Dagur - 09.04.1998, Page 14

30 — FIMMTUDAGUR 9.APRÍL 1998
ro^tr
LÍFID í LANDINU
w
Líka presísfmm
Jóna Hrönn og Bjarni prédika í upphafi Þjóðhátíðar.
Jóna Hrönn Bolladóttir
er ekki bara prestur í
Vestmannaeyjum.
Hún gegnir einnig því
hlutverki að vera
prestsfrú því maður-
inn hennarerlíka
presturþar.
Nú stendur yfír stærsta hátíð
kristínna manna, Páskahátíðin,
þegar kristnir menn minnast písl-
argöngu Jesú Krists og fómar-
dauða. A hátíð sem þessari er
mikið að gera hjá prestastéttinni
sem stýrir helgihaldi kirkjunnar
þar sem þessara atburða er
minnst. I Vestmannaeyjum eru
tveir prestar, sr. Jóna Hrönn
Bolladóttir og sr. Bjarni Karlsson
og það vill svo til að þau eru hjón.
Gæfuspor að fara til Eyja
Jóna Hrönn er fædd í Hrísey,
dóttir séra Bolla Gústavssonar
og Matthildar Jónsdóttur, en
fluttist þaðan tveggja ára gömul
að Laufási við Eyjafjörð og bjó
þar hjá foreldum sínum þar til
hún fór að heiman til náms. I
guðfræðináminu kynntist hún
eiginmanni sínum Bjarna Karls-
syni. Þegar þau höfðu lokið námi
þurfti að taka ákvörðun um hvar
ætti að stíga fyrstu skrefín í
preststarfínu. Á þeim tíma losn-
aði Vestmannaeyjaprestakall og
þau drifu sig þangað.
„Það var mikið gæfuspor," seg-
ir Jóna. „I raun ætti það að vera
skylda í íslensku þjóðkirkjunni
að menn
færu út á
land í prests-
þjónustu.
Mér finnst
ég hafa tekið
út meiri
þroska þessi
sjö ár í Eyj-
um en alla
mína ævi.
Það er svo
margt sem
ég hef þurft
að takast á
við í mínu
starfí og það
hefur verið
hollt. Og ég
fæ seint
þakkað
Vesmanna-
eyingum hversu vel þeir tóku á
móti okkur hjónum og hversu
þolinmóðir þeir hafa verið gagn-
vart öllum okkar uppátækjum.
Það er einnig merkilegt að kynn-
ast samfélagi þar sem allt bygg-
ist upp á sjósókn og fiskvinnslu.
Hér hef ég svo sannarlega Iært
að bera virðingu fyrir öllum sem
vinna að þeirri atvinnugrein
sem ber uppi efnahag þessarar
þjóðar,“ bætir hún við.
Tveir prestar á sama heimili
- Hvernig er það að búa á heitnili
þar sem prestamir eru tveir, er
einhver frítími ?
„Það var sagt við okkur þegar
við fluttum til Eyja af „kollega"
okkar í prestastétt að annað-
hvort yrðum við snarvitlaus eða
hjónabandið færi út um þúfur
fyrst við ætluðum að þjóna sam-
an. Hjónabandið hefur aldrei
verið betra, en það er auðvitað
ekki á mínu valdi að dæma um
hitt,“ segir Jóna kankvís.
„Það hefur sína kosti og galla
að þjóna saman. Kostirnir eru
þeir að við eigum auðvelt með
að setja okkur í spor hvors ann-
ars og sýna hvort öðru skilning.
Við erum miklir sálufélagar.
Gallarnir eru þeir að við getum
ekki leyst hvort annað af í frí.
Preststarfíð er mjög krefjandi
starf og allt Ieggst þetta á eitt
heimili. Og svo er ég ekki bara
prestur, ég er líka prestsfrú,"
segir hún. „Ef ég hefði ætlað að
sinna því eins og móðir mín,
Matthildur Jónsdóttir og prests-
frúr þeirrar kynslóðar gera þá
væri ég löngu útbrunnin. Vest-
mannaeyingar hafa aldrei gert
kröfur á mig í einhverju
maddömuhlutverki."
Málþing um Þjóðhátíð
Á haustdögum hélt Jóna Hrönn
málþing í Landakirkju um Þjóð-
hátíð í Eyjum.
Málþingið þótti takast með
ágætum og voru menn ósparir á
að segja skoðun sína. Það kom á
annað hundrað manns og fólk
var sátt við framtakið. „Það sem
vakti okkur prestana til umhugs-
unar var að við uppgötvuðum að
kirkjan er dýrmætur vettvangur
til að ræða brýn samfélagsleg
málefni. Við fundum að þar
leggja menn frá sér vopnin og
eignast vilja til að ræða saman f
bróðerni. I kirkjunni erum við
jafningjar og þetta er sá vett-
vangur sem við eigum öll sam-
an,“ segir Jóna.
Fáskamir annatími
- Ntí hljóta páskamir að vera
annasamir hjá tveim prestum?
„Eg geri ekki miklar kröfur til
heimilishalds um hátíðar," segir
Jóna, „heldur reynum við sem
Qölskylda að vera saman í helgi-
haldinu og það er afar dýrmætt.
Við eigum þrjú yndisleg börn.
