Alþýðublaðið - 08.11.1966, Blaðsíða 13

I¥9aðnr£nn frá
Istanbul
A'merísk-ítölsk CinemaScope lit-
mynd.
Sýnd kl. 9.
BönnuS börnum innan 12 ára.
Síðasta sinn.
MI24H
Sumarnóttin
brosir
SOHMERNATTEM
tsinjimms
6N EROT/SK KOMED/E
lífep
EV’A
DAHLBECK
'UNNAR
U LLA
JACOBSSOH
WARPUET
ANDERSSON
M ARGI T
CARLOUIST
Jarl Kuile
Sýnd kl. 9.
Fáar sýningar eftir.
PÉTUR VERÐUR SKÁTI.
Bi-áðskémmtileg dönsk litmynd.
með beztu bamastjörnum Dana
þ. á. m. Ole Neumann.
Sýnd kl. 7.
BifreíHaeígendur
aprauium og réttum
Fljói afgreiðsla.
Bifreiðaverkstæðið
VESTURÁS H.F.
Mðarvfig 30, gíml 35740.
SMURT BRAUÐ
SNITTUB
BRAUÐSTOFAN
Vosturg'ötu 25,
Sími 16012.
Opið frá ki 0 — 23.30
Jói Rnnsson M.
líögfræSiskrifstota
Sölyhólsgat.a 4 (SarabandsIiOaWl
Sfmar ’Ssa* nr 12343
Framhaldssaga eftír Carol Strange

— Einmitt - Finola, Janetta
og Ysolda og svo eru það Adr-
ian Julien, Simon og Tristan.
það er húsið okkar um næstu
helgi. Langar yður ekki til að
koma og endurnýja kunningskap
inn?
— Jade Roofs? endurtók Max.
— Þetta bljómar eins og hús í
Peking.
— Það er samt afar nýtízku-
legt, sagði Freda. — Við diöfum
þar sólskýli með risastórum
gluggum, sem 'hægt er að renna
frá. Auk þess er þar stór sund-
laug. Við köllum húsið Jade
Roofs af því að þakið er
grænt og reykháfar og útidyr
einnig.
Hún leit spennt á Max og
beið greinilega eftir því að hann
segði einhver viðiu'kenningar-
orð um 'húsið hennar.
Candy leit á Dan. Honum virt
ist leiðast og standa á sama um
það þótt reykháfarnir á húsi'
hans væru eldrauðir en ekki
grænir..
Freda varð fýluleg. — Þér
hafði kannski engan áhuga fyr
ir húsagerðarlist hr. Drayton?
— Jú afar mikla, sagði Max.
— Ég kann bezt við Qiús í geor-
giönskum stíl og gamlar fall-
egar mublur - ég kann líka vel
að meta igamlar ihallir og kast
ala.
— Þér gerið igrín að mér!
— Alls ekki! Þér ættuð að
fara einhvern tíma og láta líta
á gotnesku hallirnar við Dóná
eða gömlu hallinar í Ítalíu. Ef
ég væri ekki bæði eyrðarlaus og
eyðslusamur hefði ég keypt mér
höll við Rínarfljót eða gamlan
kastala í Kárntlien - stað þar
sem hæði er nægt rúm og tími
og þar sem maður getur lifað
í hamingju alla sína tíð.
Þetta er kannski Ihugsan
legt, skaut Dan inn í. — Ég get
ekki skilið til hvers maður er
að púla og þræla þegar Ihægt
er að lifa í friði milli fjalla og
vatna.
Það fór tilgerðarlegur ihrollur
um Fredu.
— Guð minn almáttugur það
[hlýtur að vera hræðilegt! Nei
má óg þá hiðja um ljós og hljöm
list. Þegar maður 'horfir á yður
Max - já því ég má vonandi
kalla yður Max - kæmi manni
aldrei til hugar að þér hefðuð
áhuga fvrir ró ög friði.
— Ég hef það víst ekki heldur
— ég var hara að segja yður hvað
ég 'áliti fyrinnyndarlíf án þess
að spgi a að ég 'lifði iþví
— Fvrtft bér vitið hvernig það
getur orðið af toverju gerið þér
það bá ekki? sourði Candy.
Hann leit brosandi á hana.
— Af bví að skapgerð mín
kemur í veg fyrir það þó ég viti
að það er það eina rétta fyrir
mig. Ég er eins og ég er en þar
með er ekki sagt að mér finnist
'það aðdáunarvert eða að ég
áliti áð ég sé toamingjusamur.
— Almáttugur! Freda toló blíð
lega. — Nú finnst mér samtalið
orðið heldur alvarlegt og ég er
ekki alltof gáfuð. En svo við
minnumst aftur á Abbottstojón-
5
atecasdalnum þar sem hús okk
ar er. Langafi minn reisti það
en hann giftist spanskri stúlku
Húsið er umkringt af magnolia
trjám, mímósum og myrtum.
—Er það mjög flott? spurði
Freda. — Er sundlaug þar?
Max brosti.
— Þér eruð víst að hugsa um
Hollywood, sagði hann. — Zaca
tectsdalurinn er langt frá þeim
stað. Yður myndi lítast á húsið
en ég efast nm að yður likaði
lífið þar vel. — Það er afar fá
brotið og mjög — einangrað.
Hann leit á klukkuna og þeg
ar Dan sá það sagði hann: —
Komdu nú Freda, við verðum að
fara að borða, ég verð að vera
kominn aftur á stofuna fyrir
hádegi.
stríðnislega á hana.
—Fólk er ekki- alltaf eins þg
maður heldur að það sé Candy
litla.
