Dagur - 25.07.1998, Síða 19

r
LAUGARDAGUR 2 S . J Ú L í ' Í 9 9 8 - 35
LÍFIÐ í LANDINU
LAND 06
ÞJÓÐ
Kvígukeppnin. Um sl. helgi fór fram á Sel-
fossi keppni þar sem leitt var til lykta hver
væri fallegasta kvíga landsins. Hvaða heitir
kvígan sú sem var dæmd lukkudrottningin;
það er fallegasta kvíga keppni þessarar?
Virkjunarframkvæmdir. Vegna stóriðju-
framkvæmda liggur nú mikið á að raforku-
framleiðsla í landinu aukist í næstu framtíð.
Þess vegna meðal annars er unnið að fram-
kvæmdum við Sultartangavirkjun. Hvenær er
áformað að hún komist í gagnið?
1. Hvar á landinu er Upsa-
strönd?
2. Fyrir um fimmtán árum
var reist steinullarverk-
smiðja á Sauðárkróki, sem
er eitt öflugasta fyrirtæki
þess bæjar. En það var
ekki einsýnt að verksmiðj-
an risi á Króknum. Lengi
börðust talsmenn annars
landshluta að fá hana til sín. Hverjir voru
það og hver var staðurinn sem þeir buðu
fram?
3. Hvar á landinu er Línakradalur?
4. Hvert var hið gamla kjördæmi Asgeirs As-
geirssonar, síðar forseta Islands, þegar
hann sat á Alþingi fyrir Aiþýðuflokkinn á
fjórða og fimmta áratug aldarinnar?
5. Hvar var það á Iandinu sem sá danski
ijölvörukaupmaður Lefolii bjó forðum
daga - sem í dag er endurborinn í líki
kaffihúss á þessum stað sem við hann er
kennt.
6. Hvað heitir nýskipaður sýslumaður Akur-
nesinga, sem áður vermdi stól yfirvalds
Strandamanna?
7. Um komandi helgi verður í kauptúni á
Austurlandi haldin hátíðin Franskir dagar.
Er það vel við hæfi, enda er margt í þessu
kauptúni sem minnir á veru franskra sjó-
manna þar snemma á öldinni; svo sem
grafreitur þeirra og spítali. Hvert er kaup-
tún þetta?
8. Hvar á landinu eru Mánárskriður?
9. í vikunni var greint frá ferð vísindamanna
út í Surtsey sem þar dveljast nú við rann-
sóknir. Yfirumsjón með rannsóknum þess-
um og umsjón og eftirlit með eynni hefur
Surtseyjarfélagið. Hver hefur lengst af
verið formaður þess?
10. Hvar á landinu er Skagijörðsskáli.
Sigurður Bogi
Sævarsson
skrifar
Ifið hljómborðið. Jakob Frímann Magnús-
son er kappi sá sem hér sést við hljómborð-
ið. Hver var afi hans og nafni og hvaða starfi
gegndi hann?
Sögustaður á Suðurlandi. Hver er sá
frægi sögustaður á Suðurlandi sem hér sést
og hver var kappinn sá sem þar bjó á sögu-
öld?
Sérstæð kirkja. Hvar á landinu er þessi
sérstæða en samt býsna fallega kirkja sem
hér sést á mynd. Og jafnframt - hvert er
kauptúnið sem hún stendur skammt frá?
Svör:
* Það var kvígan Signý frá Signýjarstöð-
um sem bar sigur úr bítum í fegurðar-
samkeppninni á Selfossi um Iiðna
helgi.
* Aformað er að Sultartangavirkjun
verði komið í full not eftir um það bil
eitt ár.
* Jakob Frímannsson, kaupfélagsstjóri á
Akureyri, var afi Jakobs Magnússonar,
sem nú er búsettur í Bretlandi þar sem
hann starfar meðal annars við tónlist
og margmiðlun ýmiskonar.
* Sögustaður sá sem hér sést er Hlíðar-
endi í Fljótshlíð, þar sem Gunnar Há-
mundarson bjó forðum daga.
* Kirkjan sem hér er spurt um er
Skeggjastaðakirkja, sem stendur
skammt frá Bakkaíjarðarkauptúni.
1. Upsaströnd er norðan Dalvíkur og nær
út að Olafsfjarðarmúla.
2. Það voru Sunnlendingar sem börðust
fyrir því að fá steinullarverksmiðju til
sín, sem var ætlaður staður í Þorláks-
höfn.
