Alþýðublaðið - 03.09.1966, Qupperneq 13

Stórfengleg breiðtjaldsmynd í
litum tekin í Indlandi af ít-
alska leikstjóranum Mario Cam
erini.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Sautján
1J. sýningarvika
sýnd kl. 7
Bönnuð bömum.
Á slóð bófanna
Sýnd kl. 5.
Bönnuð börnum.
Sylvia
Heimsfræg amerisk mynd um
óvenjuleg og hrikaleg örlög ungr
ar stúlku.
Carrol Baker
George Maharis
íslenzkur texti
Sýnd kl. 9.
HÚSVÖRÐURINN OG
FEGURÐARDÍSIRNAR
með Dirch Passer.
Sýnd kl. 5 og 7.
Eyjólf"' ¥ ^inr«r|ónss©n
lögreUtO' -nriíirskoðandl.
Fióka^n*. s« 1700*
SfflURSTÖÐIN
Sajtór, 4 — Sími 16-2-27
BRliBn HJðtt ag wl.
Seljutr staurolíu
annað og meira en það, en það
var stórt skref frá fyrrverandi ó
vináttu þeirra.
— En hvað börnunum viðkem
ur hefur mér komið dálítið til
hugar. Við getum það varla í
ár en manstu ekki eftir því að
ég var að tala um að hafa
enga gesti þegar þau ættu næst
frí? Þá gætu þau fundið hvernig
það væri að búa á heimili sem
væri þeirra heimili og þeirra hús
en ekki hótel. Ég held að við ætt
um að reyna að kaupa smákofa
eða lítinn sumarbústað nálægt
Dunedin. Þá gætum við verið
þar með þau í páskafríinu og
vetrarfrfinu. Þá er hvort eð er svo
til enginn gestagangur hér og
við f'æ+iim notað tækifærið og
farið í le’khús og á hliómleika
O'? svo framvegis. Hvernig finnst
þér það?
— fúnrkostlegt. Janet og Keith
verðo vfir sig hrifin. Þau. . . ó
ég ffievmdi alveg. . .
Hugo leit á hana. Hún virtist
skreDna öll inn í sig. — Hvað
er að.
— Þú veizt vel að þetta er
ekki hægt, sagði hún lágt. —
Við ernm ekki skyld. ekki í al
vörunni. Það myndi ekki vera
rétt.
— Mér kom það ekki til hug
ar. Ée óttast að við fáum Stew
arthiénin ekki með. Þau eru ein
búnr nð pðii sínu og vilja áreið
anleon ekki fara héðan.
Svo hrosfi hann breitt.
— Við verðum bara að igifta
okkur Prue.
Hún snratt á fætur. Þetta gekk
of langt. Að hann skyldi leyfa
sér að soauga með það sem var
æðsta óok hennar.
— Enga vitleysu, sagði hún
stutt. f snuna. — Það er óhugs
and’ varð stutt þögn. Svo
ynn+i Tfncr0 öxlum.
— Svona nú Prue. Við getum
ekki farið að þræta daginn sem
bömin fara í skólann. Við eigum
ef+ir að gera heilmargt. Komdu
nú.
SVvndíiega var hið langa, góða
sumar Uðið Haustig merktu
menn varla á þessum slóðum.
Skógurinn var samt allur
grænn nema örfá ensk tré, sem
stéðu í garðinum. Það var engu
líkara en sumarið hefði horfið
á vit vetrarins á einni nóttu.
Leiðin til Milford tepptist.
Áætlanir þeirra viðvíkjandi
fríinu í maí breyttust. Keith
bauðst að taka þátt í jarðfræði
legum leiðangri. Janet fór til
Wellington með krikketflokkn-
um. Og Prudence og Hugo flugu
til Dunedin til að hitta þau
nokkra daga áður en skólinn hæf
ist aftur.
Janet og Keith höfðu bæði vax
ið mikið og tíminn fór í að fara £
toúðir og kaupa ný föt.
En innan skamms var Prudenc“
orðin þreytt á borginni og far
in að þrá Þrumufjörð með toans
stormum, þokum, fossum og snjó.
Og það var ekki laust við að
hún gleddist þegar þau komu
heim aftur.
44
Stundiun fengu þau gesti, sem
komu fljúgandi en það vissu
þau sjaldnast fyrirfram. Það var
erfitt 'að ná í matvæli en ein
hvernveginn tókst þetta samt
allt.
Dag nokkurn sagði Hugo: —
Hefurðu teikið eftír þvl hve
mikið auðveldara er að eiga við
vetrargestina? Þá eru færri
kvartanir og erfiðleikar. Þeir
eru alltaf í góðu skapi.
Véltoáturinn frá Millford kom
mjög sjaldan. Hinsvegar komu
stundum flutnin'saskip og fiski
bátar. Snemma vetrar komu ó-
vænt hlýir dagar með tojartri
sól og toá komu daglega fljúg
andi gestir.
