Dagur - 19.03.1999, Blaðsíða 4

20-F 0 S T U DAGU R 19. MARS 1999
rD^ur
LÍFIÐ í LANDINU
Ályktun Sjálfstæðis-
flokksins um sjávar-
útvegsmál verður vissu-
lega talin söguleg. Ekki
fyrst og fremst afþví að
hún væri svo djúp og
viturleg í sjálfu sér, og
heldur ekki afþví að hún
opnaði svo óvæntar dyr
til sátta um sjávarútvegs-
mál þjóðarinnar - eins
og ritstjórar Morgun-
biaðsins virtust til dæmis
staðránir I að ímynda sér.
Söguleg varð hún ein-
faldlega afþvíþað er
alltafsögulegt að sjá
stórt stórt fjall taka jóð-
sótt - og svo fæðist
svona agnarpínuöggulítið
músarkríli.
Ahersla lögö á að
áhersla verði lögð
á áhersluatriði...
vægt að við endurskoðun laga um fisk-
veiðistjórnun, sem Alþingi hefur ákveðið
að fram fari, verði farið ítarlega yfir öll
ágreiningsefni og allar hugmyndir til
breytinga."
Haus ihaldsms lagður í bleyti
Er þetta nú ekki alveg frábært?! Dirfskan
og þokkinn, maður! Alþingi er búið að
ákveða að fram fari endurskoðun laga um
fiskveiðistjórnun, og þúsund manna
Iandsfundur stærsta stjórnmálaflokksins í
landinu leggur höfuðið í bleyti um hvern-
ig sú endurskoðun ætti að vera. Jú - eftir
mikil heilabrot er niðurstaðan sú að rétt
sé að fara ítarlega yfir öll ágreiningsefni.
Söguleg niðurstaða hjá stærsta stjórn-
málaafli þjóðarinnar!En fyrirgefiði - stóð
kannski eitthvað annað til? Atti þá
kannski ekkert að fara ítarlega yfir öll
ágreiningsefni þegar Alþingi endurskoð-
aði lögin - var það ekki fyrr en núna að
Sjálfstæðisflokkurinn fattaði uppá þessari
snjöllu leið? Er það þess vegna sem Davíð
telur ályktunina munu verða sögulega, og
Mogginn fagnar svo mjög? Hafði engum
dottið þetta í hug áður?Reyndar minnir
þessi stórkostlega niðurstaða allra heila-
brota Sjálfstæðisflokksins mig ekki á neitt
annað en ályktanir landsfunda Sjálfgræð-
isflokksins sem haldnir voru í ríkinu
Matthildi íyrir bráðum þrjátíu árum.
Sjálfgræðisflokkurinn í Matthildi hélt
nefnilega líka glæsilega landsfundi þar
sem ályktað var um helstu þjóðþrifamál,
og niðurstöður þar voru álíka djúpar og
þessar - sem sé þær helstar að áhersla
skyldi lögð á að áhersla yrði lögð á
áhersluatriði. Er Davíð Oddsson alveg
búinn að gleyma Sjálfgræðisflokknum í
Matthildi, eða er hann kannski enn að
grínast þegar hann segir landsfundi Sjálf-
stæðisflokksins að það sé söguleg niður-
staða að flokkurinn þeirra hafi samþykkt
að leita opnum huga að lausnum sem
auki sátt og stuðli að betri árangri, „skoð-
að verði hvort gera þurfi“, og svo fram-
vegis, og loks að farið ítarlega yfir ágrein-
ingsefni?Ja, bittinú, sagði kellíngin.
