Dagur - 21.11.1998, Blaðsíða 19

LIFIÐ I LANDINU
LÁ'ÚÖARDAtíÚR í'l. NÓX?EMBÉR 1998 - 35
1
A
Flokksþingið. í gær hófst flokksþing Fram-
sóknarflokksins á Hótel Sögu - og stendur
fram á sunnudag. Hver eryfirskrift flokksins
að þessu sinni og hverjir eru í framboði til
embættis varaformanns?
í byrjun bókatíðar. Jólabækurnar streyma
nú á markaðinn, hver af annarri, og verður
ekki séð hverja þeirra mætti vanta. Hér er
spurt hvað heitir skáldsaga sú sem Einar
Kárason sendir frá sér fyrir þessi jólin, hver
er ævisöguritari Steingríms Hermannssonar
og sögu hvaða embættismanns og ólíkinda-
tóls, sem lést fyrir bráðum þrjátíu árum, ritar
Jakob Ásgeirsson?
Fiðluleikarinn. Guðný Guðbjörnsdóttir
sýndi snilldartök þegar hún lék á tónleikum í
Grímsey í síðustu viku. Með hvaða hætti
rekur Guðný ættir sínar tii eyjunnar, hvaða
starfi gegnir hún í tónlistinni og hver er eig-
inmaður Guðnýjar, einnig landsþekktur tón-
iistarmaður?
Nýi löggubílinn. Lögreglan á Akureyri fékk
í síðustu viku afhentan spánnýjan löggubíl,
sem Úlafur Ásgeirsson aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn stendur hér við. En hver eryfirlög-
regluþjónn á Akureyri, hver lögreglustjóri og
hver ríkislögreglustjóri?
Tónlistarmaður og listmálari. Gylfi Ægis-
son hefur víða komið við um dagana sem
tónlistarmaður, en ekki síður sem listmálari.
Gylfi var lengi búsettur í Eyjum, en býr nú í
Hafnarfirði. - En hvar á landinu er hann
fæddur og uppalinn.
1. Hvar á landinu er bærinn
Loftsalir - og fyrir hvað er
hann kannski þekktastur?
2. Hver var kona fyrsta land-
námsmanns Islands, Ing-
ólfs Arnarsonar?
3.Sigríður Anna Þórðardóttir
lenti í þriðja sæti í próf-
kjöri sjálfstæðismanna á
Reykjanesi sem haldið var
um síðustu helgi. Hvaðan
af Iandinu er Sigríður upp-
runnin - og hvar bjó hún
um nokkurra ára skeið
áður en hún fluttist í Mosfellsbæ?
4. Náttúrufræðistofnun Islands var á dögun-
um afhent jörð í Ölfusi, fyrrum kirkjustað-
ur og prestssetur, en lendur hennar eru
þekktar fyrir fjölskrúðugt fuglalíf. Er stofn-
uninni mikill akkur í þessari jörð meðal
annars fyrir þeirra hluta sakir. Hver er
þessi jörð?
5. Hvaðan af Iandinu er upprunnin er sú
fræga Arnardalsætt, sem sögð er Qölmenn-
asta ætt landsins?
ó.Hvar á landinu er Hólshyrna?
7. Hver er hálsinn sem skilur sundur Eyja-
íjalla- og Mýrdalsjökla, en þar um er vin-
sæl gönguleið frá Skógum undir E)jafjöll-
um og niður í Þórsmörk?
8. Hvar er Þingey, eyjan sem hinar víðfeðmu
Þingeyjarsýslur eru kenndar við.
9. Hvar eru dalir tveir sem eru á Eyjafjarðar-
svæðinu; Skíðadalur og Sölvadalur.
10. Spurt er um þekkta fslenska hljómsveit,
sem starfaði frá því laust fyrir 1950 og
fram til um 1960. Hljómsveitarstjórinn lék
á saxafón, en við nafn hans var sveitin
kennd. Þessi maður hefur lengi rekið versl-
un f Reykjavík, m.a. með Iaxveiðiflugur.
Hver var hljómsveitin?
Svör:
* Vertu með á miðjunni er yfirskrift þingsins að
þessu sinni. Það eru þau Siv Friðleifsdóttir og
Finnur Ingólfsson sem keppa um formannssæt-
ið að þessu sinni.
* Saga Einars Kárasonar er Norðurljós, Dagur B.
Eggertsson skrifar sögu Steingríms Hermanns-
sonar og það er saga Péturs Benediktssonar
bankastjóra, sendiherrra og þingmanns, sem
Jakob Ásgeirsson ritar?
