Alþýðublaðið - 13.04.1966, Side 4

ttttítjórar: Cylft Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. — Rltatjfcmorfutl.
trúl: EtOur GuOnason. — Simar: 14000-14003 - Auglýslngaalml: 1400«.
ASaetur AlþýOubúsiB vlO Hverflsgötu, Reykjavik. — PrentsmiOja AlþýOu
bUÐalna. — Aakrlftargjald kr. 05.00 — 1 lausasölu kr. 5.00 elntakiO.
Otgefandi AlþýOunokkurinn.
Jarðasala ríkislns
ÓHEIMILT er að selja ríkisjarðir, nema með sam
i þykki Alþingis. Þarf að flytja frumvarp og afgreiða
sem lög um hvern landskika, sem ríkið selur sveitafé
j lögum eða .einstaklingum.
Á hverju þingi koma fram slík frumvörp um
| jarðasölu. Þó mun sjaldan eða aldrei hafa verið eins
| mikið um það og nú. Verður þó ekki séð, að sérstak
' ar ástæður valdi, nema tilfinning manna fyrir
I verðmæti landsins sé vaxandi.
Sú var tíðin, að jafnaðarmenn lögðu eindregið
i til, að allt land skyldi vera ríkiseign. Mundu bænd
; ur þá fá jarðir leigðar fyrir vægt verð, en þyrftu
i ekki að strita við það árum saman að kaupa sér
j jarðnæði. Þá væri úr sögunni aðstöðumunurinn milli
i sonar ríka bóndans, sem fær jörð í arf, og hins fá-
i
i tæka. Þá gætu auðmenn í bæjum ekki átt jarðir og
; látið leiguliða sitja þær.
Ekki hefui þessi gamla og skynsamlega tiilaga
hlotið hljómgrunn. Svo sterk er eignartilfinning
manna, að þeir krefjast þess að eiga sitt land. Þó
j eru mikil landsvæði í opinberri eigu og ætti frekar
j að auka þau en minnka.
Þegar starfandi bændur vilja eignast ríkísjarð-
ir, sem liggja að löndum þeirra, er oftast rétt að selja
j þeim slíka skika, enda hagnýtast þeir þá vel. Hins
i vegar er ástæða til að fara mjög gætilega í sölu
á ríkisjörðum og hlaupa ekki eftir óskum hvers
og eins í þeím efnum. Það mun koma á daginn.
þegar landið verður þétthýlla, hvers virði lóðir og
S^enwood
HRÆRIVÉLfN
er allt annað og
miklu meira en
venjuleg hrærivél
★
Kenwood hærivélin er traust-
byggð, einföld í notkun og umfram
allt afkastamikil og fjölhæf. Með
Kenwood verður baksturinn og
matreiðslan leikur einn. Kenwood
hrærivélin er bezta og fullkomn-
asta hjálp húsmóðurinnar í eld-
húsinu.
★
Kenwood hrærivélinni fylgir:
Stálskál, pískari, hrærari, hnoðari
og sleikjari.
Verð ki\: 5.900,00.
Viðgerða- og varahlutaþjónusta.
Laugavegi
170-172
j lendur eru.
Andstaða í rúst
GERÐARDÓMUR er orð, sem hefur á sér heldur
hvimleiðan blæ á íslandi. Þó er slík lausn deilumála
notuð í mörgum tilvikum og í sjálfu sér ekki ó-
eðlileg leið, ef annað bregzt.
í álsamningunum er ákvæði, sem heimilar alþjóð
legan gerðardóm, ef deilur um álsamninginn ekki
leysast á annan hátt. Þótti stjórnarandstöðunni þetta
imikil firn og haf ði stór orð um, hvílík svívirða þetta
væri. Var svo langt gengig í fordæmingu þessa á-
kvæðis, að sjálfur lagaprófessorinn, Ólafur Jóhann
esson, kvaðst vorkenna iðnaðarmálaráðherra að
þurfa að skrifa undir slíkan samning.
