Dagur - 28.10.1997, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 28.QKTÓBES 1997 - 27
LÍFIÐ í LANDINU
þekktasti kokkur
ekki hvaö síst vegna
..varpsþátta sinna.
Sjónvarpskokkur gefur út bók
Hann er heimsfrægur á íslandi
og þó víðar væri leitað. Hefur
skemmt fólki í sjónvarpi og út-
varpi og er nú að gefa út bók.
„Eg er búinn að vinna að þess-
ari bók í fimm ár, en þó ekki
verulega mikið fyrr en nú í sum-
ar,“ segir Siggi Hall, hinn lands-
þekkti sjónvarpskokkur með
meiru. I sumar skemmti hann
meðal annars áheyrendum
Bylgjunnar á laugardagsmorgn-
um, ásamt Eiríki Jónssyni. Þeir
þættir eru nú hættir og Eiríkur
kominn annað en hvað skyldi
kokkurinn nú vera farinn að
gera?
Ætur eða óætur
„Þessi bók er aðalatriðið hjá mér
núna, við erum búin að vera al-
veg á kafi undanfarið við að
koma henni frá. Björgvin Hall-
dórsson, góðvinur minn, mikill
sælkeri og matgæðingur, hefur
stýrt þessu og svo eru auðvitað
ótal aðrir sem koma við sögu“,
bætir hann við.
I bókinni eru margvíslegar
uppskitftir og víða hollráð og
sögur ;um réttina, hvernig þeir
hala ttféið til. „Það er alveg víst
í bókinni erenginn
skrautmatur, heldur
uppskríftir semfólk
geturnotað.
að þetta er ekki nein skrautbók,
fólk á að geta notað hana og
hún er ekki gerð til að sýna öðr-
um kokkum hvað ég er klár. Eg
hef séð bækur sem eru þannig
að maturinn var mjög fallegur og
frumlegur, en aldeilis óætur. Það
er allt í lagi að vera frumlegur og
nauðsynlegt að maturinn sé fal-
Iegur, en hann þarf að vera góð-
ur, það er undirstöðuatriði," seg-
ir Siggi.
Upptekinn maður
En Siggi er aldeilis ekki í neinni
kyrrstöðu. Hann er nýkominn úr
mikilli matar- og vínmenningar-
ferð um Frakkland, þar sem
hann fór m.a. með Þorfinni
Ómarssyni og hann fer fljótlega
með hóp til skíðabæjarins Geilo
í Noregi. Siggi þekkir svæðið vel
því þau hjón ráku þar veitinga-
hús í tíu ár. I nóvember verður
hann svo með matreiðslunám-
skeið þar sem ætlunin er að vera
með sýnikennslu og fyrirlestur,
en efriið er enn óákveðið.
„Þetta er auðvitað allt mikil
vinna, stundum allt upp í 16
klst. á sólarhring, en oft er það
tarnavinna og því hef ég mögu-
leika á að sinna fjölskyldunni.
Eg á reyndar alveg yndislega
fjölskyldu, sem stendur með mér
á hveiju sem gengur.“
— En hver er draumurinn?
Hvað myndi Siggi vilja gera
helst?
„Eg myndi vilja vera svona
„skibum" á veturna og „sailbum"
á sumrin. Þetta eru svona gæjar
sem eru mættir við fyrstu snjóföl
á skiðastaðina og vinna eins lítið
og þeir geta til að komast af. Svo
eru það hinir, sem reyndar eru
stundum sömu gæjarnir, þeir
eru að hardúsa við seglbáta og
eru niðri á strönd alla tíð. En
þetta er auðvitað alveg ábyrgðar-
laust líf,“ segir Siggi og ekki
laust við að örli á Ijúfsárum
trega við tilhugsunina. -VS
SMÁTT OG STÓRT
Fortí ö ardýrkim eða
afturhvarf?
Nú er prófkjörið innan Sjálfstæðisflokksins
gengið um garð og ljóst að konurnar í flokknum
bera jafn skarðan hlut frá borði og oft áður, því
er nú ver og miður þó að Inga
Jóna Þórðardóttir hafi tvímæla-
laust unnið varnarsigur. A sama
tíma er ungt félagshyggjufólk að
stofna nýtt jafnréttisfélag með
nafn upp á gamla móðinn, Hið
nýja jafnréttindafjelag. Á þess-
um síðustu og verstu jafnréttis-
tímum, þar sem ekkert virðist
þokast í jafnréttisbaráttunni, þá
hljóta púkarnir að velta fyrir sér
hver stefnan sé, allt á afturfót-
unum hjá sjálfstæðiskonum og
púkkað upp á gamaldags nafn
hjá félagshyggjunni. Er þetta
einföld fortíðardýrkun eða boð-
ar nafnið afturhvarf til gamalla
tíma?
