Dagur - 10.11.1999, Blaðsíða 7

MIDVIKUDAGV R 10. NÓVEMBER 1999 - 7
ÞJÓÐMÁL
Já, iá og nei, nei
éturfrændi
5
STEINGRÉVJ-
IJK J. SIGFUS-
SON
FORMAÐUR VINSTRI-
HREYFINGARINNAR -
GRÆNS FRAMBOÐS
SKRIFAR
Pétur Snæbjörnsson í Reynihlíð
skrifar grein sem birtist í Degi
fimmtudaginn 5. nóv. sl. undir
fyrirsögninni „Um vinstri græna
byggðastefnu". I rauninni er
þetta ein af þeim greinum sem
svara sér að mestu sjálfar og þeir
sem slíkan samtíning senda frá
sér eru auðvitað sjálfum sér
verstir. Bæði af þeim sökum og
einnig vegna frændsemi og
kunningsskapar gegnum tíðina
hefði ég helst kosið að láta kyrrt
liggja. Eg Iæt mér í léttu rúmi
liggja tilraunir Péturs Snæ-
björnssonar til að gera lítið úr
mér sem stjórnmálamanni, en
því miður kemur fleira til. Pétur
veitist þarna að öðrum nafn-
greindum einstaklingum og
reynir að gera tortryggilega á alla
Iund þá stjórnmálahreyfingu
sem ég er í forsvari fyrir um
þessar mundir. Ég tel mér þvf
skylt að svara skrifunum í
nokkru þó auðvitað orki alltaf
tvímælis hvað sé svaravert og
hvað ekki. I fyrsta Iagi er rétt að
láta grein Péturs tala sjálfa og
taka hér nokkrar beinar tilvitn-
anir. Hann segir m.a.: „Ef eitt-
hvað er skelfileg tilhugsun er
það að á Alþingi skuli sitja óá-
byrgt fólk sem virðist ekki gera
sér grein fyrir hinu raunverulega
lífi almennings í landi hér.“ Um
Kolbrúnu Halldórsdóttur, al-
þingismann fjallar jafnréttishetj-
an Pétur Snæbjömsson með eft-
irfarandi hætti: „Kolbrún Hall-
dórsdóttir situr á Alþingi í skjóli
Steingríms J. Sigfússonar, þing-
manns Norðurlands eystra." Kol-
brún Halldórsdóttir er kjörin
þingmaður Reykvíkinga. Hún
skipaði 2. sæti á lista okkar í
Reykjavík og er 17. þingmaður
kjördæmisins. I fyrsta sæti á lista
hreyfingarinnar i Reykjavík var
Ogmundur Jónasson sem er
kjördæmakosinn. Kolbrún Hall-
dórsdóttir situr þar af leiðandi á
Alþingi í krafti eigin ágætis og
þess stuðnings sem sá flokkur
sem hún starfar fyrir nýtur í
Reykjavík. Hún hefur einnig
sannað það með vasklegri fram-
göngu sinni á þingi það sem af er
að hún þarf ekki á því að halda
að sitja í skjóli eins eða neins.
Um mig segir Pétur að í málefn-
um sem snerta atvinnulíf í Mý-
vatnssveit hafi ég „verið marg-
staðinn að tvískinnungi". I hver-
ju hefur þessi tvískinnungur
birst? Er ekki rétt að tilgreina
dæmi? Um Kísiliðjuna telur
hann að ég hafi slegið úr og í
árum saman. Og í næstu setn-
ingu kemur síðan að ég hafi fyrir
síðustu kosningar sagt hreint út
að ég vildi ekki kísilgúrnám úr
Mývatni. Er nú ekki pínulítil
mótsögn í þessu, frændi? I mál-
efnum Kísiliðjunnar hef ég reynt
að vera sjálfum mér samkvæmur
og haldið fram mínum sjónar-
„I/arilíðan Framsókriarmanna og vanmetakennd gagnvart okkur í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði hefur ekki
farið fram hjá neinum upp á síðkastið. Greinilegt er að vaxandi brautargengi okkar með þjóðinni og skeleggur
málflutningur fer mjög í taugarnar á Framsóknarmönnum."
miðum, þó það hafi ekki alltaf
verið auðvelt í návígi við marg-
víslega hagsmuni og reyndar
deilur heimamanna. Ég hef lýst
sömu skoðunum hvort heldur er
á fundum á Hótel Reynihlíð, á
Skútustöðum eða í Reykjavík.