Elstur er Andri 15 ára, svo kem-
ur Matthildur 10 ára og yngstur
er Bolli Már 6 ára. Þessar elskur
eru aldar upp í kirkjunni frá
blautu barnsbeini. Þegar Bolli
Már var tveggja vikna mætti ég í
messu og predikaði. Það var á
boðunardegi Maríu. Hann Iá í
burðarrúminu og svaf vært í
kirkjubekknum meðan mamman
predikaði. Börnin hafa lært að
semja sig að hinu kirkjulega
andrúmslofti eins og ég gerði
sjálf í uppvextinum. Andri er t.d.
mikill gítarleikari og nú er hann
farin að þjóna í barnastarfinu
með okkur, mér til mikillar
gleði,“ segir Jóna.
- I Vestmannaeyjum er ekki
fermt á páskum. Afhverju ekki?
„Þegar við komum til Eyja
lögðum við til að fermingarat-
hafíiirnar færu fram eftir páska
og m.a. á Hvítasunnunni. Það er
skoðun okkar að þrátt fyrir að
fermingarnar séu mikilvægar og
yndislegar athafnir verður
boskapur páskanna að fá rými.
Vestmannaeyingar tóku þessari
breytingu vel. Á skírdagskvöld
minnumst við síðustu kvöldmál-
tíðarinnar í Landakirkju. Þá
neytum við altarissakramentis-
ins saman, afskrýðum altarið
með táknrænum
hætti, setjum á það
svart sorgarklæði,
róðukross og fimm
rauðar rósir sem
tákna fimm sár
Krists á krossinum.
Þannig minnumst
við þess með tákn-
rænum hætti að
Jesús gekk út í
garðinn Getsema-
ne, þar sem hann
hóf píslir sínar og
afskrýddist allri
mannlegri reisn.
Á föstudaginn
langa er guðsþjón-
usta þar sem fólk
úr Leikfélagi Vest-
mannaeyja les úr
Passíusálmunum og píslarsagan
er flutt í tali og tónum. Á páska-
dagsmorgni komum við saman í
kirkjunni og fögnum sigri Jesú
yfir dauðanum. Þegar guðsþjón-
ustunni er lokið og við höfum
neytt andlegrar fæðu, förum við
yfir í safnaðarheimilið og neyt-
um líkamlegrar fæðu saman.
Aldrei á árinu bragðast rún-
stykkin og kaffið eins vel og þá,“
segir Jóna.
-Hvaða skilaboðum vill klerk-
urinn koma til landsmanna á
páskahátíðinni ?
„Eg hvet fólk til að nota pásk-
ana til að þiggja lífíð. Upprisa
Jesú er staðfesting þess að Guð
stendur með okkur og vill að við
lifum lífi í fullri gnægð. Hann
hefur keypt okkur laus frá dauð-
anum yfir til lífsins með dauða
sonar síns. Það er einfaldlega
Iffsspursmál hverjum manni að
taka við þessari gleðifrétt í trú
og gera sigur Jesú að sínum
sigri.“ -vs
og
LANDSPITALINN
.. í þágu mannúðar og vísinda...
Líknardeild í Kópavogi
Fyrirhugað er að opna líknardeild við Endurhæfingar-
hæfingardeild Landspítalans í Kópavogi síðar á þessu ári.
Deildin er ætluð sjúklingum með ólæknandi og langtgengna sjúk-
dóma sem þurfa á líknarmeðferð að halda. Fyrirhugað er að deild-
in verði 12-14 rúma legudeild og dagdeild.
Hlutverk yfirmanna deildarinnar verður m.a. að byggja upp og
þróa líknardeildina, stjórnun starfsmanna, bera ábyrgð á fræðslu
og gæðamati.
Staða yfirlæknis er laus til umsóknar (100% starf). Æskilegt er
að umsækjendur hafi sérfræðiviðurkenningu í krabbameins-, end-
urhæfingar- eða taugalækningum og reynslu af líknarmeðferð.
Ætlast er til þátttöku í kennslu og rannóknum.
Umsóknir með upplýsingum um nám, fyrri störf og reynslu af
kennslu og vísindastörfum sendist á eyðublöðum stöðunefndar til
Gísla Einarssonar, forstöðulæknis Endurhæfingar- og hæfingar-
deildar, sem veitir nánari upplýsingar í síma 560 1430 eða 560
2700.
Mat stöðunefndar byggist á innsendum umsóknargögnum. Launa-
kjör samkvæmt fastlaunasamningi Læknafélags íslands. Umsókn-
arfrestur er til 5. maí 1998.
Staða hjúkrunardeildarstjóra er laus til umsóknar (100%
starf). Umsækjendur skulu hafa a.m.k. 5 ára starfsreynslu í hjúkr-
un, reynslu í stjórnun starfsmanna og nauðsynleg er reynsla í
hjúkrun krabbameinssjúklinga. Æskilegt er að umsækjendur hafi
meistaragráðu í hjúkrun. Umsækjendur þurfa að geta hafið störf
sem fyrst eða eftir nánara samkomulagi.
Umsóknir berist skrifstofu hjúkrunarforstjóra fyrir 5. maí 1998.
Nánari upplýsingar gefa Sigríður Harðardóttir, hjúkrunarfram-
kvæmdastjóri Endurhæfingar- og hæfingardeildar Landspítalans í
Kópavogi, s. 560 2700 og Anna Stefánsdóttir, hjúkrunarforstjóri, í
síma 560 1000.
Laun samkv. gildandi samningi viðkomandi stéttarfélags og
fjármálaráðherra.
Umsóknareyðublöð fást hjá starfsmannahaldi Ríkisspítala,
Þverholti 18 og í upplýsingum á Landspítala.
Öllum umsóknum verður svarað þegar ákvörðun um
ráðningu hefur verið tekin.