Alþýðublaðið - 08.06.1966, Blaðsíða 7

TÍMI sumarferðalaganna er nú
haíinn, eða í þann veginíi að hefj-
ast hér á iandi, og um allar góð-
viðrishelgar í sumar má búast við
enn meiri umfer'ð en var í fyrra-
sumar á öllum lielztu vegunum í
grennd við borgina,
Miklu máli skiptir að sjálfsögðu
að allt sé í lagi á þessum ferða-
lögum, bæði ökumenn og öku-
tæki.
Til að minna menn á að hafa
ökutækin í lagi birtum við mynd-
ina hér að ofan, en hún var tekin
í gær við skoðun bifreiða við Bif-
reiðaeftirlit ríkisins við Borgar-
tún. Þar stendur nú sko'ðunin sem
hæst og margir eru gerðir aftur-
reka vegna þess, að þeir gæta þess
ekki að hafa allt í lagi. Auðvelt
er að spara sér aukaferð og töf
með því að ganga úr skugga um
□ Mjög mikil aðsókn hefur verið að þvottastöðinni við Shell
við Suðurlandsbraut. Víst er að þvottur þar tekur skamman
tíma og er ekki tiltakanlega dýr. Ýmsa hefur þvotturinn þó
kostað útvarpsstöng, og er þá þvottaferðin orðin alldýr.
Ýmsir hafa einnig heyrzt kvarta yfir því að burstarnir, sem
þarna eru notaðir séu fullharðir, og eigi það til að rispa
lakkið. Ekki þorum við þó að leggja neinn dóm á þá full-
yrðingu.
□ Margir bíleigendur hafa ekki tíma til að bóna og þrífa
bíla sína sjélfir, þótt slíkt geti verið innisetumönnum næsta
hollt og hressandi. Það hefur því farið talsvert í vöxt
að ýmsir aðilar tækju að sér að annast þetta fyrir menn.
□ Sá sem þetta ritar hefur með stuttu millibili reynt tvenns
konar þjónustu af þessu tagi. Á fyrri staðnum var bónað yfir
bílinn að utan — ekki hreyft við honum að innan, nema
hann væri þá skítugri, þegar hann kom en þegar hann fór.
Þetta kostaði þrjú hundruð krónur.
□ Á hinum staðnum, það var nánar tiltekið á Klöpp við
Skúlagötu, kom bíllinn til baka spegilfagur og gljáandi, tand-
ur hreinn jafnt að utan sem innan, sem nýr væri. Það kost-
aði líka þr.iú hundruð krónur, en verkið var vissulega þess
virði. Það er sem sé ekki sama hvert farið er. En vafalaust
eru margar góðar bónstöðvar í bænum en hér talar aðeins
einn ökumaður af- eigin reynslu.
Ekill.
að ekkert stórvægilegt sé að áð
ur en farið er með bifreiðina í
skoðun.
Hver og einn getur sjálfur geng-
ið úr skugga um hvort hljóðmerki
er í lagi, hvort rúður eru sprungn-
ar, eöa einhvcr hjólbarðinn órð-
inn sléttúr af sliti. Allt getur
þetta valdið því að menn séu
gerðir afturreka.
Nú í vor fær engin skoðun,
nema hafa látið framkvæma ljósa-
stillingu á bifreið sinni. Þeir sem
eru félagsmenn í PÍB, og raunar
aðrir líka, geta fengið stillinguna
framkvæmda í stillingarstöð fé-
lagsins inni á Langholtsvegi. þar
sem kunnáttumcnn fjalla um ljósa-
búnaðinn. Mörg af stærri bifreiða
verkstæðunum í Reykjavík inna
einnig þessa þjónustu af hendi.
En í skoðun þýðir ekki að fara
nema búið sé að stilia ljósin.
Sumir hafa sjálfir aðstæður til
að athuga liemla og stýrisútbúnað,
en ýmsir kjósa sjálfsagt heldur að
láta bifvélavirkja framkvæma þær
athuganir. Sé langt síðan viðgerð
cða athugun hefur verið fram-
kvæmd á stýrisbúnaði cða heml-
um er sjálfsagt að láta bifvéla-
virkja athuga þessi nauðsynlegu
stjórntæki. Það getur sparað auka
ferð í skoðun og mikla töf og um-
stang.
Hér að framan hefur aðeins ver-
að talið það einfaldasta, sem höf
uð máli skiptir. Ýmislegt annað
þarf einnig að athuga, til dæmis
varahjólbarða, spegla og verk-
Framhald á 10. síðu.
HJALP! Brezk frá ’65. Leik-
stjóri: Richard Lester. Fram-
leiðandi: Walter Shenson.
Handrit: Marc Behm og Char-
les Wood eftir sögu Marc
Belim. Kvikmyndataka: David
Watkins. Klipping: John Vict-
or Srnith. Tónlist: Ken Thor-
ne. Söngvar: John Lennon,
George Harrison, Paul Mc-
Cartney. Framleiðsla: Walter
Shenson. Subafilms. United
Artists. Eastman colour. Tóna
bíó. 90 mín.
Richard Lcster, leikstjóri Bítlanna
í þessari mynd og fyrri mynd
þeirra, „A Hard Day’s Night” er
einn þeirra leikstjóra, sem náð
hafa umtali almcnnings á skömm-
um tíma. Dick, eins og hann er
venjulega kallaður, gerði sína
fyrstu mynd (ef trúa má prógramm
inu) í félagi við Peter Sellers.
Síðan gerir hann hverja myndina
á eftir annarri unz ,.A Hard Dav’s
Night” færir hann í fremstu röð
leíkstjóra í Englandi. Eftir að sú
mynd er komin á markaðinn, hvíl-
ir hann sig á Bítlunum um stundar
sakir og gerir myndina „The
Knack .. and how to get it.” —
Hlaut sú nij'nd Grand Prix verð-
launin og Gullpálmann 1965. —
„Help” er ekki þess vænleg að
vinna sér inn mörg verðlaun eftir
í Tónabíói. Þessi mynd er frá-
brugðin hinni fyrri Bítlamynd í
þvi, að hún er tekin i litum, tekih
á mismunandi stöðum í heiminum
og hefur ákveðinn söguþráð (ef
söguþráður getur kallast).
Það er ef til vill ekki réttnefiíl
að kalla þessa mynd heimsfræga.
í raun réttri er myndin ekki fræg
nema fyrir þá sök eina, að Bítl*
arnir koma fram í henni. Og myncl
ir eru yfirleitt ekki taldar frægar,
ef þær hafa ekki annað til brunnb
að bera en nöfn frægra manna. —•
Sjálfir segjast Bítlarnir ekki líta
á sig sem leikara, þó að þeir hafi
komið fram í þessum tveimuv
myndum, enda hefur ekkert reynt á
leikhæfileika þeirra, þar eð þeii’
leika aðeins sjálfa sig.
í viðtali sögðu Bítlarnir m. a.
um myndina: Við vildum að hún
yrði ekkert lík fyrri myndinni, og
fengum að breyta öllum þeim at-
riðum, sem okkur fannst vera oií
lík. Dick og Walter voru á sama .
j máli og vildu að þetta yrði okkar
mynd. En aðal vandamálið var að
^ eins að koma söngvunum fyrir i
! myndinni, án þess að það kæmi
i asnalega út, „þvi við verðum að
horfast í augu við það, að það
verða að vera söngvar í myndinni
vegna þess að þetta erum við, og
án söngvanna mundum við allg ■
ekki vera í myndinni.” i
Vandamálið er leyst á þann
vafasama hátt að fækka söngv-
Framhald á 10. síðu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 8. júní 1966 f