Blásaklaus varaformaður
Margnefndur stærsti stjórnmálaflokkur
landsins heldur fund. Hann fer fram í
sátt og eindrægni eins og ævinlega, enda
er náttúrlega alltaf hægt að taka bara raf-
magnið af ræðumönnum sem ekki kunna
handritið sitt og eru með leiðindi. Það fá-
ránlega mál - sem ekki var sagt frá í
Morgunblaðinu - er reyndar nærri
skuggalegur vottur um eitthvað í hinu
nýja eðli Sjálfstæðisflokksins sem ég held
að hann afi minn hefði varla kannast við
á sínum tíma. En að öðru Ieyti fór fund-
urinn altso fram í sátt og eindrægni. Svo
mikilli sátt og eindrægni að þegar birtist
ein blaðagrein þar sem gert var obboðlítið
en ákaflega elskulegt grín að þeim sam-
kundum sem landsfundir Sjálfstæðis-
flokksins eru, þá túlkaði nýkjörinn vara-
formaður flokksins þá grein þannig að
hún hefði einkennst af heift og illgirni í
garð flokksins.Heift og illgirni! Mikið
óskaplega hlýtur Geir Haarde alltaf að
hafa lifað í vernduðu umhverfi, úr því
hann heldur að þessi blaðagrein hafi ver-
ið uppfull með heift og illgirni! Mamma,
mamma, mamma, hann er að stríða mér!
Það er vonandi að Davíð veiti þessum
nýja varaformanni sínum fljótlega
kennslustund í heift og illgirni, úr því
hann gengur svo bláeygur út í Iífið, þó
kannski eigi maður helst að óska þess að
svona sakleysingi þurfi aldrei að klifra
upp úr sandkassanum.
Hverjir þurftu að slá af?
En Davíð sjálfur? Hvað var hann að
pæla? Hann sagði við umræður um þessa
mögnuðu ályktun Iandsfundarins að aug-
Ijóst væri að ýmsir hefðu slegið af sínum
sjónarmiðum, og landsfundinum bæri að
taka tillit til þess. Stimpla hér, samþykkja
þar, rétta upp hönd, hrópa húrra! En
hveijir skyldu nú hafa þurft að slá af
hvaða sjónarmiðum? Þeir Sjálfstæðis-
menn sem töldu að þegar Alþingi endur-
skoðaði fiskveiðistjórnunarkerfið ætti alls
ekki að fara yfir öll ágreiningsefni? Slógu
þeir af hjá íhaldinu, til að tryggja þessa
sögulegu ályktun? Eða voru það kannski
þeir sem vildu leita leiða til að auka deil-
ur og ofveiði? Tókst Davíð um síðir að
berja þá til hlýðni við ályktun sína? Nei -
sennilega þurftu menn helst að slá af
sjónarmiðum sínum þegar um var að
ræða þá setningu að „skoðað yrði hvort
gera þurfi“. Þar sagði Mogginn að greidd
hefðu verið atkvæði og 52 hefðu viljað að
„skoðað yrði hvort gera þurfi“ en 30
hefðu verið alveg á móti því.Var nema
von að Davíð væri snortinn? Og lands-
fundurinn hrifinn af þessu skarplegu
ályktun sinni? „Leitað opnum huga að
Iausnum og skoðað verði hvort gera þurfi
og farið yfir öll ágreiningsefni." Þetta er
framlag Sjálfstæðisflokksins til mesta
deiluefnisins í íslensku samfélagi. Svei
mér ef mér segir ekki svó hugur um að
þessi ályktun verði einhvern tíma talin
söguleg!
Pistill llluga varfluttur í morgunútvarpi
Rásar 2 t gær.
„Mér segir svo hugur um
að þessi ályktun verði ein-
hvern tíma talin söguleg."
