Alþýðublaðið - 10.09.1966, Side 8
Dapurlegir eru helgir dag
ar í kaíólskum löndum.
Allt er lokað, strætin auð,
tómir sporvagnar, aðeins
söfnin eru opin og
þar eyða víst flestir degin
um í Róm á sólbjörtum
sunnudegi. Þó er einn stað
ur, þar sem ferðamaðurinn
unir sér, enda er þar ys
og þys, þrakk og prútt.
Þessi staður er Flóamark
aður Rómar rétt Porta
Portese.
Þar er allt á öðrum endanum,
þar er slegizt og rifizt, enda sýn
ist svo að hálf borgin sé þarna
saman komin til þess að sjá, heyra
og kaupa. Svæðið, þar sem markað
þennann er að finna, er á hægri
bakka Tíber, nánar ti-ltekið í Trasú
evere við Ponte Sublico, ekki
langt frá hofi Vestumeyja. Á rúm
helgum dögum er hér vettvangur
bílasala, sem selja nýta og ónýta
bíla og bílaparta.
Ef gangan er hafin við Porta
Portese, er varla hægt að hreyfa
sig spönn frá rassi án þess að rek
ast á skransala, sem býður fala
vöru sína 'á spottprísum. En þess
ir höndlarar selja mestmegnisi
ódýrt rusl úr plasti. >að verður að
ganga lenigra til að finna eitthvað
sem bragð er að. Og þeir, sem hafa
oft komið hingað, taka gjarna
strætisvagn svolítið lengra, fara
úr vagninum við Viale Trastevere.
Þar hefst hinn svokallaði Flóa-
markaður. Hér kennir margra
grasa. Hér eru gamlir munir hvað
anæva að úr heiminum; hér æg
ir saman öllum stíltegundum hér
má finna rokókkóstíl, barokskáp,
hurð úr járni, sem gerð er, þeg
ar „art neuvou“ var upp á sitt
bezta, lampa og bjórkrúsir frá
Bæjaralandi, franskt oig kínverskt
postulin, gamlar bækur og síðast
en -ekki sízt eftirlíkingar af grísk
um og rómverskum höggmyndum.
Sérstakt svæði er helgað göml
um vélum, saumamaskínur og
kaffikvarnir frá bví um aldamót
in eru í sérstaklega háu verði.
Fólk notar þessa muni nú á dög
um til skreytinga í hýbýlum sín
um.
Enda þótt markaður þessi sé nær
Þessar brúður eru komnar til ára sinna, en á Flóa •narkaðinum í Róm er hægt að selja allt.
Kostuleg saumamaskína. Svona var hönnun véla fyrir og rétt eftir aldamótin.
eingöngu helgaður gömlum mun
um, má samt sjá þar boðna til
sölu lifandi hvolpa, hænsni oig
kettlinga. Eitt ber þó að varast;
hér er allt morandi í þjófum. Ef
maður gætir sín ekki má búast
við því að maður standi eftir á
skyrtunni. Hér þrífst líka alls kon
ar svindl og svínarí. Þetta er para
dís svindlaranna.
Auðvitað eru margir munanna
falskir, eiginlega flestir þeirra;
'hér gerir engin reyfarakaup, nema
hann þekki vel til vörunnar. Hér
eru líka flestir í leit að einhverj
um mun, sem ekki er falsaður.
Ef maður spyr að verði einhverj-
um hlut, eru óðar komnir þrjátíu
til fjörutíu menn í kringum mann
og allir halda þeir, að þarna sé
um eitthvert verðmæti að ræða.
Gamall kaupmaður, sem þarna
hefur verzlað í áratugi, segir að
verð á munum fari mjög eftir því,
hvað sé í tízku. Um þessar mundir
séu gaslampar frá því um aldamót
in í tízku og fólk gefi stórfé fyrir
þá. Því miður séu þeir bara allir
hýir. Á Ítalíu eru heilar verksmiðj
ur sem framleiða antik.
Um hádeigið fer að koma hreyf
ing á fjöldann; sölumennirnir taka
saman pjönkur sínar og innan
stundar er sviðið autt. Aðeins
nokkrir túristar vopnaðir mynda
vélum standa eftir.
g 10. september 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Gömul kona hefur augastað á ú
Flestir kannasr við Flóama
vita, að til er elnnig slíkur n
ir margra grasa Þar má finr
Gamlir munir, antik,, er aði
henni er ófalsað, en því mið
til í verksmiðjum á meginla
fé á slíkri húsgagnagerð. í J
ur blaðamaður frá því sem f
inum í Róm.
Rómverjinn telur það, sem honum 1