Bækur vinna á rjúpnaskyttum
Bækur eru til ýmissa hluta nytsamlegar, um það ætti bókaþjóðin
að geta vitnað. I nýjasta tölublaði Stúdentablaðsins er skemmti-
legt viðtal við Geirlaug Magnússon, skáld og kennara, þar sem
segir meðal annars frá því að hann er nú við nám í háskólanum
og telur að ekkert muni rætast úr sér úr þessu. Viðtalið ber þó
vitni þess að þegar hefur ræst heilmikið úr honum biessuðum og
kímnigáfan í lagi. Hann hefur megna fyrirlitningu á skotveiðum
og er eini meðlimur Rjúpnavinafélagsins. Það er afrek út af fyrir
sig. „Meginmarkmið þess félags,“ segir Geirlaugur meðal annars,
„er að elta uppi rjúpnaskyttur með fjögurra binda útgáfu verka
Jónasar undir hendinni og lemja þær í höfuðið með henni.“
Framkvæmdirnar hafa orðið litlar enda allar skyttur týndar uppi
á fjöllum en Geirlaugur gæti kannski samið við hjálparsveitirn-
ar.J
Fortíðardýrkun eöa afturhvarf til gam-
alla tima?
Bömin gleymast?
Ástkært Sjónvarpið er farið að
senda út matreiðsluþætti fyrir
börn - framtak sem vissulega er
af því góða. Tveggja barna móð-
ur þykir sniðugt að fá gestakokk
úr áhorfendaskaranum í þættina
hverju sinni til aðstoðar en þykir
sorglegt og Ieiðinlegt að sjá
hversu hinir fullorðnu eru rosa-
lega fullorðnir og hve börnin fá
litla rullu að spila. Þáttastjóm-
andinn Helga Möller beinir að
vísu orðum sínum til barnanna
öðru hvoru en það er ekki nóg.
Fyrir börn eða fullorðna? Það er Gestakokkurinn má ekki hverfa
spurningin. á þak yjð hina fullorðnu og
gleymast. Hann eða hún getur
alveg gert eitthvað meira en bara það einfaldasta, að velta fisk-
stykkjum upp úr hveiti. Börn þyrftu að vera meira inni ( undir-
búningi þáttanna, fá að hafa áhrif -á það hvað þau vilja læra að
kokka og þau ættu Iíka að vera vir^ari í orði og verki. Þátturinn
er jú fyrir börn, ekki fullorðna. ÞA þurfa hinir rígfullorðnu að
hafa hugfast!
NÝJAR ÍSLENSKAR ÞJÓÐSÖGUR
Margt er skrítið í Hafnarfirði
Kona nokkur, sem býr í blokk í
Hafnarfirði, hefur löngum haft
það fyrir sið að ganga ævinlega
nakin fram í stigaganginn í
blokkinni þegar hún fer að
hendaj'ruslinu. Þetta hefur yfir-
leitt heppnast hjá henni, utan
einu sínni er hún lenti í stök-
ustu vandræðum.
Svo bar við að í gegnumtrekki
miklum Iabbaði hún fram á gang
- og vissi þá ekki fyrri til en
dyrnar skelltust á eftir henni. Og
þarna stóð okkar manneskja í
skemmtanalífinu á Evuklæðun-
um einum saman frammi á
gangi og voru allar bjargir bann-
aðar, því hurðin var læst. Hún
greip því til þess ráðs að fela sig
inni í ruslageysmlunni og húkti
þar lengi dags, enda var það
nærtækast.
En svo bar við síðar um dag-
inn að einn af vöskum rusla-
hreinsunarmönnum kom í stiga-
ganginn til að ná í rusl liðinnar
viku. Óneitanlega var honum
nokkuð brugðið að sjá konu sitj-
andi þarna inni í myrkrinu - og
allra síst átti hann vitaskuld von
á því að sjá hana allsnakta
þarna. En hann lét sem ekkert
væri, heldur gekk hvatvíslega
fram í sínum verkum og sagði
síðan við félaga sína, þegar hann
fór út úr blokkinni:
„Margt finnst mér nú vera
skrítið hérna í Hafnarfirði, og nú
voru þeir að henda þessari líka
fínu kerlingu, sem er alveg strá-
heil.“
LJmsjón:
Sigurður Bogi Sævarsson.
Naríur
Tungumál barnanna er stöðugt í
mótun, þannig er áhersluorðið
„ýkt“ í daglegri notkun, stutt-
ermabolur heitir nú „stuttbolur"
og nærbuxur heita „naríur". Það
er kannski engin furða að mað-
ur skilji ekki alltaf börnin.
•£
I
I eina tíð kallað nærbuxur, nú heita
þær naríur.