Alþýðublaðið - 28.06.1966, Side 7
ÚTGEFANDI:
SAMBAND
UNGBA
JAFNAÐARMANNA.
Fiarlægðin
er
engin
afsokun
Grein sú sem hér birtist er leiöari úr tímaritinu „Frihet” sem
«refió er út af Sambandi ungra jafnaðarmanna í Svíþjöð. Hún var
skrifuð hinn 24. marz s.l, og er eftir ritstióra tímaritsins Thage G.
Peterson, ritara og varaformann Sambands ungra jafnaðarmanna í
Svíþjóff. í grein þessari er lýst afstöffu. sem studd er af ungum jafn-
affarmönnum um allan heim:
Þaff er engin tilviljun aff það
eru einmitt jafnaðarmenn, sem í
orði og á borði hafa öðrum frem
ur haft samstöðu með fátækum,
þjóðum og undirokuðum. Engin
önnur hreyfing eða hópur í landi
okkar getur betur en hin faglega
og pólitíska verkalýðshreyfing gef
ir slíkri. samstöðu inntak. Reynsl
an frá eigin baráttu fyrir frelsi
og rétti til meðráða er of nærri
tii þess. Sænskur verkalýður hef
ur þjáðst af hungri og neyð. Og
það er ekki lengi’a síðan en svo,
að stórir hópar fólks minnast þess
enn. En, barátta f^yrir réttlæti
og frelsi handa hinum mörgu bein
ist nú — er við höfum á öllum
sviðum öðlast svo miklu betri kjör
í okkar eigin landi — að erlend
um þjóðum. Og um allan heim
eru knýjandi ástæður fyrir okkur
til að halda þessarj baráttu áfram.
Fátæktin og neyðin í heiminum
er gífurleg. Bilið millj hinna auð
ugu og fátæku ríkja eykst stöð
ugt. Þessar staðreyndh’ eru hræði
legar.. Heimurinn skelfur allur af
deilum og átökum. Frá því að
seinni heimsstyrjöldinni lauk ár
ið 1945 hefur hejmsfriðurinn marg
sinnis verið kominn á fremstu nöf.
í dag er styrjöldin í Víetnam og
ástandið í Suður-Afríku alvarleg
ustu ógnanirnar við hemsfriðinn.
Fólk býr við undirokun og nauð
vegna skoðana sinna, kynþáttar
og trúarbragða. í járntjaldslönd
unum búa menn við þvinganir ein
ræðisstjórnanna, ó Spáni eru þeir
fangelsaðir, sem krefjast betri lífs
kjara, í Portúgal og nýlendum
þess hafa menn ekki. rétt til ann
ars en að þegja og þjást.
Ástandið í heimsmálunum krefst
afstöðu okkar og afskip'ta! Við get
um ekki samþykkt það sem ger
ist í þessum löndum. Og ekki get
um við heldur með þögn eða kæru
Ieysi sætt okkur við fátækt og
neyð —jafnvei þótt hún sé í lönd
um, sem i kílómetrum reiknað eru
fjarri okkar eigin. Fjarlægðin er
ekk; langur nein afsökun eða röik
semd. Samstaðan þekkjr engin
landamæri eða fjarlægðir.
Slagorðin 1. maí hafa í mörg ár
einkennzt af kröfunni um alþjóð
lega samstöðu. Að safnast saman
undir rauða fána hinn 1. maí hef
ur þýtt. að maður styður kröfuna
um fullan frið. aukið frelsi t;l
handa öllum þióðum og aðstoð til
þeirra sem svelta.
Enn í ór munum við hinn 1. maí
láta í ljós ósk okkar um hjálp
þeim til handa. En gerum okkur
einnig ljóst, að slík ósk getur
ekkj verið samferða viljanum til
afskiptaleysis. Þær aðgerðir sem
við krefjumst hljóta að kosta fé.
Engin hefur ákveðnar en SUJ
gagnrýnt ríkisstjórnina fyrir að
stoðina við þróunarlöndin og óheiia
afstöðu í Suður-Afríkumálunum.
í dag höfum við enga ástæðu til
að draga úr þessari gagnrýni okk
ar. Starf okkar er að knýja á þar
til við höfum fengið betri lausn.
Og í dag geta ungir jafnaðarmenn
í ábyrgðarstöðum verið ánægðir
með þær aðgerðir, sem gerðar
eru í þessum tveim málum.
Jafnframt þessu viljum við gjarn
an segja, að nýleg ákvörðun rikis
stjórnarinnar um aðstoð við hin
nýfrjálsu afríkönsku ríki Lesotho
og Botswana og hin skjóta aðild
sænsku ríkisstjórnarinnar að aff
gerðunum gegn Ródesíln er af
þeirri gerð ákvarðana, sem aðeins
sósíal-demókratísk ríkisstjórn þor
ir að taka.
