Dagur - Tíminn Reykjavík - 04.01.1997, Blaðsíða 8

8 - Laugardagur 4. janúar 1997
jDagur-®tmimx
PJÓÐMÁL

Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aðstoðarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Marteinn Jónasson
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Þverholti 14, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 563 1600
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./ísafoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 462 2087 - Fax ritstjórnar: 462 7639
Blöðin
í fyrsta lagi
Markmið Dags-Tímans með samruna tveggja gam-
algróinna dagblaða er að byggja upp og efla dag-
blað á landsvísu: þriðja aflið á blaðamarkaðnum.
Spekingar sögðu okkur stefnt gegn veikum héraðs-
fréttablöðum. Við höfum þvert á móti leitað eftir
samstarfi við þau til að eíla þá tegund blaða-
mennsku sem þau stunda - og skjóta jafnframt
styrkari stoðum undir Dag-Tímann. Þegar hið
landskunna Víkurblað á Húsavík lýsti yfir að það
óskaði samstarfsaðilja hófust viðræður um sam-
starf til að tryggja áframhaldandi blaðaþjónustu á
Húsavík og í Þingeyjarsýslum - öllum til hagsbóta.
Dagur-Tíminn vill efla héraðsfréttamennsku um
land allt.
Það sama á við um þjóðmálaumræðuna og fréttir á
landsvísu. Það eru hagsmunir almennings á ís-
landi að hér komi sterkt mótvægi við ríkjandi fjöl-
miðla. Það blað þarf að vera farvegur fyrir fréttir
og uppiýsingar, skemmtiefni og þjóðmálaumræðu
sem hefur almannahylli og víða skírskotun um
land allt. Tugir þúsunda heimila á iandinu eru án
morgunblaðs við sitt hæfi. Hvers vegna þá að vesl-
ast upp hver í sínu horni?
í þriðja lagi
Frá upphafi hefur verið ljóst að til að öðlast víða
skírskotun til landsmanna yrði blaðið að vera óháð
flokkspólitískum hagsmunum. Það er það. Sam-
tímis hefur verið ljóst að blaðið yrði að lifa sjálf-
stæðu ritstjórnarlífi óháð einkahagsmunum eig-
enda. Það hefur gerst. Blaðið er í frumbernsku, en
vill þróast hratt með liðsauka þar sem hann fæst.
Dagur-Tíminn hefur hvorki vilja né burði til að
gína yfir annarra hlut. Ástæður eða aðstæður til
að ganga til samstarfs við Dag-Tímann geta verið
misjafnar. Eigendur annarra blaða verða að meta
hagsmuni sína, eins og við okkar. Út frá hagsmun-
um almennings.
Stefán Jón Hafstein.
V__________________________________!____________________/
Leita þarf aftur til ársins 1968 til að finna jafn fá
banaslys í umferðinni og urðu í fyrra. Sýnir það að
íslendingar eru farnir að læra að aka bil?
Sigurður
Helgason
Umferöarráði
Maður vonar það og
einnig að fólk sé
orðið meðvitaðra
um alls konar öryggisbún-
að sem kemur í veg fyrir
alvarlegustu slysin. Það er
t.d. ljóst að t.d. aukin
beltanotkun spilar hér
mjög mikið inn í. Nú er að
fara í gang umferðarör-
yggisáætlun sem stendur
til aldamóta og við vonum
svo sannarlega að bana-
slysum sem öðrum slysum
fækki vegna hennar.
Runólfur
Ólafsson
framkvœmdastjóri
FÍB
Þetta er góður áfangi
og sýnir að við erum
á réttri leið. Fjölgun
bíla og lengra vegakerfi
sýnir að við erum nú að
horfa á besta árangur sem
náðst hefur hlutfallslega. í
erlendu riti skrifar Ragnar
Arnason grein þar sem
fram kemúr að slysum
miðað við ekna kílómetra
hefur stórfækkað það sem
af er þessum áratug. Færri
h'ða fyrir umferðarslys og
þetta kemur einnig neyt-
endum til góða.