— Það er víst rétt og satt,
sagði hún óg fór ósjálfrátt áð
hugsa um Eric.
— Ég veit um ein'a, sém er
það ekki, hélt Max áfram. —
Það eruð þér.
—Ég hún rétti úr sér. — E»
þér þekkið mig alls ekki neitt
—Þér eruð ung, aðlaðandi,
hafið mikið að gefa en eruð af
ar viðkvæm undir stoltri skel
inni. Þrátt fyrir að þér eruð
ung stúlka sem allt hefur leikið
í lyndi fyrir eruð þér Lísa 'í
leit að undralandi.
— Takk. Hún vissi hvort hún
ætti að gleðjast eða hryggjast
en ák\>að að vera glöð. — Ég
held að alla langi til að heyra
hvað öðrum finnst um þá.
Ísland aSiii
Framhald af 3. síðu.
franki, en 1000 slíkir frankar eru
taldir jafngilda um 24 sterlings-
pundum.
Ákvæði Brusselsamþykktarinn
ar frá 1957 hafa verið tekin upp
í siglingalög Norðurlanda og flutt
hefur verið frumvarp á Alþingi
in - vilduð þér gera mér þann
toeiður að koma til Jade Roofs
næstu helgi Max?
Það varð smá þö'gn.
— Biddu hann um það Dan,
sagði Freda. — Segðu honum
að þar sé silungsá og bæði golf
völlur og tennisvöllur.
— Já, sagði Dan hrifningar
laust. — Komið þér endilega.
— Þetta er vel boðið en því
miður get ég ekki lofað neinu -
Má ég láta yður vita? Ég á svo
margt ættingja í Eniglandi og
þarf að heimsækja þá alla með-
an ég er hér.
— Svo þér húið ekki í Eng-
landi?
— Nei, ég er mestmegnis í
Mexikó, svaraði Max.
— En spennandi, torópaði
Freda. — Búið þér þar?
—Já.
— Segið okkur frá því, sagði
Candy, sem langaði jafn mikið
og Freda til að vita eitthvað
meira um hann.
— Það er bara þannig að fjöl
skylda mín á eignir í Mexíkó
Mamma mín var amerfsfe og
amma mín spönsk og sú blanda
varð til þess að við systkinin
erfðum fullt af furðulegum hlut
um í Mexíkó.
—Eins oghvað? spurði Candy.
Max hló lágt. — Arseniknámu
til að ég gæti eitrað fyrir 'vini
mina, silfurnámu til að ég gæti
gefið vinum mínum dýrar brúð
•r^gjafir og b?^*aiflpTantekrur
svo að börnin mín fengju víta-
mín. .. .
—Verið þér nú alvarlegur.
— Ég er það. Arsenik, silfur
bananar. . . það hugsa ég um
d Mexíkó.
— Þér hljótið að vera forrik
ur, sagði Freda öfundsjúk.
— Nei það er ég alls ekki.
Meiri 'hlutinn er seldur í Mexí
kó og afgangurinn fér í að skipta
með allskonar ættingjum í. . .
Hann leit á Candy. — Þér verð
ið að minna mig á að sýna yð
ur myndir frá Obrepate og Zac
um breytingu á siglingalögunúm
Freda reis treglega á fætur og jjér til samræmis við þennan sátt
mála.
Málinu var vísað til 2. umræðu
og nefndar.
rétti Max höndina.
— Það hefur verið skemmti
legt að 'hitta yður.
Síðan minnti hún hann einu
sinni enn á að gleyma ekki boði
sínu, setti slána um herðar sér
og fór.
— Ég held við ættum að
fara að borða sagði Max.
Þegar þau voru þúin að panta
fór Candy að segja Max frá ævi
sinni.
— Móðir mín dó þegar ég var
kornung og þá fluftti frænka
mín til okkar og tók að sér upp
eldið á bróður mínum og mér.
— Var þetta góð eða vond
frænka?
— Hún var bæði elskuleg oc
indæl en því miður dó hún fáein
um árum á undan föður mínum.
— Bjugguð þér í London?
—‘ í útjaðri borgarinnar. Fað
ir minn verzlaði með forngririi
og hann ferðaðist um landið til
að kaupa þá. Hann græddi ekki
stórkostle'éa á þeim kaumim en
hann 'elskaði alla forn'gripi.
— Og bróðir yðar?
— Einkabróðir minn fórst í
bílslysi og það var mikið áfall
fyrir föður minn.
— Líka fyrir yður, sagði hann
samúðarfullur.
— Þegar faðir minn dó. hélt
hún áfram — hélt ég eftir því
sem honum þótti vænst um og
setti það í íbúðina mína.
— Mér þætti gaman að sjá
þá muni — einhvern tímann.
Hún leit undrandi á hann —
Meinið þér þetta?
— Auðvitað. Ég er jafn hrif
inn af gömlum húsgögnum eins j
og gömlum byiggingum.
— Þér eruð undarlegur mað j
ur Max.
— Því segið þér það?
— Ég þjóst ekki við að þér j
hefðuðu áhuga fyrir öðru eins I
og þessu. Ég hélt að þér væruð
að öllu leyti nýtískulega sinn
aður.
Hann hló um leið og hann leit
vei iin&a hvs ið
ASKUR
BÝÐUIl
YÐUR
GRILLAÐAN
KJÚKUNG
o.fl,
í handhœgum
umbúðum til að taka
HEIM
ASKUK
suðurlandsbraut 14
sími 88550
Vélsetjai óskast
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sími 14905. 1
8. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAO:Ð