Alþýðublaðið - 13.04.1966, Blaðsíða 13
jSÆJARBiP
r> —= Sím! 50184.
Doktor Sibelius
(Kvennalæknirinn)
Stórbrotin læknamynd um skyldu
störf þeirra og ástir.
Lex Barker <
Senata Berger
Sýnd kl. 7 og 9.
3 sannindi
MidKele Morgan.
Jean-Claude Brialy
DE* FHAKSKE K«RLIGHEOS-TEERtUER
mMer
Ný sþennandi frönsk úrvalsmynd.
Sýnd kl. 9
HUNDALÍF
Ný Walt Disney teiknimynd
Sýnd kl. 7
T rúlof unarhringar
Fljót afgreiðsla
Sendum gegn póstkröfu.
Guðm. Þorsteinsson
gullsmiður
Bankastræti 12.
SMURT BRAUÐ
Snittur
Opið frá kl. 9-28,30
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Sími 16012
Maynah Lewis.
Auglýsið í Alþýðublaðinu
hverfið sem hún þekkti svo vel
og af og til hitti liún einhvern
sem heilsaði og kallaði: Góðan
daginn, frú Preston! Hún heyrði
]tað vel og hún kinkaði kolli
og brosti í hvert skipti, en vél-
rænt. Því hún heyrði nú aðeins
tvö hljóð — fótatak sjálfrar sín
og hjartslátt sinn.
Og þannig var iþað næstu
daga. Hendur hennar gerðu það
sem gera þurfti, fætur hennar
hreyfðust áfram og hún sagði
það sem segja þurfti en alltaf
var eitthvað undir niðri sem
skipti aðalniáli. (Það var bara
þannig að hjarta hennar virt-
ist hætta að slá þegar hún fór
að hugsa um það.
Það var ekki fyrr en sunnu
daginn næsta sem útskýringin
kom ....
Á sunnudögum sat hún í friði
og skrifaði vikulegt bréf sitt
til barnanna. Bréfin voru það
eina sem tengdu þau við hana
og þess vegna lagði hún mikla
áherzlu á að gefa sér nægan
tíma og skrifa persónuleg hréf
til þeirra hvers fyrir sig. Svo
ímyndaði hún sér að hún sæti
þarna og talaði við hvert ein-
asta þeirra fyrir sig og stund-
um talaði hún upphátt og brosti
eins og þau væru hjá he.ini.
Georg var elztur og því skrif
aði hún honum fyrstum. Síðan
kom röðin að Mary og loks að
Caroline.
En þennan sunnudag gat hún
ekki byrjað að skrifa. Hún hafði
alveg gleymt því sem hafði bor
ið við um vikuna. Hún sat bara
kyrr og leit á myndir barnanna
á skrifiborðinu og arinhillunni.
— Kæri Georg ....
iHún reyndi af öllum mætti
að hugsa skýrt en það var eins
og augu hennar vildu ekki líta
af barnamyndunum.
Það var meira en ár síðan
Georg hafði komið í heimsókn
og þá hafði hún hitt hann sjald
an. Það var fátt um að vera í
Oniston og eftir viku dvöl þar
hafði Georg farið áfram til
London ásamt konu sinni og
dótturinni Deborah.
Alica átti erfitt með að
kveðja Deborah sem var svo
lík Mary — með sama bjarta
hörundslitinn og sama Ijósa,
liðaða hárið.
Alice andvarpaði og dró mynd
af Mary nær sér. Litla stúlkan
hennar var fegurri en nokkru
sinni fyrr. En hún hafði ekki
séð hana síðan hún gifti sig
fyrir fimmtán árum ....
Það var þó alltaf huggun að
Lee Sanders virtist vera góður
eiginmaður. A.m.k. hafði Alice
litist vel á hann.
Hún andvarpaði aftur og leit
á mynd af yngsta barninu sínu.
Caroline hafði alltaf sagt að
hún færi aldrei frá Oniston —
en það var áður en hún trúlofað
2
ist Paul Stevens. Marga mán-
uði eftir að Paul hafði svikið
hana var Caroline föl og inni-
lokuð og þegar hún fékk tilboð
um að gerast hjúkrunarkona í
Alsír hafði hún neitað því stutt
aralega.
En þá hafði Alica tekið á-
kvörðun fyrir hana. Hún skildi
vel að Caroline hefði bezt af
að komast í burtu og henni
hafði tekizt að fá dóttur sína
til að fara.
