Dagur - Tíminn - 14.09.1996, Qupperneq 6

18 -Laugardagur 14. september 1996 JDagur-^mxmrt
Fleira líkt
en ólíkt
Kristján Kristjánsson frá Akureyri og
Nora Chia-jung Tsai frá Taiwan eru sam-
mála um að hinn mikli munur á þjóðum
sem oft er talað um sé ýktur. Þó margt
sé ólíkt séu dýpstu tilfinningar og þrár
mannanna þær sömu hvar í heiminum
sem þeir eru staðsettir.
Kristján og Nora hafa ver-
ið gift í þijú ár en þau
hittust í St. Andrews í
Skotlandi þar sem þau voru
bæði við nám. Kristján var þá á
sínu síðasta ári, en hann er
með doktorspróf í heimspeki,
og Nora, sem er með masters-
gráðu í listasögu, var á fyrsta
árinu af fjórum. Kristján fór
heim til íslands að námi loknu
og fór að kenna við Háskólann
á Akureyri og í þrjú ár var par-
ið því aðskilið, hann á Akureyri
og hún í Skotlandi. „Ég fór til
Skotlands á jólum og páskum
og hún kom til íslands á sumr-
in,“ segir Kristján, en þau við-
urkenna að árin þrjú hafi engu
að síður verið lengi að líða. Árið
1993, þegar Nora lauk sínu
námi, giftu þau sig í St.
Andrews og Nora flutti með
Kristjáni til Islands þar sem
hún hefur m.a. kennt nemend-
um Háskólans á Akureyri og
Myndlistaskólans á Akureyri
listasögu og kennt kínversku í
einkatímum.
Auðvelt að aðlagast
Þó ísland og Taiwan séu langt
frá hvort öðru segir Nora að
hún hafi ekki átt erfitt með að
aðlagast lífinu á íslandi og
bendir á að hún hafi verið búin
að búa í Skotlandi sem sé ekki
svo ólíkt íslandi. „Aðalmunur-
inn felst í ólíku loftslagi. Hér er
veturinn lengri. Eins er fólks-
fjöldinn minni og þar af leið-
andi minna vöruúrval. Á móti
kemur að fólk hér er vingjarn-
legra en Bretar. Reyndar eru
Skotar mjög vingjarnlegir en í
samanburði við Englendinga
eru íslendingar mun betri,“
segir hún.
„íslensk og kínversk menn-
ing á líka mun meira sameigin-
legt en margur heldur,“ skýtur
Kristján inn í og Nora
samsinnir því. Sem dæmi nefna
þau að fjölskyldubönd séu mjög
sterk á báðum stöðum og fólk í
Taiwan eigi það sameiginlegt
með íslendingum að treysta á
persónuleg sambönd. „Þetta er
kunningjasamfélag í báðum
löndunum," útskýrir Kristján.
Annað atriði sem er sameig-
inlegt íslendingum og Kínverj-
um í Taiwan er hjátrúin, að
trúa á drauga og anda. „íslend-
ingar eru reyndar sérstakir að
þessu leyti því hjátrú er yfirleitt
ekki áberandi hjá vestrænum,
kristnum þjóðum og því svolítið
skrýtið að hún sé svona sterk á
íslandi," segir Nora.
Hugumlíkir og hjarta-
skyldir
Blönduð hjónabönd, þar sem
Vigtarmenn
Námskeið til löggildingar vigtarmanna
verður haldið í Reykjavík dagana 7., 8. og
9. október 1996 ef næg þátttaka fæst.
Námskeiðinu lýkur með prófi.
Skráning þátttakenda og allar nánari
upplýsingar á Löggildingarstofunni
ísíma 568 1122.
Löggildingarstofan
Nora Chia-jung Tsai og Kristján Kristjánsson ásamt tæplega hálfs árs syni sínum, Hié.
Mynd: JHF
hjón eru frá sitt hvoru landinu,
verða sífellt algengari á íslandi
sem og annars staðar. Oft heyr-
ast þær raddir að slík hjóna-
bönd séu í meiri hættu en önn-
ur þar sem mismunandi menn-
ingarlegur bakgrunnur valdi oft
misskilningi og deilum. Hvað
skyldi heimspekingurinn hafa
um þetta að segja?
„í mínum skrifum hef ég
barist mjög harkalega gegn
allskonar afstæðishyggju um að
fólk skilji ekki hvort annað. Ég
er mjög hrifinn af því sem kalla
mætti heimspeki Stephans G.
Stephanssonar en hann leggur
mikla áherslu á að það sé sama
hvaðan við komum, allar þjóðir
eigi einstaklinga sem séu, eins
og hann orðar það: „Hugumlík-
ir og hjartaskyldir". Innst inni
eru dýpstu tilfinningar og þrár
þær sömu hvar sem er og ættu
því a.m.k. ekki að vera neinar
fræðilegar ástæður fyrir því af
hverju svona hjónabönd ættu
ekki að geta gengið upp,“ segir
Kristján. Nora er greinilega
sammála þessu, því hún kinkar
ákaft kolli og kemur í ljós að
hún er farin að skilja heilmikla
íslensku þó hún grípi til ensk-
unnar þegar hún talar.
Menningarlegan mismun
segir Nora að sé fyrst og fremst
að finna á yfirborðinu og nefnir
sem dæmi að á einum stað
borði menn með prjónum en á
öðrum með hm'fapörum. Til-
finningar og hugsanir fólksins
séu hinsvegar í grófum dráttum
eins. Fólk grætur og hlær hvar
sem það er og tilfinningar eins
og stolt, iðrun, afbrýðissemi og
annað skjóta upp kollinum í öll-
um heimshornum.
„Ég er á því að þessi mikli
munur á þjóðum sem margir
tala um sé mjög ýktur,“ segir
Kristján. „Fólk horfir of mikið á
yfirborðið. Ef kafað er aðeins
dýpra höfum við öll sama eðli.
Þetta er mjög djúp sannfæring
hjá mér.“
Nefndur eftir
sjávarguði
Það var reyndar í vor sem fyrst
var leitað til Kristjáns og Noru í
viðtal en þá stóð heldur illa á.
Nora hafði nýlega fætt son fyrir
tímann og tvísýnt var með líðan
sonar og móður. Sem betur fer
fór þó allt vel; Nora er orðin
hress aftur og litli pjakkurinn
ijörlegur og frískur. „Læknirinn
skrifaði um hann þegar hann
fæddist að hann væri linur
drengur en svo hefur hann
spjarað sig ágætlega,“ segir
Kristján, greinilega ánægður
með þann litla.
Nafnið á syninum er óvenju-
legt, hann heitir I-Ilér, sem er
annað nafn á sjávarguðinum
Ægi. „Því við komum bæði frá
eyjum,“ útskýrir Kristján, en
það var Nora sem valdi nafnið.
En hvaða tungumál skyldu for-
eldrarnir tala við son sinn? „Ég
tala við hann á kínversku og
Kristján á íslensku," svarar
Nora. „Svo tölum við saman á
ensku þannig að á heimilinu
heyrir hann þrjú tungumál,"
bætir Kristján við. „Hann verð-
ur því sjálfsagt svolítið ruglaður
til að byrja með.“ AI
Engir harmleikir a
hundraö ára afmælinu
vu-n «**«»»«“
(dkbúuttán Ir**4*’
Af/G V/£>/9/?!
Æe S\Z/?A//7V/JrA//Ð £*///
//4/fG£XÐ/J/? /////?//-