Dagur - 31.12.1999, Síða 24

VHborg Daníelsdóttir lét gamlan draum rætast og gerðlst vörubifreiðastjóri á árinu. Að baki henni sést t grjótfiutninga-
bíiinn sem vissulega er vandaverk að keyra. mynd: sbs.
Rennibrautir sundlauganna draga til sín unga og aldna. Aðalsteinn Gíslason er 86 ára og hann fór tíuþúsundustu salí-
bununa í rennibraut Sundlaugar Kópavogs t apríl sl. mynd: hilli
Spurning: Hvað var það
sem gerði Lífið í landinu
svo skemmtilegt á síð-
asta ári?
Svar: Meðal annars
þetta:
Hin eina sanna Björk hélt
dúndur tónleika í Þjóðieikhús-
inu í upphafi ársins og heillaði
þar alla upp úr skónum þrátt
fyrir að engilsaxneskan virtist
hcnni tamari en ástkæra ylhýra.
Hún sveif herfætt um sviðið í
hvítum vængjakjól og blaðamað-
ur Dags varð að klípa sig í und-
irhökuna (sem hann hafði kom-
ið sér upp um hátíðirnar) til að
sannfærast um að þessi upplifun
hirtist hi lum í vöku en ekki
svefni.
Byggin; afulltrúinn í Reykja-
vík uppti... þann þjóðlega sið að
veita þei gestum og gangandi
beina sei að garði bar. Reyndar
mátti dei um hversu þjóðlegur
sá beini ar (örbylgjupopp og
innllutt snakk) en liann jók á
ánægju v 'skiptavina sem komu
glaðari að borðrönd byggingar-
fulltrúan en áður.
Að ( iteyjarströnd í Mý-
vatnssver kom kona ein, alla
leið frá Pétursborg í Rúss-
landi til að vinna í reykhúsi
Héðins bónda. Aðstæður í henn-
ar heimalandi voru á margan
hátt bágbornar enda þótti henni
mikið til Þingeyjarsýslu koma,
þar sem henni virtist smjör
drjúpa af hverju strái. Það var í
gegnum alnetið sem sú rúss-
neska komst í kynni við hina
þingeysku sælu. Fyrirsögn Dags
tók af allan vafa: Til himnaríkis
um Netið.
„Sjö ára með svarta beltið"
var önnur fyrirsögn í Degi - og
mikið rétt, sjö ára gutti suður á
welli reyndist hafa náð þessum
frækilega árangri - að eignast
svarta beltið. Drengurinn, Travis
Hodges, hyrjaði að æfa aðeins
þriggja og hálfs árs gamall og
hann er eldd bara afreksmaður í
karate heldur er hann líka seig-
ur í víðavangshlaupum og
sagnagerð.
Frá yngri til eldri. í Hana-nú
hópnum, sem samanstendur af
eldriborgurum í Kópavogi, er
lífsglatt fólk sem kemur saman
og skemmtir sér reglulega. Það
hefur fyrir sið að krýna af og til
einhvern sem Hertogann af
Hana-nú og á síðasta ári var það
Guðni Stefánsson sem hlaut þá
veglegu nafnbót því hann hefur
haldið uppi fjöri hjá hópnum
með harmoníkuspili við hin að-
skiljanlegustu tækifærí.
H ún Linda Björg Árnadóttir
sem vann sér það til frægðar að
sigra hönnunarkeppni fyrir
nokkrum árum með kjól úr
kindavömbum náði samningum
við vel metinn umboðsmann
þekktra lískuverslana í borg
borganna, New York og er nú
farin að koma íslenskri hönnun
á koppinn þar westra.
Gamall íslenskur eikarbátur
sem búinn var að eltast við þann
gula um allan sjó síðustu þrjátíu
og fjögur árin öðlaðist nýtt líf,
nafn og tilgang á árinu. Hann
var gerður upp í Slippstöðinni á
Akureyri, skfrður Náttfari eftir
þrælnum hans Garðars Svavars-
sonar og sendur út á hafið frá
Húsavík með forvitna farþega í
hvalaskoðunarferðum.
Eiður Aðalgeirsson er enginn
venjulegur hlaupagarpur. Hann
gerði sér það að Ieik að hlaupa
102,9 kílómetra einn vordaginn
til styrktar ABC hjálparstarfi
sem sinnir heimilislausum börn-
um. Eiður lagði upp frá Reykja-
nestá og linnti ekki spretti fyrr
en hann var kominn langleiðina
austur að Nesjavöllum. Hann er
fjörutíu og fjögurra ára og segist
hlaupa allt of lítið!
