Alþýðublaðið - 03.01.1967, Blaðsíða 16

^AT
EG£Ste>
SJÓNVARPSÁRAMÓT
Það er nú komið bersýnilega í
líiós, a$ sjónvarp er aldrei nauð-
isynlegra en einmitt á gamlárs-
kvöld. Á' fjölmörgum heimilum hér
sunnanlands var slíkur ' friður
þetta óróasama kvöld, að slíks
munu engin dæmi í íslandssög-
unni. Menn sátu rígnegldir við
(uægindastólana sína og gláptu á
sjónvarpið sitt og gáfu sér ekki
■einu sinni tima til að vera með
■ærsl og hamagang. Enda voru þeir
sjónvarpsmenn svo skemmtil’ega
ærslafengnir og fjörugir, (ef frá
er skilinn skerfur Skandínava til
dagskrárinnar, sem var fyrir neð-
an allar hellur) að engin þörf gerð
ist að bæta þar við. Þegar sjón-
varpinu lauk, risu menn loksins á
fætur og áttuðu sig á hlutunum,
hrópuðu upp yfir sig í örvænt-
ingiu
— Guð minn almáttugur Er
komið nýtt ár? Og ég ófullur enn!
Það er sjónvarpinu að þakka, að
fleiri íslendingar lifðu árið 1966
ÞINGMANNAVlSUR
Sigurvin Einarsson
Sigurvin á Bænum bjó
búi fyrir vestan.
En honum var bæði um og ó
alltaf þegar hvessti hann.
Og búskapnum á Bænum lauk
lijá bóndanum þeim arna.
En kölski híó er kirkjan fauk.
Kvikindið að tarna.
út en nokkurt annað ár, og burt-
sofnuðu ekki fyrr en talsvert var
liðið á nýtt, heillandi og forvitni-
legt ár.
Eina sögu heyrðum við þó, sem
ekki er alveg í samræmi við ofan-
ritað, en undantekningar eru til
frá öllum reglum, svo að hún af-
sánnar elkkert. Á einu heimili
reyndi Ijúsbóndinn að gera öllum
til hæfis. Þar var ihaft opið bæði
fyrir sjónvarpið og útvarpið og
auk þess reynt að halda uppi sam-
ræðum við gesti, og þetta mun að
sjálfsögðu hafa endað með ósköp-
um.
í sjónvarpinu fengum við að sjá
það helzta sem gerzt hafði á ár-
inu bæði hérlendis og erlendis.
Það kom í ljós, að í útlöndum hef-
ur allt verið í háa lofti og ekki
gengið á öðru en uppreisnum og
byltingum og hvers konar djöful-
legum vélráðum. Hins vegar Ihafa
menn ekkert gert á íslandi sam-
kvæmt annál sjónvarpsins nema
halda upp á hvers konar afmæli og
vígja nýjar byggingar og stofnan-
ir. Sýnir þetta bezt, hversu gott
og friðsamt er að búa á landi voru,
þótt spakir menn álíti að hér sé
allt að fara til fjandans.
Nei, það er ekki að furða að
neitt væri frásagnarvert í innlend
um vettvangi í áramótaannálnum,
því að stórtíðindin voru
að gerast einmitt á samri stundu
og verið var að flytja Ihann: Ein-
faldlega það, að meiri hluti ís-
lendinga skyldi sitja sallarólegur
á gamlárskvöldi og horfa á hreyf-
anlegar myndir í trékassa í stað-
inn fyrir að drekka sér til óbóta
eins og þeir hafa hingað til gert.
— Þurftirðu endilega að dulbúast á þennan hátt?
Myndin heitir ,,Sjö ára yfii-
vegun“. En svo lengi yfirve.T-
aði Marilyn Monroe danða sinn,
eftir því sem sagt er. Þar með
varð hún ódauðleg.
Vísir
Gallinn við blessað gamlárs-
kvöldið er sá, að því fylgir ný-
ársdagur, sem er lengri en ailt
árið framundan . . .

Kallinn er alltaf edrú á gaml-
árskvöld. Hann segist fá svo
mörg ekstra vínleyfi út á það
á árinu hjá kellingunni . . .
Það er eins með jólatréð og
karlmennina. Hvort tveggja
verður nakið og andstyggilegt,
þegar maður hefur haft af því
ofboðlitið gaman. . . .