Alþýðublaðið - 13.04.1966, Blaðsíða 13

Alþýðublaðið - 13.04.1966, Blaðsíða 13
jSÆJARBiP r> —= Sím! 50184. Doktor Sibelius (Kvennalæknirinn) Stórbrotin læknamynd um skyldu störf þeirra og ástir. Lex Barker < Senata Berger Sýnd kl. 7 og 9. 3 sannindi MidKele Morgan. Jean-Claude Brialy DE* FHAKSKE K«RLIGHEOS-TEERtUER mMer Ný sþennandi frönsk úrvalsmynd. Sýnd kl. 9 HUNDALÍF Ný Walt Disney teiknimynd Sýnd kl. 7 T rúlof unarhringar Fljót afgreiðsla Sendum gegn póstkröfu. Guðm. Þorsteinsson gullsmiður Bankastræti 12. SMURT BRAUÐ Snittur Opið frá kl. 9-28,30 Brauðstofan Vesturgötu 25. Sími 16012 Maynah Lewis. Auglýsið í Alþýðublaðinu hverfið sem hún þekkti svo vel og af og til hitti liún einhvern sem heilsaði og kallaði: Góðan daginn, frú Preston! Hún heyrði ]tað vel og hún kinkaði kolli og brosti í hvert skipti, en vél- rænt. Því hún heyrði nú aðeins tvö hljóð — fótatak sjálfrar sín og hjartslátt sinn. Og þannig var iþað næstu daga. Hendur hennar gerðu það sem gera þurfti, fætur hennar hreyfðust áfram og hún sagði það sem segja þurfti en alltaf var eitthvað undir niðri sem skipti aðalniáli. (Það var bara þannig að hjarta hennar virt- ist hætta að slá þegar hún fór að hugsa um það. Það var ekki fyrr en sunnu daginn næsta sem útskýringin kom .... Á sunnudögum sat hún í friði og skrifaði vikulegt bréf sitt til barnanna. Bréfin voru það eina sem tengdu þau við hana og þess vegna lagði hún mikla áherzlu á að gefa sér nægan tíma og skrifa persónuleg hréf til þeirra hvers fyrir sig. Svo ímyndaði hún sér að hún sæti þarna og talaði við hvert ein- asta þeirra fyrir sig og stund- um talaði hún upphátt og brosti eins og þau væru hjá he.ini. Georg var elztur og því skrif aði hún honum fyrstum. Síðan kom röðin að Mary og loks að Caroline. En þennan sunnudag gat hún ekki byrjað að skrifa. Hún hafði alveg gleymt því sem hafði bor ið við um vikuna. Hún sat bara kyrr og leit á myndir barnanna á skrifiborðinu og arinhillunni. — Kæri Georg .... iHún reyndi af öllum mætti að hugsa skýrt en það var eins og augu hennar vildu ekki líta af barnamyndunum. Það var meira en ár síðan Georg hafði komið í heimsókn og þá hafði hún hitt hann sjald an. Það var fátt um að vera í Oniston og eftir viku dvöl þar hafði Georg farið áfram til London ásamt konu sinni og dótturinni Deborah. Alica átti erfitt með að kveðja Deborah sem var svo lík Mary — með sama bjarta hörundslitinn og sama Ijósa, liðaða hárið. Alice andvarpaði og dró mynd af Mary nær sér. Litla stúlkan hennar var fegurri en nokkru sinni fyrr. En hún hafði ekki séð hana síðan hún gifti sig fyrir fimmtán árum .... Það var þó alltaf huggun að Lee Sanders virtist vera góður eiginmaður. A.m.k. hafði Alice litist vel á hann. Hún andvarpaði aftur og leit á mynd af yngsta barninu sínu. Caroline hafði alltaf sagt að hún færi aldrei frá Oniston — en það var áður en hún trúlofað 2 ist Paul Stevens. Marga mán- uði eftir að Paul hafði svikið hana var Caroline föl og inni- lokuð og þegar hún fékk tilboð um að gerast hjúkrunarkona í Alsír hafði hún neitað því stutt aralega. En þá hafði Alica tekið á- kvörðun fyrir hana. Hún skildi vel að Caroline hefði bezt af að komast í burtu og henni hafði tekizt að fá dóttur sína til að fara. Það voru þrjú ár liðin síðan hún hafði farið en Aliee hafði samt aldrei algjörlega yfirunn- ið örvæntinguna