Vísir - 23.11.1968, Page 9

V IS IR . Laugardágur 23. nóveiriber 1968.
HANN „SEL-
UR“ LANDIÐ
■ Á 23. hæð í einum
skýjakljúfanna á Man-
hattaneyju situr hann og
hugsar, — hugsar og
hugsar til að ísland geti
selt meira. Ein hugmynd
gæti orðið til þess að
fátækum gjaldeyrissjóði
okkar bærust fleiri doll-
arar en ella. Maðurinn
er Ameríkani og heitir
George McGrath og hjá
fyrirtæki hans útbúa
menn auglýsinga„plön“
fyrir mörg fyrirtæki, þ.
á m. Loftleiðir.
I dag, þegar við höfum sól-
undað öllum þeim gjaldeyri,
sem við áttum og einhverju
meira til, heyrist oft: Við verð-
um að selja meira á erlendan
markað. En hvemig? Enginn
þorir að „hengja bjölluna á
köttinn" fremur en fyrri dag-
inn.
Á stórum markaði er það aug-
lýsingin sem gildir. Fyrirtækið,
sem enginn kannast við selur lít-
ið sem ekkert. í Ameríku gilda
allt önnur sjónarmið, þegar
framleiðendur bjóða neytendun-
um vörur sína. Til að vekja at-
hyglj á sér, þarf að finna eitt-
hvað NÝTT, eitthvað sem yfir-
gnæfir hávaðann frá öðrum
sölumönnum.
Á skrifstofunni sinni er
George McGrath oft að glíma
við verkefni fyrir Loftleiðir,
sem verja stórkostlegum fjár-
munum til auglýsinga, og fá þá
peninga til baka með vöxtum
og vaxtavöxtum. Oft hefur hon-
um hugkvæmzt ýmislegt, sem
var öðru betra til að afla fleiri
og fleiri farþega til félagsins.
í eitt skiptið fékk hann hug-
mynd um svokallaðar „Shoe-
string tours“, en nafnið vakti
mikla athygli og einnig það til-
boð, sem í þessum „skóreima-
feröum“ var innifalið.
Fyrir nokkru hitti undirritaö-
ur George og konu hans í
Reykjavík. Nokkrum árum áður
hafði George sýnt mér þá vel-
vild að fara með mig og nokkra
fleiri blaöamenn um ritstjórn
New York Times, en þar var
hann öllum hnútum kunnugur.
Ameríkumaðurinn tók mér af
þeirrj einstöku velvild og hlýju,
sem einkennir oft viðmót landa
hans.
Hann kvaöst hafa skoðað sig
!

Síðan er sprautað með venjulegum sprautunartækjum.
George McGrath á skemmtigöngu við höfnina.
um á íslandi þótt áliðið væri
og væru þau hjónin nú á leið
til Evrópu.
„Þetta er einstakt land“,
sagöi kona hans, „mér finnst
fólk hér svo hlýlegt, og ég hef
ekki séð þaö fyrr annars staðar
að fólk skipti sér af útlending-
um, sem því virðist að séu villt-
ir og ein.nana í borginni. Mér
finnst þetta dásamlegt. Annars
er landið svipað mið-vestur-
fylkjunum okkar, grænt en
trjálaust, fallegt land“.
George segir að til að fá út-
lendinga þurfi sölumennskan að
koma inn í dæmið. Ameríkön-
um þykir það t.d. stórfurðulegt
aö geta gengiö á skyrtunni um
götur bæjar í 90 mílna fjar-
lægð frá heimskautsbaugnum.
Annars séu Bandaríkjamenn
alltaf í leit að nýjum stöðum.
„Maður sem hefur farið
10 sinnum til Evrópu, þarf á
einhverri tilbreytni að halda",
sagði hann. „Hins vegar er ís-
land dýrt fyrir ferðamenn, sem
dvelja einhvern tíma að ráði“,
sagðj hann, en síðan er ein
gengisfelling dunin yfir, erlend-
um ferðamönnum mjög til hag-
ræðis, því nú fær Bandaríkja-
maður t.d. 880 krónur fyrir 10
dala seöilinn sinn, en í október
í fyrra fékk hann 430 krónur.
Enginn vafi er því að hann
hefur hagnazt þrátt fyrir tals-
verðar verðhækkanir.
En til að Island fái ferðafólk
þarf að auglýsa og nota öll
brögð til að kynna almenningi
á hinum stóra markaði hvað
hér er hægt að fá, aö sjá og
gera. Mikið hefur verið gert í
þessu, t.d. af Loftleiðum, sem
fá mikið af „stop-over“ far-
þegum hingað.