— Ég vona að veðrið fari að
versna. Þesar Murdoc-h Gal]o-
way kom síðast lofaði hann að
fara með okkur á krabbaveiði
staðinn næst þegar hann kæmi
En Stewart hjónin geta nú séð
um allt hér með aðstoð Hohepa
Við ættum að gefa okkur tíma
til að skoða fjörðinn fyrir sunn
an. Mig langar til að sjá hvar
selveiðiskipin veiddu í gamla
daga. Það ku hafa verið hreint
blóðbað. Það er ekki að undra
þótt selnum hafi verið svo til
útrýmt. Ég var að hugsa um að
nota það svið í næstu bókina
mína. Þú ert vonandi ekki sjó-
veik? Við 'gætum alltaf fengið
vont verður. Það er hættulegt að
ferðast þarna í vondu veðri en
Koura Hine er bæði góður sjó
bátur og traustlega byggður.
Hvað þýðir það nafn annars?
Prudenee hugsaði sig um augna
blik, — Ja, Koura merkir krabbi
Ætli það merki ekki Krabtoa
stúlka eða eitthvað álíka. Það
er ekki auðvelt að bvða úr maór
ískur. Sama orðið hefur oft mar
v'slegar merkingar.
Murdoch kom til a8 sækia bau
og hann sagði beim að aðstoðar
maður hans á bátnum væri veik
ur heima í Milford.
— Ég veit að bú hefur séð
bátsvél fvrr MacAliister svo okk
ur ætti að ganeá hara vel. Prud
ence getur eldað Kanntu á olíu
vél í stnrsió Prue
— Það kemur í liós Murdoch,
Kannski mér takist að búa til
einhveriar frumiepar uppskrift
ir fvrír dálkana mína.
Murdoch saeði Stewarthión-
um a?S ban vrrVn spnnilpea á hrott
í þrjá til fjóra daga. Það gæti
líka hent sig að þau kæmu fyrr
til baka.
Það var skýjað og imikil boka
en eftir nokkurra tíma sigiingu
sáu bau til sólar.
—Það litur út fvrir að bráðum
komi farbeear til brumufiarðar
'ar, saeði Hueo — En það kem
ur okkur ekki við.
Seinna saeði hann' - þrumu
fiörður er einaneraður en það
er ekkert á mótí þessu. Þetta
er ailt annar heimnr.
Þau voru á heimleifi begar erfið
leikarnir hófust. Vélin hætti
hvað eftir annað að eamea Bæði
Huao oe Murdoeh voru hinsveg
ar vanir vélum og þeim hefði
sjálfsakt tekzt að komast heilir
á húfi til þrumufjarðar. En þeg
ar fór að hvessa var úti um
'tækifærið. Mennirnir leyndu ang
ist sinni og kvíða eins vel og
þeim var unnt, og Prudence
þekkti svo lítið til hafs og báta
aið húp hafði lengi vel ekkt
hugmynd um að þeir væru á
hyggjufullir. Hún hugsaði um
sitt o>g henni tókst að elda fyrir
taks mat á litlu olíuvélina.
— Ég hef aldrei fengið annan
eins mat hér um borð sagði Mur
doch. — Þú færð vinnu, sem
kokkur hvenær sem er Prue.
Hún hafði oft áður séð slíkan
storm í Þrumufirði en aldrei
fyrr veriS í smábát í öðru eins
veðri. Og þegar stormurinn
komst í alveldi sitt skildi hún
að þau voru í lífshættu.
— Við förum inn næsta fjörð
meðan vélin gengur enn, sagði
Murdoch. — Annars rekumst við
á skerin.
— Heldurðu að okkur takist
að ná inn fyrir fjarðarmynnið?
spurði Hugo.
— Já þessi fjörður er tiltölu
lega breiður. Nú verður vélin,
bara að gamga smáspöl enn.
Þau voru rétt komin inn fyr
ir fjarðarmynnið þegar á brast
svo þétt toaglél að útsýnið var
ekkert. Báturinn fékk á sig
hverja ölduna á fætur annarri og
Prudence barðist við ótta sinn.
Þau voru komin langleiðina inn
fjörðinn þegar vélin gafst upp.
— Nú verðum við að 'hefjast
handa, sagði Hugo. — Mur-
dooh sendu út neyðarmerki og|íg
skal setja út árabátinn. Prud
enee náðu í niðursuðuvörur eina
og skot.
Hann greip eldspýtur, setti þær
í vatnshelt umslag og henti þeim
ásamt matnum, sem Prudence
sótti upp í árabátinn. Þau höfðu
naumari tíma en þau höfðu búizt
við. Báturinn var nú algjörlega
á valdi máttarvaidanna og hent
ist um á hafinu eins og korktappi
Murdoch barðist við að senda út
neyðarmerkið með senditækinu
Hugo setti árabátinn út Hann
vissi að Murdoch hlyti að far
ast með vélbátnum ef hann hrað
aði sér ekki. En um leið og
Murdoch kom til beirra brast
línan sem hélt árabá'tnum að vél
bátnum og árabáturinn flaut frá
' Murdoch hugsaði sie ekki um
eina mínútu heldur henti sér út I
og synti 'á eftir beim.
Prue og Hueo fundu snöggt
höeg og Koura Hine lagðist á
hliðína. Báturinn bafði rekizt
á eitt af hiniun liættuleiea. hvössu
skerium £ firðinum. Hugo bevgði
sig til þess að leysa skóreimar
3. sepember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIB 33
( HóCO