Dagur - Tíminn Reykjavík - 04.01.1997, Blaðsíða 6

6 - Laugardagur 4. janúar 1997
F R É T T I R
íOtigur-ÍCmmm
„Reiðarslag að heyra af
uppsögnunum í útvarpi“
Sigríður Rut Pálsdóttir, formaður
Ölafsfjarðardeildar Verkalýðsfé-
lagsins Einingar, varð atvinnulaus
um áramótin. Hún segir að að rekstrar-
stöðvun Hraðfrystihúss Ólafsfjarðar hf.
hafi verið rædd á stjórnarfundum og
leitað hafi verið eftir svörum frá stjórn-
arformanni HÓ, Jóni Þorvaldssyni, um
það hvað hún hygðist fyrir og bæjar-
stjórinn, Hálfdán Kristjánsson, hafi ver-
ið inntur eftir afstöðu bæjarstjórnar, en
hún hafi ekki verið boðuð á hennar
fund.
„Ég ræddi þessi mál einnig við Karl
Guðmundsson, framkvæmdastjóra HÓ,
en fékk litlar upplýsingar hjá honum
sem og hjá Jóni Þorvaldssyni. Ég fékk
fréttirnar yfirleitt fyrst í fjölmiðlum, og
það er mjög slæmt fyrir fólkið að lesa
um það hver framtíð þess er í blöðun-
um. Það virðist allt vera trúnaðarmál
þegar rætt er við starfsmenn en minna
þegar blaðamenn eru annars vegar.
Mér er það minnistæðast frá síðasta ári
að þegar ég var á leið til Reykjavíkur
28. ágúst sl. heyrði ég það í útvarpi að
búið væri að segja upp liðlega 60 manns
í Hraðfrystihúsi Ólafsíjaröar hf. Þann
sama dag var ég að vinna þar til klukk-
an 12.00 og stjórnendur fyrirtækisins
sáu enga ástæðu til þess að tilkynna for-
manni verkalýðsfélagsins þessa ákvörð-
un. Hún kom því sem reiðarslag. Þessi
framkoma rýrði einnig verulega traust
starfsmanna á stjórnendum þess.
Mér er kunnugt um að nokkrir hafa
fengið vinnu hjá Fiskverkun Sæunnar
Axels og eins hefur Fiskvinnsla KEA á
Dalvík falast eftir starfskröftum héðan
gegnum Vinnumiðlunina, og ég á allt
eins von á að Sigvaldi Þorleifsson hf.
bæti einhverjum starfsmönnum við í
fiskverkuninni. Það er mjög þungt hljóð
í fólki hér í Ólafsfirði nú, en allt fram á
síðasta dag báru margir þá von í brjósti
að uppsagnirnar kæmu ekki til fram-
kvæmda. Sú von rauk burt með nýárs
blessaðri sól.
Ég hræðist framtíðina í atvinnumál-
unum hér, og þó einhverjir fái hugsan-
lega vinnu aftur verður fólkið sem er
komið nærri sextugu og eldra skilið eft-
ir, atvinnutækifæri þess eru nánast eng-
in,“ sagði Sigríður Rut Pálsdóttir. GG
Sigríður Rut Pálsdóttir.