Það voru þrjú ár liðin síðan
hún hafði farið en Aliee hafði
samt aldrei algjörlega yfirunn-
ið örvæntinguna yfir að Car-
oline skyldi fara.
— Kæri Georg. — En hve ég
þrái að sjá þig ....
Þetta voru fyrstu orðin sem
birtust á pappírnum og skyndi
lega vissi hún hvers vegna. Dauð
inn, eilífur aðskilnaður, var yf-
irvofandi. Alice lagði höfuðið
niður á hendur sér og grét ....
grét yfir því sem hún hafði
ekki gert og sem hún myndi
aldrei komast yfir að gera.
Hún hafðt aldrei heimsótt
Georg í nýja heimaland hans,
aldrei setið í fina bílnum henn
ar Mary eða dáðst að ameríska
eldhúsinu hennar. Aldrei séð
hinn frumstæða spítala sem Car
oline vann á og bjó í. . .
Og skyndilega vissi hún hvað
henni bar að gera. Börrin gátu
ekki komið til hennar og því
varð hún að fara til þeirra.
Hún gat selt búðina og einhvert
sparifé átti hún líka.
Þetta lá svo í augum uppi
að hún skildi ekki að henni
skyldi ekki koma þetta strax
til hugar.
— Góði guð, hjálpaðu mér
til að komast! bað hún. Og innst
inni vissi hún að hún myndi
fá ósk sína uppfyllta.
Svo greip hún aftur pennann
og skrifaði þrjú samhljóðandi
bréf: — Ég hef í hyggju að
heimsækja ykkur. Hvenær hent
ar þér að ég komi?
Meðan hún límdi aftur umslög
in sagði hún við sj'álfa sig að
hún ætiaði að heimsækja þann
fyrst sem fyrstur svaraði.
3.
Mary Sandérs stóð í sínu ný
tízkulega eldhúsi og tók til
morgunmatinn. Vikulegt bréf
móður hennar lá á borðinu. Hún
hafði ekki opnað það enn.
iMary andvarpaði. Einkenni-
legt hvernig þetta bróf færði
henni alltaf minningarnar um
Oniston. Hún fann ilminn af
steiktu beikoni og friðinn sem
ríkti þar og heyrði tli glinggló
dyrabjöllunnar þegar viðskipta
vinirnir komu eða fóru.
— Góðan dag!
Hún leit við og sá hvar Lee,
beinn í 'baki og vel til hafður
eins og alltaf. gekk inn í eldliús
ið og settist við borðið. Hár
han's var farið að grána við
vangana en hann var enn grann
ur og teinréttur.
— Kom eitthvað sérstakt með
póstinum? spurði hann.
— Mary hellti kaffinu í boll
ann án þess að svara. Stundum
undraðist hún að þau skyldu
ekki fara hvort sína ieið þar
sem hjónaband þeirra var ekki
annað en þessar fáu mínútur á
morgnana. Hún elskaði a.m.k.
Lee ekki lengur, það vissi hún.
En hún hataði hann ekki held-
ur. Hann var aðeins gestur á
heimilinu sem gekkst með sí-
vaxandi áfergju upp í viðskipt
um sem komu henni ekki við
að öðru leyti en því að pening*
arnir streymdu hratt inn.
Hún leit á bréf móður sina
ar og hrópaði upp yfir sig.
Lee leit upp úr blaðinu og
spurði: — Hvað er að?
— Mamma ætlar að heim-
sækja okkur, sagði Mary og
rétti honum bréfið.
Lee las það brosandi Bréf-
ið var einkennandi fyrir gömlij
konuna. Engar útskýringar eða
málalengingar. Aðeins tilkynn-
ing um komu hennar.
— Hve gömul er hún’ spurði
hann og rétti Mary bréfið.
— Hún mamma. Marv reiknr
aði í huganum. — ,Ta, ætli hún
sé ekki 67? Jú hún er 67
ára.
— Hún er svei mér ekki
smeyk. Hún hefur aldrei búið
nema á þessum útkjálka og nú
ætlar hún alla leið til New
York.
— Hvað skyldi hún vilja hér?
spurði Mary óörugg.
i-fcRMINGAR-
WÖFIN í ÁR
Gefið menntandi og þrosk-
andi fermingargjöf.
NYSTROM
upphleyptu landakortm og
hnettirnir leysa vandann við
landafræðinámið.
Festingar og leiðarvísir með
hverju korti.
Fæst í næstu bókabúð.
Heildsölubirgðir:
Árni Ólaísson & Co.
Suðurlandsbraut 12.
Sími 37960.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 13. apríl 1966 13