Alþýðublaðið - 15.04.1966, Blaðsíða 4

KUatJArar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. — RltatJíSmarfuU.
trúl: ElBur GuBnaaon. — Slmar: H900-14903 — Auglýalngaaiml: 1490«.
ASaetur AlþýCuhúalO vlO Hverflagötu, Reykjavlk. — PrentamlOJa AlþýOu j
blaOalna. — Aakrfftargjald kr. 95.00 — I lausasölu kr. 5.00 clntaklO.
Utgefandl AlþýOuflokkurfnzL
DANS OG KÚLUSPIL
ÞEGAR RÆTT ER um „vandamál æskufólks“ í
hinu íslenzka velferðarríki, er venjulega átt við tóm-
stundir þess. Er það tímanna tákn, að höfuðvandi
ungu kynslóðarinnar skuli ekki vera að afla sér
menntunar, finna atvinnu eða koma fjárhagslega
undir sig fótunum. Vandinn er, hvað gera eigi við
tómstundirnar — án þess að um neyzlu áfengis sé
að ræða.
Þessi vandi er alvarlegur, af því að unglingar
geta valdið sjálfum sér og öðrum varanlegu tjóni,
ef þeir misnota áfengið. Þess vegna er mikils virði
fyrir þjóðfélagið, að komið sé upp aðstöðu til
skemmtunar og hvíldar, þar sem áfengistízkan er
ekki ríkjandi, eins og hún virðist vera í danssölum.
Fyrir nokkrum árum var talað um æskulýðshöll,
sem reisa átti fyrir stórfé, og átti hún að leysa þetta
vandamál í eitt skipti fyrir öll. Sem betur fer var
horíið frá þeirri hugmynd, en gjarna hefði mátt
veita meiri athygli tillögum, sem Alþýðuflokks-
rnenn fluttu ár eftir ár í borgarstjórn Reykjavíkur
þess efnis, að komið væri upp tómstundaheimilum
í úthverfunum. Það gætu verið minni byggingar, og
ihætti jafnvel nota húsnæði, sem fyrir er. Þar gæti
-verið miðstöð margvíslegs félagslífs, sem núverandi
samtök æskunnar án efa fengjust til að skipuleggja.
Rétt er að athuga, hvort ekki er fleira en fcndur
eða dans, sem stytt gæti æskufólki stundir. Kemur
•þá til hugar, að kúluspil (bowling) nýtur mikilla vin -
sælda erlendis. gefur stúlkum og piltum sameiginlega
keppni og góða skemmtun í hollu umhverfi, þar sem
Víndrykkja á ekki við og yrði hverjum þeim til
-skammar, sem blandaði henni í leikinn.
Enda þótt komið verði upp nýjum þáttum í
skemmtanalíf unga fólksins, er engin ástæða til að
foragta dansleiki. Er von að fólk undrist, þegar ekki
er hægt að fá eitt samkomuhús fyrir vínlausa ungl-
ingadansleiki í Reykjavíkurborg, þar sem skemmti
Staðir eru reistir fyrir tugi milljóna á ári hverju.
■Verður að gera félagslegar ráðstafanir í þessu
análi, því einkaframtakið hefur lítinn áhuga á að
selja pylsur og gos, ef það getur komizt í brenni
vínsverzlun við hina neyzlufrekari árganga þjóðar
innar.
[Mál þetta hefur oft verið mikið rætt FYRIR
KOSNINGAR til bæjar- og borgarstjórna. Þá hafa
komið fram ýmsar merkar tillögur og áhugi verið
■almennur, Nú væri rétt að láta málið ekki niður
falla eftir kosningar, en leita inn á nýjar brautir um
lausn þess, lausn sem er í anda unglinganna, því
annars dugir hún ekki.
4 15. apríl 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
í öllum stærðum fyrir svart,
hvítt og lit.
Agfa Isopan Iss
Góff filma fyrir svart/hvítar
myndir teknar í slæmu veffri
effa viff léleg Ijósaskilvrffi
Agfacolor CN 17
Universal filma fyrír lit-
og svart/hvítar myndir
Agfacolor CT 18
Skuggamyndafilman sem farlð
hefur sigurför um allan
heim
Filmur í ferffalagiff.
