Vísir


Vísir - 16.03.1967, Qupperneq 12

Vísir - 16.03.1967, Qupperneq 12
WBO, WITH THE ARRWAL OF DAWN, CONTINUES HER. HOMEWARP TREK... -format URA- OG SKARTGRIPAVERZL KORNELlUS JONSSON SKOLAVORDUSTÍG 6 - SÍMI: 18588 að verið uppdráttur að sundlaug“, svaraði ég. En hann lét sem hann heyrði ekki orð mín. „Gæti hún hafa verið lík nýra að lögun ?“ „Ef til vill. Hefði það sérstaka þýðingu ?“ „Þá gæti það verið eyjan Yassi- ada, þar sem nokkrir pólitískir fang ar eru í haldi og bíða dóms. Hún er ekki nema um 15 km. undan ströndum Pendik. Hafið þér heyrt nokkuð minnzt á Yassiada í sam- tali þeirra?“ „Nei“. „Ekki heldur Imrali ?“ „Nei, er þaö líka eyja ?“ „Það er borg í annarri ey, um sextíu km frá Pendik. Þar var Men- eres hengdur ...“ „Hvemig er sú eyja að lögun ?“ „Ekki óáþekk hundshaus. Þér verðið að gefa mér skýrslu aftur í kvöld. Það má ekki bregðast. Eins þótt þér hafið ekki orðið neins var, sem virðist hafa einhverja þýð- ingu“. „Ég geri hvað ég get“. „Umfram allt verðið þér aö kom- ast yfir þetta kort“. „Hvemig á ég að fara aö því?“ „Þér getið leitað í nótt. Þér verð- ið að minnsta kosti að skoða það betur". „Ekki veit ég, hvernig ég ætti að fara að því. Jafnvel þótt ég sæi það aftur á sama færi, yrði ég ekki . neins vísari". „Ef þér hafið sjónauka". „Ég hef ekki sjónauka". „Þér nemiö staðar á leiöinni heim að setrinu. Það er Opelbíllinn í dag. Maður, sem í honum er, gengur þá til yðar með sjónaukann“, sagði Tufan majór. „En fari svo að Harper sjái sjón- aukann hjá mér, hvaða skýringu á ég þá að gefa honum ?“ „Þér eigið að sjá svo um, að hann sjái hann ekki. Ég geri svo ráð fyrir skýrslu frá yður í kvöld. Ef sérstaka nauðsyn ber til, þá' háfið þér samband við manninn 1 biln- um. Er það ljóst ?“ Að svo mæltu lagði hann á. Ég ók af staö til baka. Þegar ég var kominn skammt út fyrir þorpið, nam ég staðar. Ópelbíllinn stað- næmdist nokkurn spöl fyrir aftan mig. Eftir eina eða tvær mínútur steig maður út úr honum og gekk í áttina til mín. Hann hélt á sjón- auka í leðurhylki, sem hann fékk mér án þess að mæla orð. Hvarf svo til baka og settist inn í Ópel- inn. Ég lagði sjónaukann hjá mér i sætið. Hann var allt of fyrirferðar- mikill til þess, að ég gæti stungið honum á mig. Annaðhvort varð ég að reyna að smygla honum ein- hvern veginr, upp í herbergið mitt, eða fela hann úti í hesthúsinu. Ég var sjálfum mér sárgramur fyrir að hafa fariö að minnast á upp- dráttinn við Tufan majór. Þegar ég kom upp að setrinu, stóð Fischer þar úti á þrepunum. Ungfrú Lipp stóð skammt frá, og lét hallast upp aö súlu. Hann benti mér að nema staðar. Hún virti mig fyrir sér, en ég var henni reiður og lét sem ég sæi hana ekki. Ég gætti I þess að ýta sjónaukahylkinu úr sæt A WORRIEP TARZAN WASTES NO TIME LEAVING OPAR _ IN SEARCH /CC OF JANE... / 'Æ Tarzan, fuliur af áhyggjum vegna Jane hef ur stutta viðdvöl og hraðar för sinni tii aö leita að henni. En hún heldur áfram ferð sinni heim á leið um leið og birtir af degi. Skyndilega birtist Krona undan tré. „Jæja svei mér ef það er ekki konan, sem var svo elskuleg að leiða mig í gildru. Aha, svo beppnin er með mér eftir allt saman.