3. Línakradalur er í V-Húnavatnssýslu,
sunnan undir Vatnsnesfjalli. Er mýr-
Iendur og grösugur. „Nafnið bendir á
línrækt til forna, en tilgáta er um að
fífubreiður í dalnum hafi minnt land-
námsmenn á línakra í heimalandi
sínu,“ segir í Vegahandbókinni.
4. yestur-fsaíjarðarsýsla.
5. A Eyrarbakka.
6. Ólafur Þór Hauksson heitir nýskipað-
ur sýslumaður á Skaganum.
7. Kauptúnið sem hér er spurt um er Fá-
skrúðsfjörður.
8. Mánárskriður eru á leiðinni til Siglu-
fjarðar, skömmu áður en komið er að
Strákafjalli og vestari gangamunna
Strákaganga.
9. Steingrímur Hermannsson, hinn eini
og sanni.
10. Skagfjörðsskáli er skáli Ferðafélags
íslands í Þórsmörk.
Fluguveiöai að sumrl (77)
Rétta
fhigan
Flugan sem hann tekur. Hún er rétta
flugan. En hver? Eg finn það á mér að ég
er smám saman að verða kröfuharðari í
hennar garð en ég var.
Kröfuharðari í garð flugunnar sem
hann tekur? Já, ég vil að hann taki hana
látlaust og linnulaust, alveg villt og galið,
sé á í hveiju kasti. Það er rétta flugan.
Þegar ég er búinn að finna hana þarf ég
ekki að kasta lengur.
Nú er ég reyndar aðeins að tala um sér-
stakar aðstæður. Mér dettur ekki í hug að
ganga með því hugarfari að þekktri lax-
veiðiá að nú þurfi ég að gera allt vitlaust í
hylnum. Eða þegar ég fer í urriða í
straumvatni, sjóbirting að hausti, eða
aðra sambærilega veiði. Stundum vill
reyndar svo til að maður lendir í því að
lax, urriði eða sjóbirtingur taka viðstöðu-
laust einhverja tiltekna flugu. Það er
gaman þegar það er, en maður gerir ekki
út á slíkt.
Eg er frekar að tala um vatnableikjuna.
Þegar hún er úti um allt og alveg vitlaus í
æti. Eg er farinn að finna fyrir vaxandi
þörf fyrir að hitta nákvæmlega á það sem
hún vill. ViII vill vill. Ekki bara stundum,
heldur alltaf. Því þá hefur maður sannað
sig sem ansans ári klókan kall.
Ganian gaman
Einn sunnudagsmorgun í sumar reis ég
mjög árla úr rekkju, skyggndist út yfir
vatn og dýrðin dýrðin söng í hjarta. Logn,
sól yfir austurfjöllum, fiskur að
vaka um allt. Eg skvetti köldu
vatni yfir hausinn og gekk út,
beint á aðalstaðinn þar sem girð-
ing kemur útí vatnið og svo virðist
sem kaldar lindir spretti upp að-
eins utar - þar er bleikjan oft, og
nú var hún að vaka.
Ein af traustari bleikjuflugum
þessa sumars hefur mér sýnst vera
peacock, en hnýtt með kúluhaus.
Eg vel bogna öngla, jafnvel örlítið
snúna (emerging nymph - eins og
það heitir á pakkanum), og á þessa
flugu set ég lítið rautt skott. Bleikja og
urriði falla fyrir henni. Hún Iíkir ekki
eftir neinu sem fiskurinn étur, en er
áberandi aðlaðandi fyrir skynfæri silunga.
Maður getur stundum veitt vel á hana.
Og ég byrjaði á að taka fisk.
Síðan gerðist það sem oft gerist. Fiskur
um allt vatn, að éta, það sýndu hringir á
yfirborðinu, en treg taka. Eg skipti yfir í
aðra flugu sem oft reynist vel, Watson
fancy með silfruðum kúluhaus og hvítu
baki. Einu sinni veiddi ég á hana þarna á
þessum stað, svo vel að nærstaddur veiði-
maður hristi hausinn og skildi ekki hvers
konar galdramaður væri á ferð. Kom og
spurði hvaða undur væri í gangi. Nú
gerðist ekki neitt, nema ég tók einn fisk,
og varð lítið var.
Morgunninn gæti liðið við mikinn
fuglasöng en litla veiði ef svona héldi
áfram. Eg næði kannski nokkrum fiskum.
En það voru hringir um allt vatn.
