Dagur - Tíminn Reykjavík - 03.04.1997, Blaðsíða 6

18 - Fimmtudagur 3. apríl 1997
Jlagur-®íniímt
MENNING OG LISTIR
Gunnar
Stefánsson
skrifar
Hugleikur: EMBÆTTISMANNA-
HVÖRFIN. Feluleikur eftir Önnu
K. Kristjánsdóttur, Ármann Guð-
mundsson, Fríðu B. Andersen,
Sigrúnu Óskarsdóttur, Sævar Sig-
urgeirsson, Unni Guttormsdóttur,
V. Kára Hciðdal og Þorgeir
Tryggvason.
Höfundar tónlistar: Ármann Guð-
mundsson og Þorgeir Tryggvason.
Leikstjóri: Jón St. Kristjánsson.
Frumsýnt í Tjarnarbíói 26. mars.
Hvernig á að meta áhuga-
mannasýningar? Um það
hef ég oft hugsað en fátt
af því látið á prent, enda hef ég,
af hagkvæmnisástæðum frekar
en öðru, yfirleitt látið vera að
skrifa um shkar sýningar. Aftur
á móti má einatt sjá (lofsamleg-
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Stóra sviðið kl. 20.00
PREK OG TÁR
eftir Ólaf Hauk Símonarson
í kvöld, fimmtud. 3. apríl.
Aukasýníng - Nokkur sæti laus
Föstud. 11. apríl. kl. 20.30.
Aukasýning
90 sýning, allra síðasta sinn
KÖTTUR Á HEITU BLIKKÞAKI
eftir Tennessee Wiliams
5. sýn. á morgun föstud. 4. apríl.
Uppselt.
6. sýn. sunnud. 6. apríl
Uppselt.
7. sýn. fimmtud. 10. apríl
Uppselt.
8. sýn. sunnud. 13. apríl
Uppselt.
9. sýn. miðvikud. 16. apríl
Nokkur sæti laus.
10. sýn. fimmtud. 24. apríl
Nokkur sæti laus.
VILLIÖNDIN
eftir Henrik Ibsen
Laugard. 5. apríl.
Örfá sæti laus.
Laugard. 12. apríl.
LITLI KLÁUS OG
STÓRI KLÁUS
eftir H.C. Andersen
Sunnud. 6. apríl kl. 14.00.
Sunnud. 13. apríl kl. 14.00
Smíðaverkstæðið kl. 20.30
LEITT HÚN SKYLDI
VERA SKÆKJA
eftir John Ford
Laugard. 5. apríl kl. 15.00
Laugard. 12. apríl kl. 20.30
Sunnud. 20. apríl kl. 20.30
föstud. 25. apríl kl. 20.30
Athygli er vakin á að sýningin
er ekki við hæfi barna.
Ekki er hægt að hleypa gestum inn
í salinn eftir að sýning hefst.
Miðasalan er opin mánudaga og
þriðjudaga kl. 13-18, frá miðviku-
degi til sunnudags kl. 13-20 og til
20.30 þegar sýningar eru á þeim
tíma. Einnig er tekið á móti síma-
pöntunum frá kl. 10 virka daga.
ar) umsagnir um áhugaleiksýn-
ingar í blöðum, jafnvel heilar
síður í þessu blaði um leikfélög
á Norðurlandi. Vissulega eru
leiksýningar af þessu tagi allrar
athygli verðar, en þær á að
meta á sínum eigin forsendum.
Að þessu víkur Sveinn Einars-
son í athyglisverðri grein í leik-
skrá Hugleiks. Hann bendir á
hið mikla sögulega gildi þessar-
ar starfsemi í upphafi leiklistar
á íslandi. Hér er sá jarðvegur
sem atvinnuleiklist okkar er
sprottin úr. En um leið hefur
starfsemi
áhugamanna
sitt eigið gildi. í
nýlegri leiklist-
arsögu sinni
varar Glynne
Wickham við
því þegar
áhugamenn
gerast fölir
sporgöngu-
menn atvinnu-
manna, en
þora ekki að
fara sinna eigin
ferða. Gagn-
rýnendur leiða
stundum
áhugamenn,
jafnt í félögum
sem skólum, á
villigötur með
því að nota
sömu lýsingar-
orðin um
frammistöðu þeirra og þegar
um þrautreynda atvinnumenn
er að ræða. Hér villast menn á
tilgangi þessa starfs og rugla
almenning í listrænu rími.
Hið menningarlega gildi
Freyvangs-
leikhúsið
Sýnum firna
fyndinn gamanleik:
„Meb vífib
í lúkunum"
eftir Ray Cooney
Leikstjóri: Hákon Waage
17. sýning fimmtud.
3. apríl kl. 20.30
18. sýning föstud.
4. apríl kl. 20.30
19. sýning laugard.
5. apríl kl. 20.30
Nœstsídasta sýningarhelgi.
Miðapantanir í síma
463 1195 milli kl. 18og20.
Á öbrum tímum er hægt að
panta í gegnum símsvara.
áhugaleiklistarinnar er auðvit-
að fyrst og fremst félagslegt. En
þegar best tekst til, verður það
gildi einnig menningarsögu-
legt.“
Heimabruggið
Sýningar Hugleiks hafa, eins og
oft hefur verið bent á, óvenju-
legt sjálfstætt gildi meðal
áhugasýninga. Þarna er um
heimabrugg að ræða, leiki sem
hugleikararnir semja sjállir,
einatt í formi skopstælingar á
kunnum leiktegundum, ævin-
týra- og þjóð-
sagnaleikjum í
þjóðlegri hefð
eða spennu-
leikjum, til
dæmis. Stund-
um líkist þetta
mest revíum
eða óperettum
(lögin líka
heimasmíðuð),
og söngur og
dans er einatt
mikill þáttur í
fjörinu. Svo er
um Embættis-
mannahvöríln
sem er sá
mjöður sem að
þessu sinni er
fram borinn í
Tjarnarbíói.