■pti eiu

„Trúi að frystihúsið
heíji aftur starfsemi"
„Skelfíleg fram-
tíðarsýn ef engin
er atvinnan“
Guðrún Jakobsdöttir hefur
starfað í áraraðir í Hrað-
frystihúsi Ólafsfjarðar hf.
Maður hennar, Agnar Víglunds-
son, er öryrki og hefur verið frá
vinnu síðan 1990 vegna las-
leika, en hann starfaði áður hjá
fiskimjölsverksmiðjunni. Guð-
rún segir að með haustinu hafi
starfsfólki verið sagt að rekst-
urinn væri erfiður og blikur á
lofti og í kjölfarið hafi öllu
starfsfólki verið sagt upp.
„Við vonuðumst til að upp-
sagnirnar kæmu ekki til fram-
kvæmda en við erum ekki eins
bjartsýn nú, það er ekkert nú
sem hægt er að henda reiður á.
Ég hef ekkert nema fiskvinnsl-
una og get ekki farið í aðra erf-
iðisvinnu, t.d. saltfiskvinnslu,
svo atvinnuleysisbæturnar
koma nú í stað launanna, en
þær duga engan veginn til okk-
ar framfæris. Ég þori ekki að
hugsa til þess hvað bíður okkar
ef ég fæ ekki vinnu aftur, það er
skelfileg framtíðarsýn. Mér
finnst að bæjaryfírvöld hefðu
átt að koma nær þessu vanda-
máli en þeir hafa gert, þetta er
líka mikill tekjumissir fyrir
þá. Fram-
á sjófrystri rækju í neytenda-
pakkningar.
„Ég verð að trúa því að þess-
ir menn reyni allt til þess að
koma starfseminni í gang aftur.
Ég hef þá trú að frystihúsið
hefji aftur starfsemi, jafnvel í
næsta mánuði. Það hefur hrá-
efni og mér er spurn af hverju
er hægt að frysta fisk úti á sjó
með hagnaði en ekki í landi.
Hvað veldur? Ekki er það yfir-
byggingin á HÓ, kannski eru
það sölusamtökin með öllum
sínum milliliðum, en allfestir
frystitogaranna selja sín-
af-
Guðbjörn Arngrímsson, bæjarfulltrúi.
tíðarsýnin
hér í Ólafs-
firði er því
svartari nú
en oft áður
um áramót,
því stór hluti
þessa fólks
hefur ekki að
öðrum störfum
að hverfa. Það
kæmi mér ekki
á óvart að eitt-
hvað af yngra
fólkinu flytti af
staðnum ef það
getur selt fast-
eignir sem það á,“
sagði Guðrún Jak-
obsdóttir.
GG
nánast komið út af vinnumark-
aðnum. Fólk losnar
heldur ekki við fast-
eignir hér, vegna
þessa ástands eru
fasteignir nánast
óseljanlegar. Bæjar-
stjórnin hefur reynt
að auka framboð at-
vinnutækifæra en
tilraunin með kaup-
in á keramikfyrir-
tækinu Gliti hf.,
sem skapa átti um
10 atvinnutæki-
færi, mistókst og
kostar bæjarsjóð
líklega um 12
milljónir króna.
Ég er ósáttur við
meðferð þess
, mur minn'f'9arkort'en máls, ég vildi
____ Íól905«kistfre^kiand''- Sefa Því meiri
■ESSÍW-Sa biartsýri'Ston° möguleika en það var of fljótt
J° akorti og Þar ekk' gefist upp á rekstrinum," sagði
'° Guðbjörn Arngrímsson.
Myndir: GS
janúar nk. og þar verða at-
vinnumál á dagskrá.
Pað vekur furðu margra að á
sama tíma og mikið atvinnu-
leysi er ríkjandi í Ólafsfirði er
þar eitt dýrasta knattspyrnufé-
lag landsins, Leiftur, sem hlýtur
að kalla á töluvert fiármagn?
„Ég kannast ekki við það.
Sveitarfélagið styður knatt-
spyrnudeild Leifturs fjárhags-
lega, en ekki meira en eðlilegt
er. Reikningar knattspyrnu-
deildar eru opinberir og þar
kemur fram að rekstur deildar-
innar kostaði 12 milljónir króna
á árinu 1995. Hér er hins vegar
vakning í knattspyrnunni og
deildin á ýmsa sterka fjárhags-
bakhjarla sem gera þetta
mögulegt. Ég er ekki viss um að
sömu aðilar væru tilbúnir til að
veita fjármagni til reksturs
frystihúss eða til annarrar at-
vinnustarfsemi í Ólafsfirði.“ GG
Guðrún Jakobsdóttir og Agnar Víglundsson, eiginmaður hennar, á heimili
þeirra.
Guðbjörn Arngrímsson,
bæjarfulltrúi í Ólafsfirði,
segir atvinnuástandið
vera áfall fyrir alla bæjarstjórn-
ina. Rætt hafi verið við for-
svarsmenn HÓ og það muni
verða gert aftur á næstunni.
Guðbjörn segir forsvarsmenn
HÓ hafa viðrað í haust hug-
myndir um breytingu á
rekstrinum, þ.e. að hverfa frá
bolfiskvinnslunni til fullvinnslu
urðir beint með góðum árangri.
Gallinn við það hversu einhæft
atvinnulífið er hér að fólk binst
vissum átthagaijötrum. Hluti
þess fólks sem hefur starfað í
HÓ er komið yfír miðjan aldur
og þó svo það vildi flytja héðan
á það þess ekki kost, það er
Staða bæjarsjóðs Ólafsfjarð-
arbæjar er mjög erfið og því
ekki mikið svigrúm til að veita
fjármagni í atvinnulífið. M.a.
var bæjarsjóður dæmdur til
greiðslu 25 milljóna króna
vegna gjaldþrots Sævers. Bæj-
arstjórn kemur næst saman 17.