Við verðum að leggja áherzlu
á spamaðinn á ferðalögum,
flugi og hótelkostnaði. Með
þessu móti hefur tekizt að örva
mjög ferðamannastrauminn
hingað og eflaust hafa ferða-
mennirnir fært milljónir dala í
gjaldeyrissjóði landsins."
McGrath kvaðst vera þeirrar
skoðunar að í tilefni af 25 ára
afmæli lýðveldis fslands mætti
gera mikið auglýsingaefni og
fréttaefni fyrir blöð í Bandaríkj-
unum. Mætti nota þetta merka
ár í sögu okkar til að efla enn
ferðamannastfauminn. og væri
það mál nú undirbúiö.
George kvaðst nú hafa starf-
að svo lengi fyrir íslenzkan að-
ila eöa frá 1954, að hann liti
á sig sem hálfgildings íslend-
ing. Loftleiöir hafa í mínum
augum verið nokkurs konar
komabarn, en þaö hefur stækk-
að ört og ég held ég verði að
segja að þaö hafi þrifizt vel og
sé hraust og efnilegt. — j —
Starfsmaður hjá bílasprautuninni Stirni býr 1. bflinn undir
Vinyl TVF-lakk. Eftir þvott er allur gljái slípaður af þakinu,
en síðan er borið á bindiefni, og vilji menn randir, eru plast-
ræmur límdar á.
NÝJUNG í BÍLALAKKI
— Gefur leöuráferö á þakið, eins og á sportbí! glaumgosans
Bfliinn er minnst 20 mínútur að þorna og lítur þá svona út.
Um áratuga skeið hef-
ur bílalakk ekki tekið
neinum áberandi breyt-
ingum í áferð. Litaaf-
brigðum hefur kannski
fjölgað, nýjar efnasam-
setningar komið til, en
áferðin sjálf hefur verið
ósköp áþekk. Sama
slétta glanshúðin.
Það var ekki nema að
vonum, að bílaeigendur
vestan hafs tækju vel
Vinyl TVF-lakkinu, þeg
ar Du Point kynnti það
á markaðnum fyrir hálfu
öðru ari. í dag er um það
bil 1/3 allra fólksbíla í
USA með Vinyl TVF-
lakkhúðun á þakinu.
Að fenginni þessari eins og
hálfs árs reynslu leggur Du
Point áherzlu á að stækka mark
aöinn og flytja lakkið i meiri
mæli út. Þaö em ekki nema
nokkrir dagar, síðan fyrsti bíll-
inn var sprautaður hér innan-
lands með Vinyl TVF. (Ljósm.
VISIS var þá viðstaddur og tók
meðfylgjandi myndir við þaö
tækifæri.)
Du Point-framleiðendurnir
fengu hugmyndina að lakki sínu,
þegar þeir sáu, hve vinsælt það
var oröið meðal bíleigenda, að
hafa leðurlíkisáferð á þökum
bíla sinna. Auövitað var það að
fyrirmynd hinna efnaðri, sem
gátu klætt þök bíla sinna með
leðri. Þeir efnaminni áttu þó
eðlilega erfitt um vik við að
Iíkja eftir hinum í þessu efni.
Vinyl TVF-lakk gefur einmitt
slíka leöuráferð, en þó glans-
andi. Það er að segja: Áferðin er
hrjúf, og með brögðum eins og
þeim aö líma þunnar plastræmur
undir, fást randir í áferðina,
svo einna líkast er því, að þak-
ið sé klætt randsaumuðu leðri.
Til þess að halda kostnaðinum
niðri hefur Du Point gætt þess í
framleiðslu Vinyl TVF, að vinn-
an við aö sprauta því á bíla, yrði
sízt dýrari en við að sprauta
venjulegu lakki. Hin venjulegu
spraututæki bílaþjónustufyrir
tækjanna duga og tiltölulega
auðvelt er aö fást við aö sprauta
lakkinu á, ögn meira lag máski,
sem bílvirkjar eru fljótir að kom
ast uppá. Lakkið þornar á þak-
inu á 20 mínútum.
Vinyl TVF-lakk er 'sett í þrem-
ur litum, svörtum, drapplitum
og hvítum. Einn góður kostur
við þetta lakk er sá, að, leiðist
mönnum litui í, þá er fáanlegt
sérstakt, þunnt efni, sem úða má
yfir hina eldri áferö, og fæst þá
litur, sem mönnum fellur betur.
Bílaeigendur í Bandaríkjun-
um hafa einnig komið auga á
fleiri möguleika við notkun
Vinyl TVF. Margir hafa ekki að-
eins sprautað þök bíla sinna
með því, heldur einnig glugga-
lista,' hurðir að innan, mælaborð
og fleira. Sérstakur hreinsilög-
ur er notaður til þess að fægja
þak, sem sprautað hefur verið
Vinyl TVF, en það er ekki bón-
að.