Vísir - 14.08.1967, Page 12

72
VISIR . Mánudagur 14. ágúst 1967.
y
Ástarsaga MARY BURCHELL:
úr 1 1 1
sjóferð iim aldur og ævi

fjörlegur, sagöi hún svo til þess aö
beina samtalinu í aðra átt. — Þér
hljótið að hafa haft gott af ferðinni.
— Já, mér er nær að halda að
svo sé. Henni sýndist hann brosa
tvírætt, og hún tók eftir að hann
brosti blítt til Renée Armand, sem
stóð skammt frá og var að tala við
einhvern.
— Ojæja, var það nú ekki ann-
að en heilsan ? spurði hún og
reyndi að gleðjast með glöðum,
þrátt fyrir sínar eigin raunir.
— Jú, ekki get ég neitaö þvi,
sagði hann.
— Þaö var gott! Er hún ... eruð
þið ... ?
— Já, viö „erum“, sagði hann
brosandi. — Ég fer ekki i Kyrra-
hafsferðina. Ég er hættur við það.
í staöinn ætla ég að verða með
... konunni minni í tónleikaför
hennar um Ástralíu. Og svo fljúg-
um við saman til London einhvem
tíma í júní.
— Það verður gaman! Jenny
tók fast í höndina á honum og hélt
svo áfr'am í öllu betra skapi en áð-
ur, þó að þessi nýju tiðindi breyttu
engu um vandamál hennar sjálfrar.
Að sumu leyti var skrambi
skemmtilegt þama um borð sfðasta
kvöldið.
En þegar Jenny loksins kom nið-
ur i klefann sinn, fleygði hún sér á
grúfu á rúmið og grét og grét.
„Capricom" var lagzt að hafnar
bakkanum, þegar farþegamir vökn
uöu morguninn eftir, og undir eins
og árbitnum lauk, fóru farþegam-
ir að tínast í land.
Jenny hafði kvatt alla. Aðeins sá,
Tilkynning um úfboð
Útboðslýsing á ýmsum rafbúnaði fyrir Búr-
fellsvirkjun verður afhent væntanlegum bjóð-
endum að kostnaðarlausu í skrifstofu Lands-
virkjunar, Suðurlandsbraut 14, Reykjavík,
eftir 14. ágúst nk.
Tilboða mun óskað í hönnun, smíði og af-
hendingu á hafnarbakka í Reykjavík á eftir-
töldum búnaði:
1. atriði — 13 stjórntöflur fyrir hreyfla
og tvær dreifitöflur
2. atriði — 4 járnvarðar greinitöflur
3. atriði — 5 spennar, þar af 4 staura-
spennar
Tekin verða til greina tilboð í eitt eða fleiri
ofantaldra þriggja atriða ,en ekki tilboð í
hluta einstakra atriða.
Gert mun verða að skilyrði, að hver bjóð-
andi sendi með tilboði sínu fullnægjandi upp-
lýsingar um fjárhagslega getu og tæknilega
hæfni sína til að standa til fullnustu við samn-
inga.
Tekið verður við innsigluðum tilboðum í
skrifstofu Landsvirkjunar fram til kl. 14.00
þann 3. október, 1967.
LANDSVIRKJUN
j sem mestu skipti, var eftir. Og fæt
umir á henni vom blýþungir þegar
hún gekk niður í læknastofuna,
sem henni var orðin svo kær.
Dr. Pembridge sat við skrifborð
ið, eins og svo oft áöur, þegar hún
hafði komið þarna inn.
Hann stóð upp undir eins og hún
i kom ,og rétti fram höndina, eins
I og hann byggist viö, að skilnaöar
stundin yröi stutt.
— Já, systir... það er dálítið
ertandi, að hann skyldi segja „syst
ir“ núna, er hún var ekki í ein-
kennisbúningnum og hjúkrunar-
starfið var liðið hjá. — Ég verð
að þakka yður enn einu sinni fyrir
þá ómetanlegu hjálp, sem þér hafið ;
veitt mér.
— Ég hafði ánægju af því. Hún
reyndi að brosa, er hún sagöi þetta
og hann þrýsti höndina á henni. —
þetta var ... ánægjuleg ferð.
— Fannst yður það? Hann brosti
til hennar.
— Mér fellur mjög þungt að
... að kveðja.
— Það gerir manni alltaf, sagöi
Pembridge, sem vafalaust var bú-
inn að kveðja hundmð óviökomandi
manneskjur um morguninn.
— Ég geri ráð fyrir, að þér haffiö
afráðiö, hvað þér takiö ... takið
fyrir, fyrst um sinn.
— Já, svaraöi hún og hafði í
huga það, sem sir James haföi boð-
ið henni. Hvernig mundi það fara?
— Jæja, þá er ekki annað eftir
en að kveðja yður og óska yður
til hamingju meö góða framtíð.
— Verið þér sælir, dr. Pembridge
sagði hún nærri því hvíslandi. Og
af því, að hún fann, aö tárin vom
að brjótast fram, kippti hún hend
inni að sér og tók á rás til dyra.