Þetta er eins-
konar spennu-
leikur í ævin-
týrastíl. - Svo hefur borið við í
Ráðhúsinu að embættismenn
hafa horflð einn af öðrum með
dularfullum hætti af fundahöld-
um og ráðstefnum.
Leiðarhnoð ævintýr-
anna
Ákveður nú embættismanna-
ráðið að senda Friðþjóf til að
leita, en sá maður er lágt settur
og lítill fyrir sér að sjá, eins og
Leikfélag
Sauöárkróks
frumsýnir:
Pétur Gaut
eftir Henrik Ibsen í þýðingu
Einars Benediktssonar
í Bifröst
2. sýning föstud.
4.apríl kl. 21
3. sýning þriðjud.
8. apríl kl. 20.30
4. og síðasta sýning mið-
vikud. 9. apríl kl. 20.30
Gestaleikari:
Gunnar Eyjólfsson
Leikstjórar:
Gunnar Eyjólfsson
og Einar Þorbergsson
Miðapantanir í síma
453 6762 sýningar-
dagana, kl. 10-12
fyrir hádegi
Leikfélag
Sauöárkróks
yngsti sonurinn í kotinu jafnan
er.
Friðþjófur leitar fyrir sér á
Korpúlfsstöðum en þaðan bár-
ust fregnir um dularfullar
mannaferðir og ljósagang.
Hann fær varmar viðtökur af
Korpu sem þar hefst við, en
kemst í kynni við Júlíu, unga
dóttur biskupshjóna sem þarna
eru líka. Ekki er að orðlengja
að á Korpúlfsstöðum er hinn lit-
ríkasti söfnuður, þar á meðal
hinn hjárænulegi sveitamaður
Tryggvi, sonur Korpu, vesturís-
lensk kona, Doris sem talar
vesturíslensku sem nú er víst
að deyja út, og svo slæðist
þangað golfspilarinn Ægir sem
kvæntur er einum hinna horfnu
embættismanna, Petrínu. Að
ógleymdri hinni dularfullu
kvenmynd Píu sem birtist ann-
að slagið og spilar á píanó. Hún
er reyndar um sinn nærri búin
að villa um fyrir hinum brjóst-
umkennanlega sendimanni,
Friðþjófi.
En það er af Korpu að segja
að hún ver garð sinn af mikilli
hörku og sérstaklega er henni í
nöp við menn frá mjólkursam-
sölunni. En það var einmitt
skipulag mjólkursölunnar á
íjórða áratugnum sem varð til
þess að kippa fótunum undan
Korpúlfsstaðabúinu eins og
minnt er á í leikskránni, - eins
og líka er þar greinargerð Har-
alds Bessasonar um vesturís-
lensku. Þannig eru í þessu fróð-
legar sögulegar skírskotanir.
Femínískur litur sýnist mér er
líka á verkinu, þar sem karl-
peningur leiksins er mestan
part í tjóðri kvennanna. - Ann-
ars er ekki ástæða til að rekja
gang leiksins frekar.
Misvígur hópur
Um þessa sýningu er svipað að
segja og fyrri sýningar Hug-
leiks. Það er eðli áhugasýninga
að leikhópurinn er mjög misvíg-
ur, frá góðum náttúrutalentum
og niður úr. Með köflum rís
sýningin ekki yfir „venjulegar“
áhugasýningar í hreinum og
klárum viðvaningshætti. Dæmi
um það er inngangsatriðið með
fundi í embættismannaráðinu.
Nokkuð lifnar yfir þegar komið
er til Korpúlfsstaða, en þar
mátti einnig sjá hallærisleg at-
riði (biskupshjónin). En mestu
lífi náði sýningin í söng- og
dansatriðunum. Þá fékk sú
upprunalega leikgleði sem er
aðall sýninga af þessu tagi að
springa út.
Heildarbragur?
Ég held að ekki fyrr hafi jafn-
stór hópur verið skrifaður fyrir
leikverki hjá Hugleiki og nú.
Það er kannski skýringin á því
að verkið virðist nokkuð köflótt.
En varla er ástæða til að setja
slíkt fyrir sig, því vel má hafa
gaman af ýmsum einstökum at-
riðum. Jón St. Kristjánsson hef-
ur haldið utan um leikhópinn
sem er fjölmennari en svo að
hægt sé að nafngreina hvern og
einn. Mest mæðir á Friðþjófi
Sævars Sigurgeirssonar sem
var hæfilega hjárænulegur.
Korpa (Jónína Björgvinsdóttir)
Tryggvi (Árni Friðriksson), Júlía
(Sigríður Lára Sigurjónsdóttir)
og Doris (Unnur Guttormsdótt-
ir) sýndu líka öll góða takta í
sínum hlutverkum.
Það er varla þörf á að fara
enn einu sinni að hvetja Hug-
leik til dáða. Hann er á fimmtán
árum með sínu sérstaka fram-
lagi búinn að vinna sér sess í
menningarlífi Reykjavíkur sem
hann mun varla hrekjast úr
héðan af.
„Ég held að ekki
fyrr hafi jafnstór
hópur verið skrif-
aður fyrir leik-
verki hja Hugleiki
og nú. Það er
kannski skýringin
a því að verkið
virðist nokkuð
köflótt. “