Alþýðublaðið - 10.09.1966, Qupperneq 13

Stórfengleg breiðtjaldsmynd í
litum tekin í Indlandi af ít-
alska leikstjóranum Mario Cam
erini.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Sautján
18. sýningarvika
sýnd fcl. 7
Bönnuð börnum.
Rauða gríman.
Spennandi skylmingamynd í lit
um og cinemascope.
Sýnd kl. 5.
Börsi Grants
skfpstjóra
Walt Disriey kvikmynd í litum.
Hayley Mills.
Sýnd kl. 5, 7 og' 9.
við að gleði hennar yfir björg-
uninni væri blönduð söknuði.
Aldrei hafði neitt verið jafn
dásamlegt og heita baðið sem
hún fór í þegar liún kom heim.
Hún minntist hrærð móttökunn-
ar, sem þau fengu. Jafnvel Ho-
hepa, sem aldrei lét á sér sjá,
grét, þegar hann þrýsti henni
að sér og tautaði maóríbænir.
Margir gestanna höfðu neitað
að fara frá Þrumufirði áður en
þeir vissu, hvort þau myndu
bjargast. Læknir beið þeirra.
Hann hafði komið fljúgandi og
var mjög undrandi yfir því, hve
vel þau voru á sig komin. Samt
var hann yfir nóttina til-vonar
og vara. Það sama gerðu blaða-
mennirnir, sem voru fcomnir til
Þrumufjarðar. Einn þeirra bað
Hugo um að segja orðrétt frá
því, sem gerzt hafði.
— Þetta er einmitt eins og
fólk vill hafa það — tilfinningar
og vonir, hræðsla og gleði. —
Taktu ailt með. Og svo vildi ég
gjarnan fá einhverja rómantík í
kaupbæti. Það væri nefnilega
punkturinn yfir i-ið.
Prudence roðnaði og flýtti sér
að segja:
— Nei, og aftur nei. Við Hugo
erum systkinabörn.
Hugo hló og sagði við blaða-
manninn: — Hún ýkir eins og
venjulega. Við erum ekki syst-
kinabörn. Við áttum aðeins sam-
eiginlega frænku, því hún var
gif't fræanda Prue. Hún arfleiddi
okkur að hótelinu hérna með
því skilyrði að við rækjum það
saman. Við höfðum aldrei sést
nema hvað við hittumst af til-
viljun við járnbrautarslysið í
Rotorua í fyrra. Ég varð yfir
mig undrandi þegar ég sá hana
lijá lögfræðingnum!
— Stórkostlegt — fínt, sagði
blaðamaðurinn og skrifaði og
skrifaði.
Þegar þau voru aftur ein leit
Prudence á Hugo. — Hugo Mac-
Aiiister! Hefurðu gengið af göfl-
unum?
— Finnst þér ekki vera kom-
inn tími til að hætta þessu tali
um frænda og frænku? spurði
hann glottandi. — Það hefur
þegar gert sitt gagn.
Prudence stamaði af reiði.
— En einmitt nú þörfnumst
vlð þess mest. Við vorum þarna
á eyju í marga daga.
Hugo hló.
— Og Murdoch passaði að við
gerðum ekkert af okkur.
Svo varð hann alvarlegur.
— Þetta skiptir engu máli,
Prue. Enginn sem þekkir þig,
trúir neinu illu á þig.
Hún steinþagnaði og varð
undrandi og orðlaus. Hún snéri
sér undan og kyngdi — svo að
hann sæi ekki hamingjuna sem
skein úr augum hennar. Hún fór
að róta í bréfunum á skrifborð-
inu. Hugo vildi sem sagt gleyma
þessu með Godfrey. Vertu nú ró-
leg, Prudence, hann þarf ekki að
elska þig fyrir það, hann ber að
eins virðingu fyrir þér ....
Góða veðrið hélzt áfram og
þrenn hjón komu til Þrumufjarð-
ar. Prudence tók ekki á móti
þeim á bryggjunni. Hugo vísaði
þeim til herbergja þeirra og bað
þau svo um að fara á skrifstof-
una og skrifa sig inn í gestabók-
ina. Hún var með allt tilbúið og
beið gestanna, þegar hún heyrði
kunnuglega rödd segja:
Guði sé lof fyrir að þú ert
komin aftur heil á húfi, Prud-
ence. Það var mikið áfall fyrir
mig, þegar ég heyrði auglýst
eftir þér.
— Godfrey!
Hún leit niður í bókina.
— Ég átti ekki von á þér
hingað.
— Ekki það, Prue? spurði
Hugo úr gættinni. Andlit hans
var stíft og stirt.
— Nei, ég leit yfir pantanirn-
ar, en Simmond er algengt
nafn. Godfrey fann að eitthvað
var að. Hugo leit í augu hans.
