Alþýðublaðið - 02.11.1966, Side 10

noVVuS £
rfáru,n6v"
;óg-or8í
á \eW- ?;
A» «?*
;nVaía V
vltril'«'f
t,reg8a fréttaVíirU''
Bækur
Framhald úr opnu.
önnur hús að venda nema þeir
haldi kyrru fyrir einhvers staðar.
Þá bjóðast tækifærin til góðra
kynna oftar en margan kann að
igruna. Það er fjarri mér að kasta
steinum á þá hermenn er til slíkra
kvenna leita, sem ég gat um, né
á þær, og þeir sem það ástunda
vita ekki hvað þeir gera sem
stafar aftur af .því að skilninginn
skortir á því hvað liggur til grund-
vallar fyrir þvi hvað örlög manna
geta verið raunaleg stundum,
enda mun það svo að þeir sem
slíku lífi lifa fá oft að kenna á
alvarlegum afleiðingum lífernis
síns. Dómur lífsins sjálfs er þeim
nógu strangur. Ég treysti mér
hvorki til að áfellast eða dæma,
en heilbrigð skynsemi segir mér
að óráðlegt sé að fara út fyrir
þau mörk, sem að framan var vik-
ið að, og ég tel þær samvistir
einar, hvort sem þær eru skamm-
ar eða langar, eiga rétt á sér
sem byggjast á gagnkvæmri ást.”
Bókin er lítt vönduð að frá-
gangi, prentvillur yfrið margar
og málvillur ber fyrir. Skringi-
legt er til dæmis að orðið „hlið-
stæður” er þrásinnis notað í
merkingunni „hliðhollur,” „hag-
stæður” eða þvílíkt.
Rökkur nefndist timarit sem
Axel Thorsteinsson gaf út um
langt skeið, fyrst í Kanada en
síðan hér heima. Fyrsti árgang-
urinn hefur nú verið gefinn út
á ný, en sumt fellt niður úr hon-
um og sumu að líkindum vikið
við. Hér eru þrjár frumsamdar
smásögur, tvær þýddar og nokk-
ur frumort kvæði, nokkrar grein-
ar. Markverðast af þessu efni
virðist erindið Silfurhærur vegna
lýsingar' sinnar á hversdagslífi
Steingríms skálds, föður höfund-
arins, en hans eigin skáldskapur
vekur ekki áhuga. Virðist að öllu
samanlögðu mjög viðunandi dóm-
ur Trygga Olesons um ritið í
Sögu Vestur fslendinga, sem höf-
undur getur í eftirmála: fremur
var það fátæklegt. En Rökkur er
betur úr garði gert en smásagna-
bókin. — Ó.J.
KastSjós
Framhald úr opnu.
áætlana stjórna landanna um þjóð
féiagslegar umbætur.
Beztu dæmin um þessar um
bætur eru CHILE, MEXICO og
URUGUAY. Þar fá byltingaráætl
anir castróista engan hljómgrunn
vegna þjóðfélagsumbóta ríkis
stjórnanna.
.*. En það eru einmitt möguleik
arnir á því að leysa vandamálin
án blóðsúthellinga, sem komið hef
ur annars konar sundrungu af
stað í röðum kommúnista. Hinir
virku skæruliðar eru oft á önd
verðum meiði við Iiina eiginlegu
kommúnistaflokka. Þeir eru að
langmestu leyti ungir menntamenn
sem fyllzt hafa hrifningu á bylt
ingu Castros, og kommúnistaflokk
arnir orka á þá sem „öldunga
flokkar”, þar sem þeir gera sig
ánægða með að fylgja Moskvulín
unni um friðsamlega sambúð.
Kommú^staflokka|r Rómönsku
Ameríku eru þannig ekki einvörð
ungu klofnir í Peking- og Moskvu
sinna heldur einnig ’í byltingar
sinna og hægfara eastrosinna og
„rétttrúáoa kommúni,ista“. Þetta
’hefur gert það að verkum, að
„rauða hættan“ hefur dvínað og
heldur áfram að dvína svo fremi
að kommúnistar neyðist ekki til
að snúa bökum saman þar sem hóp
ar þeir, sem samvinnufúsir eru,
verða útilokaðir frá stjórnmálalíf
inu. — (Aktuelt).
Athugasemd
Framhald af 6. síðu.
ir til að lýsa afstöðu sinni til
bráðabirgðalaganna í sama tölu-
blaði Morgunblaðsins.
Það er athyglisvert að veit-
ingamennirnir tveir eru hæst-
ánægðir með bráðabirgðalögin og
lausir við þann ótta, sem virðist
þjaka ráðherrann, að gerðardóm-
ur í deilunni kunni að verða veit-
ingamönnum óhagstæður. — Það
hvarflar að -okkur að það hafi í
raun og veru verið veitingamenn,
sem báðu um bráðabirgðalögin á
sínum tíma og ráöherrann hafi
nánast gerzt erindreki þeirra í
málinu.
í annarri forystugrein Morg-
unblaðsins hinn 27 f. m. er svo
enn fjallað um þetta mál og lýst
þeirra skoðun höfundar, að
bráðabirgðalögin muni hljóta
samþykki Alþingis og sé það hverj
um þeim þingmanni er greiðir því
[ atkvæði, til sóma.
Við gerum okkur ljóst, að þessi
er skoðun Eyjólfs Konráðs Jónsson
ar ritstjóra og hluthafa í Nausti
hf., en berum hins vegar það
traust til þeirra þingmanna í
Sjálfstæðisflokknum, sem eih-
hvern skilning hafa á málefnum
launþega, að þeir felli frumvarp-
ið um staðfestingu bráðabirgða-
lagarma.
Virðingarfyllst.
F.h. Félags framreiðslumanna.
Jún Maríasson,
form.
Samhijóða bréf hefur í dag
verið sent öðrum dagblöðum
borgarinnar.
40 ára
Framhald af 7. síffu.
mæli í fébrúar sl. verður þessara
afmæla minnzt síðar í vetur á
verðu'gan hátt.
Er Héðinn Valdimarsson klauf
sig út úr flokknum, hafði það
engin áhrif á flokksfólk hér á
ísafirði, en Hannibal Valdimais-
son hjó skarð í raðir okkar, er
hann tók þá ömurlegu ákvörðun
að hefja samvinnu við kommún-
ista.
En nú er flokkurinn á ísafirði
aftur að rétta sig úr kútnum, þcir
sem fylgdu Hannibal í fyrstu, eru
að koma aftur, og ungu kjósend-
urnir í bænum fylgja Alþýðu-
flokknum; þetta sanna síðustu
bæjarstjórnarkosningar, þar sem
flokkurinn hlaut meira fylgi en
andstæðingarnir spáðu fyrir kosn-
ingar, en listi flokksins var skip-
aður ungum og dugmiklum mönn-
um, sem vænta má mikils af í
framtíðinni, svo það er bjart yfir
félaginu á þessum tímamótum, og
við horfum sigurreifir til þing-
kosninganna að sumri.
Að þessu sinni verður ekki
frekar rakin saga Alþýðuflokksins
á ísafirði, en saga félagsins er
nátengd, öllu lífi og starfi ísfirð-
inga frá stofnun félagsins vegna
mikils og góðs starfs Alþýðu-
flokksmanna í bæjarstjórn, á Al-
þingi og í verkalýðshreyfingunni.
Gunnlaugur Guðmundsson.
10 2. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