Alþýðublaðið - 24.12.1966, Síða 4
Hitstjórar: Gylfi Gröndal (áb.j og Benedikt Gröjidal. — Ritstjórnaj'fuli-..
trúi: Eiður Guðnason — Símar: 14900-14903 — Auglýsingasími: 14906,
ASsetur AlþýSuhúsið við Hverfisgötu, P.eykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu-.
blaðsins. — Askriftargjald kr. 105.00. — í lausasölu kr. 7.00 cintakið,
i Útgefandi Alþýðuflokkurinn.
! Hátíð friðarins .
FAIR hafa ríkari ástæðu til að fagna jólum en
íslendingar. Hátíð Ijóssins kemur í dimmasta skamm
tieginu, boðskapurinn um birtu og yl þegar myrkrið
igrúfir lengst yfir landinu.
Þó má telja víst, að Ijómi jóakertanna veki ekki
sömu gleði og áður fyrr. Nú á dögum býr þjóðin við
íiý lífskjör, nálega allir eru í hlýjum og vistlegum
•fiúsakynnum og flestir hafa eins mikið ljós og þá
iystír. Mannfólkið getur að vísu ekki ögrað náttúru-
öflunum, en tæknin hefur gert því kleift iað verjast
•myrkri, óveðrum og öðrum skakkaföllum mun betur
en áður.
Þarátt fyrir þessa miklu breytingu, sem aldrei er
eins áberandi og um jólaleytið, virðist lífshamingja
fólksins ekki hafa auldzt að sama skapi. Enn má
(Segja eins og séra Matthías í jólakvæði 1907:
Ennþá skortir ást og grið,
ennþá ró og sálarfrið,
enn sem fyrri himinn hár
hrópar til þín synd og fár,
ánauð, kúgun, ógn og blóð:
Ómið hærra, Zíons ljóð!
Ró og sálarfriður virðist síður en svo vera í hlut-
falli við efnislega velmegun, og mannfólkið virðist
Ibúa til ný vandamál í stað þeirra, sem leyst eru. Þess
vegna er andi jólanna ávallt jafn velkominn ungum
jafnt sem gömlum. Þau hafa enn þann undramátt að
færa ró og frið í hjörtu mannfólksins og draga fram
það bezta í fari þess.
Hlutskipti íslendinga hefur hin síðustu ár verið
mjög gott, ef borið er saman við allan þorra mann-
feynsins. Óvíða eru lífskjör eins góð og jöfn. Óvíða
eir frelsi einstaklingsins eins mikið. Óvíða býr fólk
við meira öryggi frá vöggu til grafar. Leit er að svo
fiiiklum gróanda í menningarlífi, sem hér er að finna.
Í Fyrir allt þetta eru íslendingar þakklátir, og þeim
|iykir því hörmulegria, að meirihluti mannkynsins
skuli búa við skort, sjúkdóma, fáfræði og ófrelsi.
Verst af öllu er böl ófriðarins og sú ógæfa, að mann-
feynið skuli ekki geta sameinazt í friði um baráttu við
lallt ánnað böl, sem hrjáir það.
Boðskapur jólanna á því enn erindi til mannkyns-
ins. Tækist að halda glóð hans logandi árið um kring,
anuntii mörgum vegna betur. í þeirri von sendir Al-
þýðublaðið lesendum sínum beztu óskir um
I
gieðileg jól
<4 24. desember 1966 - ALÞÝÐU8LAÐIÐ
ENGÓLFS-CAFÉ
OPNAR AFTUR EFTIR GAGNGERAR BREYTINGAR.
BINGÓ
II. JÓLADAG. — kl. 3 e. h. — Fjöldi góðra vinninga. Spiaðar 11 um-
ferðir. — Borðpantanir í síma 12826.
Gömlu dansarnir
II. JÓLADAG — kl. 9. — Hljómsveit Jóhannesar Eggertssonar, söngv-
ari Grétar Guðmimdsson. — Aðgöngumiðasala frá kl. 5.
Auglýsib í Alþýðublaðinu
á krossgötum
★ YS OG ÞYS í BÆNUM.
Það var sannarlega ys og þys í miðbænum í
gærdag. Verzlanirnar voru fullar af fólki, sem var
að gera síðustu jólainnkaupin og umferðin á göt
unum var í algjöru hámarki og nær gjörsamlega
vonlaust að freista þess að fara akandi í bæinn.
Segja má það lögreglunni til hróss, að und
anfarna daga hefur hún verið óvenjulega röggsöm
við umferðarstjórnina. Á Laugavegi; frá Snorrabraut
og niður úr liafa til dæmis stundum eftir hádeg
ið verið 8—ö lögregluþjónar vlð gæzlu og umferð
arstjórn. Það liggur við að vegfarendur spyrji þeg
ar þessi fjöldi af lagarma vörðum sést nú á göt
unum hvar þeir eiginlega haldi sig, þegar jólaum
ferðin ekki kallar á þá?
Það er gott að fylgjast með því livernig menn
leggja bílum sínum nú i ösinni, en það væri ekkert
verra, og raunar sjálfsagt að fýlgzt sé með þessu alla
daga ársins jafnt. Brotin cru hin sömu hvort sem
þau eru framin 23. desembor eða 23. júlí.
. V ;■ > -Qo ’
★ AUKNAR TAKMARKANIR.
Áreiðanlega mundi það til góðs, ef lögreglan
gerði meira af því að banna bifreiðaumferð um
helztu verzlunargöturnar svona síðustu dagana fyr
ir jólin siíkt mundi áreiðanlega forða mörgum um
ferðarhnútum og verða til þess að fólk notaði stóru
bílastæðin meira, gengi milli verzlana f stað þess
að vera sífellt að eyða tímanum í að leita að bíla-
stæðum.
Ekki er þó víst að kaupmenn kynnu að meta
þær ráðstafanir. Fyrir ári eða þar um bil, datt
iögregluyfirvöldunum í Rómaborg það snjallræði í
hug að loka nokkrum götum í miðborginni þar
með öllu fyrir bílaumferð. Kaupmenn urðu foxvond
ir, enda dró úr viðskiptum lijá þeim, og vegfarend
ur virtust ekki allt of hrifnir heldur. Það leið
því ekki langur tími þar til umferð var leyfð um
þessar götur á ný, og ítalir fengu aftur umferðar
hnútana sína, gátu haldið áfram að rífast og bölva.
Lálum við nú þessu umferðarspjalli lokið ög
óskum lesendum gleðilegra og slysalausra jóla.
- Karl.