yfir að Car- oline skyldi fara. — Kæri Georg. — En hve ég þrái að sjá þig .... Þetta voru fyrstu orðin sem birtust á pappírnum og skyndi lega vissi hún hvers vegna. Dauð inn, eilífur aðskilnaður, var yf- irvofandi. Alice lagði höfuðið niður á hendur sér og grét .... grét yfir því sem hún hafði ekki gert og sem hún myndi aldrei komast yfir að gera. Hún hafðt aldrei heimsótt Georg í nýja heimaland hans, aldrei setið í fina bílnum henn ar Mary eða dáðst að ameríska eldhúsinu hennar. Aldrei séð hinn frumstæða spítala sem Car oline vann á og bjó í. . . Og skyndilega vissi hún hvað henni bar að gera. Börrin gátu ekki komið til hennar og því varð hún að fara til þeirra. Hún gat selt búðina og einhvert sparifé átti hún líka. Þetta lá svo í augum uppi að hún skildi ekki að henni skyldi ekki koma þetta strax til hugar. — Góði guð, hjálpaðu mér til að komast! bað hún. Og innst inni vissi hún að hún myndi fá ósk sína uppfyllta. Svo greip hún aftur pennann og skrifaði þrjú samhljóðandi bréf: — Ég hef í hyggju að heimsækja ykkur. Hvenær hent ar þér að ég komi? Meðan hún límdi aftur umslög in sagði hún við sj'álfa sig að hún ætiaði að heimsækja þann fyrst sem fyrstur svaraði. 3. Mary Sandérs stóð í sínu ný tízkulega eldhúsi og tók til morgunmatinn. Vikulegt bréf móður hennar lá á borðinu. Hún hafði ekki opnað það enn. iMary andvarpaði. Einkenni- legt hvernig þetta bróf færði henni alltaf minningarnar um Oniston. Hún fann ilminn af steiktu beikoni og friðinn sem ríkti þar og heyrði tli glinggló dyrabjöllunnar þegar viðskipta vinirnir komu eða fóru. — Góðan dag! Hún leit við og sá hvar Lee, beinn í 'baki og vel til hafður eins og alltaf. gekk inn í eldliús ið og settist við borðið. Hár han's var farið að grána við vangana en hann var enn grann ur og teinréttur. — Kom eitthvað sérstakt með póstinum? spurði hann. — Mary hellti kaffinu í boll ann án þess að svara. Stundum undraðist hún að þau skyldu ekki fara hvort sína ieið þar sem hjónaband þeirra var ekki annað en þessar fáu mínútur á morgnana. Hún elskaði a.m.k. Lee ekki lengur, það vissi hún. En hún hataði hann ekki held- ur. Hann var aðeins gestur á heimilinu sem gekkst með sí- vaxandi áfergju upp í viðskipt um sem komu henni ekki við að öðru leyti en því að pening* arnir streymdu hratt inn. Hún leit á bréf móður sina ar og hrópaði upp yfir sig. Lee leit upp úr blaðinu og spurði: — Hvað er að? — Mamma ætlar að heim- sækja okkur, sagði Mary og rétti honum bréfið. Lee las það brosandi Bréf- ið var einkennandi fyrir gömlij konuna. Engar útskýringar eða málalengingar. Aðeins tilkynn- ing um komu hennar. — Hve gömul er hún’ spurði hann og rétti Mary bréfið. — Hún mamma. Marv reiknr aði í huganum. — ,Ta, ætli hún sé ekki 67? Jú hún er 67 ára. — Hún er svei mér ekki smeyk. Hún hefur aldrei búið nema á þessum útkjálka og nú ætlar hún alla leið til New York. — Hvað skyldi hún vilja hér? spurði Mary óörugg. i-fcRMINGAR- WÖFIN í ÁR Gefið menntandi og þrosk- andi fermingargjöf. NYSTROM upphleyptu landakortm og hnettirnir leysa vandann við landafræðinámið. Festingar og leiðarvísir með hverju korti. Fæst í næstu bókabúð. Heildsölubirgðir: Árni Ólaísson & Co. Suðurlandsbraut 12. Sími 37960. ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 13. apríl 1966 13

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.