Mín sjónarmið eru og hafa alltaf
verið þau að í samskiptum við
viðkvæmar og dýrmætar nátt-
úruperlur eins og lífríki og allt
umhverfi Laxár og Mývatns,
verði menn að hafa í heiðri við-
urkenndar varúðarreglur. Þar af
leiðandi geti komið til þess að
ekki teljist á það hættandi að
halda kísilgúrnámi áfram. I það
hefur stefnt að undanförnu,
enda þannig frá málinu gengið af
stjórnvöldum þegar núgildandi
vinnsluleyfi var gefið út og
námasvæði afmörkuð. A þennan
veruleika málsins hef ég minnt
menn undanfarin ár. Það er yfir-
leitt erfitt hlutskipti að vera boð-
beri slæmra tíðinda, en þau
hverfa ekki þó reynt sé að skjóta
sendiboðann. Hveijum á nú að
refsa fyrir nýfallinn úrskurð
Skipulagsstjóra, blöðunum sem
skýrðu frá niðurstöðu hans? Ég
hef aldrei tekið svo til orða um
atvinnulíf í Mývatnssveit að í
stað Kísiliðjunnar yrðum við
„bara að finna eitthvað annað“
og við þessa „eitthvað annað“
stefnu í atvinnumálum lands-
byggðinnar yfirleitt kannast ég
ekki. I ræðum og riti og þingmál-
um sem ég hef flutt á undan-
förnum árum og nú síðast f ítar-
legri tillögu okkar sem skipum
þingflokk Vinstrihreyfingar -
græns framboðs í 12 liðum um
aðgerðir í byggðamálum, birtast
efnislegar tillögur á þessu sviði.
Þessi „hara eitthvað annað" frasi
er hins vegar orðinn fastur í
munni stóriðjusinna sem sjá
enga aðra lausn í atvinnumálum
yfirleitt en álver og virkjanir. Til
að tilgreina nokkra fleiri bjúg-
verpla úr grein Pétprs má nefna
eftirfarandi: „Hin svokallaða
byggðastefna Steingríms J. Sig-
fússonar er uppfull af mótsögn-
um“ og „fordómafullur málflutn-
ingur liðsmanna Steingríms
minnir okkur á að það bylur
hæst í tómri tunnu", „að krefjast
verndunar og friðunar í hvert
sinn þegar velta á við steini", „en
þetta vill þingmaður okkar Stein-
grímur J. Sigfússon og kallar
hyggðastefnu í þokkabót". Eitt-
hvað nálægt 10 fullyrðingar af
þessu tagi, órökstuddar með öllu
eru uppistaðan í grein Péturs
Snæbjörnssonar og slíkur mál-
flutningur dæmir sig sjálfur.
Kveikjan að skrifum hans virðist
vera uppsláttur Dags á símviðtali
sem tekið var við Kolbrúnu Hall-
dórsdóttur um virkjanamál. Kol-
brún hefur þegar Ieiðrétt þær
rangfærslur sem þar birtust enda
ýmislegt úr samhengi tekið og
henni gerðar upp skoðanir.
Hefði Pétur Snæbjörnsson haft
áhuga á því að kynna sér raun-
verulegar skoðanir fólks eða af-
stöðu og málflutning þá hefði
hann væntanlega vandað betur
til heimildarýni sinnar heldur en
hann hefur greinilega gert.
EkM bæði sleppt og haldið
Um umhverfismál vil ég segja al-
mennt vegna þessa upphlaups
Péturs að ég geri satt best að
segja afar Iítið með málflutning
manna sem í öðru orðinu tala
um nauðsyn og réttmæti um-
hverfisverndar en ráðast svo með
ómaklegum og ómerkilegum
málflutningi að öllum þeim sem
vilja leggja þeim hinum sama
málstað lið. Kolbrún Halldórs-
dóttir er einlægur umhverfis-
verndarsinni, hún hefur sett sig
vel inn í þau mál og framganga
hennar á því sviði hefur þegar
vakið athygli. Að sjálfsögðu er
ekki við því að búast og ekki til
þess ætlast að allir séu henni
sammála en þeir sem vilja tala
fyrir öðrum sjónarmiðum verða
að gera það með rökum eigi að
vera hægt að taka þá alvarlega.
Staðreyndin er sú að að því kem-
ur stundum í umhverfismálum
eins og á mörgum öðrum sviðum
að það verður ekki bæði sleppt
og haldið. Það er ekki bæði hægt
að éta kökuna og geyma hana.
Sem betur fer er það svo að mjög
oft geta athafnir mannsins og
nýting á auðlindunum farið
prýðilega saman við góða um-
gengni um náttúruna og sam-
ræmst sjónarmiðum um sjálf-
bæra nýtingu og búskaparhætti.
En svo er ekki alltaf. Það rann
t.d. upp fyrir mönnum fyrir
nokkrum áratugum síðan hér í
henni Reykjavík að það yrði ekki
hvoru tveggja hægt að dást að
Rauðhólum um aldur og ævi
sem sérstæðum og fögrum nátt-
úrufyrirbærum en moka þeim
líka upp og nota þá í húsgrunna.