* Guðný rekur ættir sínar til Grímseyjar með
þeim hætti að þar var afi hennar, Matthías Egg-
ertsson, prestur frá því skömmu fyrir aldamót
og fram til um 1940. Guðný er konsertmeistari
Sinfóníuhljómsveitar Islands og eiginmaður
hennar er Gunnar Kvaran sellóleikari.
* Yfirlögregluþjónn á Akureyri er Daníel Guð-
jónsson, lögreglustjóri er sýslumaðurinn Björn
Jósep Arnviðarson og Haraldur Johannessen er
ríkislögreglustjóri.
* Gylfi Ægisson er fæddur og uppalinn á
Siglufirði.
1. Bærinn Loftsalir er í Dyrhólahverfi í Mýrdal, en
hann er kannski þekktastur fyrir að þar var um
áratugi veðurathugunarstöð og skeyti þaðan
voru lesin í útvarpi daglega.
2. Kona Ingólfs Arnarsonar var Hallveig Fróða-
dóttir.
3. Sigríður Anna Þórðardóttir er upphaflega Sigl-
firðingur. Hún bjó um nokkurra ára skeið í
Grundarfirði, eða þar til hún fór í Mosfellsbæ
með fjölskyldu sinni.
4. Arnarbæli í Ölfusi.
5. Arnardalsætt er upprunnin frá bænum Fremri-
Arnardal við Isafjarðardjúp.
6. Hólshyrna er í Siglufirði, austanmegin fjarðar,
og gnæfir yfir Sigluflarðarkaupstað.
7. Fimmvörðuháls.
8. Þingey er lítil eyja í Skálfandafljóti, þar sem
fljótið rennur austan við Fremstafellsskóg.
Einnig má segja að eyjan sé ekki langt ofan við
brúna yfir fljótið, sem tengir saman Kinn ogAð-
aldal.
9. Skíðadalur gengur inn af Svarfaðardal og Sölva-
dalur inn af Eyjafirði sjálfum, í Eyjaljarðarsveit,
nærri bænum Gnúpufelli.
10. Hljómsveitin var K.K. sextettinn.
PS.Sú villa var í sfðasta þætti að sagt var að
fyrirmyndirnar í vaxmyndasaftiinu sem Is-
landsbersi gaf Þjóðminjasafninu hefðu verið
ráðherrar Nýsköpunarstjórnarinnar. Hið
rétta er að þetta voru ráðherrar utanþings-
stjórnarinnar, sem var við Iýði við Iýðveldis-
stofnunina, auk nokkurra annarra stjórn-
málamanna sem voru í fararbroddi á þessum
tíma, að viðbættum nokkrum erlendum
mönnum.
LAND OG
ÞJÓD
Sigurður Bogi
Sævarsson
skrifar
Fluguveiðar að vetri (94)
Það liggur í
drættinum
FLUGUR
Ég á einn góðan veiðistað. Til að fá fisk-
inn til að taka þarf ég að standa í „ná-
kvæmlega sömu sporum og síðast“. Það
er alltaf hátíðleg stund þegar ég tek miðið
og kem mér kyrfilega fyrir í fyrri fótspor-
um í grasinu, þar sem ég stóð kannski
síðast fyrir ári. Síðan þarf ég að kasta
langt út, með sökklínu, aðeins uppfyrir
mig, láta hana sökkva vel. Svo kemur
töfrastundin: ég lygni augunum
eins og tígrisdýr, verð álútur og
einmitt á því augnabliki sem ég
trúi að sé rétt tek ég fluguna til
mín með nákvæmlega sama að-
drætti og síðast. Síðast þegar
fiskur tók hjá mér þarna. Þeir
hafa nefnilega komið nokkrir frá-
bærir með einmitt þessari sömu
aðferð. Nákvæmlega sömu aðferð.
Þangað til í sumar.
Aðferðin klikkaði. Ég varð ögn
vonsvikinn. Spáði í hvort straum-
urinn væri eitthvað öðruvísi en
venjulega. Tók lokakast. Um leið og línan
lenti ákvað ég að rétt væri að færa sig
nokkrum skrefum ofar og prófa þannig.
Gekk af stað og dró línuna á eftir mér.
Bang! Stöngin Iá flöt og stærðar fiskur
stökk með fluguna í kjaftinum.
Seinna um daginn endurtók ég leikinn.
Hlustað á sjálfan sig
Veiðimenn ættu kannski að hlusta betur
á sjálfa sig. Hversu oft hefur maður ekki
heyrt einhvern
segja frá því að
hafa verið að
veiðum heila
vakt án þess að
fá högg. Síðan
þegar lokakastið
hafi verið tekið
og maður sé
endanlega búin
að gefast upp,
byrjaður að
draga línuna inn
á hjólinu...
bingó!