-r- Það var ekki undarlegt að
mér fannst við hafa sést fyrr.
Eða að yður skildi finnast það.
Ég hélt kannske að þér hefðuð
séð mynd af mér á bókaskáp eða
álíka stað. En þér munið vonandi
núna jafnvel og ég — að við hitt-
umst við járnbrautarslysið. Ég
geri ekki ráð fyrir að það borgi
sig að tala um það meðan frú
Simmonds heyrir til?
Prudence svimaði. Godfrey
fölnaði, rétti svo úr sér og leit
í augu Hugos.
— Mér þætti vænt um það
konu minnar vegna. Ég vissi ekki
að við myndum hittast hér. Ég
áleit aðeins að við Prudence og
svo ókunnur maður þekktum til
þeirrar sögu — ókunnur maður,
sem við sæjum aldrei framar.
— Ég skal þegja, sagði Hugo
hranalega. — En eitt skuluð þér
muna, Simmonds, að halda yður
frá Prudence í framtíðinni.
Hann snérist á hæl og fór.
Seinna var Prudence önnum
kafin við bréfaskriftir og þá var
barið að dyrum. Hugo, hugsaði
hún. En það reyndist vera God-
frey.
— Hún spratt á fætur. — Ég
vil helzt ekki að þú talir við
mig^ Godfrey.
Hann brosti.
— Ég er að fara. En þaS var
dálítið, sem ég þurfti að ræða
um við þig, Prudence. Getum
við liitzt við Finnans Point eftir
klukkutíma?
— Nei, þakk fyrir, sagði Prud-
ence þurrlega. — Því er öllu lok-
ið. Þú skalt halda þig frá mér.
Ég hef byrjað nýtt líf hér —
þú átt hvergi heima í því lífi.
— Því kom ég — til að vita —
Dyrnar opnuðust.
— Þér kunnið svei mér að
nota hverja mínútu, Simmonds!
Hugo stóð í gættinni reiðileg-
ur á svipinn.
— Komið inn í dagstofuna og
ég skal segja yður sannleikann.
Prue, gerðu það sem óþverrinn
þarna bað þig um, farðu upp á
Finnans Point. Þú átt bara ekki
að bíða eftir h o n u m — held-
ur eftir m é r . Rödd hans varð
blíðlegri. — Ég þarf líka að tala
við þig. Ég þarf að segja þér dá-
lítið, sem ég vonast eftir að þú
viljir heyra. — Farðu nú.
Prudence fór út á svalirnar
og niður í garðinn. Hún var
blátt áfram máttlaus í hnján-
um. Hvað myndi Hugo segja við
Godfrey? Eða það sem verra var
— hvað myndu þeir gera hvor
öðrum? Hún varð að vita, hvað
gerðist. Hún gekk upp á svalirn-
ar og yfir að dagstofugluggan-
um, sem var opinn. Hún gægðist
varlega inn fyrir. Mennirnir 2
stóðu þarna og störðu hvor á
annan. Bara þeir færu nú ekki
að slást. Svo heyrði hún Hugo
segja:
— Nú skuluð þér segja mér
til hvers þér komuð hingað. Þér
hafið eyðilagt líf Prues fyrr. —>
Ég leyfi ekki að það verði aftur.
Hvað viljið þér væntanlegri kon-
unni minni?
Gcdfrey ljómaði af gleði.
— Þetta var það sem ég vildi
heyra, sagði hann.
Augun í höfði Hugos ætluðu
út úr liöfði hans, þegar hann
heyrði hvað Godfrey sagði. En
hann jafnaði sig og hélt áfram:
— Heyrið þér mig nú, Simm
onds. Ég lield að Prue hafi orðið
hrifin af yður meðan hún var
Agfa Icopan Iss
i öllum stærðum fyrir svari,
hvitt og Ut.
Góð film* fyrlr svart/hTítar
myndir tefcnar i slæmu veðrt
eða yið léleg IjósasfcilyrSi.
Agfacolor CN 17
Universal tilma fyrir Ut-
og avart/hvítar myndlr.
Agfacolor CT 18
Sfcuggamyndafilman se*a far
iff hefnr sigurför um ailaa
hetm.
Fllmur í ferðalagiS
FRAMLEITT Aí
Vimiuvélar
TIL LEIGU.
Leigjum út pússinga-steypu-
hrærivélar og hjólbörur.
Rafknúnir grjót- og múrhamrar
með borum og fleygum.
Steinhorvélar — Vibratorar.
Vatnsdælur o.m.fl.
LEinAN S.F.
Sími 23480.
MOÍ*
V
©PIB
ccpihmíjIN
10. september 1966 - ALÞYÐUBLAÐIÐ U