Ég á hér við ályktun
landsfundar Sjálfstæðis-
flokksins um sjávarút-
vegsmál, en það voru
reyndar ekki mín orð að
sú ályktun yrði einhvem
tíma talin söguleg; það
voru orð formanns flokks-
ins, Davíðs Oddssonar, og
hann lét þau falla í ræðu
um þessa ályktun. Það
gleður mig mikið að geta nú glatt Davíð
með því að hann hafði í þetta sinn eins og
ævinlega rétt fyrir sér, og ályktun Sjálf-
stæðisflokksins um sjávarútvegsmál verð-
ur vissulega talin söguleg - bara miklu fyrr
en Davíð hafði órað fyrir. Hún varð sögu-
leg um leið og hún var fest á blað. Ekki
fyrst og fremst af því hún væri svo djúp og
viturleg í sjálfu sér, og heldur ekki af því
hún opnaði svo óvæntar dyr til sátta um
sjávarútvegsmál þjóðarinnar - eins og rit-
stjórar Morgunblaðsins virtust til dæmis
staðráðnir í að ímynda sér. Söguleg varð
hún einfaldlega af því það er alltaf sögu-
Iegt að sjá stórt stórt fjall taka jóðsótt - og
svo fæðist svona agnarpínuöggulítið mús-
arkríli. Því hvað stóð með leyfi í þessari
sögulegu ályktun þúsund manna lands-
fundar Sjálfstæðisflokksins um sjávarút-
vegmál? Ég gáði í Moggann - en eins og
ég nefndi tóku ritstjórar Morgunblaðsins
nefndri ályktun með miklum fögnuði,
skrifuðu um hana eins og hún væri speki
af himnum ofan og Iásu út úr henni hitt
og þetta sem ekki var auðvelt fyrir okkur
hin að koma auga á. Sú er náttúrlega oft
raunin um speki af himnum ofan, en í
framhjáhlaupi hlýt ég að geta þess að ein-
læg gleði Moggans yfir ályktun landsfund-
arins bar satt að segja meiri svip af því að
týndi sonurinn væri að leita færis til að
koma aftur heim, og túlkaði því öll orð
pabba gamla sér í vil - frekar en að flokk-
urinn hefði f raun látið sér eitthvað það
um munn fara sem í alvöru mætti túlka
sem stuðning við sjónarmið Moggans í
sjávarútvegsmálum. En látum það Iiggja
milli hluta. Altént má treysta Morgun-
blaðinu til að hafa ekki látið framhjá sér
fara gómsætustu bitana í ályktun lands-
fundarins, eða mestu nýmælin. Og hverjir
voru þeir bitar, hver voru þau nýmæli? Jú
- eftirfarandi ummæli úr ályktuninni, sem
Mogginn birti, segja sína merkilegu sögu.
Við leitiun opnum huga...
I fyrsta lagi er hvatt til þess að leitað
verði „opnum huga að Iausnum, sem auki
sátt og stuðli að betri árangri". Þetta er
nú aldeilis sögulegt, finnst ykkur það
ekki, hlustendur góðir? Hugsið ykkur til
dæmis ef Sjálfstæðisflokkurinn hefði
hvatt til þess að leitað yrði af stakri
þröngsýni að lausnum sem ykju deilur og
stuðluðu að ofveiði. Það hefði verið ekki
gott, en guðsblessunarlega féll Sjálfstæð-
isflokkurinn ekki í þá gryfju, og er þá
nema von að Mogginn fagni? Ihaldið hef-
ur komið auga á að affarasælast sé að
leita opnum huga að lausnum sem auka
sátt og stuðla að betri árangri. Hugsið
ykkur dýptina, hugsið ykkur hina tæru
snilld! Mér segir svo hugur um að þessi
ályktun verði einhvern tíma talin söguleg!
Ennfremur segir Mogginn að í ályktun
Sjálfstæðisflokksins hafi staðið að „skoð-
að verði hvorf gera þurfi sérstakar ráð-
stafanir til að tryggja hagsmuni við-
kvæmra byggða og hlut þjóðarinnar í af-
rakstri fiskistofnanna". Jedúddamía, sagði
kellíngin. Sjávarútvegsmálin eru helsta
deilumál þjóðarinnar nú á tímum, hinar
dreifðu byggðir í uppnámi og kraumandi
óánægja alls staðar undir niðri með sæ-
greifakerfið. Og hvað gerir stærsti stjórn-
málaflokkur landsins í því; þar að auki sá
flokkur sem sterkastan hefur foringjann -
mann sem ég segi ekki að geti gert það
sem honum sýnist, en þó svona allt að
því? Hver er niðurstaða hans í þessu
mikla deilumáli? „Skoðað verði hvort gera
þurfi...“Davíð hefur talað. Hann sagði að
vísu ekki neitt, en hann talaði þó. „Skoð-
að verði hvort gera þurfi." Mér segir svo
hugur um að þessi ályktun verði einhvern
tíma talin söguleg!En rúsínan í pylsuend-
anum er eftir. I margumtalaðri ályktun
sagði líka: „Landsfundurinn telur mikil-
UMBUÐA-
LAUST
lllugi
Jökulsson
skrifar