Þá tekur
hann. Maður
var búinn að
prófa allt. Nema
þetta síðasta.
Hraðan jafnan
inndrátt á hjól-
inu. ----------------
Ég man alltaf
eftir fiskinum sem ég varð dálítið sár út í.
Hálfpartinn skammaðist mín fyrir hann.
Var húinn að veiða allan morguninn í for-
kunnarfögru veðri - án þess að verða var.
Var með Black Ghost, hnýtta með
matuka aðferð. Sól í heiði. 20 stiga hiti.
Kastaði og Iét reka. Gafst upp, snéri við
og öslaði röskum skrefum í land með
stöngina reidda um öxl. Þá kom takan.
Já, ég varð eiginlega ögn fúll. Maður vill
ekki veiða fisk sem maður snýr baki í. En
þetta var drátturinn sem virkaði.
Þessar sögur segjum við. En hlustum
við á þær? Við erum í raun að segja frá
því að við höfum ekki hegðað okkur rétt
við veiðarnar allan daginn. Svo slysumst
við á eitthvað annað en það hefðbundna,
eiginlega hættir að veiða. Þá komi fiskur.
Þurrflugur
í sumar vorum við tveir félagar við fagurt
bleikjuvatn. Félaginn var að skemmta sér
að kasta á nokkrar bleikjur sem hann sá
skammt undan landi. Þær litu ekki upp.
Ég var í einhverju óstuði hinum megin
við víkina. Þurrflugurnar mínar flutu svo
fallega, en engin taka var. Ég dró þær svo
faglega undir yfirborð, rétt undir báruna.
Ég lét þær skauta svo unaðslega um logn-
kyrra spegla. Ekki bofs. Félaginn hinum
megin kastaði. Nú misheppnaðist kast.
Hann dró hratt inn til að hitta betur. Um
leið rauk bleikja upp og hentist á
fluguna. Þetta endurtók hann. Og
af því að hann er frómur félagi
kallaði hann yfir til mín og lét
þessar merkilegu upplýsingar í té.
Ég dró fluguna hratt inn eins og
mér lægi á að koma mér í kaffi.
Þið vitið hvað gerðist.
Stefán Jón
Hafsteín
skrifar
Ekki lengi
Þetta með þurrfluguna og hraða
kæruleysislega „ég er búinn að
gefast upp og er farinn - bless fisk-
ar“ inndráttinn, entist ekki lengi. Nokkr-
ar mínútur. Þá hættu þær að taka. Alveg.
En í millitíðinni voru nokkrar ansi
skemmtilegar tökur.
Þá riíjaðist upp saga sem náungi sagði
mér úr Norðurá í sumar. Um aðferð sem
stundum virkar vel í Borgarfjarðaránum,
því svipað hef ég heyrt, en aldrei prófað, í
Grímsá. Sagan var um að kasta flugunni
og byrja að draga hana inn eins hratt og
mögulegt er um leið og hún lendir. Sumir
kasta flug-
unni og
stinga svo
stönginni í
handarkrika,
draga inn
með báðum
höndum.
Þetta er eins
og breski
veiðimaður-
inn skrifar í
„Salmon,
trout and sea-
trout" ekki
mjög elegant
aðferð. En
hún virkar.
Þessi veiði-
maður hafði
nefnilega lent
í því sama og
við félagar
gerum oft, í
Vatnsdalsá. Hann var að færa sig milli
staða, dró inn á hjólinu - hratt, jafnt og
þétt - og þá loks kom taka. Síðar um
daginn ákvað hann að taka beggja handa
bragðið. Kastaði langt út, stakk stönginni
í handakrikann og dró með báðum hönd-
um til að fá löng og jöfn tog í fluguna.
Hann segir að þetta sé talsvert stundað í
bresku vötnunum. Og virkaði á bleikjuna
okkar. Hún var á um leið í Vatnsdalsá.
Ef madur...
Við erum gjarnir á það veiðimenn að fylla
boxin af flugum. Mörg box, margar
stærðir, litbrigði jarðar hrópa á mann
þegar þessi undur ljúkast upp. Ef við
værum jafn fjölbreyttir í veiðiaðferðum
og við erum í flugnavali? Skiptum jafn oft
um kastlag og inndrátt og við skiptum
um flugu?
Þá værum við ekki jafn vitlausir og við
erum.
Breski veiðimaðurinn náði þessum úr Vatnsdalsá með
óheðbundinni aðferð.