu og misheppn-
uðu trúlofun hennar og Peters
hafði enginn maður verið henni
eins hjartfóiginn og Chris. Og
jafnvel eftir að hún hafði kynnzt
Selwyn, hafði hún ekki skilið, að
nú var breyting orðin á. Hún
fann aðeins að hann var mest heill
andi allra þeirra manna sem hún
hafði kynnzt að Chrjs undanskild-
um, vitanlega. Og þegar hún var
með Selwyn var heimurinn bjart
ari, sælli. Og þegar þau voru ekki
saman var allt tónilegt og drunga-
legt.
Hún óskaði að hún hefði vitað
fyrr að hún elskaði hann. Og
hún óskaði innilega, að hann hefði
vitað það. Því að nú var hún
alveg viss um, að hvort sem hann
hét Sel;yn Trent eða John Snaith,
og hvemig sem í öllu þessu lá,
þá hafði hann elskað hana og
viljað giftast henni.
Hún fór að klæða sig, í eins
konar leiðslu, greiða hárið og
laga á sér andlitið.
Hún bjó um rúmið sitt, tók til í
stofunni og gerði allt það, sem vinn
andi stúlka verður að gera áður en
sjálft dagsverkiö byrjár.
Þegar klukkan var nærri tólf
hringdi síminn. Hún horfði ráða-
laus á hann um stund — vissi, að
þetta gat ekki verið Selwyn. Svo
svaraði hún.
— Jenny — þetta er Chrls.
Nú mundi hún að hún hafði
haft slæma samvizku í nótt, af
því að hún hafði ekki hringt til
hans.
— Æ, Chris, ég ætlaði að síma
f gærkvöldi. Hvernig líður Michael?
— Ágætlega. Svo vel, að hann
er byrjaður hjá ungfrú Allen.
— Það var gott. En hvar ertu
annars? í London? .
— Nei, ég verð heima í dag ...
Væri þér ekki mögulegt að koma
og vera héma einn eða tvo daga?
Ég væri þér mjög þakklátur ef þú
gerðir það. Ég er einn — og hér er
allt svo erfitt.
— Hvað áttu við með þvf að
segja að þú sért einn?
— Fran er farin frá mér, sagði
Chris.
Jenny tók andann á lofti. Hún
vissi ekki, hvað hún átti að segja.
Hún fór í gær, sagði hann.
— Góði Chris, skelfing er þetta
leiðinlegt. Ég kem eins fljótt og
ég get. Ég þarf aðeins að taka sam-
an dótið mitt og ná í tvö samtöl
í síma. En ég næ eflaust í lestina
klukkan 2.30.
— Það var fallega gert, Jenny.
Það er eins og ég sagði fyrir nokkr-
um vikum: — Hvemig ætti ég að
komast af án þfn?
skýring gat eiginlega verið á
þessu? Hvað hét Selwyn réttu
nafni? Hét hann Trent eða Snaith?
Og hver var þessi maður, sem
var dáinn?
Hún óskaði að hún þekkti ein-
hvem sem hún gæti talað við
nákominn vin eða ættingja hans.
Einhvern sem vissi ráðninguna á
þessari gátu. En hún mundi aö
hann hafði sagt, að hann ætti
enga ættingja, Og hún hafði aldrei
kynnzt neinum kunningjum hans,
öötum en Eldridge-fjölskyldunni.
Og hún vissi að hjónin vom ný-
lega farin til Bermuda ...
Og eiginlega gerði þaö hvorki
til né frá- þó að hún talaði við ein-
hvem. Selwyn var dáinn og eng-
inn gat héimt hann aftur. Sel-
wyn var dáinn ... Hún lokaði aug
unum til þess að vama támnum
útrásar. Svo lagðist hún á hlið-
ina og grúfði sig niður í kodd-
ann.
Loks reis hún upp á olnbog-
ann. Klukkan á náttborðinu var
aðeins tíu mínútur yfir átta. Hún
hafði verið átta þegar hún náði
í blaðið. Vom ekki nema tíu mín-
útur síðan?
Hún mundi að hún hafói sett
ketilinn á gastækiö og fór fram í
eldhúsið. Allt var soðið upp úr
katlinum. Hún hellti vatni í hann
aftur og hitaði sér te. Stóð lengi
við gluggann og horfði út á göt-
una. Það var undarlegt að hún var
alveg eins og vant var.
