Dagur - 16.12.1997, Blaðsíða 3

Otupir
LÍFIÐ í LANDINU
ÞRIÐJUDAGUR 1 6.DESEMBER 1997 - 19

Á heimavelli
Þaö mátti ekki miklu
muim að aflýsa þyrfti
tónleikum Krístjáns
Jóhannssonar og
Mótettukórs Hall-
grímskirkju. Tónleik-
unum varseinkað og
Krístján kom með rútu
ásamt kórfélögum og
gladdi tónleikagesti í
sínumgamla heima-
bæ.
Þeir voru ýmsir Akureyringarnir
sem voru órólegir á sunnudag,
þegar fréttist að innanlandsflug
Iægi niðri. Astæðan var auðvitað
sú að von var á Kristjáni Jó-
hannssyni með tvenna tónleika.
Miðar höfðu selst upp áður en
tónleikarnir voru auglýstir og
þeir því margir sem hefðu orðið
fyrir miklum vonbrigðum, ef
þurft hefði að aflýsa.
Kristján Jóhannsson vann
hug og hjörtu Akureyringa á
tónleikum á sunnudagskvöld. Á
þriðja ár er liðið síðan Kristján
söng síðast á Akureyri og var
greinilegt að marga var farið að
þyrsta í að heyra í kappanum.
Innilegt lófatak mætti Kristjáni
þegar hann geklv í salinn og hann
gat ekki á sér setið að ganga fram
í salinn og faðma nokkra vildar-
vini og ættingja. Heilsaði Kristján
sérstaklega upp á tvo frumkvöðla
í tónlistarlífi Akureyringa, þá Jak-
ob Tryggvason fyrrverandi org-
anista og Askel Jónsson, en eftir
hann flutti Kristján ásamt
Mótettukór Hallgrímskirkju fal-
lega litla jólaperlu, Betlehem-
stjörnuna, sem eflaust á eftir að
glitra um ókomin jól.
Það var tilfinningaþrungin
stund þegar Askell þakkaði hlýjar
undirtektir áheyrenda, ásamt
Kristjáni að loknum flutningnum.
Tónleikagestir voru líka kátir
að loknum tónleikum og það
voru brosmildir gestir sem yfir-
gáfu Akureyrarkirkju að loknum
tónleikum.
„Það var ákaf-
lega gaman að
sjá þessa tvo Ak-
ureyringa, Krist-
ján og Hörð As-
kelsson, stjórna
þessari sam-
komu. Eg hef
fylgst með
Kristjáni frá upphafi. Hann er
ári eldri en ég og við bjuggum á
svipuðum stað í bænum. Eg var
úti á sjó þegar ég frétti af tón-
leikunum og var fljótur að Iáta
ná í miða fyrir mig,“ sagði Bjarni
Bjarnason, sldpstjóri á Súlunni,
og var alsæll með tónleikana.
„Þetta var ynd-
islegt, mér
fannst Ave Mar-
ía eftir Bach og
Gounod há-
punkturinn. Eg
hef hlustað á
Sigríður Sigurvins- Kristján á tón-
dóttir. leikum og í ís-
lensku óper-
unni og var snögg að ná mér í
Hörður Áskelsson stjórnandi tónleikanna og faðir hans Áskell Jónsson ásamt Kristjáni.
Kristján flutti ásamt kórnum söngperlu eftirÁskel i útsetningu sonar hans Jóns
Hlöðvers Áskelssonar.
Kristján gat ekki stillt sig um að ganga fram í salinn og faðma nokkra vini og ættingja
við fögnuð tónleikagesta. Hér faðmar hann móður sína, Fanneyju Oddgeirsdóttur, en
hann tileinkaði henni og minningu föður síns, Jóhanns Konráðssonar, söng sinn í Ave
María eftir Sigvalda Kaldalóns.
miða,“ sagði Sigríður Sigurvins-
dóttir.
Hreinn Pálsson
segist hafa
misst af tónleik-
um Kristjáns
fyrir rúmum
tveimur árum
og ekki ætlað að
láta það henda
sig í þetta sinn.
„Eg hef fylgst Iengi með Krist-
jáni og hann vex stöðugt sem
söngvari. Mér fannst mjög gam-
an að heyra lagið eftir Askel
Jónsson, en það er erfitt að taka
eitt fram yfir annað.“
Jakob Björnsson bæjarstjóri tók
í sama streng. „Mér fundust
þetta góðir tónleikar, eftir því
sem ég hef vit á og lag Askels
mjög fallegt.“
Jakob Björnsson.
„Þetta var alveg
dásamlegt,"
sagði Fjóla
Stefánsdóttir.
„Við Kristján
erum skóla-
systkin og ég
missi aldrei af
tónleikum með
honum, hvorki
hér eða í Aðal-
dal. Hann var
frábær og kór-
inn \ar aiveg
dásamlegur."
Fjóla Stefáns- .
dóttir. Anægðir
---- tónleikagestir
streymdu út af
fyrri tónleikunum og úti fyrir
biðu gestir þeirra næstu í langri
röð. Heima sátu svo eflaust
margir vonsviknir sem ekki náðu
í miða. HH