Alþýðublaðið - 26.03.1966, Blaðsíða 5

Árni Magnússon
Fæddur 7. ágúst, 1886. —
Dáinn 19. marz, 1966.
í dag verður Árni Magnússon,
bóndi í Landakoti í Sandgerði
jarðsunginn frá Hvalsneskirkju.
Árni var fæddur 7. ágúst, 1886.
Foreldrar hans voru hjónin Magn-
ús Eyjólfsson og kona hans Vilborg
Berentsdóttir. Þau hjón Magnús
og Vilborg bjuggu fyrst að Sól-
heimum í Mýrdal, en þá jörð áttu
þau að hálfu. Þaðan fluttu þau til
Sandgerðis og settust að í bæ, sem
Nýibær hét, með þeim kom sonur
þeirra er Sigurður hét, en þrjú
börn höfðu þau misst fyrir austan,
áður en þau fluttu að Sandgerði.
Sigurður sonur þeirra drukknaði
nokkrum árum síðar. Eftir stutta
veru í Nýjabæ fluttu þau Eyjólfur
og Vilborg að Krókskoti í Sand-
gerðishverfi og bjuggu þar til
dauðadags, þar eignuðust þau
5 börn, sem öil náðu fullorðins
aldri, og urðu velmetið dugnaðar
fólk, af þeim var Árni elztur og
eru nú eftir á lífi aðeins tvö af
þeim systkinum, Berent bóndi í
Krókskoti og Steinunn búsett í
Reykjavík.
Uppvaxtarár Árna liðu á svipað-
an hátt og hjá öðru fátæku alþýðu-
fólki á þeim tímum. Uppfræðsla
og menntun af skornum skammti
og áður en barnsskónum var slitið
varð hver einstaklingur að taka
þátt í störfum þeim, sem til féllu
hverju sinni, til öflunar lífsviður-
væris.
Hugur Árna hneigðist fljótt að
sjómennsku og barn að aldri byrj-
aði hann að róa á opnum bátum
og strax að lokinni fermingu réðist
hann á fiskiskútu og tók sér það
vandasama verk, að vera mat-
sveinn og tókst honum að leysa
það starf af hendi.
Árni var rúmlega 14 ára gamall
þegar faðir hans dó og stóð þá móð
ir hans ein uppi með börnin og
hefur eflaust litið döprum augum
,á framtíðina. Þá komu fyrst í ljós
mannkostir Árna. Þá fann hin sorg
mædda roskna velgerða heiðurs-
kona að hún stóð ekki ein í bar-
áttunni, þar sem sonurinn ungi
stóð henni við liiið og fórnaði öll-
um stundum til að létta byrðar
hennar og oft mun hún hafa
minnzt þess í sambandi við venzla
fólk sitt, live annt hann lét sér
um hana óg veitti henni þann
stuðning sem nægði til þess að
framfleyta heimilinu og ala upp
börnin.
Skömmu eftir andlát föður síns
gerðist Árni formaður á áttæringi,
sem móðir hans gerði út í félagi
við Einar Sveinbjörnsson bónda
Arni Magnússon.
og útvegsmann í Sandgerði. Kom
þá fljótt í ljós að Árni var góður
aflamaður, lipur og hagsýnn stjórn
ari. Útgerðin gekk vel og afkoma
heimilisins var tryggð.
Eftir að vélbátaútgerð hófst í
Sandgerði tók Árni fljótlega að
sér skipstjórn á vélbátum. Lánað-
ist honum það einnig með ágætum.
Hann aflaði vel og var að öðru leyti
lánsamur skipstjóri. Það-var ekki
á allra færi að stunda sjó á vetrar
vertíðum frá Sandgerði á litlum
bátum. Miðnessjórinn var þá ekki
síður en nú hættulegur og ef
eitthvað útaf bar á þeim slóðum
var voðinn vís og fékk margur sjó-
maðurinn á því að kenna. En Árni
treysti á handleiðslu guðs og taldi
sig á áþreifanlegan hátt hafa í
ríkum mæli orðið hennar aðnjót-
andi á þeim stundum sem liættur
steðjuðu að og honum tókst með
SKARPAR
GEFA
BEZTAR
1R
óskiljanlegum hætti að forða skipi
og mönnum frá bráðum voða.
Árni var glæsimenni í sjón, hár
og beinvaxinn, ljós yfirlitum með
eldsnör augu, fjörmikill og lífs-
glaður, frjálsmannlegur í fasi og
framkomu. Talið var hér um slóðir
að sá maður væri dauður, sem ekki
gæti brosað í návist og félagsskap
við Árna í Landakoti.
Árni kvæntist konu að nafni
Arndís Björnsdóttir og byrjuðu
þau búskap í Flankastaðakoti í Mið
neshreppi og bjuggu þau þar um
skeið en síðar keyptu þau jörðina
Landakot í Sandgerðishverfi og
fluttu þangað. Þau byggðu þar
myndarlegt og vandað íbúðarhús
fyrir sig og börn sín. Áður en Árni
kvæntist eignaðist hann eina dótt-
ur, Sveinbjörgu að nafni. Hún er
búsett í Reykjavík, gift Einari
Eggertssyni.
Árni og Arndís eignuðust 3 börn,
sem öll komust til fullorðins ára:
Sigurbjörn búsettan í Reykjavík.
Magneu, sem giftist til Siglufjarð-
ar, er nú látin og Arnar, sem
drukknaði haustið 1940 með m.s.