Svo gerðist það í umræðum í efri deild, að Gylfi
Þ. Gíslason, viðskiptamálaráðherra, gaf þær upplýs-
ingar, að sams konar gerðardómsákvæði hefðu í
mörg ár verið í samningum okkar um olíukaup frá
Sovétríkjunum. Hafa hvorki kommúnistar né fram
sóknarmenn nokkru sinni minnzt á. að það væri
óeðlilegt eða vansæmandi fyrir íslendinga. Þvert á
móti munu þeir hafa talið þá samninga hina ágæt-
ustu. En andstaða þeirra gegn gerðardómsákvæði
álsamningsins hrundi í rúst.
Ö0<XX>00<XKKXXXXXXXXXXXXXXX>0<>GG001
ic Ekkert páskahret - Hiti.
+ langur vetur og suroarvon.
ir Þegar útvarpiö glapti fólkiS.
if OngþveitiS fer vaxandi.
<><><><><><><><><><><>'><><><><><><>00000000000000
EKKERT PÁSKAHRET. Hiti 8
stig. — Ég heid að mér sé óhætt
að íofa Því, aS vorið sé komið.
Að vísu verður að taka þessu lof
orði með varúð, því að oft hef
ég skrifað slík orð, sem ekki hafa
staðizt, því miður, en þau ereu
sögrð £ gróðum hugr ogr af fullum
vilja, — og mörgum hefur trúin
yljað og ýmsum bjargað þó að
erfitt sé að sanna grildi hennar
fyrir alla og í ýmsum greinum.
Við þetta verður þó að sitja,
VETURINN HEFUR VERIÐ
kaldur, leiðinlegur og hretviðra-
samur, sjaldan eins stöðug frost
og kuldi, en vonin um vorið og
sumarið hefur hlýjað samt og dreg
ið úr gjóstinum hið innra með okk
ur. Bara að við fáum nú gott sum-
ar.
ÚTVARPH) SAGÐI Á PÁSKA-
DAG, að vegurinn til Þingválla
værj góður og það varð til þess,
að bifreiðalestir lögðu af stað úr
borgitlni svo að þær voru næst-
um því óslitnar upp úr hádeginu
og til klukkan tæplega fimm. En
svo um kvöldið var sagt í útvarp
inu, að vegurinn væri orðinn ó-
fær og vegamálastjómin varaði
bifreiðaeigendur við að fara Mos-
fellsheiði og bað þá, sem enn
væru fyrir austan að fara heldur
um Sogsfossa og Ölfus heim til
Reykjavíkur.
FÓLK Á ERFITT MEÐ að læra.
Það er vitað mál, að ísinn er enn
djúpt í jörð og það þarf meira
en tveggja til þriggja daga hlýj-
indi til þess að þýða hann. Vitan
lega eyðileggjast vegir á svip-
stundu þegar klakinn er að
hverfa. Það er fásinna að vera
að þjóta út úr borginni þegar
svona er ástatt. Þetta átti fólk að
vita. En veðrið var bjart og hlýtt
og það er orðið svo óralangt síð-
an fólk gat farið burt, að það hugs
aði ekki lengra og þaut af stað.
ÖÐRU MÁLI var að gegna með
þá sem fóru á skíði, enda voru
þeir margir og mikið að gera I
skíðaskálum svo að horfði til vand
ræða. Sagt var, að einn daginn
hefðu um fimm þúsund komið aff
Skíðaskálanum í Hveradölum og
þá var bifreiða umferðin svo mik
il að engri stjórn var við komiff.
Þá urðu margir árekstrar þó aff
slys hafi ekkj orðið mörg. Þarna
var líka margt manna, sem aðeins
fór af forvitni og hafði hvorki
skíði né annað til gönguferða,
Það fólk átti ekkert erindi.
ANNARS ER RÉTT að segja
það í þessu sambandi, að bifreiða
mergðin er að sprengja allar sam
göngur á landi, vegina, áningar-
staðina, allt. Mannj er farið að
þykja alveg nóg um. Ég hef aldrei
séð Suðurlandsbraut í eins ömur
legu ástandi og nú undan þessum
Framhald á 15. síðu.
4 13. apríl 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