“ Baðkerið var þakið innan einhverri grárri leöju og mundlaugin þannig útleikin að Geven hafði bersýnilega gefizt upp við að hreinsa hana eftir sig. Þegar ég kom niður í eldhúsiö var Geven í baráttuskapi. Það leit út fyrir að Fischer hefði kvartað yfir beljukjötinu svo um munaði, og nú skyldu helvízkir njósnaramir fá aö gjalda þess og vita hver réði ríkjum f eldhúsinu. Og léti Fischer sér enn ekki segjast eftir að hafa snætt morgunverðinn, þá gátu njósnaramir farið til fjandans og étið svínakjöt í alla mata. Ég snæddi morgunverð. Náði slö- an í bílinn og ók niöur í þorpið eftir benzíni. Tufan svaraði um leið og ég hringdi. Ég skýrði honum fyrst frá því broti úr samtali þeirra ungfrú Lipp og Harper sem ég hafði heyrt, nema hvað ég sleppti því, sem ung- frúin hafði minnzt á mig sérstak- lega. ....ef ég tæki það að mér... Það var Leó. sem átti uppástung- una, við skulum því láta Leó um það ... Þegar morgundagurinn er Iiðinn, veltur hvort eð er ekki svo mikiö á honum ... allir gæfust upp fl Hann lét mig endurtaka hverja setningu, hægt og skýrt. Þegar hann fór svo að kvarta um, að ég skyldi ekki hafa orðið annars á- skynja, sagði ég honum frá landa- bréfinu. Ég bjóst við, að það mundi vekja áhuga hans, enda fór svo. „Þér segið, að það hafi litið út fyrir að vera uppdráttur af eyju ?“ spurði hann. „Mér sýndist það. Næstum þrí- hyrningsmyndaöri". „Var uppdrátturinn í litum ?“ „Nei, svörtu og hvltu“. „Gæti þá verið sjókort ?“ „Ég geri ráð fyrir því“. Hann mælti hægt og hugsi: „Snekkja, uppdráttur af ey, sprengj ur, skotvopn, uppgjöf ...“ „Og eitt var þaö, sem Fischer sagði...“ Hann lét sem hann heyrði ekki, að ég greip fram I fyrir honum. „Eruð þér viss um að eyjan hafi verið svipuð þrlhymingi að lögun ?“ sþurði hann. „Mér sýndist það. En kortið lá ekki þannig á borðinu, að ég sæi það greinilega. Það hefði eins get- V1SIR. Fimmtudagur 16. marz 1967. SPARIfl TÍMA 4 --=*BUAl£/GAN RAUDARÁRSTlG 31 SlMI 22022 Kvikmyndasaga eftir Eric Ambfer ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR úr harðplasti: Format innréttingar bjóSa upp á annað hundraS tcgundir skópa og litaúr- vaL Allir skópar með baki.og borSplata sér- smíSuS. EldhúsiS fasst meS MjóSeinangruS- um stúlvasld og raftækjum af vönduðustu gerS. - SendiS eSa komiS meS ntól af eldhús- inu og viS skjpuleggjum eldhúsiS samstundis og gorum ySur fast verStilboð. Ötrúlega hag- stætt verS. MuniS aS söluskattur er innifalinn í tilboðum fró Hús & Skip hf. NjótiS hag- stæSra greiSsluskilmúla og _ lækkiS byggingakostnaðinn. HÚS&SKIPJiiv inu og hafði það undir öðrum fæt- inum, þegar ég nam staðar. „Þér