Náttúruval
Við svona aðstæður er mikilvægt að
greina á milli flugna sem kallast eftirlík-
ingar, og hinna sem eiga einkum að vekja
athygli. Utlendir veiðimenn sem ég hef
spjalfað við gera stóran greinarmun.
„Attractor-flies“ vekja athygli, og gagnast
vel þegar fiskurinn er á góðri hreyfingu
og étur eitt og annað. Við vitum líka að
fiskurinn er oft tækifærissinnaður, og til-
búinn að taka hliðarbeygju ef hann sér
glampa á kúluhaus eða grilla í rautt skott.
Eftirlíkingarnar, hins vegar, reyna að
herma sem mest eftir því sem fiskurinn
étur. Stundum er hann svo einhæfur í
Sú sem hann vildi.
vali sínu að ekkert kemst að nema ein
hugsun: þessi lirfa. Ekkert annað. Sem
þýðir á okkar máli: þessi fluga, hún er sú
eina sem hann vill vill vill.
Fór að leita
Eg fór sem sagt að róta í boxinu mínu
þennan fagra dag. Eg var kominn að
þeirri niðurstöðu að fiskurinn væri mjög
einsýnn þessa stundina, og þótt einn og
einn rækist á aðlaðandi kúluhaus, þá
sýndi athafnasemin undir yfirborðinu að
flugan sem hann vildi væri önnur.
Eg rölti utar, fór inn með vík þar sem
mér sýndist mikið af fiski. Óð varlega út
og fann stein til að standa á. Þegar gár-
urnar hurfu sá ég langt niður í vatnið og
út. A stöku stað komu hringir. Það voru
ekki fiskar að éta á yfirborðinu, heldur
gerðu hringina með snöggum hreyfingum
rétt undir vatnsborðinu. En svo sá ég
meira. Fullt af fiskum sem syntu um og
hömuðust við að éta - voru eins og hæn-
ur eftir fóðri - en gerðu enga hringi, því
þér lágu aðeins dýpra. Það var bara einn
og einn sem gerði hring, hinir voru á
fleygiferð niðri; þarna var sem
sagt mun meiri fiskur en hringirn-
ir sýndu, og mun stærri veisla í
gangi en mig hafði órað fyrir.
Stundum sá ég 4-5 bleikjur í einu
rétt við tærnar, og samtímis
nokkra hringi utar. Og heppinn
var ég. Fyrsta flugan sem ég setti
undir leitast við að Iíkja eftir
grænum flugnalirfum. Hún er vel
þekkt í Elliðavatni, númer 14,
með grænan búk, vafin fínum
gylltum þræði með peacock Ijöð-
urstaf lyrir vænghús. Akaflega
einföld. Og árangursrík. Þennan morgun.
Nú var á í hverju kasti.
Þetta var flugan
Þetta var flugan sem fiskurinn vildi vildi
vildi. Eg kastaði á hringina, og oftast lið-
ur 5-10 sekúndur áður en taka kom,
stundum minna, stundum meira. Ef ég
náði að draga fluguna í sjónfæri, sem
gerðist oftast vegna þess að ég missti fisk,
þá sá ég hvernig bleikjurnar komu aðvíf-
andi, munnarnir opnuðust og lokuðust
þar sem þær syntu með stuttum rykkjum,
um leið og þær spændu í sig lirfur. Svo
sáu fiskarnir fluguna, ögn stærri en það
sem þeir voru að éta, og risu rólega og
fumlaust beint í bana og tóku. Þetta var
feiknagaman. Og loks það sem ég hef
aldrei lent í áður. Flugan kom inn yfir
grunnt vatnið, ég stóð á steini og sá hana
vel. Þrjár bleikjur sáu hana jafn vel.
Komu hver úr sinni áttinni og bókstaflega
slógust um að fá að taka hana. Sú
„heppna" varð heldur \itlaus þegar ég brá
við, en svei mér þá, ég er ekki frá því að
einhver aulasvipur hafi komið á hinar
tvær!
Þá getur maður hætt
Eg tók 12 í viðbót við hinar tvær, þá
hætti ég, var búinn að fá nóg og fór út í
móa og lagði mig. Þetta sýndi vel hvers
vegna maður á kannski ekki að sætta sig
bara við sæmilega veiði, þegar maður get-
ur Ieitað aðeins betur og fengið stórveiði.
Ekki það að maður vilji stórveiði. En það
er óneitanlega gaman að plata fiskana
svona rækilega. A heimavelli.
FLUGUR
Stefán Jón
Hafstein
skrifar