Eggert, sem fórst þá með öllum
mannskap í Miðnessjó. Arndís
kona Árna andaðist árið 1919. Var
það að vonum mikið áfall fyrir
Árna. Þá réði hann til sín konu,
sem hét Sigríður Júlíana Magnús-
dóttir, til þess að annast bú og
börn. Kom brátt í ljós að þar hafði I
Árni verið heppinn í vali og fór
svo að þau giftust og bjuggu sam-
an þar til Sigríður andaðist hinn
7. júlí 1961. Árni og Sigríður eign-
uðust 6 börn: Bergljótu, sem dó
á fyrsta ári. Ástu, búsetta í Kefla-
vík, gift Bjarna Jónssyni trésmið.
Óskar. skipstjóra búsettan í Landa-
koti. kvær.tan Önnu Sigurðardótt-
ur. Einar, flu.gmann og útgerðar-
stjóra, búsettan í Reykjavík, kvænt
an Maríu Bergmann. Sigríði bú-
setta í Sandgeiði og Árna vél-
stjóra búsettan i Landakoti, kvænt
an Halldóru Þorvaldsdóttur.
Eftir að Árni dró sig í hlé frá
sjómennskunni stundaði liann
landbúr.að. Hann ræktaði tún sitt
og færði út. Fór vel með gripi
sína og var sívakandi yfir velferð
heimilisins. Árni var fróður mað-
ur og minnugur. og í alla staði vel
gefinn. Hann fylgdist vel meðlands
málum og fagnaði öllum framför-
um, sem gerðar voru. Þó alveg
sérstaklega þeirri þróun, sem orð-
ið hefir á sjávarútvegsmálum og
öiyggismálum sjómanna.
sem geislaði af andliti hans, þegar
vélbáturinn ,,Árni Magnússon”,
sem hann og börn hans létu smíða,
renndi að byrEgiu í Sand'?erði í
f.vrsta sinn, árið 1963. Þá sagði
hann við mig. ,,Nú væri gaman að
vera ungur”.
Ég hygg að Árni hafi verið trú-
aður maður og marka ég það af
bví. að þegar Sandgerðiskauptún
yar skinulant var gert ráð fvrir að
kirkja yrði reist á einhverjum
fegursta blettinum í túni lians.
Bletti, sem hann hafði með eigin
Frumháld á 10. síð'u.
Heimsmeistari í prjónaskap
Konan á niyndinni heitir Maria Landers og er liúsmóðir í
Westfalen í Vestur-Þýzkalanni. Á einu ári hefur hún prjónaá'
320 peysur ásamt húfum. sokkum, vettlingum og fleiru. Hún
hefur sem sagt prjónað úr eins miklu garni og sést í kring-
um liana á myndinni, og með því hefur hún slegið' heimsmetið'
í prjónaskap, sem enska liúsmóðirin Gvven Metthevvman átti.
• •
Klúbburinn Oruggur akstui
stofnaður í Skaftafellssýslu
SL. laugardag boðuðu Sam-
vinnutryggingar til fundar i
Gistihúsi Kaupfélags Skaftfell-
iiiga að Vík í Mýrdal með þeim
bifreiðaeigendum, sem höfðu hlot-
ið viðurkenningu fyrirtækisins fyr
ir öruggan akstur í 5 og 10 ár.
Félagsmálafulltrúi trygginganna,
Baldvin Þ. Kristjánssón, setti fund
inn með ávarpi og kvaddi til
fundarstjórnar Stefán Ármann
Þórðarson, umboðsmann Sam-
vinnutrygginga hjá kaupfélaginu,
en fundarritari var Ragnar Þor-
steinsson, bóndi á Höfðabrekku.
Þorsteinn Bjarnason frá Aðal-
skrifstofunni afhenti nýjum bif-
reiðaeigendum viðurkenningar-
merki fyrir öruggan akstur, en
félagsmáiafulitrúinn hafði fram-
| sögu um umferðaröryggismál og
! afskipti Samvir.r.utrygginga af
I þeim. A0 loknum fjörugum um-
"æðimi var stofnaður „Klúbbur-
i inn Öruggur Akstur” í Vestur-
; Skafíafellssýslu með aðsetur í
I Vík. Lög voru samþykkt og þess-
! ir menn kosnir í stjórn:
Reynir Ragnarsson, bóndi að
Reynisbrekku, formaður.
Tómas Gíslason, bóndi á Mel-
I iióR ritari.
j Árni Jónsson, bóndi í Hrífu-
I nesi, meðstjórnandi.
I Varastjórn skipa:
Böðvar Jónsson, bóndi í Norð-
urhjáleigu.
Óskar Jóhannesson, bóndi í
! Á.si, Dyrhólahreppi.
Sigurður Gunnarsson, bifvéla-
virki, Vík í Mýrdal.
í fundarhléi voru frambornar
kaffiveitingar í boði Samvinnu-
trygginga, og að lokum var sýnd
mjög athyglisverð umferðar-liB
kvikmynd, sænsk.
Áhugi og eindrægni ríkti a
fundinum og gerðu fundarmenn
sér góðar vonir um framtíðarstarf
semi hins nýstofnaða klúbbs, og
bentu á, að verkcfni væru ærin.
Helga hæst
í Reykjavík
Reyk-javík. — GO. j
ÞEIR bátar, sem leggja upp
afla sinn í Vesturhöfninni i
Reykjavík höfðu í gær fengið sanv
tals 4388 tonn. Aflahæstur er
Helga RE 49 með 463 tonn eftir
9 sjóferðir, þar næst kemur svo
Ásþór með 348 tonn, Húni II. með
333,8 tonn, Svanur með 320,9 og
Sigurvon með 316,8 tonn. Flébi
bátar eru ekki með yfir 300 tonn.
Tekið skal fram, að í heildar-
tölunni er ekki talinn sá afli, söní
veginn hefur verið á voginni yið
gömlu verbúðabryggjurnar og ejckj
er heldur reiknað með loðnu.
1
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 26. marz 1966 g