Bændur gera ýmislegt til að
bæta búsetuskilyrðin. A Laugar-
bökkum í Ölfusi er fj'ósið ekki
bara fjós, það er líka móttöku-
staður ferðamanna. Bændur þar
ákváðu að flétta saman hefð-
bundinn búskap og ferðaþjón-
ustu með öðrum hætti en ann-
ars staðar tíðkast. Þangað kemur
fólk til að fylgjast með mjöltum,
þiggja veitingar á bar í hlöðunni
og dansa línudans í fóðurgang-
inum.
Aðalsteinn Gíslason sund-
kappi Iét ekki árin áttatíu og sex
aftra sér frá því að fara reglulega
í rennibrautina í sundlauginni í
Kópavogi. 30. apríl sl. vor fór
hann tíuþúsundustu salíbununa
og eflaust hefur hann bætt
mörgum við síðan því hann fer
yfirleitt fimm á dag og allt upp í
tuttugu og fimm.
Og meira um sundlaugar.
Hjónin Gunnar Magnússon og
Drífa Alfreðsdóttir keyptu sér
sundlaug á Kanarí og komu með
heim. Þar var hún blásin upp og
slöngur Ieiddar í hana frá eld-
húskrananum og úr henni niður
í kjallara. Að því búnu skellti
Drífa sér í laugina og fæddi son
sinn, ekki eingetinn og gekk allt
að óskum.
Tuttugu og tveggja ára
Reykjavíkurmær, Vilborg Daní-
elsdóttir, fékk líka ósk sína upp-
fyllta á árinu er hún gerðist
vörubílstjóri á Akureyri á nítján
tonna grjótflutningatrukki með
átján hjólum. Hún leyndi því
ekki að það væri vandaverk en
vélar og tæki hafi lengi verið
hennar helsta áhugamál og ekki
spillti að geta verið nálægt
unnustanum í vinnunni en hann
var gröfustjóri og mokaði á hjá
henni.
Sumir safna öltöppum, aðrir
pennum og enn aðrir spilum.
Hjónin Páll A. Magnússon og
Halla Lilja Jónsdóttir safna engu
af þessu, þau safna vegum. Þau
eru ferðagarpar sem nota frftím-
ann til að skoða landið og eiga
fáa vegi ófarna á Islandi. Kortið
er að fyllast.
Fyrst minnst er á söfnun. Það
eru ekki hara hálf karlægir karl-
ar sem fást til að gæta gamalla
muna á byggðasöfnum Iands-
manna heldur líka ungir og ötul-
ir. Ingi Bogi Hrafnsson 15 ára
vann sl. sumar sem safnvörður á
Hnjóti í Örlygshöfn og sagði
spjall við eldra fólk hafa kveikt
áhuga sinn.
Margir voru á faraldsfæti á
síðasta sumri aldarinnar. Það
var ekið og tlogið, hjólað og
siglt. Gunnhildur Emilsdóttir frá
Vestmannaeyjum lét gamlan
draum rætast og sigldi á skútu í
suðurátt, ásamt fjölskyldu sinni
og ráðgerði að yerða ár í ferðinni
svo hún er trúlega á siglingu
einhversstaðar í Suðurhöfum nú
um árþúsundamótin.
Sumir eru ólatari að hreyfa
sig en aðrir. Öræfingurinn Einar
Rúnar Sigurðsson er einn hinna
knáu. Eitt hundrað tuttugu og
sjö sinnum hafði hann gengið á
Hvannadalshnúk, hæsta tind
landsins, þann 6. ágúst síðast-
Iiðinn, fyrir utan allar aðrar fjall-
göngur og hverskonar þolraunir.
yTlttfræðiáhugi fólks tekur á
sig ýmsar myndir. Flestir láta sér
nægja að grúska í ættartölum og
jafnvel teikna upp ættartré á
blað. Bryndís Svavarsdóttir í
Hafnarfirði gerir betur því hún
safnar myndum af forfeðrum og
öðru skyldfólki og hefur mynda-
ættartré í stofunni sinni.
Sara Dögg Ásgeirsdóttir gat
sér gott orð sem kvikmyndaleik-
kona en hún fór með aðal kven-
hlutverkið í nýrri mynd Hrafns
Gunnlaugssonar, Myrkrahöfð-
ingjanum. Ymis undarleg atvik
áttu sér stað meðan á tökum
stóð enda við ramma galdra-
menn að eiga. Sara Dögg varð
vör við milda krafta sem fylgdu
leikhópnum allan tímann og
þeir kraftar yfirgáfu hana ekki
þvf meðan hún beið eftir frum-
sýningunni snaraði hún sér í að
byggja fjós. - GUN