♦

Herdís
Storgaard
fulltrúi hjá Stysa-
varnafélagi íslands
Mér finnst hæpið að
taka svona tölur
frá einu ári, það er
ekkert hægt að Iesa úr
þeim annað en það að
maður vonar að þetta sé
upphafið á góðu framhaldi.
Björn
Sigurðsson
sérlvyfishaji
á Húsavík
Mér finnst lands-
mönnum ganga
ósköp hægt að
bæta umferðarmenning-
una. Þeir virðast seint læra
að miða akstur við aðstæð-
ur. Ilraðakstur er vandmál
en „dól“ - of hægur akstur
- auk þess sem menn
stöðva oft bíla á þjóðveg-
um, skapar einnig stór-
hættu. Tíðarfarið var
óvenju gott í fyrra og ég tel
að það spili hér inn í.
Heildbrigðir sjúklingar???????
Hannes Hólmsleinn „dekkaður"
„Upp kom sú hugmynd að halda
Hannesi (Hólmsteini) við efnið í rit-
deilu í Alþýðublaðinu það sem eftir
lifði til (forseta)kosninga og var það
kallað að „dekka Hannes“ og lík-
ingin tekin úr íþróttamáli. Þótti
mönnum sem þarna væri ágætur
farvegur til að svara árásum á Ólaf
(Ragnar Grímsson) án þess að efna
til áberandi deilna, enda Alþýðu-
blaðið ekki víðlesið."
- Upplýsingar um þessa skemmtilegu
„leikfléttu“ fann Alþýðublaðið í „For-
setabókinni"
Fœðist, lijir og degr...
„Um þetta er eins konar þjóðarsátt
íhaldssams meirihluta þjóðarinnar,
sem ekki vill láta trufla kyrrstöðu
sína. Hann vill mikil ríkisafskipti,
mikið skipulag að ofan, mikið af
reglugerðum, mikið af réttlæti.
Hann vill frið um það sem fyrir
er... f grundvallaratriðum var ekk-
ert að frétta af þjóðinni á liðnu ári
og ekki við neinum fréttum af
henni á þessu ári. Fólk fæðist bara,
lifir og deyr.“
- Framtíðin, eins og ritstjóri DV lýsir
henni í leiðara.
„f frumvarpi til laga um réttindi
sjúklinga, sem lagt var fram á Al-
þingi í vor eru skilgreiningar á
hugtökum sem fjallað er um. Ein
þeirra vekur sérstaka athygli:
„Sjúklingur: Notandi heilbrigðis-
þjónustu, heilbrigður eða sjúkur.“
Verður heilbrigður maður að sjúk-
lingi við það eitt að nota hoilbrigð-
isþjónustuna? Er sama þótt ein-
ungis sé um að ræða forvarnir,
ráðgjöf eða ónæmisaðgerð?“
- spyr blaðið Heilbrigðismál, alveg
steinhissa, að vonum.
Atvinniikratar í festum
Hópur manna situr um helstu
embætti íslensku þjóðarinnar og
lítur á opinbera þjónustu sem
ævilöng hlunnindi. Séu embættin ekki
laus þegar kallið kemur verða stjórn-
völd að finna smugur í kerfinu til að
hreiðra um þessa menn og hvort sem
þörf er fyrir þjónustu þeirra eða ekki.
Svona atvinnumenn dafna best í skjóli
stjórnmálaflokkanna og krafa þeirra á
hendur þjóðfélaginu virðist aldrei fyrn-
ast og gengur í arf til barna og tengda-
barna.
Um daginn kom einn atvinnukratinn
heim frá útlöndum með hatt og staf og
beið hans staða í Stjórnarráðinu frá vel-
mektardögum AJþýðuflokksins á þeim
bæ. f millitíðinni komst Framsókn hins
vegar til valda og lái henni hver sem vill
að hugsa sig um tvisvar. Lausn málsins
var því frestað og kratinnn geymdur á
lofti Stjórnarráðsins við erlenda ráðgjöf
þangað til næst skiptir um ríkisstjórn.
