Alþýðublaðið - 23.08.1966, Qupperneq 16

Síld og kvikmyndir
leið og gekk megal áhorfenda og
heimtaði gjald fyrir að leyfa fólk
inu að horfa á sig vinna. Betur
færi að fólk verði jafn áhugasamt
að sjá bíóið þegar þar að kemur.
Sá hinn sami varð að kvikmynda
undir lögregluvernd í Grindavík
um helgina vegna aðgagnsharðra
áhorfenda. Austur við Mýrdals-
sand hafði gamla fólkið sig upp
úr körinni til að fylgjast með þeg
ar Sigurður Fáfnisbani var dreg
inn "m Dyrhólaós á skioi sínu, og
auðvitað létu þeir yngri sig ekki
heldur vanta. Mikið mætti Rósin
krans vera ánægður með svona
aðsókn.
%
Kvikmyndir þær sem hér er ver
ið að gera eru um margt líkar,-
Báðar eru þær fornsögulegar og
f.ialia um hetjur og kvenmenn í
betra lagi, og eru báðir drepnir
f.vrir kvennafar og að undirlagi
slægra manna og svipillra. Kóng
ar og drottningar koma mjög við
söeu og er sama að segja um
Fiocfi Ólafsson ásamt fiölda hrossa
Einhver af kvikmyndamönnun-
um sagði einhvers staðar að ís-
lendingar hefðu góð skilyrði til
kvi^trivndatöku, og bví ættum
við ekki að skrifa kvikmyndahand
rit um fornar ástir í meinum og
fara svo út á land að mynda. Flosi
útvegar náttúrlega hrossin og nóg
er 4il af úreltum nótabátum í
heiia víkingaflota. Hver skrifar
handritið þarf náttúrlega ekki að
nefna. Auðvitað verður þetta dýr
en allan kootnaítinn og
rúmiega það má fá inn með því
að seHa aðgang að kvikmvndatök
unn1. Og ekki nóg með það heldur
efna til hópferða á staðina og
selja svo pylsur og stráhatta í ná
grenninu. Hvort nokkur nennir
að sjá myndirnar í bíóunum skipt
ir ekki máli þar sem búið verður
að fá kostnaðinn greiddan áður
en myndirnar koma á markaðinn.
Af leikurum ætti að vera hægt
að fá nóg. Evrópumeistarinn í
sleggjukasti hefur til dæmis aldr
ei leikið fyrr en nú og segist sjálf
ur ekki kunna það. En leikstjórinn
segir að það skipti engu máli.
Kappinn hafi hvort sem er ekki
verið ýkja beysinn, nema í út
liti. Leitað var um allt Þýzkaland
' að leikara í hlutverkið, en án ár-
1 angurs. Þeir höfðu allir heilabú.
Loks datt einhverjum það snjall
ræði í hug að athuga hvort ekki
fyndist glæsimenni sem uppfyllti
skilyrðin meðal íþróttamanna, og
þá var úr nógu að velja.
Varla væri neinn skaði skeður
þótt meistaraflokkur knattspvmu-
félaganna skiptu um starf svona yf
ir sumartímann, og áreiðanlega
væri meira gaman að sjá þá veg
ast framan við myndavélar en
leika knattspyrnu.
BERJATINSLA.
Nú blánar allt af berjum. Út í haga
með berjafötu litla í gamla daga
við gengum spræk í spori að tína ber.
En nú hafa allir meira við og moka
að minnsta kosti hátt í tunnupoka
og aka stærðarhlassi heim með sér.
LÓMUR.
Heldur betur hefir hlaupið á
snærið hjá blöðunum í sumar,
Undanfarin ár hafa þau flutt lít
ið af öðrum fréttum en þeim sem
viðkoma síldinni. Þau hafa fylgzt
dyggilega með hvaða bátar fengu
afla, hve mikið,'hvar honum var
landað, hvað þessi eða hinn bát
urinn sé búinn að fá það sem af
cr vertíðinni, og það borið sam
an við aflamagn sama báts á ver
liíðinni árið áður. Sama tuggan
hefur verið jöpluð um síldarpláss
in, hvað sé nú búið að salta á þessu
plani og hve mikið iá sama tíma í
fyrra, eða bræða í einhverri lykt
^ndi verksmiðja. Síðen heildar
magnið sem barst á land í þorpinu
ihér og þorpinu þar, hvað mikið í
hræðslu og hve mikið í salt. Ekki
hefur heldur gleymst að unn
fræða blaðalesendur um hvar síld
in veiddist hverju sinni, og staður
inn tilgreindur nákvæmlega, með
gráðum og mínútum og réttvísandi
að ógleymdum sjómílum og veður
lagi. Eina tilbreytingin frá öllu
þessu eru viðtölin við Jakob, sem
birtast að meðaltali tvisvar í viku
í hverju blaði meðan síldarver
iíS stendur yfir.
Það eina sem hvílt hefur hug
ann frá þessum lestri eru frétt
næm fyllerí á krökkum hér og
bar um landið, sem yfirleitt fara
fram tvisvar á sumri.
En nú er öldin önnur, blöðin
minnast varla á síld. útvarpið er
eitt um að koma beim fróðleik á
framfæri, og svíkst ekki undan
merkjum. Hér hefur nefnilega ver
ið kvikmyndað í sumar og bað er
einhver munur að segia frá veður
lagi á þeim vígstöðvum en á síld
armiðunum. Það sem af er sumr
inu hefur maður ekki opnað svo
'blað að ekki sé sagt frá kvikmynd
un fyrir norðan, sunnan eða aust
an, og aldrei gleymist að geta
hve heimsfrægir leikarar og leik
stjórar eru hrifnir af n'áttúrunni,
loftslaginu, hrossunum og stadist
unum.
Annars virðast íslandsmenn hafa
afskaplegan áhuga fyrir kvik
myndatöku.: í Axarfirðinum kvað
svo rammt að áhuganum að leik-
stjórinn sá þar óvænta fjárafla
Tvær háskclastúdínur óska
eftir 2—3 herbergja íbúð, helzt
sem næst TÁSKÓLANUM. . .
Augrl. í Mogga.
Sumir menn eru þannig gerð
ir aö þcir kenna áhyggijum sín
um að synda, I staðinn fyrir að’
sökkva þeim. . .
Nú spældi ég kallinn alvcg
inn í bakaríið um daginn. Ég-
fór árla á fætur á sunnudags
morgni. Ég man ekki hvernig
í ósköpunum gat staðið á því,
en svona var það nú samt. Þeg
ar ég kem fram á klósett, er kall
inn þar að raka sig og raular
- NÝJASTA LAGFÐ MEI>
BÍTLUNUM. — Þegar hann sá
mig snarþagnaði hann, og síð-
an hefur verið ísí fyrir mig
að slá hann. . . .
Eitt er þó grott við að feta
hinn þrönga veg dyggðarinnar
nú á dögum. Maður þarf ekki
að vera neitt hræddur um, að
neinn fari framúr manni. .. ,