En um leið og hún tók í hurðina
heyrði hún til hans aftur, og nú
var líkast og hann væri í vandræð
um og heföi andþrengsli.
— Ég veit, að það er flónska af I
mér að skipta mér af þessu .En
hamingja yðar skiptir mig miklu,
Jenny. Viljið þér ekki hugsa yður
um? Þér eruð aö flana út f ógæfuna,
skiljið þér það?
Jenny hrökk viö, eins og byssu
brennd. — Hva ... hvað segiö þér?
Hún kom hægt til baka og færöi
sig nær skrifborðinu.
— Ég sagði, að þér væmö að
fara yður að voða.
— Nei, ég á ekki við þaö, heldur
hitt. Að hamingja mín skipti yður
miklu.
— Já, einmitt það ... hefur yður
aldrei grunað það?
TIL SÖLU
2ja og 3ja herb. íbúðir í Vesturbæ. Tilbúnar
undir tréverk og málningu.
Fokhelt einbýlihús í Garðahreppi. Mjög gott
verð.
Fokhelt raðhús í Fossvogi.
Verzlunar- og iðnaðarhús á góðum stað í
bænum, í smíðum.
2ja herb. íbúð, nýstandsett, í gamla bænum.
3ja herb. jarðhæð í Hlíðunum. Laus strax.
Góðir greiðsluskilmálar.
3ja herb. íbúð á efstu hæð í háhýsi við Sól-
heima. Glæsilegt útsýni yfir alla borg-
ina.
3ja herb. íbúð við Mánagötu.
3ja herb. íbúð við Háaleitisbraut.
4ra herb. íbúð við Háaleitisbraut.
5 herb. íbúð við Hvassaleiti.
5—6 herb. íbúð við Feilsmúla.
5 herb. íbúð í þríbýlishúsi í Vesturbæ.
350 ferm. iðnaðarhús til leigu eða sölu. Góð-
ar innkeyrslur og stór lóð. Hagstæðir
greiðsluskilmálar.
—- Nei. Hvemig hefði það átt
aö vera? Ég hélt. .. Hún þagnaði.
því að nú fór hana að gruna merk
inguna f því, sem hann haföi sagt
síðar. — Hvað eigið þér við með
því að segja, að ég sé að flana út
í ógæfu?
— Æ ... ég veit ekki, hvað ég á
að segja, á þessu stigi málsins. En
ég held, aö þér veröið ekki ham-
ingjusöm með Carr. Ég held að þér
séuð allt of góð handa honum.
— Of góð handa honum? Vitan-
lega er ég of góð handa honum,
sagði Jenny með áherzlu. — En
hann er mér einskis virði. Ég vona
að ég þurfi aldrei að sjá hann fram
ar. Ég skil ekki hvað þér eigið
viö.
— Þér segið, að hann sé yður
einskis virði?
Henni brá í brún, þegar hún sá,
að Pembridge var orðinn náfölur.
— Ætlið þér þá... ekki að gift-
ast honum?
-*- Giftast honum? Þá vildi ég
heldur eiga að skúra gólf — sér-
staklega ef það væri í sjúkrastofu.
Og ef það væri í St. Catherine ...
Hún þagnaði allt í einu, því að
henni var ómögulegt að halda þess
um skollaleik áfram. Allt í einu
tók hún höndunum fyrir andlitið og
fór að hágráta.
— Ég vildi óska, að ég væri kom
in í St. Catherine, veinaöi hún eins
og örvæntandi bam, sem hefur ver
ið rekið aö heiman. — Ég yrði guðs
fegin að mega þvo gólf, og... ef
þér væruð þar ...
— Ástin mín! Allt í einu haföi
Pembridge þrifið utan um hana
og var farinn aö kyssa hana. —
Gráttu ekki svona. Hvað gengur að
þér? Hvers óskarðu?
—Þetta er nóg í bili. A-að þú
kyssir mig og kallir mig ástina
j þína...
j Þaö hefðirðu getað fengið miklu
jfyrr, sagði hann og kyssti hana
jaftur á vota kinnina. — Hvenær
|sem þú hefðir viljað. Bara ef þú
hefðir látið mig vita.
—Látið þig vita? spurði Jenny
tortryggin, þó hún kyssti hann
innilega, til þess að sýna, að hún
væri honum ekki reið. — Þú varst
aldrei annað en skipslæknirinn, í
eigin háu persónu. Hef ég veriö
nokkuö ástleitin ...
— En þú fórst ekki dult með,
að þú gafst þessum aðstoðarmanni
minum undir fótinn. Þú varst að
draga þig eftir honum.
— Nei, ég var að draga mig eft-
ir þér. Ég var bálskotin í þér. En
,JÉg er alls ekki hræddur, Tarzan“.
„Ágætt Akumba, það er heldur engin á-
stæöa til þess“.
„Þegar allt kemur til alls þá titheyra þoka
og dularfull fyrirhrigði öllum miklum fenj-
um“.
„En þetta ?“
„Risavaxin fomaldareöla!“
GERIÐ SOALFIR
VIÐ BIFREIÐINA
smmAÞzowsm
SÓÐARVOGI 9 » 2>739-b*