Alþýðublaðið - 02.10.1966, Side 16

<Stut/uu£aqt [MCS
Ymsar merkilegar nýjungar
Eins og allt-
af hófst vikan
með fylliríi.
Ölvun var með
almesta móti
um helgina eins
og alltaf um
helgar, en þó
fundust 21 alls
gáður bílstjóri til að taka þátt í
fjölskyldugóðaksturskeppni Bind
indisfélags ökumanna, sem hald
in var á sunnudag. Þessi keppni
var að því leyti nýjung, að nú
áttu ökumenn að taka fjölskyld
ur sínar með í keppnina, og þótt
sumum þó nokkuð djarft teflt
að stofna þannig fleirum í hættu
en ökumönnunum einum.
Ýmsar fleiri nýjungar voru til
kynntar í vikubyrjun. Nýr
menntaskóli hóf göngu sína, og
Leikfélag Reykjavíkur frumsýndi
nýtt leikrit, nýtt og betra síldar
verð var ákveðið og veitinga
Ihúsið Lídó tilkynnti, að von væri
á nýrri söngkonu. Þetta síðasta
er greinilega gert í samkeppni
við þá nýjung, sem annars hef
ur þótt mesta nýlunda í vikunni
en það er SJÓNVARPXÐ, sem
hefur verið að hefja göngu sína
dögum saman í blöðunum, og
gerði það iá föstudagskvöldið á
sjónvarpstækjum þeirra sjáenda,
sem voru búnir að láta stilla
tæki sín upp. En það voru alls
ekki allir búnir að gera, því að
stillingarmennirnir höfðu svo
mikið að gera, að þeir komust
ekki yfir það allt saman, en
þeir óforsjálu, sem drógu að fá
Frétta-
yfirlit
vikunnar
Orððbók háðskólans
ERFÐASYND: Þegar ættingjar manns láta ekkert eftir sig.
LÝÐRÆÐi: Stjórnarform, þar sem almenningi er talin trú um að hann
ráði einhverju.
: SKÓLl: Staður þar sem fullorðnir menn (sem kallast kennarar) og
krakkar (sem kallast nemendur) hrella hvorir aðra.
SPARIFÉ: Inneign, sem hækkar að krónutölu, en minnkar að verð-
gildi
VERKFALL: Þegar menn eru í annarri vinnu en þeirri venjulegu.
stillingarmenn, verða bara að
sýna stillingu, meðan þeir bíða
eftir stillingu á tækjunum.
Og enn verður að geta merki
legs atburðar, sem gerðist í
vikunni. Templarar fiuttu inn
skröltorma frá útlöndum, eins
og ekki væri nóg af skellinöðr
um fyrir i landinu. En þessi
templaraskröltormur reyndist
ekki einsamall, og var ekki fyrr
kominn til landsins, en hann
gaut hvorki meira né mina en
24 ungiun. Þetta virðist hafa kom
ið fólki mjög á óvart, og þó
verður að gera ráð fyrir að ein
(hver aðdragandi hafi verið að
fæðingunni. En hún hefur
kannski orðið fyrri en ella vegna
þess að skröltormurinn þurfti
að skrölta hingað til iands til
að skrölta fyrir templara. Það
hefur oft þótt gott ráð þegar fæð
ing hefur dregizt á langinn, að j
skrölta um í bfl, og vel má vera
að skröltið verki jafnt á skrölt
orma sem aðrar lífverur.
Og þegar leið að lokum vik
unnar byrjaði Sjónvarpið. Þar1
með hefur sá draumur rætzt að
íslendingar kæmu sér upp eig
in sjónvarpi og þá geta menn far
ið að láta sig langa í eitthvað
annað og nýrra. Annars var þetta
opnunarkvöld merkilegt að
mörgu leyti, á vissan hátt ekki
ósvipað jólunum, eða kannski
væri réttara að líkja því við
áramót. Fólk hvarf af götunum
inn í hús. í gær var að skilja
að menn hefðu ekki orðið fyrir
vonbrigðum með sjónvarpsset-
una, enda verður því ekki á
móti mælt, að sumir þeirra, sem
þar komu fram, grettu sig svo
að hreinasta yndi var á að horfa.
Félagssöngur sjónvarpsáhugamanna
Vér grátum, vér getum ei annað.
Ó, Guð, hve vor reynsla er hörð!
Nú er oss að ósekju bannað
það yndi, sem bezt er á jörð.
Frelsið er fótum troðið
á ferlega grófan hátt.
Þótt orðalagið sé loðið
er ljóst svosem við hvað er átt.
Sextíu sérvitringspokar
sigri nú fagua af því,
að innan skamms aðmíráll lokar
oss úti frá sínu TIVí.
Þá verður oss meinað að mæna
á menningar uppsprettulind.
Sá ribbaldaháttur að ræna
oss rétti er skömm bæði og synd!
Vér bjuggumst þó við hinu bezta,
því buddan er aldregi klén
röksemd, og fjármuni festa
í Filips vér höfðum og Sen.
Þeim kössum vér ætluðum öllum
að auka sjónarhring vorn,
en ekki að útvarpa köllum
eins og Vilhjálmi Þom. ;
En nú á að negla á oss hlekki,
og nú era dýr ráðin góð,
því mótfallinn Emil var ekki
eins og í bréfi hans stóð.
Því skulum vér hefja upp vor hjörtu
í hljóðri og auðmjúkri bæn
og óska að úr útliti svörtu
everything soon •wili be fine.
SÉRA SIGMUNDUR.
Skopmynd
vikunnar
Rikisstjórn Vestur
Þýzíkalands hefur
að undanförnu
sætt harðri gagn
rýni, aðallega
vegna hermála. Á
myndinni héa- til
hliðar sést hvernig
tciknari við danskt
blað lítur á þær á
rásir, sem Erliard
hefur orðið fyrir.
Sá spaki
segir...
Munurinn á Bæjar
sjóðj Reykjavíkur og
Hafnarfjarðar er sá,
að annar er alltaf tóm
ur, en enginn pening
ur til í hinum.