Vísir - 09.05.1968, Side 8

s
VÍSIR
Otgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoöarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olfarsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti 1. Símar 15610 og 15099
Afgreiðsla : Hverfisgötu 55. Sími 11660
Ritstjóm : Laugavegi 178, Sími 11660 (5 línur)
Askriftargjald kr. 115.00 á mánuði innanlands
í lausasölu kr. 7.00 eintakiö
Prentsmiðja Visis - Edda hf.
.................
Ótrauðir á nýjar brautir
„Við Íslendingar erum eins og flestar eyþjóðir íhalds-
samt fólk. Þetta þurfa ekki að vera neinir gallar, þeg-
ar um er að ræða andleg verðmæti. En þegar atvinnu-
hættir eiga í hlut gegnir öðru máli. Þar ríður á mestu
að vera opnir fyrir nýjungum og vera fljótir að til-
einka sér nýja tækni. í þau alltof fáu skipti, sem við
höfum verið fljótir að notfæra okkur tækifærin, svo
sem hraðfrystingu sjávarafurða, notkun kraftblakkar
og í flugi, höfum við uppskorið ríkulegan ávöxt. Því
miður eru þetta undantekningar. Hin dæmin eru
langtum fleiri, þar sem við höfum staðið gegn nýjung-
um í atvinnuháttum eða tekið þær svo seint upp, að
góð tækifæri hafa glatazt. Mörg dæmi væri hægt að
nefna, en ég vil aðeins nefna eitt. Það var, þegar við
íslendingar létum fram hjá okkur ganga tækifærið
til stórvirkjunar við Búrfell fyrir réttri hálfri öld. Þess
er einnig skemmst aö minnast, að sennilega hefði ekki
mátt muna nema einu ári, að við hefðum misst af
tækifærinu til að fá hingað álbræðslu og þannig hag-
kvæman grundvöll fyrir Búrfellsvirkjun“.
Þessi athyglisverðu orð sagði Gunnar J. Friðriks-
son, formaður Félags íslenzkra iðnrekenda, í erindi
fyrir skömmu. Hann hélt áfram og sagði:
„Það þarf framsýni, stórhug og áræði til þess að
fara inn á hýjar brautir, og það er ekki sársaukalaust
fyrir þá, sem í hlut eiga, þegar ný tækni gerir rót-
gróna og hefðbundna atvinnuvegi óhagkvæma. Fara
þar oft saman tilfinningar og fjárhagslegt tjón. Iðn-
byltingin mikla gerði heimilisiðnað okkar íslendinga
að mestu ósamkeppnisfæran á skömmum tíma, og
við bárum ekki gæfu til fyrr en löngu seinna að til-
einka okkur hina nýju tækni. Sama skeði, þegar tog-
arar og vélbátar gerðu skútur og árabáta úrelta á
skömmum tíma. Það er mannlegt að vilja helzt leiða
breytingar hjá sér og reyna að forðast þær í lengstu
lög. En reynslan er sú, að þar getur aðeins verið um
stundarfrest að ræða, því að aðrir menn og aðrar
þjóðir bíða ekki, þótt við viljum fara okkur hægt.
Ekki get ég alveg varizt þeirri hugsun, að ef breyt-
ingin frá skútuútgerð til togara, sem ég nefndi áðan,
hefði gerzt í dag, þá hefði sennhega verið gripið til
þess ráðs að styrkja skútuútgerðina í stað þess að
styrkja þá, sem vildu fá sér togara.“-----------
„Við verðum því markvisst og af fullri einurð að
stuðla að örum vexti þess, sem lífvænlegt er; og leita
ótrauðir inn á nýjar brautir. Við verðum að stefna að
því, að sem flestir vinni við sem arðbærust störf. Að-
eins með því getur hér dafnað blómlegt atvinnulíf sem
veitir næga atvinnu handa öllum, sem vilja vinna.
Blómlegt atvinnulíf er undirstaða menningar“.
!

V í SIR . Fimmtudagur 9. maí 1968.
Parísarfundurinn um Vietnam
hef st á morgun föstudag 10. maí
Cyrus Vance.
svo íremi oð ekkert óvænt gerist
Þegar kunnugt varð hinn
3. þ. m„ að stjórnin í Hanoi
hefði fallizt á að taka þátt í
undirbúningsviðræðuin um
frið í Víetnam, og Johnson
forseti að afloknum fundi
með helztu ráðunautum sín-
um, tilkynnti, að Bandaríkja-
stjórn féllist einnig á París
sem viðræðustað, þóttu þetta
svo mikil tíðindi, að heims-
blöðin birtu fréttirnar um
þetta á forsíðum með fyrir-
sögnum þvert yfir þær efst
— eða 8 dálka fyrirsögnum,
eins og þegar þau tíðindi ger-
ast er varða alla heimsbyggð-
ina.
Hvarvetna var þessum tíðind-
um vel fagnaö af opinberri hálfu
nema í Kína, þar var þagaö,
bar til Yen Chi utanríkisráð-
herra nokkru síöar endurtók að
styrjöldin í Víetnam yröi ekki
til lykta leidd nema á vígvöll-
unum. í Moskvu var aftur á
móti tekin jákvæð afstaöa til
samkomulagsins.
Friðarvonir manna tóku þann
ig yfirieitt til vængjanna, en
brátt gerist svo þaö, ervelduraö
þeirn daprast flugiö, þær flugu
Johnson forseti. Myndin var tekin, er hann tilkynnti frétta-
mönnum, að Bandaríkjastjórn hefði fallizt á tillöguna um
París sem yiðræðustað.
til jarðar og hafa nú staðið all-
hnípnar — afleiöingar þess, að
enn hefir harönaö Ieikurinn á
vígvöllunum, og nú vegna nýrr-
ar sóknar Víetcongliöa og Norö-
ur-Víetnama á sjálfa höfuðborg
Suður-Víetnams, sem kommún-
istar hyggjast ná á sitt vald í
þessari viku.
Þaö hefir veriö um það spurt
hvers vegna kommúnistar hafi
byrjaCj þessa sókn rétt áður en
Parísarráðstefnan átti að hefj-
ast. Á það hefur verið bent, að
kvíði við nýja sókn hafi verið
ríkjandi í S.V. alllöngu áður,
en samkomulagið náðist, og einn
ig að tilgangurinn kunni aö vera,
aö vinna sigra, er bæti aðstöðu-
skilyröi kommúnista, þegar far-
ið verður aö ræða friðarskil-
mála.
Ráðamenn í Washington töldu
ástæðu til að vara kommúnista
við að álykta, að þeir gætu —
með hemaöarlegum sigrum baett
aðstööu sína viö samningaborð-
ið.
George Ball aðstoðarutanrík-
isráðherra, sgm brátt tekur við
af Arthur Gördberg, sem verið
1M>- 10. síða