Svona geymsluloft eru líka oft köllluð
sérverkefni.
Nú er aðeins gott eitt að segja um
kratann sem málið snýst um í dag og
sjálfsagt er hann vel fallinn til að sinna
öllum embættum sem ríki og sveitarfé-
lög geta boðið. Á morgun þarf svo að
finna matarholu handa einhverjum
frammara og sjalla hinn daginn. En
embætti í festum hafa löngum valdið
usla í þjóðfélaginu og eru hluti af gömlu
lénsskipulagi mið-
alda. Æviráðning
heyrir til sögunni og
opinberir starfsmenn
verða að þola sama
atvinnuöryggi og
fólkið sem borgar
þeim launin. Stjórn-
málaflokkunum líðst hins vegar ennþá
að geyma bása þegar gæðingar skreppa
frá og treysta sór ekki til að sleppa
hendinni af ríkissjóði á meðan.
Eflaust er flókið mál að finna lausn
fyrir allt fólkið í embættum hinna heit-
bundnu en auðvelt er að leysa hnútinn
þegar helstu yfirmenn ríkis og bæja eiga
í hlut. Hægt er að slá tvær flugur í einu
höggi og efla lýðræðið í kosningum tif
Alþingis og byggðarstjórna um leið.
Kjósendur í lýðræðisríkjum vilja að
andrúmið umhverfis frambjóðendur
þeirra fylgi þeim eftir til pólitískra met-
orða. Þannig er lýðræðið í framkvæmd
og öðruvísi ná kosningar ekki tilgangi
sínum. Kjósandinn og lýðræðið ætlast til
að kjörnir fulltrúar hafi nóg svigrúm til
að koma sínum bar-
áttumálum í höfn og
séu ekki ofurseldir
gömlum og heima-
kærum yfirmönnum
ráðuneyta og sveitar-
félaga. Eða þá pólit-
ískum gæðingum og
flokkshestum sem eiga sitt veraldar-
gengi undir einum stjórnmálaflokki eða
jafnvel einum stjórnmálamanni.
Nýr ráðherra á vitaskuld að velja sér
eigin ráðuneytisstjóra og aðra helstu
yfirmenn í ráðuneyti sínu. Annað verk-
lag er út í hött og bein ögrun við lýðræð-
ið. Það er útbreiddur misskilningur að
ráðuneyti sé einhvers konar sjálfstæður
vinnustaður með eigin stefnu og starfs-
fólk. Ráðuneyti er ekkert annað en vilji
ráðherrans á hverjum tíma og búið.
Hins vegar eru því miður allt of fáir ráð-
herrar sem þora að reka ráðuneyti sín
eins og andinn á bakvið lýðræðislegar
kosningar gerir ráð fyrir og er það mið-
ur. Kjósendur verða að sjá atkvæðið sitt
bera ávöxt annars hætta þeir að taka
kosningar alvarlega.
Sama máli gegnir um sveitarstjórnir
og borgarstjórn Reykjavíkur. Nýr meiri-
hluti kýs oft nýjan bæjarstjóra til að
hrinda stefnu meirihlutans og vilja kjós-
enda í framkvæmd en skilur eftir gömlu
embættismennina á helstu póstum
byggðarlagsins í stað þess að skipta um
þá líka. Yfirmenn rikis og bæja eru
trúnaðarmenn kjörinna fulltrúa og eiga
að fylgja þeim í embætti en sitja aldrei
lengur en flokkurinn eða fulltrúinn sem
réði þá.
Á þennan hátt er bæði hægt að leysa
helstu embætti þjóðarinnar úr festum
og efla kosningaréttinn í landinu.
CLiíjeitt
Manneó