þurfið ekki að aka bílnum í dag, Simpson", mælti Fischer, og var nú hæverskari en nokkru sinni. „Viö ætlum að skreppa í stutt ferða lag sjálf. Ég ek bílnum“. „Gott, herra minn“. Ég brosti eins blítt og ég gat. „Ég var að láta fylla geyminn, en bíllinn er rykugur eftir ferðalagið I gær, svo ég þyrfti að þrífa hann dálítiö". „Allt í lagi. Þér komið með hann hingað eftir hálftíma“. „Já, herra minn“. Ég ók fyrir horniö á bygging- unni og inn I hesthúsið, þar sem ég faldi sjónaukann á bak við gamla olíutunnu, og strauk síðan yfir bílinn með votri dulu. Þegar klukkan var að verða tíu, ók ég bílnum út aö marmaraþrep- unum, þar sem ég skildi við hann. Fór síðan inn I garðinn bak við .húsi^pg.þaöan út-.J, trjágaröinn. og fann þar fylgsni, sem ég gat séð Úr yfir að byggingunni án þess að komið yrði auga á mig. Ég vildi vera viss um, aö þau færu öll á brott I bílnum, Fischer, Harper, ungfrú Lipp og Miller. Eftir svo sem fjörutíu mínútur komu þau út, öll fjögur, og sett- ust inn I bílinn. Þegar hann var horfinn sjónum hélt ég inn í eld- húsið. Geven var þar fyrir, hjó kjöt og sötraði brennivín. Ég fékk mér sjálfur staup og lofaði honum að masa stundarkorn, áður en ég spurði, hvort þau væru væntan- leg heim aftur fyrir hádegisverð. Hann kvað svo ekki vera — nú ætl- aði hann að matreiöa veizlukost handa „hjúunum". Ég hélt upp í svefnherbergið. Ef maður fór eftir ganginum og beygöi inn á annan gang til vinstri, urðu fyrir stórar dyr meö vængja hurðum. Gegnum þær mátti kom- ast inn I aöalíbúðina, þar sem leigu takarnir höfðu aösetur sitt. Dyrnar stóðu opnar I hálfa gátt. Inni á ganginum sá ég körfu, fulla af óhreinum sængurfötum, en Ham- ul ráðsmaöur var I óöa önn að ryksjúga dregilinn á ganginum. Kona hans var sennilega inni í einhverju herberginu að skipta um sængurfatnað í rúmunum. Ég hélt aftur inn £ svefnher- bergi mitt og beið þar í klukku- stund. Hélt síðan aftur út að dyr- unum, og enn voru gömlu hjónin að störfum inni í fbúðinni. Ég skrapp því niður í eldhúsið, þar sem Geven stóð kófsveittur við steikarpönnuna, og enn leið klukkustund áður en hann bar matinn á borð. Ég heyrði gömlu hjónin koma niður stigann um það leyti sem ég hafði lokið snæöingi. Ég reis úr sæti, sagði Geven, að ég ætlaði að skreppa upp í svefn- herbergi mitt og fá mér blund. Þegar upp kom, læsti ég svefn- herbergisdyrunum utan frá. Þaö gat alltaf komið fyrir, aö Geven flæktist upp og vildi hafa tal af mér. Því næst lagöi ég leið mlna gegnum dyrnar með vængjahurð- unum og lokaði þeim á eftir mér. Ungfrú Lipp st<5 Síldar- réttir KARRI-SILD RJÓMA-LAUKSÓSA COCKTAIL-SÓSA RAUÐVINS-SÓSA SÚR-SÍLD KRYDD-SÍLD MARINERUÐ-SÍLD Kynnlzt hium ljúffengu sfldarréttum vorum. SMÁRAKAFFI Slmi 34780 WELL, IF 1T ISN'T THE SWEET LADV WHO LED ME iNTD A TRAP/ HAiHA/ FORTUNE SMILES ON KRONA, J-tW íuifie

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.