Dagur - Tíminn Reykjavík - 03.04.1997, Blaðsíða 2

14- Fimmtudagur 3. apríl 1997
^Díigur-XEtmtmt
NEITENDALIFIÐ I LANDINU
Ósaimgjarnar
reglur tryggingafélaga
Áklœðið á sófanum
þínum skemmist og
tryggingafélagið
œtlar að bœta tjón-
ið. Nákvœmlega
eins áklœði fœst
ekki lengur og því
er fyrirsjáanlegt að
sófasettið verður
heldur sundurlaust
því hœgindastól-
arnir tveir eru með
gamla áklœðinu.
Hvort á trygginga-
félagið þá að bœta;
þann hluta sem
skemmdist eða
heildina sem hlut-
NS telja verklagsreglur tryggingafélaganna ósanngjarnar í garð tjónþola en samkvæmt þeim hefur hingað til eingöngu verið bættur sá hluti sem verður
fyrir tjóni. Tvö mál hafa komið til kasta úrskurðarnefndar í vátryggingamálum á undanförnum mánuðum. Sá fyrri er hollur verklagsreglum tryggingafé-
laganna. Síðari úrskurðurinn ekki.
inn er af?
Urskurðarnefnd í vátrygg-
ingamálum hefur úr-
skurðað í tveimur sam-
bærilegum málum þar sem
þessi spurning vaknar og rekast
úrskurðirnir á, eins og Jóhann-
es Gunnarsson framkvæmda-
stjóri NS orðar það.
Flísar hrundu
I fyrra málinu hrundu flísar af
einum vegg í baðherbergi þar
sem aðrir veggir voru lagðir
samskonar flísum. Tryggingafé-
lagið var tilbúið að bæta tjónið
þannig að hinn tryggði bæri
engan kostnað af því að
fb'saleggja vegginn aftur. En þá
kom í ljós að fh'sarnar voru ekki
lengur fáanlegar. Tryggingafé-
lagið hélt fast við sitt fyrra álit
og vildi ekki greiða meira en
sem nam nýjum ílísum á þenn-
an eina vegg, þótt veggurinn
væri vissulega hluti af stærri
heild og yflrbragð baðherberg-
isins myndi breytast ef annars
konar flísar yrðu settar á vegg-
inn.
Úrskurðarnefndin, þar sem
situr fulltrúi frá tryggingafélög-
unum, Vátryggingareftirlitinu
og NS, tók í þessu tilfelli undir
rökstuðning tryggingafélagsins.
Sófi brann
Seinna málið kom til þegar
áklæði á sófa brann og bruna-
trygging átti að bæta fólki sóf-
ann. Tryggingafélagið vildi
bæta sófann en eins og í flísa-
málinu þá var félagið ekki til-
búið til að greiða bólstrun á allt
sófasettið (tveir hægindastólar
voru í stfl við sófasettið), því tal-
ið var að ekki fengist sams kon-
ar áklæði.
Síðar kom í ljós að hægt var
að fá sama áklæði, í sama lita-
númeri. Tryggingafélagið slapp
þannig fyrir horn, fyrst sams
konar áklæði fékkst. Aftur á
móti kom skýrt og greinilega
fram í ábtsgerð úrskurðar-
nefndarinnar um sófamálið að
þegar einn hlutur sem er part-
ur af stærri heild eða samstæðu
verður fyrir tjóni þá sé ekki
nægjanlegt að bæta bara hlut-
inn ef ekki er hægt að ná fram
sama heildarsvip og áður.
„Verði tjón á einum hlut úr
samstæðu, eins og sófasetti,
verður tjón sem verða kann á
því ekki bætt að fullu nema að
samstæðan sé með svipuðu yfir-
bragði og áður en tjónið varð,“
segir í úrskurðinum.
Ekki stefnubreyting
Hvorki Rúnar Guðmundsson,
formaður nefndarinnar, né
varamaður hans, Rúrik Vatn-
arsson, sem undirritaði sófaúr-
skurðinn telja að hann sýni
stefnubreytingu hjá nefndinni.
S
g tel að með þessum
síðari úrskurði hafi
komið enn greinilegar
í ljós en NS sögðu áður að
skilmálarnir, sem fyrri úr-
skurður byggist á, séu
ósanngjarnir.“
„Við munum að sjálfsögðu
þrýsta á að þessum skilmál-
um verði breytt þannig að
heild verði bætt þegar hluti
verður fyrir tjóni. Annars er
bara verið að borga hluta af
tjóni. Það er ekki meiningin
með tryggingum. Fólk á
hvorki að tapa né græða á
því að vera með tryggingar.
Fólk á að vera jafnstætt á
eftir,“ segir Jóhannes Gunn-
arsson, framkvæmdastjóri
NS.
Báðir nefndu þá skýringu að
um tvær ólíkar tegundir vá-
trygginga væri að ræða. Rúrik
tók hins vegar undir með NS
um að skýra þyrfti skilmála
tryggingafélaganna þannig að
kaupendur trygginga vissu
nokkurn veginn yfir hvað trygg-
ingin næði. „En það er alltaf
álitamál hvað á að ganga langt
í svona skilmálum, sem eru
yflrleitt svo langir að fólk veigr-
ar sér við að lesa þá. Menn
hafa það markmið að hafa skil-
málana eins stutta og hægt er
en samt eins ýtarlega og hægt
er.“
Rúrik telur samt að hægt sé
að setja einhverjar meginreglur
í skilmálana um það hvort
tryggingin taki til heildar, verði
aðeins hluti fyrir beinu tjóni.
„Sófasett eru náttúrulega nán-
ast inni á hverju heimili þannig
að það væri mjög æskilegt að
hafa einhverjar reglur um það.
En það eru mörg svona álita-
mál. Segjum t.d. að það
Jóhannes Gunnarsson
skemmist 1 fermeter af parketi.
Svo er parketið ekki fáanlegt.
Hvað á þá að gera?“
Óskýrir skilmálar
hamla samkeppni
Rúrik segir það ekki hlutverk
nefndarinnar að þrýsta á trygg-
ingafélögin, hins vegar gæti Vá-
tryggingaeftirhtið (bæði Rúrik
og Rúnar eru starfsmenn þess)
beint því til félaganna að skil-
málar væru skýrðir „án þess að
við tækjum afstöðu til þess
hvernig ætti að skýra þá. Sam-
keppnin á náttúrulega að ráða.
Ef skilmálarnir eru ekki skýrir
þá er það letjandi fyrir sam-
keppni, þ.e. ef menn geta raun-
verulega ekki borið saman skil-
mála,“ sagði Rúrik að lokum.
lóa
Ráðlegging vikunnar:
að fór eins og bölsýnir
menn spáðu að ekki
væri nú vorið komið
þrátt fyrir forsmekkinn sem
hluti landsmanna fékk á
páskadag þegar sólin og blíð-
viðrið sló jafnvel út besta
sautjándajúníveður. Snjórinn
sem síðar fylgdi breytir því þó
ekki að vorið nálgast og for-
eldrar sem ætla að láta undan
suðinu og kaupa hjól handa
börnum sínum ættu að gæta
þess að kaupa hjól með bæði
hand- og fótbremsu. Þegar
rigning er og blautt þá verður
hjólið nánast bremsulaust og
því verða krakkarnir að geta
gripið til beggja bremsa. Auk
þess ráða lítil börn varla við
handbremsur.