Vísir - 18.03.1967, Blaðsíða 7
\
V Í S I'R. Laugacdagur 16. marz 1967.
þótt ekki sé hann útbreiddur. Er
þá ýmist að eggin eru harðsoðin
og síðan máluð eða þá að þau
eru blásin, áður en þau eru
skreytt.
Það gefiy auga leið að það
er skemmtilegra að mála blásið
egg, sem síðan er hægt að geyma
en mála á harðsoðið egg, sem
verður að brjóta, þegar það er
borðað.
Bömin í bamadeiM Myndlistaskólans fengu að mála egg í tímanum í fyrradag og þótt ekkert þeirra
hrfði gert það fyrr þá vantaði ekld hugmyndaflugið. Eggin vom máluð í öllum regnbogans litum og
bömin fjögur á myndinni voru rétt f þann veginn að ljúka við að mála sín egg þegar myndin var tekin
Að blása egg
Gat er stungið á báða enda
eggsins. Nál er síðan stungið
inn í eggið, þannig að himnurnar
utan um hvítuna og rauðuna
springi. Egginu er haldið yfir
skál og blásið inn um annað gat-
ið (þaö má nota útblástursop
ryksugu eða hárþurrku til að
blása eggið) — og fyrr en varir
er innihaldið í skálinni en eftir
er heilt, tómt egg. Eggið er skol-
að vel f volgu vatni, áður en það
er skreytt. Það er tilvalið að
blása eggin, sem notuð eru f
páskabaksturinn.
Meðan verið er að mála egg-
ið er gott að stinga prjóni í gegn
um það og koma þvf fyrir ann-
að hvort lárétt eða lóðrétt, þann
ig að hægt sé að snúa því, án
þess að það snerti boröiö.
PASKAEGGIÐ
á sér langa sögu
Páskaeggið á sér ekki langa
sögu hér á landi. Þegar við töl-
um um páskaegg eigum við ein-
göngu við súkkulaöieggin, sem
farið var að framleiða á þessari
öld að erlendri fyrirmynd, en
þau hafa nú náö svo almennri
útbreiðslu að í hugum (barnanna
í dag eru páskamir fyrst og
fremst súkkulaðihátíð.
Eggið, hænueggið, skipar aft-
ur á móti ævafornan og mikil-
vægan sess í páskahaldi margra
þjóða og eru fjölmargir siðir
bundnir eggjaáti á páskum. —
Margar skýringar eru til á upp-
runa páskaeggsins en þeim ber
ekki öllum saman. Ein er sú,
að sá siður að neyta eggja á'
páskunum sé kominn inn í
kristni úr heiðni — eggin hafi
verið tákn frjóseminnar og
þeirra • því neytt á vorhátíðum.
Hjá Egyptum og Persum til
forna voru eggin tákn endurnýj-
unar lífsins á vorin og lituðu
þeir eggin jafnan. í kristinni
trú hefur eggið verið tákn upp-
risunnar og rauði liturinn, sem
hefur verið aðallitur páskaeggj-
anna hefur m. a. verið skýrður
sem tákn blóðs Krists. Ein skýr-
ingin á eggjaneyzlunni hjá
kristnum þjóðum á páskum er
sú, að á föstunni hafi át þeirra
verið bannað og gleöin því mik-
il yfir að meiga neyta þeirra á
ný.
Hver sem hin rétta skýring
kann að vera þá var páskaeggið
vináttuvottur í nágrannalöndun-
um. Menn gáfu vinum sínum
og ættingjum páskaegg með ósk-
um um langlífi og hamingju.
Aðfangadagskvöld páska eða á
páskadagsmorgun voru eggin
máluð rauð og vfgð og þegar
farið var til kirkju á páskadag
skiptust menn á eggjum. Heim-
ilin voru prýdd skrautmáluðum
eggjum og ef gest bar að garði
mátti hann ekki yfirgefa húsið
án þess að hafa þegið egg af
húsráðanda.
Eins og eggin þá hafa hænu-
ungar orðið tákn páskanna og
í sumum löndum eru páskahér-
inn og páskakanínan líka tákn
páskanna.
Skreytt egg eru safn-
gripir
Sá siður að skreyta egg til
að prýða híbýli sín á páskunum
hefur orðig til þess að með sum
um þjóöum hefur þróazt heil list
grein — eggjaskreyting. Eru egg
in þá blásin og þau síðan máluð
og sett upp til skrauts, t. d. er
algengt að þau séu 'hengd upp í
trjágreinar þannig að þau megi
njóta sín sem bezt, Það þarf
ekki að þvf aö spvrja að eggja-
söfnun er áhugamál margra,
engu síður en bóka- frímerkja-
eða málverkasöfnun og eru fag-
urlega skreytt egg þá hréinustu
dýrgripir, Heil eggjasöfn eru til
og kvað eggjasafn eitt í Bmo í
Tékkóslóvakíu hafa á aö skipa
miklu af listilega skreyttum
eggjum.
Eggjaskreyting er á mörgum
heimilum f nágrannalöndunum
fastur liður í páskaundirbúningn
um, alveg eins og gerð jólapoka
og annars jólaskrauts er hjá
okkur. Hefur þessi siður að sjálf
sögöu borizt hingaö til lands,
Venja er að lita eggið meö
einhverjum skrautlegum grunn-
lit og er bezt að gera það með
grófum pensli. Síðan er finni
pensill notaður vig skreyting-
una.
Ef hengja á eggin upp, t. d. á
trjágrein, sem komig er fyrir í
vasa, er gott aö taka hálfa eld-
spýtu, binda band í hana miðja,
stinga henni inn í eggiö og láta
hana snúast þvert á gatið. Þann-
ig „festist" bandið í egginu og
hægt er að hengja það upp og
láta það snúast frjálst.
Þótt ýmsum kunni að finnast
óþarfi að vera að apa siöi sem
eggjaskreytingu upp eftir öðrum
þjóðum, þá er enginn vafi á því,
að margir munu hafa gaman af
að spreyta sig á eggjaskreyt-
ingu. En hvað á að mála á egg-
in ? Hverjum er í sjálfsvald sett
hvað hann málar, hvort það eru
blóm, ungar, rendur eða ein-
hverjar fígúrur en þeim sem
erfitt eiga meö að komast af
stað geta teikningarnar hér á
síðunni kannski oröið svolítil
hjálp og örvun.
7