Vísir - 03.08.1967, Blaðsíða 3

V I S IR . Fimmtudagur 3. ágúst 1967.
„Þessi er heldur ógæfulegur að sjá. Látum oss skoða hann nánar“.
Númerin voru klippt af 18 þetta kvöld og bönnuð var notkun á 7,
en flestir drógu bíla sína strax af bílastæðinu. Þessir voru þó eftir.
Aukið eftirlit
það er orðið næsta sjaldgæft,
að slys eða árekstrar orsak
ist af því, að stjómtæki bifreiða
séu ekki í nógu góðu ásigkomu-
lagi. Áöur var það oftast or-
sökin að slysi, sem orðið hafði,
að hemlar viðkomandi bifreiðar
heföu verið óvirkir, ljósin á
bílnum sem á móti kom veriö
svo blindandi sterk, eða þá eng-
in á þeirri bifreið, sem slysi olli,
stýrisútbúnaður verið bilaður,
eða eitthvað annað í ólagi með
bifreiðina. Nú er í nær öllum
slysatilfellum einhverju ööru um
að kenna, en ástandi viðkom-
andi bifreiðar, og nú má orðið
heita, að sú slvsahætta sé aö
verða úr sögunni — sem betur
fer!
Það munu víst flestir hlynntir
því, að unnið sé að útrýmingu
slysavalda og þaö er einmitt
það, sem hæstum hefur tekizt
ef litið er á ófullkomin stjóm-
tæki bifreiða, sem slysavald. —
Það er vegna þess að kröfurnar
eru orðnar svo strangar, sem
geröar eru til ástands bifreiða
til þess að þær séu taldar öku-
hæfar, og svo rækilega eftir
því gengið, að reglunum varð-
andi þær sé hlýtt, að til undan-
tekninga telst að þar í liggi or-
sök að slysi, sem verður i dag.
Það er með því að ganga ríkt
eftir því að í öllum bifreiöum
sé gildandi vottorð frá Bifreiða-
eftirliti ríkisins þess eðlis, aö
þag hafi skoðað bifreiðina og aö
þess mati sé útbúnaöur bifreið-
arinnar, sem viökomi öryggi
er skolli nærri gólfinu, en handhemillinn? Hvemig virkar hann?“
umferðarinnar, í stakasta lagi.
Með árlegum skoðunum og
skyndiskoðunum hefur tekizt
að fá ökumenn til þess að halda
bifreiðum sínum vel við hvað
þetta snertir.
Myndsjánni gafst kostur á aö
fylgjast með því, hvemig slík
skyndiskoðun fer fram. Þessar
skyndiskoöanir ,sem lögreglan
(umferðardeild hennar) og Bif-
reiöaeftirlitð vinna í sameiningu
að, voru fyrst óvinsælar ,en með
tímanum hefur vaxið skilningur
ökumanna á því, hve mikil
nauðsyn er á þeim fyrir heild-
ina í þjóöfélaginu.
Á þriðjudagskvöldið voru
sendir af örkinni tveir bílar frá
umferðarlögreglunni og 4 bif-
hjól, til þess að kanna, hvort
nokkrar bifreiðar væru i um-
ferðinni, sem sjáanlegt væri að
fullnægðu ekki kröfum örygg-
isins.
Mvndsjáin sat í annarri bif-
reiöinni með Tómasi Hjaltasyni
og Snjólfi Pálmasyni lögreglu-
þjónum, og fylgdi þeim 1 tvo
tíma, meðan könnun fór fram.
„Þær eru smám saman að
hverfa af götunum, þessar
hættulegu druslur, sem öku-
menn voru hættir að halda við,
vegna þess hve léleg fjárfest-
ing þeim fannst liggja í þeim
kostnaöi", sagði Tómas Mynd-
sjánni, þegar lagt var af stað.
„Hvernig sjáið þið þær út,
sem eru í ólagi ?“
„Það er margt sem kemur til
greina“, varð Snjólfi að orði.
„Margar þeirra þekkjum við,
sem gallagripi. Flestar bera þær
það' nokkum veginn með sér.
— Þetta sést, þegar viö förum
að gefa þeim auga. Við sjáum,
hvemig þær láta á veginum.
— Hvort hemlaljós virka ... og
fleira og fleira. Það er svo margt
sem gefur okkur vísbendingu I
þá átt“.
Það leið heldur ekki á löngu
áður en þeir félagar höfðu kom
færri slys
ið auga á eina bifreið, sem
vakti sérstaka athygli þeirra. En
það kom I Ijós, þegar fylgzt
hafði verið með henni nokkurn
spöl, að bifreiðin var einmitt á
leið til verkstæðis. En fleiri voru
í umferðinni, sem athugunar
voru verðar. Eina af annarri
fóru þeir með þær til Bifreiða-
eftirlitsins i Borgartúni og létu
framkvæma á þeim skoðun, og
eftir tvo tíma var búið að skoða
29 bifreiðir.
Það kom I ljós, að þeim hafði
ekki skjátlazt í því að þessar
29 bifreiðir væru i ólagi. 25
þeirra voru teknar úr umferð,
vegna geigvænlegs ástands. Hin
ar 4 sluppu með aðfinnslur.
(Eftir að helztu stjórntæki hafa verið reynd) — „Mættl ég fá að
sjá andartak skoðunarvottorð og ökuskírteinið? — Takk! ... Hm.
Við skulum bregða okkur niður í Eftirlit og láta þá líta aðeins á
hann. Hemlamir eru óneitanlega nokkuð slappir“.