Hefðum við haft borgaralega rík
isstjórn hefðu jákvæð áhrif ríkis
ins í vitanríkismálum verið miklu
minni. Það er út af fyrir sig ofur
lítii huggun er við krefjumst auk
inna aðgerða. En sú staðreynd, að
hin þjóðlega þröngsýni situr í há
sætinu hjá borgaraflökkunum,
meira að segja í þessum mólum,
THAGE G. PETERSSON er 32
ára gamall varaformaffur og
jafnframt framkvæmdastjóri
Sambands ungra jafnaðar-
manna í Svíþjóð (S.S.U.). Þeg
ar á 15. aldursári gerðist hann
félagi í æskulýðssamtökum
sænskra jafnaffarmanna og ár
ið 1961 var hann kjörinn í fram
kvæmdastjóm S.S.U. Thage Pet
ersson á ennfremur sæti í fram
kvæmdastjórn sænska jafnaff
armannaflokksins og stjórn
hans auk þess sem hann situr
í ýmsum nefndum flokksfor-
ystunnar. Hann er einnig stjórn
arformaður félagsmálaskóla S.
S.U. í Bommersvik og ritstjóri
og ábyrgffarmaður tímarits S.
S.U., — FRELSI — (Frihed),
en þar birtist fyrst þessi at
hyglisverða grein hans, sem
hann hefur vinsamlegast Ieyft
Sambandi ungra jafnaðarmanna
að þýða og birta á æskulýðssíðu
Alþýffublaðsins.
ww%w%wwwwwwwwwwwwwwwwww
ber að fylgja með þegar þessi j
mál eru rædd og dæmd.
Víetnam-styrjöldin hefur sett |
okkur öll í uppnám. Þrumulostin j
höfum við heyrt fréttirnar um
árásir og misþyrmingar. Saklaus
ir borgarar búa við sprengjuárás
ir, sem valda meðal þeirra hinu
liræðilégasta tjóni. Enginn viti
borinn maður getur varið þær
heimskulegu aðgerðir, sem á hverj
um degi eiga sér stað í Vietnam.
Af eðlilegum ástæðum spyrja sig
sífellt fleiri með hvaða rétti og
á hvaða þjóðréttarlegum grund-
velli Bandaríkjastjórn heyir styrj
öldina í Víetnam. Sífellt fleiri
menn um allan lieim fordæma hina
ameríkönsku styrjaldarstefnu i
Víetnam . Og það gera þeir einn
ig með réttu. Maður spyr sig
skelfdur hvernig lýðræðisríki eins
og Bandaríkin geti barizt í banda
lagi við hinar blóðugu afturhalds
sömu suður-vietnamisku ríkis-
stjórnir.
Erum við Svíar gjörsamlega
máttlausir gagnvart styrjöldinni
í Víetnam? Við erum skyldir til
þess að skýra frá skoðun okkar.
Við gætum unnið að því að koma
á viðræðum, er leiddu af sér
lausn deilunnar.
Hin tilgangslausu dráp og eyð
ing á vietnamisku landi verður
í stað að hætta. Viðræður
verða að hefjast og allir aðilar
verða vitaskuld að taka þátt í
þeim, þar á meðal hinn aþjóðlegi
sjájfstæðisher. FNL. Að setjast að
samningsborði án þess að fulltrú
ar þess hluta þjóðarinnar, sem
hefur verulegan stuðnin'g meðal
hennar, séu viðstaddir, getur
ekki leitt til neinna samninga.
Þetta hlýtur jafnvel Bandaríkja-
stjórn að geta skilið.
Svíþjóff hefur með hlutleysis
stefnu sinni unniff sér almenna
virðingu um allan heim, ekki sízt
í hinu nýju ríkjum Asíu og Áfr
íku. Því verður að líta svo
möguleikarnir fyrir sænsku
stjórnina til þess að styrkja
sína sem hlutlaus
ætti Svíþjóð að taka upp
matí-kt samband við Norður-
nam og jafnframt leita eftir
bandi við þjóðlega
inn FNL. Aðgerðir sænskú
stjórnarinnar þurfa endílega
stefna að því að mynda
fyrir alþjóðlegri friðarráðstefnu
um Víetnam.
Jákvæð afstaða unga fólksins
til Vietnammálsins er þýðinMt-
mikil, einkum vegna þess, að Kjjh
heldur almenningsálitinu ícií2Í;.t
og lifandi til mótmæla gegn sjjýj
öldinni og undirokuninni í ý’íét
nam. Þeir eru til, sem hlægjaj að
kröfugöngum og mótmælum. E’i
slíkt er hættuleg sjólfsblckkjng!
Svo lengí sem mótmælaraddi^i
ar lýsa andúð okkar á ranglæj|,
nauð og einræði verður ekki hlMt
Framliald
5. RÍffu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 28. júní 1966, J