50 ára reynsla
við framleiðslu heimsins fullkomnustu
höggdeyfa MONROE — MATIC,
SUPER DUTY og SUPER 500.
Einnig fram og aftur LOAD-LEVELER
(Með gormum).
Höfum þessa frábæru höggdeyfa ávallt
fyrirliggjandi í flestar tegundir bifreiða.
<><><><><><><><><x>o<><><x><><><><><><>c<><><><><><>o<><><>a
ir Um Keflavíkurveginn og prentvilfupúkann.
★ Innheimta afnotagjalds af útvarpi.
ic Verðlaun fyrir skilvísi.
ic Óeðlilega mikil hækkun á gjaldinu.
OOOOOOÖOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOj
ÞAU MISTÖK urffu í pistli
niínum í gær aff í staffinn fyrir
fyrirsögninai „Útnesjakari skrif
ar um Keflavikurveginn“, stóff:
Útnesjakarl skrifar um Keflavik
ursjónvarpiff“. Versti óvinur ininn
frá fyrstu tíff til þessa dags er
sá erkidjöfull, sem kallaffur er
á gælumáli, prentviliupúkinn.
Hann kemur alltaf aff mér áð ó-
vörum og jafnvel þegar ég á sízt
Von á honum eins og í gær þegar
ég hafði skrifaff fyrirsögnina skil
merkilega. Annars bar bréfiff þess
ótvírætt vitni um hvaff var fjali
aff svo aff prentvillupúkanum tókst
ekki aff valda stórslysi í þetta
sinn.
ÉG FÆ Æ ofan í æ kvartanir
undan liarðneskjulegri innheimtu
aðferð útvarpsins. Ég hef aldrei
orffið var við þetta og stafar það
líkast til af því að mér hefur allt
af tekizt að borga fyrir gjald-
daga, en sumir eiga erfitt með
það og ekki pízt gamalt fólk, sem
hefur lítið fyrir sig að leggja, jafn
vel ekki annað en ellistyrkinn.
Annars er það rétt, að innheimtu
menn verða að sýna kurteisi eins
og annað fólk. Þeir geta fram
fytgt reglum sínum fyrir því og
verið trúir í starfi. Um þessi mál
fékk ég eftirfarandi bréf nýlega.
STÍGUR SKRIFAR: „Þegar ég
heyrði auglýsingu útvarpsins um
upphæð útvarpsgjaldsins, sem nú
á að greiða, þá kom mér í hug
Víða kemur verðbólgan við, enda
ekki óeðlilegt. En ég efaðist um
að afnotagjaldið þyrfti að hækka
um 13,5%. Ég tel að afnotagjald
ið beri að hafa svo Iágt sem mögu
legt er, af því að þetta er nefskatt
ur, en ekki skattur, sem lagður
er á eftir efnum og ástæðum, og
kemur því harðast niður á tekju
litlu fólki.
EFTIR ÞVÍ SEM heyrzt hefur
í auglýsingum útvarpsins má skilja
svo að afnotagjöld. fyrri ára séu
ógreidd hjá einhverjum hlu^tend
um, er tekin skulu með lögtaki.
Væri fróðlegt að vita hve mikil
brögð væru að slíkum vanskilum.
Nú hefur mér komið til hugar
að rétt væri að gefa eftir 5% af
áfnotagjaldinu ef það væri að
fullu gíeitt fyrir apríllok. Það
gætu heltið verðláun fyrir skil
vísi. Það hefur átt sér stað, að gef
ið hefur verið eftir af útsvörum
allt að 10% éf greitt er fyrir
ákveðinn tima.“
ÞESSAR TILLÖGUR eru nokk
uð góðar. Það er betra að gefa
afslátt til að verðlauna skilvísi
heldur en að leggja á dráttarvexti
vegna óskilsemi. Annars vil ég ein
dregið leggja það til, að gamal
menni njóti afsláttar á útvarps
gjaldi. Svo er það líka hart að
sami maður skuli borga tvöfalt
gjald ef hann á bifreið. Manni er
leyft að hafa eins mörg tæki inn
anhúss og maður vill, en ef mað
ur á bíl með útvarpstæki þá verð
ur maður einnig að borga fyrir
það. Þetta þekkist ekki annarS
staðar.