Menn sáu sem sagt að þarna var
ekki bæði hægt að borða kökuna
og geyma hana og Rauðhólarnir
voru friðaðir. Því miður að vísu
ekki fyrr en búið var að vinna
stórskemmdir á austurhluta
svæðisins en þó var því bjargað
sem bjargað varð. Dæmin eru að
sjálfsögðu fleiri. Eyjabakkar
verða ekki hvoru tveggja í senn;
beitiland fyrir gæsir og hreindýr
og varpsstöðvar álfta, sú ósnort-
na gróðurvin og paradís í sínu
stórbrotna umhverfi sem þeir
eru í dag en líka botninn á uppi-
stöðulóni fyrir virkjun. Þar verð-
ur ekki bæði sleppt og haldið.
Ferðamenn verða ekki dregnir til
Mývatnssveitar tugum þúsunda
eða hundruðum þúsunda saman
til þess að skoða fugla eða dást
að hverum sem ekki verða þar
lengur til staðar ef svo illa færi.
Við stöndum því iðulega frammi
fyrir vandasömu mati á því hver-
ju á að fórna og hveiju ekki,
hvaða áhættu er réttlætanlegt að
taka og hvaða ekki. Að sjálf-
sögðu er ekki við því að búast að
um slíkt verði menn alltaf sam-
mála. Innihaldslaus orð um að
menn vilji vernda náttúruna,
sem síðan eru gleymd og grafin
þegar menn Ienda í þeim sporum
að verða að velja, gef ég ekki
mikið fyrir. Og satt best að segja
er erfitt að skilja að maður eins
og Pétur Snæbjörnsson, sem er
vaxinn upp úr því umhverfi sem
hann er og hefur mikilla hags-
muna að gæta í ferðaþjónustu,
skuli ekki hafa svolítið meiri
skilning á þessum hlutum eða
skrifa um þá í pínulítið betra
jafnvægi. En kannski er skýring-
in komin í frétt sem ég sá í blöð-
um fyrir nokkrum dögum að
nefndur Pétur Snæbjörnsson
hafi verið einn af fulltrúum á
kjördæmisþingi Framsóknar-
manna í Norðurlandi eystra fyrir
skemmstu. Þá loksins falla brot-
in saman í eina heild og þá verð-
ur skiljanlegra að Pétur Snæ-
björnsson geti verið bæði með og
á móti náttúruvernd. Sú stefna
var einu sinni kölluð já, já og nei,
nei, Pétur frændi. Var þó Fram-
sóknarflokkurinn miklu skárri
flokkur á allan hátt þá heldur en
hann er orðinn í dag.
Vanlíðan Framsóknar
Vanlíðan Framsóknarmanna og
vanmetakennd gagnvart okkur í
Vinstrihreyfingunni - grænu
framboði hefur ekki farið fram
hjá neinum upp á síðkastið.
Greinilegt er að vaxandi brautar-
gengi okkar með þjóðinni og
skeleggur málflutningur fer mjög
í taugarnar á Framsóknarmönn-
um. Sérstaldega á það við um
formann þeirra sem hefur nú
löngu tapað niður hinu lærða
brosi frá því fyrir síðustu alþing-
iskosningar. Það er dapurlegt til
þess að vita ef ólund formanns
Framsóknarflokksins, sem hafði
t.d. það helst fram að færa um
undirritaðan á dögunum að
hann væri á móti framtíðinni og
á móti himninum, smitar svo
heiftarlega út frá sér að jafnvel
glaðlyndur piltur eins og Pétur
Snæbjörnsson í Reynihlíð telur
sér skylt að skrifa blaðagreinar í
sama geðvonskustílnum. Ofan í
þessi hjólför þeirra Framsóknar-
manna ætla ég ekki að fara og
læt liggja bærilega á mér þessa
dagana enda hef ég öll tilefni til.
Ég hef af því litlar áhyggjur að
geðvonskuskrif með órökstudd-
um og innantómum upphrópun-
um skaði þann málstað sem
Vinstrihreyfingin - grænt fram-
boð stendur fyrir og hefur notið
vaxandi stuðnings með þjóðinni.
Þyki þér það, frændi, skelfileg
tilhugsun að eitthvert fólk sitji á
Alþingi ættirðu að hugleiða
hvers vegna það situr þar. Jú, það
er vegna þess að það naut stuðn-
ings kjósenda í landinu og það er
þeirra réttur að velja sér fulltrúa
sína á Alþingi. 22% kjósenda í
Norðurlandi eystra kusu Vinstri-
hreyfinguna - grænt framboð og
okkur Arna Steinar Jóhannsson
á þing og þ. á m. miklu fleiri í
Mývatnssveitinni en þig grunar.
Vertu svo sæll að sinni.