Séiwyn var dáinn og samt hélt
veröldin sinn gang. en ekki hennar
veröld1. Hún var hmnin. Hvers
vegna hafði hún ekki skilið fyrr
að hún elskaði Selwyn? Kannski
stafaði það af því, að hún hafði
verið sannfærð um að það væri
Chris sem hún elskaði. Hún hafði
í mörg ár haldið að hún elskaði
hann, en nú fannst henni að til-
finningar hennar til hans mundu
hafa verið eins konar hetjudýrk-
un. Hún hafði verið aðeins sautj-
án ára þegar bezta vinkonan og
HÚS & SKIP hf. LAUGAVEGl 11 • SiMI J1515
Jenny lás greinina aftur. Hún
reyndi að sannfæra sig um, að maö-
urinn sem drepinn var í Vestur-
Berlín, gæti ekki verið Selwyn. Aö
síminn mundi hringja bráöum og
að þaö yrði rödd hans sem talaöi
við hana. Kannski átti hann ein-
hvern tvífara? En henni var ómögu-
legt að trúa þessu. Og hún þekkti
þessa mynd. Hann hafði látið taka
hana nýlega til þess að nota hana
á vegabréf. Þau höfðu verið að gant
ast að vegabréfsmyndum, og þá
hafði hann tekið þessa fram og sýnt
henni. Og þau höfðu bæði hlegið og
sagt að myndin væri hræðileg, en
hún hafði sagt, að myndin væri
nauðalík honum sámt.
En blaðið sagði, að þessi maður
héti John Snaith. Hún gat ekki
fundiö neina skýringu á því, hvem
ig á1 þessu stæöi. Og það skipti
í rauninni ekki máli í svipinn.
Þaö, sem skipti máli, var þetta:
Selwyn var dáinn. Hún fengi aldr-
ei að sjá hann framar. Henni
fannst grundvöllurinn undir til-
veru sinni hruninn. Að hún hefði
enga ástæðu til að lifa lengur.
Jenny hallaöi sér á koddann og
spennti greipar um hnakkann.
Starði upp í loftið. Hún var löm-
uð og átti erfitt með að skilja
það sem hún hafði lesið. En hún
varð að reyna það. Hvers konar
ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR
úr harðplasti: Formot innréttingar bjóða upp
ó annaS hundrað tcgundir skópa og litoúr-
val. Allir skópar meS baki.og borðplata sér-
smíouð. ÉldhúsiS fæst með hljóðeinangruð-
um stólvaski og raftækjum af vönduðustu
gerð.-Sendið eða komið með mól af eldhús-
inu og við skipuleggjum cldhúsið samstundis
og gerum yður fast verðtilboð. Ótrúlega hag-
stætt verð. Munið að söluskattur er innifalinn
í tilboðum fró Hús & Skip hf. Njótið hag-
stæðra greiðsluskilmóla og AL-.-
lækkið byggingakostnaðinn. JíJÍIjrafTæTi
Hún sneri sér á aðra hliðina og
'dró sængina upp yfir öxlina. Þetta
var kannski bezta sönnunin fyrir
því, að hún Væri orðin ástfangin
af Selwyn, hugsaði hún með sér.
Því að hún gat ekki neitað þv£ að
það voru áhyggjumar af Selwyn,
sem höfðu valdið því aö hún
gleymdi að hringja til Chris og
spyrja eftir Michael.
Jenny heyrði að morgunblaðið
datt inn um rifuna á huröinni, og
hún fór fram úr til þess að ná í
þaö. Hún setti upp ketilinn og fór
upp í aftur til þess að lesa blaðiö.
Hún fletti þv£ sun'dur — og nú var
eins og klakahönd gripi £ hana. Á
fremstu síðu var mynd af Selwyn.
Selwyn? Undir myndinni stóð:
„John Snaith kapteinn“. Hún staröi
á nafnið og gat f fyrstu ekki gert
sér grein fyrir hvað þetta átti aö
þýða. John Snaith. Selwyn Trent.
Hún las klausuna sem fylgdi. Fyr-
irsögnin var „Breti biður bana í
kommúnistauppþoti“. Og þar uhdir
stóð: „Vestur-Berlin, mánudag“. Og
svo kom: „Brezkur liðsforingi vár
einn þeirra þriggja, sém biðu bana
i kommúnistauppþotinu hér £ dag.
John Snaith kapteinn, túlkur í
brezka hemum, var skotinn, er
hann reyndi að sefa forsprakkana
í kommúnistauppþotinu...“